Ostatnia część trylogii muszkieterskiej i chyba najsłabsza, a przynajmniej bardzo się różniąca.

Tym razem nasi rycerze jakby w tle zamiast centrum akcji (z wyjątkiem wyśmienitej końcówki). Natomiast trzon fabuły stanowią melodramatyczne miłostki oraz intrygi dworskie doradców króla. Warto tu przytoczyć fragment przedśmiertnej spowiedzi kardynała Mazariniego, gdzie szczytem cynizmu wydaje się odpowiedź na własny zarzut, iż duchowny oszukiwał, usprawiedliwiająca riposta jego spowiednika, że tylko korzystał z przewagi...

Przyznam, że z niesmakiem przeczytałem pewne zaledwie 2 fragmenty, nieistotne z punktu widzenia całości, ale jednak nieco burzące stereotyp szlachetnego muszkietera – gdy D’Artagnan wypowiada służbę królowi, bo czuje się słabo wynagradzany, a marzyłaby mu się buława marszałka czy korona Polski (sic!). Gdzie indziej muszkieter z dumą stwierdza, że każde jego słowo jako szlachcica ma wagę uroczystej przysięgi, choć nie przeszkadza to narratorowi później dodać, że ten sam mężczyzna kłamie, gdy widzi w tym osobistą korzyść. Tak jakby tylko forsa się liczyła zamiast szlachetnych ideałów...

Ogólnie trzeba przyznać, że ostatnia część trylogii jest zdecydowanie zbyt obszerna (3 tomy – ponad 1200 stron). Myślę, że z powodzeniem można by wyciąć/skrócić nudnawe wątki, przestoje i zredukować powieść do dwóch, a może i jednego tomu, z korzyścią dla przejrzystości przekazu.

Z wartościowych bon motów, warto zacytować zdanie, iż „Nic tak dobitnie nie świadczy o niższości człowieka jak niewzruszone przekonanie o własnej wyższości nad innymi”.

Wielki plus za końcówkę, gdzie w sugestywny sposób ukazany jest kres życia bohaterów najsłynniejszej opowieści z gatunku płaszcza i szpady w dziejach literatury pięknej.

Ostatnia część trylogii muszkieterskiej i chyba najsłabsza, a przynajmniej bardzo się różniąca.

Tym razem nasi rycerze jakby w tle zamiast centrum akcji (z wyjątkiem wyśmienitej końcówki). Natomiast trzon fabuły stanowią melodramatyczne miłostki oraz intrygi dworskie doradców króla. Warto tu przytoczyć fragment przedśmiertnej spowiedzi kardynała Mazariniego, gdzie szczytem...