Pozycja, która wywarła na mnie największe wrażenie od bardzo, bardzo dawna. Dość długo czekała na półce, bo spodziewałam się w niej raczej suchej relacji ze wspinaczki, okraszonej pustą i niezrozumiałą dla mnie terminologią techniczną. Owszem, jest to szczegółowy zapis wejścia i zejścia z Everestu, ale bez narzucania się ze znajomością techniki i nie mający w sobie nic, wbrew tematyce, z zimnej, bezdusznej narracji. To bardzo emocjonalny reportaż o istocie człowieczeństwa, o pokonywaniu własnych ograniczeń, balansowaniu między życiem a śmiercią. Sława, rozgłos, chęć pochwalenia się w towarzystwie, zarobienia grubych pieniędzy, a może pokonanie własnych słabości i realizacja dziecięcych marzeń? Czym kierują się himalaiści? Czy człowiek musi ciągle pokonywać kolejne bariery wysokości i przestrzeni? Nie znajdziemy tu oczywistych odpowiedzi, bo ich nie ma. Dla mnie nierozwiązane zostaje też najważniejsze pytanie, czy warto. Odmrażać dłonie, stopy i nosy, tracić zdrowie albo bić się do końca życia z poczuciem winy,że nie dało się rady pomóc umierającemu obok przyjacielowi. Po to, by osiągnąć szczyt i pobyć na nim 5 minut, bo brak tlenu w butli zmusza do szybkiego zejścia. Znamienny tytuł pokazuje,że dla wielu osób wejście na "dach świata" jest faktycznie wszystkim - wszystkim, co mogli górze ofiarować, bo oddali jej to, co najcenniejsze - życie. Lektura wstrząsająca, zmuszająca do przemyśleń, którą chłonie się szybko, bez przerwy aż do końca. Nawet jeśli w tematyce wspinaczkowej jest się totalnym laikiem jak ja. Polecam gorąco!

Pozycja, która wywarła na mnie największe wrażenie od bardzo, bardzo dawna. Dość długo czekała na półce, bo spodziewałam się w niej raczej suchej relacji ze wspinaczki, okraszonej pustą i niezrozumiałą dla mnie terminologią techniczną. Owszem, jest to szczegółowy zapis wejścia i zejścia z Everestu, ale bez narzucania się ze znajomością techniki i nie mający w sobie nic,...