Nierówne opowiadania, ale dla tytułowego opowiadania, a także dla "Listu", "Pętli" i "Ślicznej dziewczyny" warto było przeczytać. "Pętla" to studium alkoholizmu zresztą świetnie potem nakręcone przez Hasa z Holoubkiem w roli głównej. To naprawdę dobre opowiadanie przedstawiające psychikę alkoholika. Tom tych mrocznych opowiadań można podsumować określeniem "zbiór straconych złudzeń".

Nierówne opowiadania, ale dla tytułowego opowiadania, a także dla "Listu", "Pętli" i "Ślicznej dziewczyny" warto było przeczytać. "Pętla" to studium alkoholizmu zresztą świetnie potem nakręcone przez Hasa z Holoubkiem w roli głównej. To naprawdę dobre opowiadanie przedstawiające psychikę alkoholika. Tom tych mrocznych opowiadań można podsumować określeniem "zbiór...

Cudna i staszna...

Cudna i staszna...

Hłasko ma wybitny zmysł obserwacji i zauważa więcej niż przeciętny człowiek.

Hłasko ma wybitny zmysł obserwacji i zauważa więcej niż przeciętny człowiek.

Hłasko się nie obcyndalał! To to go wyróżniało spośród Gombrowiczów, Iwaszkiewiczów, Białoszewskich, Konwickich. Nazywanie rzeczy po imieniu, bez ozdobników. Proza, która nie bierze jeńców. Chwyta za jaja i nie puszcza do samego końca. SZACH-MAT.

Hłasko się nie obcyndalał! To to go wyróżniało spośród Gombrowiczów, Iwaszkiewiczów, Białoszewskich, Konwickich. Nazywanie rzeczy po imieniu, bez ozdobników. Proza, która nie bierze jeńców. Chwyta za jaja i nie puszcza do samego końca. SZACH-MAT.

Genialne spojrzenie na realia współczesne autorowi, a nawet, ośmieliłabym się zaryzykować stwierdzenie, że współczesne także nam. Niektóre opowiadania bardziej przypadły mi do gustu, inne czytało mi się ciężej.

"Tańczymy wszyscy kankana na wulkanie".

Genialne spojrzenie na realia współczesne autorowi, a nawet, ośmieliłabym się zaryzykować stwierdzenie, że współczesne także nam. Niektóre opowiadania bardziej przypadły mi do gustu, inne czytało mi się ciężej.

"Tańczymy wszyscy kankana na wulkanie".

"E-e-e-ch, życie!" Czasem chce się westchnąć na samą myśl o życiu niektórych ludzi. Życie bywa ciężkie, pozbawione szczęścia i radości. Mogą się w nim mieścić głównie zwątpienia, niepokoje, tragedie, smutek, strach. Może je wypełniać poczucie bezsensu lub może nad nim panować ktoś inny lub coś innego np. nałóg. Skończyć się życie też może nieciekawie, okropnie, przerażająco. Blaski egzystencji czasem przysłonięte są cieniami, czarnymi i ponurymi chmurami. W opowiadaniach zawartych w tej książce bohaterowie lekkiego, prostego, pięknego życia zazwyczaj nie mają. Autor pokazuje głównie jego mroczne, brutalne, straszne lub po prostu ciężkie oblicza oraz dramatyczne chwile przełomowe u przeróżnych osób. Opowiadania są zdecydowanie niewesołe, ale są godne przeczytania pod wieloma względami.
"Iwaszkiewicz w 1956 roku w wywiadzie dla gazetki Wydziału Dziennikarskiego UW powiedział, że pod brutalnością Hłaski kryje się natura delikatna i czuła i że tak właśnie należy go czytać". Zgadzam się z tym zdaniem. Mocne, twarde, męskie utwory, które nie pozostawiają czytelnika obojętnym i mogą wprawić w chwile zadumy. W książce tej zalazły się opowiadania zamieszczone pierwotnie w tomie "Pierwszy krok w chmurach" oraz dwanaście innych. Na końcu książki znajdziemy świetne posłowie pt. "Fenomen Hłaski" autorstwa Henryka Grynberga. Z tegoż posłowia zaczerpnąłem cytat odnoszący się do zdania Iwaszkiewicza o twórczości Hłaski. Za całokształt (za opowiadania i posłowie) książka otrzymuje ode mnie ocenę prawie maksymalną, czyli dziewięć gwiazdek.
Na koniec przytoczę tytuły opowiadań, które znajdziemy w książce. Z tomu "Pierwszy krok w chmurach": "Dom mojej matki" (z roku 1954),"Robotnicy" (1955),"Okno" (1955),"List" (1955),"Finis perfectus" (1955),"Dwaj mężczyźni na drodze" (1955),"Baza Sokołowska" (1951),"Żołnierz" (1955),"Kancik, czyli wszystko się zmieniło" (1955),"Pijany o dwunastej w południe" (1955),"Odlatujemy w niebo" (1955),"Pierwszy krok w chmurach" (1955),"Śliczna dziewczyna" (1955),"Najświętsze słowa naszego życia" (1955),"Lombard złudzeń" (1955),"Pętla" (1956). Inne opowiadania to w kolejności: "Gawęda staromiejska" (z 1954 i z niej pochodzi pierwszy cytat w mojej opinii),"Targ niewolników" (1954),"Wielki strach" (1955),"Namiętności" (1956),"Amor nie przyszedł dziś wieczorem" (1956),"Krzyż" (1956),"Zbieg" (1956),"Port pragnień" (1956),"Planktony doktora X, czyli jeszcze jedna powiastka o samotności bohaterów" (1957),"Miesiąc Matki Boskiej" (1962),"Szukając gwiazd" (1962),"Powiedz im, kim byłem" (1961).

"E-e-e-ch, życie!" Czasem chce się westchnąć na samą myśl o życiu niektórych ludzi. Życie bywa ciężkie, pozbawione szczęścia i radości. Mogą się w nim mieścić głównie zwątpienia, niepokoje, tragedie, smutek, strach. Może je wypełniać poczucie bezsensu lub może nad nim panować ktoś inny lub coś innego np. nałóg. Skończyć się życie też może nieciekawie, okropnie,...

Szorstkie, PRL-owskie, szare mistrzostwo. Piękno przeplatane z brzydotą jak i zwykłą patologią. Przerażające i do bólu dogłębne studium nałogu w "Pętli". Mnogość zachować ludzkich, czystych i brudnych, wszystko w języku niepodrabialnym, charakterystycznym dla Hłaski.

Szorstkie, PRL-owskie, szare mistrzostwo. Piękno przeplatane z brzydotą jak i zwykłą patologią. Przerażające i do bólu dogłębne studium nałogu w "Pętli". Mnogość zachować ludzkich, czystych i brudnych, wszystko w języku niepodrabialnym, charakterystycznym dla Hłaski.

Po twórczość Marka Hłaski chciałam sięgnąć od dawna. Znalazłam bardzo wiele cytatów, które tylko zachęciły mnie do sięgnięcia po jeden z wielu zbiorów opowiadań autora.

W zbiorze "Pierwszy krok w chmurach i inne opowiadania" znajduje się kilkanaście opowiadań o różnej objętości. Wszystkie opowiadania opisują ponurą rzeczywistość w różnych dekadach pierwszej połowy dwudziestego wieku. Ich bohaterami są zwykli ludzie, robotnicy, lekarze, kierowcy ciężarówek. Ludzie pokrzywdzeni i samotni, nieskończenie nieszczęśliwi i pełni rozpaczy. Ludzie, których zabija brutalna obojętność rzeczywistego świata i jego beznadziejność. Ludzie niekochani, którzy potrzebują bliskości drugiego człowieka bardziej niż powietrza, ale nigdy jej nie otrzymują.

Opowiadania napisane są językiem prostym, pozbawionym ozdobników czy wyrafinowanych konstrukcji zdaniowych. Bohaterowie są dobrze wykreowani, co dość rzadko zdarza się w opowiadaniach.

Nie jestem w stanie ocenić tej książki. Zrobiła na mnie duże wrażenie, ale nie potrafię jej ocenić. Sądzę, że każdy powinien przeczytać choć parę z opowiadań z tego zbioru. Polecam.

Po twórczość Marka Hłaski chciałam sięgnąć od dawna. Znalazłam bardzo wiele cytatów, które tylko zachęciły mnie do sięgnięcia po jeden z wielu zbiorów opowiadań autora.

W zbiorze "Pierwszy krok w chmurach i inne opowiadania" znajduje się kilkanaście opowiadań o różnej objętości. Wszystkie opowiadania opisują ponurą rzeczywistość w różnych dekadach pierwszej połowy...

Potrzebowałam kilku dni by się oswoić. Z Markiem, Jego słowami, Jego poglądami na to co miał dookoła siebie. Moje pierwsze zderzenie z Jego rzeczywistością. Nie ostatnie.
Polecam wszystkim.

Potrzebowałam kilku dni by się oswoić. Z Markiem, Jego słowami, Jego poglądami na to co miał dookoła siebie. Moje pierwsze zderzenie z Jego rzeczywistością. Nie ostatnie.
Polecam wszystkim.

Niezwykle nierówne, choć niektóre naprawdę fascynujące. Warto nie zrażać się i dotrwać do końca.

Niezwykle nierówne, choć niektóre naprawdę fascynujące. Warto nie zrażać się i dotrwać do końca.