trudno mi się wystawić ocenę Upadłym, bo były chwile, kiedy książka podobała mi się bardziej i mniej. zauważyłam w niej tendencję spadkową, co jest raczej odmienne w reszcie lektur - początek, środek mnie zafascynowały, wręcz nie mogłam się oderwać i nie wzdychać, jakie to wszystko jest nowe, inne, interesujące. jednak... rozczarował mnie koniec, a raczej od momentu kiedy Luce i Daniel urządzili sobie 'dłuższą pogawędkę'. nastał jakiś chaos, zupełnie zbędne stękania bohaterki, trochę irracjonalne działania, a wszystko to oblane aurą ckliwości i słodyczy. pomimo wszystko książka i tak totalnie nie zgadza się z moimi oczekiwaniami, jest o wiele lepsza niż przypuszczałam, dlatego łaskawie naciągnę ocenę do czterech gwiazdek.

samo miejsce akcji było... wow, chyba najbardziej niespodziewany element historii. do tej pory nie mogę się opędzić od myśli, że autorka trochę za bardzo rozszalała się z wyobraźnią, bo który poprawczak otoczony jest drutem kolczastym, pachnie w nim zgnilizną, ma lasek i jezioro, a do tego jeszcze spory cmentarz? mimo wszystko, nie przeszkadzają mi te wybujałe pejzaże, bo wszytko co dostałam mnie całkowicie zadowoliło. basen? niesamowite! :) ze zniecierpliwieniem czekałam, co wydarzy się w tych murach następne, nie mogłam wręcz przestać czytać.
już wcześniej wspomniałam o tendencji spadkowej Upadłych. tak jak wyżej napisałam, że wręcz ledwo widziałam już na oczy, bo nie mogłam się doczekać aż dowiem się chociaż co będzie kartkę dalej, myślałam że ten poziom utrzyma się do samego końca, w końcu które końcówki są słabe - one zazwyczaj są najbardziej wspaniałe, najciekawsze! tak jak wzdychanie Luce do Daniela mi w ogóle nie przeszkadzało, a ich gra 'odpycham cię-a ty za mną wciąż biegniesz' była frapująca, gdzieś pod sam koniec, kiedy mieli swą 'dłuższą rozmowę' wszystko zaczęło mi się psuć. autorka zamiast skupić się na akcji, istotniejszych rzeczach mieszała mi ciągle jakimiś opisami cieni (po raz setny z kolei, kiedy wcześniej były one raczej mniej wyczerpujące), albo kolejnym westchnięciem nad profilem, torsem, oczami, skrzydłami Daniela. czułam się trochę, jakby ta książka dała mi w twarz - czemu akurat w takich momentach musi pojawić się element ckliwości i melodramatu? czemu Luce musi po raz trylionowy myśleć to samo, do tego w tak... naiwny, jakby zaślepiony sposób. tak, coś poszło nie tak z dojrzałością pod koniec Upadłych, a końcowa akcja prawie w ogóle nie wbiła mnie w fotel, mogę napisać, że średnio ogarniałam, co tam się dzieje...
bohaterowie mi nie przeszkadzali (poza Luce, wyjątkowo smętna, zbyt dużo myśląca i naiwna dziewczyna), zarówno ci bardziej pierwszoplanowi, jak i ci dalsi. panów Daniela i Cama polubiłam mniej więcej tak samo, choć skłaniam się raczej ku temu pierwszemu, bowiem ten drugi ma w sobie coś strasznie fałszywego, obłudnego, co kłóci mi się z jego wizerunkiem. plus dla autorki, że nie bała się uśmiercić kilka postaci, czego także nie spodziewałam się po serii tego typu. sama historia Luce i Daniela jest wręcz niesamowita. jak można nie oprzeć się wizji przeklętych, wiecznych kochanków? było w tym coś tak uroczego, ujmującego... bardzo podoba mi się ta idea i będę się modliła, aby autorka jej nie popsuła, bo jak na razie bardzo była oszczędna w tłumaczeniach - pourywane, przerywane zdania, kiedy już myślałam, iż czegoś ważnego się dowiem, pourywane sceny... mogła by być choć odrobinę bardziej wylewna ;)


książka bardzo mnie zaskoczyła, spodziewałam się czegoś słabszego, bardziej nostalgicznego, czegoś przypominającego bełkot cierpiącej psychicznie osoby. to silny debiut, którego niech nikt nie pozwoli zepsuć pani Kate w dalszych częściach! chociaż i tak sięgnę po wszystkie następne części, bo po prostu muszę wiedzieć wszystko o co chodzi z Luce, Danielem i Camem...

trudno mi się wystawić ocenę Upadłym, bo były chwile, kiedy książka podobała mi się bardziej i mniej. zauważyłam w niej tendencję spadkową, co jest raczej odmienne w reszcie lektur - początek, środek mnie zafascynowały, wręcz nie mogłam się oderwać i nie wzdychać, jakie to wszystko jest nowe, inne, interesujące. jednak... rozczarował mnie koniec, a raczej od momentu kiedy...