Każda kolejna część tej serii była nudniejsza. Jednak przeczytałam wszystkie. Nie są to książki godne polecenia ale do przeczytania.

Każda kolejna część tej serii była nudniejsza. Jednak przeczytałam wszystkie. Nie są to książki godne polecenia ale do przeczytania.

Niestety jestem rozczarowana ...taki sobie obyczaj z wymuszoną akcją kryminalną

Niestety jestem rozczarowana ...taki sobie obyczaj z wymuszoną akcją kryminalną

Zdecydowanie najsłabsza z całej sagi, zupełnie niepotrzebnie wplątany wątek covida, to drażni i denerwuje.
Pomimo tego tak bardzo lubię rodzinę Orłowskich, tak dobrze i swobodnie czuję się w ich towarzystwie, że oceniam książkę 7/10 i z niecierpliwością czekam na więcej

Zdecydowanie najsłabsza z całej sagi, zupełnie niepotrzebnie wplątany wątek covida, to drażni i denerwuje.
Pomimo tego tak bardzo lubię rodzinę Orłowskich, tak dobrze i swobodnie czuję się w ich towarzystwie, że oceniam książkę 7/10 i z niecierpliwością czekam na więcej

Najsłabsza cześć z sagi.

Najsłabsza cześć z sagi.

Niby się fajnie czyta, ale jakoś nie urzekła mnie ta historia. Poprzednie części sagi jakoś lepiej wspominam.
Może teraz było za mało seksu? ;)

Niby się fajnie czyta, ale jakoś nie urzekła mnie ta historia. Poprzednie części sagi jakoś lepiej wspominam.
Może teraz było za mało seksu? ;)

Madonna di Campiglio przywitała rodzinę Orłowskich w pewien zimowy dzień, aby mogli towarzyszyć przyjacielowi rodziny i wspólnikowi Roberta, Martinowi Schmidtowi, w obchodzeniu jego urodzin. W wyjedzie do włoskiego kurortu towarzyszy im córka z mężem Johanem, na którego w hotelu czeka nie lada niespodzianka. Los bywa nieprzewidywalny i dbając o nastrój wczasowiczów, złączył ich drogi z dawną partnerką życiową zięcia Orłowskich. Ich córce, Izie, nie przyjdzie spędzić tego czasu w spokoju, a jej nerwy zostaną wystawione na próbę.



Jakby mało było atrakcji, podczas ich pobytu, wybucha epidemia nieznanej choroby COVID-19. Jej pierwszą ofiarą okazuje się być Camilla Vogel, właścicielka niemieckiej stacji telewizyjnej i dawna dziewczyna Johana. Panika porusza gości pensjonatu, którzy boją się, że zostaną zarażeni i podzielą los biednej kobiety.



Przeprowadzone badania wykluczają Orłowskich z grona zarażanych, więc po odbyciu stosownie długiej kwarantanny, mogą powrócić do Polski w pełnym składzie.



Ich radość nie trwa długo, bo kiedy z początkiem lata świat ponownie zezwala na przekraczanie granic państw, nasza rodzinka dostaje zaproszenie… na komendę do Madonna di Campiglio!



Dlaczego włoska policja zainteresowała się polską rodziną? Czy koronawirus miał coś wspólnego ze śmiercią Camilli? A może ktoś jej pomógł w odejściu z ziemskiego padołu…



Niesamowicie czułam się czytając tę książkę. Po pierwsze, jest to saga, a ja weszłam w jej środek, nie czytając poprzednich części. Po drugie to moje pierwsze spotkanie z COVIDem w literaturze, które zostało tak otwarcie poruszone i skrzętnie wykorzystane przez Dankę Braun.



Autorka nie szczędziła nam zdrady, szantażów, podejrzeń oraz namiętności co znacznie podkręciło temperaturę tej powieści.



Cięty język Renaty i jej zabawne teksty sprawiły, że momentami śmiałam się do książki. Mogę stwierdzić, że w zestawieniu z Robertem, tworzą moją ulubioną kombinację tej powieści. Jeśli znajdują się i w pozostałych tomach sagi to z chęcią po nią sięgnę.



Jeśli chodzi o zagadkę kryjącą się w książce, to niestety nie mogę powiedzieć, że czymkolwiek mnie zaskoczyła. Moje początkowe założenia były słuszne, a poprowadzenie fabuły w taki, a nie inny sposób, tylko utwierdziło mnie w tym przekonaniu. Może, gdyby nie było w tej książce Renaty, to moja ocena znacznie by zmalała, jednak jej postać zasługuje w moich oczach na dodatkowe punkty.



Ich córka, niestety nie przypadła mi do gustu. Jako bohaterka – może być, jednak do grona psiapsi bym jej nie przyjęła. Dlaczego? Nie mam pojęcia.



Patrząc z perspektywy czasu na pandemię, podejmowane przez bohaterów kroki były mi bardzo znajome i może nie z nostalgią, lecz z pewną dozą wspomnień podeszłam do tego wątku.



Danka Braun w świetny sposób połączyła obyczajówkę z kryminałem, oddając w nasze ręce książkę, której nie powstydziłaby się najdłuższa telenowela telewizyjna. Miałam wrażenie, że za chwilę okaże się, że każdy z każdym romansuje, a Johan jest dzieckiem z nieprawego łoża Roberta.



Mimo wszystko „Historia pewnego morderstwa” przypadła mi do gustu na tyle, że w wolnej chwili z chęcią sięgnę po pozostałe tomy sagii o rodzinie Orłowskich. Jej podejście do tematów, które mają miejsce w życiu każdego z nas, doskonale odnalazło się w szeregu moich zainteresowań, zmuszając mnie do czytania nawet w nocy.



Polecam wszystkim fanom kryminalnej strony obyczajowych powieści.

Madonna di Campiglio przywitała rodzinę Orłowskich w pewien zimowy dzień, aby mogli towarzyszyć przyjacielowi rodziny i wspólnikowi Roberta, Martinowi Schmidtowi, w obchodzeniu jego urodzin. W wyjedzie do włoskiego kurortu towarzyszy im córka z mężem Johanem, na którego w hotelu czeka nie lada niespodzianka. Los bywa nieprzewidywalny i dbając o nastrój wczasowiczów, złączył...

Ostatnia i równocześnie najsłabsza część całej serii. Poprzednie czytało się szybko, nie mogąc się doczekać kolejnych wydarzeń a tymczasem w ostatniej części covid zdominował książkę. A prowadzone śledztwo dotyczące morderstwa ciągnęło się nieskończoność

Ostatnia i równocześnie najsłabsza część całej serii. Poprzednie czytało się szybko, nie mogąc się doczekać kolejnych wydarzeń a tymczasem w ostatniej części covid zdominował książkę. A prowadzone śledztwo dotyczące morderstwa ciągnęło się nieskończoność

Tym razem powieść nie powaliła mnie na kolana,coś mi zaczęło zgrzytać w rodzinie Orłowskich,zrobili się strasznie zarozumiali,a ich przekonanie że są kimś więcej wylewa się z każdej kartki.Intryga kryminalna również nie zrobiła na mnie piorunującego wrażenia,dodatkowo przemycanie wątku pandemii też mi nie zagrało.Powiązania osobiste zaczynają trochę przypominać pewną telenowelę i ja już się trochę zagubiłam w tych zażyłościach.Dla fanów twórczości autorki tak,ale ja na razie robię sobie odpoczynek od Orłowskich;)

Tym razem powieść nie powaliła mnie na kolana,coś mi zaczęło zgrzytać w rodzinie Orłowskich,zrobili się strasznie zarozumiali,a ich przekonanie że są kimś więcej wylewa się z każdej kartki.Intryga kryminalna również nie zrobiła na mnie piorunującego wrażenia,dodatkowo przemycanie wątku pandemii też mi nie zagrało.Powiązania osobiste zaczynają trochę przypominać pewną...

Trzypokoleniowa rodzina Orłowskich wybrała się do Włoch. Danka połączyła tym razem powieść obyczajową z kryminałem, w którym podejrzanymi jest zamknięte grono gości hotelowych, a tłem całości stała się pandemia COVID. Czy to koronawirus zabił Camillę, czy jest ona ofiarą morderstwa? A jeśli to morderstwo, to kto zabił? Śledztwo wplecione jest w wątki obyczajowe, w których przewijają się zdrady, szantaże, namiętności i podejrzenia. Lektorka Magdalena Emilianowicz ma problem z artykulacją „ą” na końcu wyrazu, ale pod względem intonacyjnym czytała nieźle.

Trzypokoleniowa rodzina Orłowskich wybrała się do Włoch. Danka połączyła tym razem powieść obyczajową z kryminałem, w którym podejrzanymi jest zamknięte grono gości hotelowych, a tłem całości stała się pandemia COVID. Czy to koronawirus zabił Camillę, czy jest ona ofiarą morderstwa? A jeśli to morderstwo, to kto zabił? Śledztwo wplecione jest w wątki obyczajowe, w których...

Rozczarowanie! Zastanawiałam się czy książki nie napisał jakiś ghostwriter nieudolnie starający się naśladować styl Danki Braun...
Bardzo bardzo lubię styl Autorki - w poprzednich książkach wszystko mi "grało" od dialogów po opisy zdarzeń, ludzi...
Tutaj ogromne rozczarowanie - bohaterowie jakby inni, naśladujący tych, których znam - jednak to nie ta Iza, nie ten Mark Biegler, nie ten poziom lekkości i łatwości konstruowania rozmów, opisywania zdarzeń.
Wielu Autorów w w ostatnim czasie porusza problem pandemii, "przemyca" go w treści - i ok ale tutaj... ten covid wynurza się tak ostentacyjnie!
W mojej subiektywnej ocenie oczywiście - ale treść książki dot. tematu pandemii jest jak instrukcja postępowania Ministerstwa Zdrowia...
...założyła maseczkę i usiadła w odległości 1,5 m zachowując dystans; kelnerka w przyłbicy podeszła do stolika; w dialogach pytania typu" czy jesteś koronasceptykiem skoro nie chcesz nosić kagańca itd
Jakoś wszystko bardzo nie pasuje mi do stylu Danki Braun, "klasy i poziomu" dialogów oraz "formy" i przedstawiania zdarzeń we wcześniejszych książkach Autorki.

Rozczarowanie! Zastanawiałam się czy książki nie napisał jakiś ghostwriter nieudolnie starający się naśladować styl Danki Braun...
Bardzo bardzo lubię styl Autorki - w poprzednich książkach wszystko mi "grało" od dialogów po opisy zdarzeń, ludzi...
Tutaj ogromne rozczarowanie - bohaterowie jakby inni, naśladujący tych, których znam - jednak to nie ta Iza, nie ten Mark...