Ogród Imperium

Z trzech głównych wątków - Głupiego Kundla, Dłoni Lotki i Koro Ha - najbardziej podobał mi się ostatni.

Wątek Głupiego Kundla zawierał ciekawe elementy dotyczące tworzenia kanonu magii - widać silne inspiracje Ursula K. LeGuin. Reszta to była taktyka wojenna, która raczej nie jest moim ulubionym tematem.

Wątek Dłoni Lotki zupełnie do mnie nie przemówił, gdyż krążył w sumie tylko dookoła taktyki wojennej.

Wątek Koro Ha był naprawdę świetny i bardzo wciągający. Dodatkowo dawał czytelnikowi do myślenia, a momentami nawet zaskakiwał. Jeśli ktoś lubi klimaty akademickie to też powinno mu się spodobać ;)

Niemniej mam wrażenie, że duża część książki była przegadana i lawirowała dookoła samej taktyki wojennej aniżeli jakiejkolwiek akcji. Dopiero końcówka miała w miarę satysfakcjonujące tempo i zostawiła pole do popisu w ostatnim tomie.

Z trzech głównych wątków - Głupiego Kundla, Dłoni Lotki i Koro Ha - najbardziej podobał mi się ostatni.

Wątek Głupiego Kundla zawierał ciekawe elementy dotyczące tworzenia kanonu magii - widać silne inspiracje Ursula K. LeGuin. Reszta to była taktyka wojenna, która raczej nie jest moim ulubionym tematem.

Wątek Dłoni Lotki zupełnie do mnie nie przemówił, gdyż krążył w...

solidna lektura fantasy

solidna lektura fantasy

Brutalny upadek hierarchii.


Wen Olcha dzielnie stawia czoło brutalnej walce z Imperium. Rebelii nie można już powstrzymać, a jedynym rozwiązaniem jest zginąć lub odnieść sukces. Obdarzony niezwykłymi mocami mężczyzna dołączy do krewnego, którego nie będzie jednak w stanie obdarzyć go całkowitym zaufaniem. Wszyscy czekają na najmniejszy błąd przeciwnika, a zapłatą może być życie. Czy Wen Olcha zdoła odnieść sukces i pokonać cesarza, zanim będzie za późno?

Fenomenalne wydanie z barwionymi brzegami i ilustracjami przyciągnęło mnie do Dłoni Króla Słońca. Jakże ucieszyło mnie to, iż historia zaprezentowana przez J. T. Greathouse'a okazała się pełna intrygujących tajemnic, dramatycznych intryg i barwnych bohaterów. Nadszedł czas na kontynuację losów Wen Olchy. Czy Ogród Imperium utrzymał wysoki poziom i warto ponownie towarzyszyć bohaterom w ich emocjonalnych przygodach?

Ogród Imperium to udana kontynuacja losów Wen Olchy i jego towarzyszy. J. T. Greathouse wciąż potrafi przyprawić o szybsze bicie serca za sprawą dramatycznych zwrotów akcji, mrocznego klimatu czy świetnie nakreślonego systemu magicznego. Myślę, iż fani pierwszego tomu oraz czytelnicy poszukujący świetnie napisanej fantastyki w pięknym wydaniu będą zachwyceni możliwością dołączenia do walki bohaterów. Jak zakończy się ich opowieść?


Pełna recenzja na stronie: weronine-library.blogspot.com | @paradisewithbooks

Brutalny upadek hierarchii.


Wen Olcha dzielnie stawia czoło brutalnej walce z Imperium. Rebelii nie można już powstrzymać, a jedynym rozwiązaniem jest zginąć lub odnieść sukces. Obdarzony niezwykłymi mocami mężczyzna dołączy do krewnego, którego nie będzie jednak w stanie obdarzyć go całkowitym zaufaniem. Wszyscy czekają na najmniejszy błąd przeciwnika, a zapłatą może być...

Obszerna powieść fantasy. Tu dzieje się już trochę więcej niż w pierwszej części. Młody czarodziej udowadnia do czego jest zdolny i przekracza granice. Czasrm i te których nie powinien. Otaczają go przyjaciele i wrogowie. Nie wiadomo komu może zaufać.

Obszerna powieść fantasy. Tu dzieje się już trochę więcej niż w pierwszej części. Młody czarodziej udowadnia do czego jest zdolny i przekracza granice. Czasrm i te których nie powinien. Otaczają go przyjaciele i wrogowie. Nie wiadomo komu może zaufać.

Typowa fantastyka, nie za bardzo dla mnie, ale kupione bo to wydanie kolekcjonerskie .
Jak fantastyka to dobry horror lub thriller

Typowa fantastyka, nie za bardzo dla mnie, ale kupione bo to wydanie kolekcjonerskie .
Jak fantastyka to dobry horror lub thriller

Poziom drugiego tomu dorównał pierwszemu. Mimo, że czytałam ją dłużej niż myślałam, to bardzo mi się spodobała. Podobały mi się przemyślenia Wena Olchy, czułam się w pełni wciągnięta w fabułę i trwające powstanie. Jestem strasznie ciekawa, jak potoczą się losy bohaterów w ostatnim tomie.

Poziom drugiego tomu dorównał pierwszemu. Mimo, że czytałam ją dłużej niż myślałam, to bardzo mi się spodobała. Podobały mi się przemyślenia Wena Olchy, czułam się w pełni wciągnięta w fabułę i trwające powstanie. Jestem strasznie ciekawa, jak potoczą się losy bohaterów w ostatnim tomie.

Drugi tom Kronik Olchy "Ogród Imperium" J. T. Greathouse pod względem wydania jest chyba jeszcze bardziej okazały niż pierwsza część. Uwielbiam książki z barwionymi brzegami. Na szczęście coraz więcej wydawnictw decyduje się wypuszczać spod swoich skrzydeł tak misternie wyglądające dzieła. Ale czy zawartość była równie dobra?

Tym razem narracja jest podzielona. Poznajemy dalsze losy bohaterów z trzech perspektyw. Nastaje wojna. Głupi kundel wypracowuje swój kanon magii. Tym sposobem ma zamiar pokonać cesarza. Ale czy to wystarczy?

Niestety jestem tą książką rozczarowana. Akcja w pierwszym tomie rozwinęła się dopiero na końcu i to zaciekawiło mnie na tyle, że z chęcią zabrałam się za kolejny tom. Jednak tutaj toczyło się wszystko zbyt wolno. Nie twierdzę, że to było nudne. Ale ilość informacji, rozważań, zawiłości związanych z magią strasznie spowolniła fabułę. Może tak właśnie to powinno wyglądać, jednak dla mnie to było zbyt stateczne. Ja potrzebuje emocji, akcji i plot twistów. Zrozumiałam przekaz książki, ale mnie on nie przekonuje. Mimo to doceniam pióro autora. Wszystko było tak misternie zbudowane, że nie mam się do czego przyczepić. Po prostu taki rodzaj książek jest nie dla mnie. Powieść na pewno zostanie na mojej półce, gdyż będzie przez swój wygląd ozdabiać moją biblioteczkę. A was zachęcam do sięgnięcia po tę serię by samemu wyrobić sobie o niej zdanie.

Drugi tom Kronik Olchy "Ogród Imperium" J. T. Greathouse pod względem wydania jest chyba jeszcze bardziej okazały niż pierwsza część. Uwielbiam książki z barwionymi brzegami. Na szczęście coraz więcej wydawnictw decyduje się wypuszczać spod swoich skrzydeł tak misternie wyglądające dzieła. Ale czy zawartość była równie dobra?

Tym razem narracja jest podzielona. Poznajemy...

O ile pierwsza część czytalo się fantastycznie tak serie dopadł syndrom drugiego tomu - początek "Ogrodu" niemiłosiernie się dłuży, a gdy przychodzi do rozwiązania jest ono błyskawiczne. Przemyślenia Kundla często się powtarzają - przez większość czasu miałam wrażenie, że fabuła stoi w miejscu.

O ile pierwsza część czytalo się fantastycznie tak serie dopadł syndrom drugiego tomu - początek "Ogrodu" niemiłosiernie się dłuży, a gdy przychodzi do rozwiązania jest ono błyskawiczne. Przemyślenia Kundla często się powtarzają - przez większość czasu miałam wrażenie, że fabuła stoi w miejscu.

"Ogród Imperium" J.T. Greathouse
Kontynuacja przygód Wena Olchy już nie jest opowiadana tylko z jego perspektywy, tak jak miało to miejsce w pierwszym tomie. Autor oddał głos jeszcze dwóm bohaterom i nie ukrywam, że tym razem niespecjalnie przypadł mi ten zabieg do gustu, ale tylko na początku. Czym dalej, tym bardziej się wkręcałam w losy każdej postaci i samego Imperium, które stanęło w obliczu dużego rozłamu i krwawego buntu.

Ta część zaangażowała mnie trochę mniej niż pierwsza. Wydała mi się wolniejsza i trochę zmęczyły mnie te wszystkie rozmyślania moralne i filozoficzne. Ale są tu też mocne akcenty, które doceniam. Podobał mi się rozwój magii i to jak poprowadzono główny plot twist. Nie obyło się bez zaskoczeń. Jestem ciekawa do czego to zmierza i jak autor zamknie tę historię. Liczę na potężną dawkę emocji.

"Ogród Imperium" J.T. Greathouse
Kontynuacja przygód Wena Olchy już nie jest opowiadana tylko z jego perspektywy, tak jak miało to miejsce w pierwszym tomie. Autor oddał głos jeszcze dwóm bohaterom i nie ukrywam, że tym razem niespecjalnie przypadł mi ten zabieg do gustu, ale tylko na początku. Czym dalej, tym bardziej się wkręcałam w losy każdej postaci i samego Imperium,...

Bardzo przyjemna całość jedynie zakończenie mi się nie podobało.

Bardzo przyjemna całość jedynie zakończenie mi się nie podobało.