Bardzo to słabe, oj bardzo. Do tego postać Laury niesamowicie irytująca. Szkoda czasu na tak kiepskie książki

Bardzo to słabe, oj bardzo. Do tego postać Laury niesamowicie irytująca. Szkoda czasu na tak kiepskie książki

Na temat książki się nie wypowiem bo nie warto, natomiast "lektorka" powinna za karę słuchać sama siebie po parę godzin dziennie.

Na temat książki się nie wypowiem bo nie warto, natomiast "lektorka" powinna za karę słuchać sama siebie po parę godzin dziennie.

Jak zwykle u autorki- nie zawiodłam się. Przeczytałam jednym tchem..

Jak zwykle u autorki- nie zawiodłam się. Przeczytałam jednym tchem..

W jednym z krakowskich szpitali przebywa młoda pacjentka, która na skutek urazu głowy straciła pamięć. Nie wie, kim jest ani jak się nazywa. Po kilku dniach w jej sali pojawia się mężczyzna, Aleks Kulik, twierdząc, że kobieta ma na imię Laura i jest jego żoną oraz matką ich pięcioletniej córeczki. Laura nie rozpoznaje męża, córki ani domu, w którym podobno mieszkają od pewnego czasu. Staje się nieufna i podejrzliwa, ale wszystko wskazuje na to, że rzeczywiście jest Laurą Kulik. Kobieta powoli akceptuje więc rzeczywistość i asymiluje się w nowej dla siebie rodzinie. Zaczynają ją jednak nawiedzać niepokojące sny.
Kilkakrotnie śni jej się inny mężczyzna i inna dziewczynka, z którymi czuje mocną emocjonalną więź. Pewnego dnia podczas spaceru w pobliskim lesie Laura spotyka mężczyznę ze snu… i jej dotychczasowe życie ulega niespodziewanym perturbacjom.
Pogmatwana historia rodzinna z niezbyt wyczekiwanym przeze mnie happy endem . Autorka doskonale ukazuje , do czego prowadzi kłamstwo i skrywane tajemnice .

W jednym z krakowskich szpitali przebywa młoda pacjentka, która na skutek urazu głowy straciła pamięć. Nie wie, kim jest ani jak się nazywa. Po kilku dniach w jej sali pojawia się mężczyzna, Aleks Kulik, twierdząc, że kobieta ma na imię Laura i jest jego żoną oraz matką ich pięcioletniej córeczki. Laura nie rozpoznaje męża, córki ani domu, w którym podobno mieszkają od...

Uwielbiam wiosnę, kiedy przyroda budzi się do życia, zaczynają kwitnąć kwiaty i świeci słońce.
Przybywa pracy na działce i w ogrodzie - to też uwielbiam. Jest tylko jeden minus - mniej czasu na czytanie. Myślę, że jakoś da się to pogodzić i będzie ok. U was też tak jest?

Kto zna autorkę @danka.braun, to wie że jej powieści są życiowe, piękne, wciągająca i zaskakujące.

"Nie pamiętam cię córeczko" nakładem #wydawnictwoprozami.

"Nie pamiętam cię córeczko" jest powieścią obyczajową, w której jedna z bohaterek przechodzi amnezję. Nic nie pamięta z ostatnich kilkunastu lat, a przede wszystkim nie pamięta swojej rodziny.
Po powrocie że szpitala do domu czuje się zdezorientowaba. Nie wie gdzie jest i nie poznaje męża, ani swojej córeczki. Zaczyna się stopniowo przyzwyczajać do tego stanu, lecz cały czas czuje podświadomie, że coś tu nie gra. Kiedy poznaje sąsiadkę która przekazała jej pewne informacje, zaczyna sobie stopniowo przypominać kim jest.
Z czasem przekonuje się, że jej podejrzenia stają się prawdą i za wszelką cenę chce odzyskać swoje dawniejsze życie.czy jej się to uda ?

Biorąc do ręki powieść, która ma ponad 400 stron, widzimy okładkę, która wzbudza naszą ciekawość. Jest to historia wielu ciekawych bohaterów.
Alicja i Laura są bardzo dobrymi przyjaciółkami, jedną wychowywała babcia, drugą mama. Są dla siebie wsparciem i zawsze służą sobie pomocą. Relację wraz z wiekiem ulegają zmianie, a niektóre podjęte decyzje oddalają je od siebie.

W powieści "Nie pamiętam cię córeczko" nie zabraknie tajemnic, które z czasem zaczynają odsłaniać prawdę ukazując prawdziwe oblicze. Autorka w swojej powieści opisuje zdarzenia z perspektywy wielu bohaterów, dzięki czemu możemy lepiej poznać i zrozumieć pewne sytuacie.

Autorka ma lekkie i piękne pióro, pisząca o życiowych problemach i życiu, które niesie ze sobą wiele niespodzianek, nie zawsze tych dobrych, które potrafią obrócić życie o sto osiemdziesiątych stopni. Powieść ta ma zaskakujące zakończenie, spodziewałam się trochę innego, ale jest ok.
Poleam bardzo książkę bo jest świetna.

Uwielbiam wiosnę, kiedy przyroda budzi się do życia, zaczynają kwitnąć kwiaty i świeci słońce.
Przybywa pracy na działce i w ogrodzie - to też uwielbiam. Jest tylko jeden minus - mniej czasu na czytanie. Myślę, że jakoś da się to pogodzić i będzie ok. U was też tak jest?

Kto zna autorkę @danka.braun, to wie że jej powieści są życiowe, piękne, wciągająca i...

KSIĄŻKA pełna tajemnic. czytało się bardzo dobrze
Kobieta która straciła pamięć ,
córki i męża nie pamięta ,natomiast w snach pojawia inny mężczyzna i inne dziecko...Intrygi,matactwa...
P O L E C A M

KSIĄŻKA pełna tajemnic. czytało się bardzo dobrze
Kobieta która straciła pamięć ,
córki i męża nie pamięta ,natomiast w snach pojawia inny mężczyzna i inne dziecko...Intrygi,matactwa...
P O L E C A M

Zastanawialiście się czasem jakby to było obudzić się i nic nie pamiętać?


Owszem fajnie by było nie pamiętać niektórych epizodów w życiu..ale nie pamiętać nic...To już zdecydowanie mniej miłe.

Nie przypominam sobie bym czytała coś już autorki...I szczerze jestem bardzo pozytywnie zaskoczona.
Książka wciągnęła mnie od pierwszych stron.
Z ogromnym zaciekawieniem śledziłam losy bohaterki by dowiedzieć się o co chodzi. Intryga świetnie wykreowana.
Strona po stronie wiele rzeczy nabiera sensu. I zaczyna wyłaniać się pełen obraz.
Do tego bardzo przyjemny styl autorki sprawia,że przez książkę się płynie.

Zastanawialiście się czasem jakby to było obudzić się i nic nie pamiętać?


Owszem fajnie by było nie pamiętać niektórych epizodów w życiu..ale nie pamiętać nic...To już zdecydowanie mniej miłe.

Nie przypominam sobie bym czytała coś już autorki...I szczerze jestem bardzo pozytywnie zaskoczona.
Książka wciągnęła mnie od pierwszych stron.
Z ogromnym zaciekawieniem...

Trochę pokręcona ale dobrze napisana. Dobra od początku do końca,

Trochę pokręcona ale dobrze napisana. Dobra od początku do końca,

Laura budzi się w szpitalu, nic nie pamiętając, a nawet nie wiedząc, kim jest. Niebawem przychodzi do niej mężczyzna, który twierdzi, że jest jej mężem, a na dodatek mają pięcioletnią córeczkę. Kobieta czuje się źle, z tym że nie może sobie przypomnieć ani jego, ani jej. Po pewnym czasie jej zdrowie na tyle się poprawia, że może wrócić do domu. Niestety pamięć nie wróciła, a na dodatek Laura ma dziwne wrażenie, że nie wszystko jest takie, jak jej mówią. Powrót do domu nic nie zmienia, nie poznaje miejsc, ludzi, jakby jej życie wcześniej nie istniało. Na dodatek nic nie czuje ani do męża, ani do córeczki, co ją przeraża. Jest coraz bardziej nieufna, coraz bardziej przerażona, a jednocześnie podejrzliwa. Pomału zaczyna akceptować codzienność, radzić sobie z nią, układać życie jakby na nowo, chociaż podobno nic się w nim nie zmieniło. Kiedy myśli, że już ma wszystko pod kontrolą pojawia się pewna sąsiadka, która zaczyna jej mieszać w głowie, a męża przyłapuje na kłamstwie. Jaka okaże się prawda? Jakie tajemnice odkryje Laura? Kim naprawdę jest?

Książka w pozytywny sposób mnie zaskoczyła. Znalazłam w niej historię Laury, ale nie tylko. Czytamy ją z wielu perspektyw czasowych oraz oczami wielu bohaterów. Mogłoby się wydawać, że spowoduje to chaos, nic bardziej mylnego. Nie miałam najmniejszych problemów, żeby się we wszystkim połapać. Historia mnie się podobała i to bardzo.
Akcja sprawnie poprowadzona, ze zwrotami, które mnie niejednokrotnie zaskoczyły. Książka jest wciągająca, nawet bardzo. Osobiście przeczytałam ją w jeden wieczór.

Bohaterowie ciekawi, dobrze wykreowani. Tym razem musicie odkryć ich sami. Jest ich sporo i zdradzając, co nieco o każdym zbyt wiele zdradziłabym z fabuły.

„Nie pamiętam cię, córeczko” to książka z ciekawą, zaskakującą historią, która mi zdecydowanie się podobała. Z przyjemnością polecam.

Recenzja pojawiła się również na moim blogu - https://anka8661.blogspot.com/2024/03/niepamietamciecoreczkowydawnictwoprozami.html

Laura budzi się w szpitalu, nic nie pamiętając, a nawet nie wiedząc, kim jest. Niebawem przychodzi do niej mężczyzna, który twierdzi, że jest jej mężem, a na dodatek mają pięcioletnią córeczkę. Kobieta czuje się źle, z tym że nie może sobie przypomnieć ani jego, ani jej. Po pewnym czasie jej zdrowie na tyle się poprawia, że może wrócić do domu. Niestety pamięć nie wróciła,...

Powieść obyczajowa, z wątkiem sensacyjnym. Jak wszystkie powieści Danki Braun, genialnie napisana, lekkim językiem, o niezwykle zajmującej intrydze, wciągająca i niepokojąca. Przewidywałam rozwiązania części tajemnic, ale i tak zostałam wielokrotnie zaskoczona. Zarwałam noc czytając, ale było warto.
Należy podkreślić, że w powieści spotykamy znajomych z poprzednich części, członków rodziny Orłowskich, a akcja osadzona jest w Żuradzie, przynajmniej główna część, pomijając "wcześniej"...

Powieść obyczajowa, z wątkiem sensacyjnym. Jak wszystkie powieści Danki Braun, genialnie napisana, lekkim językiem, o niezwykle zajmującej intrydze, wciągająca i niepokojąca. Przewidywałam rozwiązania części tajemnic, ale i tak zostałam wielokrotnie zaskoczona. Zarwałam noc czytając, ale było warto.
Należy podkreślić, że w powieści spotykamy znajomych z poprzednich części,...