Książka pt. Okręt, podczas lektury wywoływała u mnie mieszane uczucia, oraz targała moimi emocjami. Z zapartym tchem śledziłem akcję powieści, kiedy okręt atakował wrogie jednostki, lub kiedy z łowcy przemieniał się w gonioną zwierzynę. Martwiłem się o załogę i jeśli można tak stwierdzić, bardzo im kibicowałem. Jednak, kiedy autor w krytycznych momentach, odnosił się do sumienia „Tomków”, czyli angielskich marynarzy lub lotników, myślałem sobie, że to przecież naziści i to właśnie oni są winni całej tej wojnie, więc czemu tak się o nich martwię i zależy mi na tym, aby przeżyli? W tym moim kibicowaniu pomagał mi fakt, że załoga okrętu przedstawiona była bardzo realistycznie, jako zwykli ludzie a nie żadni mordu nadludzie. Przyznam, że nie raz jednak nudziły mnie już ciągłe przechwałki dotyczące seksualnych podbojów marynarzy a oczekiwanie na kolejne wydarzenia wydłużały lekturę. I faktycznie, wydawało mi się, że czytam już tę książkę długo. Takie miałem wrażenie. Potęgowało go jeszcze opisywane przez autora wizje, których doświadczał, będąc raz na jawie a raz w półśnie, kiedy okręt leżał na dnie i właściwie nie było już nadziei na przeżycie. Zdaję sobie sprawę, że w takich sytuacjach nasz mózg, może płatać nam figle, ale to, co zaserwował nam Lothar-Günther Buchheim, nie przemawiało do mnie w ogóle. W takich sytuacjach, zdarzyło się, iż przyłapałem się na tym, że w ogóle nie rozumiem tekstu, bo wcale się na nim nie zastanawiam. Nużyło mnie to. I teraz zastanawiam się, czy lekturę tę mógłbym śmiało polecić innym czytelnikom? Dochodzę do wniosku, że zdecydowałbym się zachęcić do jej czytania, wyłącznie osoby, które interesują się II wojną światową. Poza tym miałbym obawę, że innemu czytelnikowi, lektura może dłużyc się jak ocean i trochę przynudzić.

Książka pt. Okręt, podczas lektury wywoływała u mnie mieszane uczucia, oraz targała moimi emocjami. Z zapartym tchem śledziłem akcję powieści, kiedy okręt atakował wrogie jednostki, lub kiedy z łowcy przemieniał się w gonioną zwierzynę. Martwiłem się o załogę i jeśli można tak stwierdzić, bardzo im kibicowałem. Jednak, kiedy autor w krytycznych momentach, odnosił się do...