René de Nebesky-Wojkowitz zmarł na zapalenie płuc. Jednak przyczyna jego śmierci została niemal całkowicie przyćmiona przez to, jak tragicznie młody był, kiedy uległ. Z tego powodu śmierć Nebesky'ego-Wojkowitza otoczyła swego rodzaju miejska legenda, a wielu członków społeczności buddyzmu tybetańskiego wierzy, że jego śmierć w rzeczywistości była spowodowana gniewem tych samych bóstw opiekuńczych, które tak wytrwale studiował. W swojej krytyce szamanizmu tybetańskiego uczony Zeff Bjerken opisuje swoje własne doświadczenia z tym powszechnym przekonaniem:

Uważano , że nagła i przedwczesna śmierć [Nebesky'ego-Wojkowitza], wkrótce po... ukończeniu [ Wyroczni i Demonów Tybetu ], została spowodowana przez opiekuńcze bóstwa Tybetu, które mściły się za jego wysiłki w celu ujawnienia ich tajemnic i magicznych mocy. Kiedy w Bibliotece Dzieł i Archiwów Tybetańskich w Dharamsali próbowałem sięgnąć do tekstu Nebesky'ego-Wojkowitza, odkryłem, że nie znajdował się on na półce z większością innych książek, ale był trzymany osobno, pod kluczem.

Dopiero po zaoferowaniu tybetańskiemu bibliotekarzowi mojego amerykańskiego paszportu jako zabezpieczenia pozwolono mi na dostęp do dzieła, choć wcześniej zostałem ostrzeżony o jego niebezpiecznej treści.

Wśród badaczy religii tybetańskich, a także zewnętrznych obserwatorów opinie są różne – niektórzy traktują tę wiarę poważnie, inni nie. Dwie dekady przed relacją Bjerkena John Blofeld, popularny brytyjski pisarz zajmujący się religiami Wschodu, wygłosił następujące chorobliwie zabawne stwierdzenie:

„Tybetańczycy nie byli zaskoczeni, gdy wybitny autor Wyroczni i demonów Tybetu dobiegł przedwczesnego końca wkrótce po ukończeniu tego monumentalnego ale i nudnego dzieła.

Temat Strażników/daimonów/aniołów to temat, o którym nie należy mówić nic szczegółowego; obszerne pisanie o daimonach zawsze uważane jest za niemądre; ale jego największą zbrodnią było uczynienie ich nudnymi !”