Frank Chambers wędruje od miasta do miasta, szukając wszelkiego zajęcia. Pewnego dnia trafia do przydrożnego baru, gdzie za namową właściciela, Nicka Papadakisa, decyduje się osiąść i podjąć zatrudnienie. Jego wzrok przykuwa jednak przede wszystkim młoda żona właściciela, Cora, której wdziękom nie jest w stanie się oprzeć. Nawiązują namiętny i burzliwy romans, któremu na przeszkodzie stoi jednak mąż Cory. Gdy wiedzą, że nie będą w stanie wspólnie uciec, obmyślają plan zamordowania Papadakisa.
Powieść Jamesa M. Caina to czarny kryminał, który powstał w 1934 roku i wywołał w owym czasie skandal, doprowadzając nawet do rozprawy sądowej za obrazę moralności. Wizja ognistego romansu, który pcha dwójkę kochanków do popełnienia zbrodni, robi wrażenie nawet dziś i stała się klasyką gatunku. Historia opowiadana oczami Franka jest pełna emocji, a jednocześnie oszczędna w słowach, gdyż nie liczy więcej niż sto stron. Każda z nich jest jednak przepełniona napięciem i oczekiwaniem co zrobi dwójka bohaterów o tak niezwykle silnych i wybuchowych temperamentach. Chwile gorącej miłości przeplatają się z przemocą i nienawiścią a James M. Cain trzyma nas do ostatniej strony w niepewności co do dalszych losów kochanków.
Książka zawiera ponadto drugą, równie rozpoznawalną powieść Caina, a mianowicie „Podwójne ubezpieczenie”. Bohaterem jej jest Walter Huff, agent ubezpieczeniowy, który ulegając urokowi żony swojego klienta, Phyllis Nordlinger, postanawia pomóc jej w zamordowaniu męża i uzyskaniu wysokiego odszkodowania z ubezpieczenia. Znając schemat postępowania w sprawach o wyłudzenie odszkodowań, obmyśla wraz z Phyllis morderstwo doskonałe.
Mimo podobnego wątku historii co w „Listonoszu” nie ma tutaj mowy o jakiejkolwiek wtórności, czy też braku emocji. Równie oszczędna objętościowo powieść, broni się niesamowitym napięciem i zwrotami akcji. James M. Cain kolejny raz prześwietla ciemną stronę ludzkich charakterów i w swoim kolejnym kryminale ukazuje mroczną naturę człowieka, wyciąganą na wierzch przez namiętność.
Tak jak wspomniałem, obie powieści nie są zbyt obszerne, więc ciężko jest opisywać ich fabułę, bez zdradzania wielu szczegółów. Jednak gwarantuję, że James M. Cain w pełni udowadnia, że świadomie stawiano go w jednej linii z takim twórcą czarnych kryminałów jak Raymond Chandler. Zarówno „Listonosz” jak i „Podwójne ubezpieczenie”, mimo że powstały w pierwszej połowie XX wieku, są powieściami niezwykle aktualnymi. Ich treść równie dobrze można obsadzić we współczesnych realiach i nie straciłyby absolutnie nic na swojej aktualności. O tym jakim doskonałym materiałem są dla innych twórców, może świadczyć fakt, że obie powieści były filmowane aż trzykrotnie, w tym najsłynniejsza z nich, w której niezapomniane kreacje stworzyli Jack Nicholson i Jessica Lange. Natomiast słynny francuski noblista, Albert Camus, przyznał że do napisania „Obcego” zainspirował go właśnie „Listonosz”.
Dwie powieści, które naprawdę warto przeczytać, nie będąc koniecznie miłośnikiem czarnego kryminału. Polecam!

Frank Chambers wędruje od miasta do miasta, szukając wszelkiego zajęcia. Pewnego dnia trafia do przydrożnego baru, gdzie za namową właściciela, Nicka Papadakisa, decyduje się osiąść i podjąć zatrudnienie. Jego wzrok przykuwa jednak przede wszystkim młoda żona właściciela, Cora, której wdziękom nie jest w stanie się oprzeć. Nawiązują namiętny i burzliwy romans, któremu na...