Kiedyś było określenie "Czeski film". Galaktyka to taka "Czeska książka".

Kiedyś było określenie "Czeski film". Galaktyka to taka "Czeska książka".

Uwielbiam Wojtka za genialną Inwazję oraz Kastora. Byłem zaskoczony gdy pojawiła się nowa książka, chodzi mi o gatunek SciFi, zaskoczony pozostaję po jej przeczytaniu. Gdyby ktoś dał mi tę powieść do przeczytania bez ujawniania autora, w życiu bym nie uwierzył że to On. To nieco brawurowe, moim zdaniem, posunięcie, wyszło całkiem nieźle. Do połowy byłem nawet zachwycony, później troszkę się zacząłem gubić, ale historia jest niezwykle ciekawa, wizja przyszłości, z detalami, podziwiam ogrom pracy i niebywałą wyobraźnię Autora. Dobre to było, cieszę się że wreszcie coś od Niego przeczytałem, ale zabrakło mi Go w tej książce. Jego specyficznego humoru, swady, dosadnego języka, tej zawadiackiej lekkości. Tego Łobuza.

Uwielbiam Wojtka za genialną Inwazję oraz Kastora. Byłem zaskoczony gdy pojawiła się nowa książka, chodzi mi o gatunek SciFi, zaskoczony pozostaję po jej przeczytaniu. Gdyby ktoś dał mi tę powieść do przeczytania bez ujawniania autora, w życiu bym nie uwierzył że to On. To nieco brawurowe, moim zdaniem, posunięcie, wyszło całkiem nieźle. Do połowy byłem nawet zachwycony,...

Nie znajdziecie tutaj miłej kosmicznej przygody. Czeka Was tutaj rozczarowanie ludzką rasą, dezorientacja, przerażenie i bezradność.

👉Czy w świetle zagłady Ziemi wciąż będziemy pamiętać, co to znaczy być „ludzkim”?
👉Ile zostało nam tak naprawdę czasu do końca świata jaki znamy?

Galaktyka to dystopijna historia o tym, co w niedalekiej przyszłości może na nas czekać. Książka jest utrzymana w klimacie postapokaliptycznego sci-fi, w którym przeplatają się dwa wątki.

Jeden to podróż Tercjanina (mieszkańca podbitej przez ludzi planety) na Ziemię, gdzie spotyka Aurorę i razem próbują przetrwać w okrutnym świecie, gdzie rządzi przemoc, chciwość i bardzo dziwne zasady społeczne. Drugi wątek to historia trójki badaczy, którzy powoli odkrywają prawdziwą historię kryjącą się w cieniu kosmicznych wydarzeń oraz to, kim są tak naprawdę i jaką rolę odgrywają w tym całym międzyplanetarnym zamieszaniu. Oba wątki w pewnym momencie się łączą, tworząc spójną opowieść o budowaniu nowego, „lepszego” świata.

Ta książka stawia wiele ważnych pytań, na które każdy z nas powinien, choć spróbować odpowiedzieć. Lektura jej skłania do refleksji nadludzką naturą i konsekwencją naszych działań.

Galaktyka napisana jest w bardzo przystępny sposób, dzięki czemu czyta się ją bardzo płynnie. Sama byłam zaskoczona tym, jak dobrze odnalazłam się w tej kosmicznej tematyce. Polubiłam się też z bohaterami, dzięki czemu mocno zaangażowałam się w tę historię. Bywały tutaj też zbędne lub niedokończone wątki, jednak nie przeszkodziło mi to w żaden sposób by polubić się z tą książką.
Warto było wyruszyć w tą podróż.

Nie znajdziecie tutaj miłej kosmicznej przygody. Czeka Was tutaj rozczarowanie ludzką rasą, dezorientacja, przerażenie i bezradność.

👉Czy w świetle zagłady Ziemi wciąż będziemy pamiętać, co to znaczy być „ludzkim”?
👉Ile zostało nam tak naprawdę czasu do końca świata jaki znamy?

Galaktyka to dystopijna historia o tym, co w niedalekiej przyszłości może na nas czekać....

Książka ta zaintrygowała mnie bardzo mocno kiedy tylko zobaczyłem ją w zapowiedziach. Nie wiem czy bym się skusił na jej kupno gdyby nie nazwisko autora, którego bardzo lubię i cenię. Przeczytałem wszystkie książki, które wyszły spod pióra Wojtka Miłoszewskiego więc i po “Galaktykę” sięgnąłem z nieukrywanym zainteresowaniem.

Fantastyka czystego sortu - tak w jednym zdaniu można by podsumować tę powieść. Ludzkość opuściła ziemię z powodu katastrofy klimatycznej i zasiedliła inną planetę - już wcześniej zamieszkałą i niejako przejęła rządy nad tubylcami. Ta sytuacja stanowi zalążek opowieści. Później robi się coraz ciekawiej gdyż jeden z głównych bohaterów wygrywa bilet na “starą ziemię”, która po tylu latach jawi się jako raj obiecany. Jak się domyślacie nie wszystko (a właściwie nic) poszło zgodnie z planem. Autor powoli odkrywa przed nami karty i tajemnice świata aż do wielkiego finału, który dosyć zaskakuje ale nic więcej na ten temat zdradzić oczywiście nie mogę.

Książkę czyta się bardzo dobrze, fabuła jest ciekawa. Co prawda pod koniec trochę zwalnia i traci na dynamice jednak absolutnie nie przekreśla to odbioru całości. Jeżeli lubicie taką lekką fantastykę to na pewno nie będziecie zawiedzeni.

#286#56#2023

Książka ta zaintrygowała mnie bardzo mocno kiedy tylko zobaczyłem ją w zapowiedziach. Nie wiem czy bym się skusił na jej kupno gdyby nie nazwisko autora, którego bardzo lubię i cenię. Przeczytałem wszystkie książki, które wyszły spod pióra Wojtka Miłoszewskiego więc i po “Galaktykę” sięgnąłem z nieukrywanym zainteresowaniem.

Fantastyka czystego sortu - tak w jednym zdaniu...

Jestem osobą, która czyta książki względem swojego nastawienia do życia, by odnaleźć w nich to, co dobre, nie pomijając tego, co czasem niedopracowane. Powieść autora można podzielić na dwie części. Jedna służy bardzo dokładnym opisom. Widać, że pragnął dopracować ją pod każdym względem, byśmy zrozumieli o co mu chodziło, a nie błądzili po omacku. Jednak tych dokładności jest naprawdę bardzo dużo. Wydaje mi się, że fani fantastyki i kosmicznych opisów będą tymi detalami zachwyceni. Jednak jeśli lubi ktoś konkretne akcje, historię a nie jej wykonanie, to może poczuć się troszkę nią przytłoczony. Wpierw wydarzeń jest mniej, to etap poznawania świata, jego ułożenia i zamiarów. Później, kiedy to wszystko mija pojawia się wciągająca opowieść i to jest ta druga część. Tutaj z kolei wszystko dzieje się szybko. Ja podziwiam autora za tak ogromną obrazowość przygód. Jakby chciał nam wynagrodzić wcześniejsze opisy. Dzięki początkowi później nad niczym się nie zastanawiamy, bo wcześniej było to wyjaśnione. Nazwałabym tą powieść układną, bo wszystko ma swój przedział. Jest dokładny początek, opisy fabuły, przedstawienie postaci, wątek pod który została napisana i rozwiązanie problemu. Niemal rozgrywka podręcznikowa:-) Są tutaj dwa światy i naprzemiennie dla porównania będą opisane. W jednym zdecydowanie żyło się lepiej w drugim gorzej. Kobiety nie były traktowane dobrze, musiały się słuchać mężczyzn zwłaszcza tych z drugiej planety. Nie każdy jest tu miły dla innych, oni mają swoje cele i do nich dążą. Ten kto zostaje wybrany nie ma łatwego zadania, bowiem tam nie rządzi przypadek. W momencie, kiedy postacie zmuszone są uciekać, wychodzą ze swojej strefy komfortu, gdyż wychodzi na to, że potrafią coś czego drudzy się obawiają. Kiedy dwoje głównych postaci się ze sobą spotka, opowiedzą skąd są i w jakim celu się znaleźli w obecnym miejscu. Podobało mi się, że dużo było tutaj rozmów, jakby jedna osoba naprawdę słuchała drugiej. Czytało się ją wolniej i szybciej, ona ma swój rytm. Krótkie rozdziały i duży druk są tym, co uwielbiam najbardziej. Myślę, że po mojej opinii zainteresowani nią znajdą się sami:-)

Jestem osobą, która czyta książki względem swojego nastawienia do życia, by odnaleźć w nich to, co dobre, nie pomijając tego, co czasem niedopracowane. Powieść autora można podzielić na dwie części. Jedna służy bardzo dokładnym opisom. Widać, że pragnął dopracować ją pod każdym względem, byśmy zrozumieli o co mu chodziło, a nie błądzili po omacku. Jednak tych dokładności...

Dwie, pozornie odległe, linie fabularne. Bohaterem pierwszej jest Borg – rdzenny mieszkaniec skolonizowanej przez Ziemian planety. Tercjanin jako pierwszy przedstawiciel obcej rasy wygrywa bilet umożliwiający podróż na Ziemię – odradzający się raj, dostępny tylko dla nielicznych. Druga historia skupia się na perypetiach profesora Zenga, który wraz ze swoją studentką uczestniczą w misji badawczej nowoodkrytego globu. Na miejscu czeka na nich szokujące zderzenie z rzeczywistością i to dotyczy zarówno Borga, jak i profesora. Zaskakująca niespodzianka w obu przypadkach, nie tylko zmusi bohaterów do walki o przetrwanie, ale również podważy dotychczasową wiedzę o obcych cywilizacjach, podboju kosmosu, czasie i przestrzeni.

Przygoda i nieustanne bombardowanie zwrotami akcji – na to możemy liczyć od samego początku. Ciągle jesteśmy w ruchu, znaki zapytania mnożą się jak grzyby po deszczu, a częste skoki między wydarzeniami jeszcze dobitniej podgrzewają atmosferę. Wiem, że dla wielu czytelników taka „gra w klasy” może być męcząca i wprowadzać zamęt, natomiast w moim odczuciu, zastosowana forma sprawdziła się rewelacyjnie i wręcz powodowała, że książki nie dało się odłożyć. Wrażenie, że stykam się ze zwyczajną, dynamiczną przygodówką szybko uległo zmianie, gdyż drugie dno coraz intensywniej przedzierało się przez kosmiczne eskapady, spektakularne ucieczki i zagadki do rozwiązania. Autor bowiem, poświęcił dużo uwagi na przedstawieniu najciemniejszych stron natury naszego gatunku. Zaśmiecanie i zatruwanie własnej planety opanowaliśmy do perfekcji i akurat, by zagłębić się w ten nieprzyjemny temat, nie musimy sięgać po literaturę SF. Niszczymy i eksploatujemy do granic możliwości, a pewnego dnia faktycznie polecimy w kosmos, by z kolejnego świata uczynić piekło. Ponadto, w powieści, w lekko ironiczny i przekolorowany sposób, zostały obnażone inne cechy, które raczej nie stanowią najdoskonalszej wizytówki. Przypominamy trochę taką bandę osiedlowo/galaktycznych kiboli, dla których przemoc i agresja są jedynymi metodami nawiązywania kontaktu i rozwiązywania sporów. Nie wiadomo o co chodzi? To strzelamy. Z drugiej strony jest ukazane, jak łatwo można nami manipulować i jakie skutki może przynieść nawet krótkotrwałe odcięcie od wiedzy i postępu. Nowa odsłona licznych zagadnień, które są chwytliwym i popularnym motywem przemycanym także w tym gatunku literackim. Zawsze aktualne i zawsze przygnębiające. Minusy? Wątek miłosny (tak, dobrze czytacie). Nawet będąc fanką wszelkich wstawek tego pokroju, miałam wrażenie, że tutaj jest kompletnie niepotrzebna i delikatnie ujmując: naciągana.
Zakończenie nadeszło zbyt szybko i chociaż spodziewałam się zupełnie innych rozwiązań, moje szare komórki pracowały jeszcze długo po odstawieniu książki na półkę. Tak to powinno działać. Warto sprawdzić.

Dwie, pozornie odległe, linie fabularne. Bohaterem pierwszej jest Borg – rdzenny mieszkaniec skolonizowanej przez Ziemian planety. Tercjanin jako pierwszy przedstawiciel obcej rasy wygrywa bilet umożliwiający podróż na Ziemię – odradzający się raj, dostępny tylko dla nielicznych. Druga historia skupia się na perypetiach profesora Zenga, który wraz ze swoją studentką...

Zaczęło się nawet poprawnie. Na skolonizowanej przez ludzi planecie, prestiżowy rejs na starą Ziemię, po raz pierwszy w historii, niespodziewanie wygrywa przedstawiciel tubylczej rasy, a nie człowiek. Potem akcja przenosi się na statek zmierzający stamtąd do eksploracji kolejnej obiecującej planety do zasiedlenia.

I tak krok po kroku... sensu w obu tych podzielonych historiach stopniowo, acz nieubłaganie ubywa i ubywa. Aż nie pozostanie go ani trochę. Za to coraz więcej scen, wątków i postaci pojawiających się i zawisających smętnie w powietrzu bez jakiegokolwiek zauważalnego pomysłu czy pożytku dla fabuły. Widać jak na dłoni, że autor rozpisywał się w detalach, kompletnie nie potrafiąc połączyć ich w spójne, choć trochę sensowne historie. Nie trzyma się to kupy, ni logiki.

Urywającą się ni w pięć ni w dziewięć, niezborną i coraz bardziej infantylną opowiastkę raptownie zakorkowano pożal się Boże "epilogiem" - mimowolnym manifestem fabularnej bezradności tfu!rcy.

No nie kleiło się. Temu autorowi już dziękujemy.

Zaczęło się nawet poprawnie. Na skolonizowanej przez ludzi planecie, prestiżowy rejs na starą Ziemię, po raz pierwszy w historii, niespodziewanie wygrywa przedstawiciel tubylczej rasy, a nie człowiek. Potem akcja przenosi się na statek zmierzający stamtąd do eksploracji kolejnej obiecującej planety do zasiedlenia.

I tak krok po kroku... sensu w obu tych podzielonych...

🚀Galaktyka🚀

Rzadko widzicie u mnie książki w takiej tematyce. Ta konkretna przenosi czytelnika w podróż pełną kosmicznych zakamarków i moralnych dylematów. Autor tworzy przekonujący świat, w którym ludzkość, po zniszczeniu Ziemi, zmuszona jest szukać nowego domu. Odkrycie planety Tercja i jej pokojowo nastawionych mieszkańców tworzy fascynujący kontrast wobec brutalnej historii ludzkości.

Książka skłania do refleksji nad naturą ludzką i konsekwencjami naszych działań. Przedstawienie Tercjanina Borga jako głównego bohatera, który wygrywa miejsce w radzie decydującej o losach planety jest interesującym zabiegiem.

Jego podróż na Ziemię i odkrycie prawdziwego oblicza ludzkości jest zdecydowanie momentem przełomowym dla fabuły i zatrzymał mnie przy lekturze na dłużej.

Autor skupia się na akcji i rozwijaniu świata, czasem kosztem bardziej złożonych postaci i dialogów.
Niemniej jednak, fabuła trzyma w napięciu i z pewnością przyciągnie miłośników fantastyki.

Dla fanów tego gatunku będzie to satysfakcjonująca lektura,choć mnie wybitnie nie wciągnęła. Chyba uświadomiłam sobie po prostu, że jak dobra by taka książka nie była, to po prostu nie są moje klimaty.

[Współpraca reklamowa z @hardewydawnictwo]I’m

🚀Galaktyka🚀

Rzadko widzicie u mnie książki w takiej tematyce. Ta konkretna przenosi czytelnika w podróż pełną kosmicznych zakamarków i moralnych dylematów. Autor tworzy przekonujący świat, w którym ludzkość, po zniszczeniu Ziemi, zmuszona jest szukać nowego domu. Odkrycie planety Tercja i jej pokojowo nastawionych mieszkańców tworzy fascynujący kontrast wobec brutalnej...

Wyobrażaliście sobie kiedyś życie na innej planecie? Jeśli tak, to jak?

Wojtek Miłoszewski w swojej powieści „Galaktyka” zabiera nas w podróż na zupełnie inną planetę. I chociaż Tercja nie należy do Ziemian została ona przez nich skolonizowana, co było skutkiem ogromnych zaniedbań ludzi względem naszej planety matki. Jak wygląda zatem teraz Ziemia? Czy tym, którzy na niej pozostali udało się chociaż w niewielkim stopniu pójść po rozum do głowy i naprawić to co złe? Już niebawem będzie mógł przekonać się o tym Tercjanin Borg, który wyruszy w nieznane mu zakątki błękitnej planety. Ale czy aby na pewno trafi w dobre miejsce?

„Galaktyka” to powieść zupełnie inna niż te, które czytam na co dzień, ale zachwyciła mnie fabułą i całą zawartą w niej intrygą. Jest to książka pełna wielu niewiadomych i zagadkowych, niejednokrotnie przerażających, historii. Czytając czułam się trochę zagubiona i skołowana. Działo się dużo i to w zawrotnym tempie, a losy głównego bohatera umiejętnie przeplatano z innymi postaciami książki, co dodatkowo mieszało mi w głowie. Zupełnie traciłam poczucie czasu, a w tej powieści jest on bardzo ważnym elementem. Zakończenie było dla mnie wielkim zaskoczeniem, ale i poskutkowało wieloma przemyśleniami.

„Galaktyka” będzie doskonałym wyborem dla fanów fantastyki, ale i dla tych, którzy chcą rozpocząć swą podróż z tym gatunkiem.

Wyobrażaliście sobie kiedyś życie na innej planecie? Jeśli tak, to jak?

Wojtek Miłoszewski w swojej powieści „Galaktyka” zabiera nas w podróż na zupełnie inną planetę. I chociaż Tercja nie należy do Ziemian została ona przez nich skolonizowana, co było skutkiem ogromnych zaniedbań ludzi względem naszej planety matki. Jak wygląda zatem teraz Ziemia? Czy tym, którzy na niej...

To była intrygująca powieść. Dopiero od połowy wiedziałam mniej więcej do czego zmierza autor.

Na początku poznajemy Borga - Tercjanina, który wygrywa loterię. Główną nagrodą jest podróż na Ziemię, by zasiąść w radzie decydującej o planecie Tercji, na której Tercjanie żyją wraz z kolonistami z Ziemi.
Planeta, na którą ma polecieć Borg, została rekultywowana, wcześniejsze zanieczyszczenia i zniszczenia zostały naprawione, a ludność ograniczona, dzięki czemu Ziemia jawi się jako raj.
Niestety sama podróż jest dosyć wstrząsającym przeżyciem, a to, co dzieje się tuż po (niezbyt szczęśliwym) lądowaniu, każe Borgowi zastanowić się, czy na pewno trafił na przeznaczoną mu planetę.
Historia Borga jest przetykana przygodami profesora Hu Zenga, który przebywa na statku kosmicznym zmierzającym wraz z innymi osobami (nie tylko cywilami) do innej planety, w celu jej kolonizacji. 50 lat wcześniej myślano, że planeta ta jest niezamieszkana, jednak w momencie podchodzenia do lądowania okazuje się, że ekspedycja może napotkać duże problemy...

Akcja jest dosyć zagmatwana, w pewnym momencie czytelnik może czuć się trochę zagubiony trzymając się naszego postrzegania linearności czasu.
Przyznam, że w połowie książki czułam pewną frustrację, gdyż główni bohaterowie się jeszcze nie spotkali. Na szczęście im dalej zagłębiałam się w fabułę, tym więcej rozumiałam i powoli domyślałam się, w jakim kierunku to wszystko zmierza :)
Powieść jest niezwykle dobrze przemyślana, zakończenie wyjaśnia wiele spraw i może kilka osób zaskoczyć. Jest tu pewna dawka brutalności, ale też znajdziemy sporo tematów do przemyśleń.
Polecam wielbicielom sci-fi!

To była intrygująca powieść. Dopiero od połowy wiedziałam mniej więcej do czego zmierza autor.

Na początku poznajemy Borga - Tercjanina, który wygrywa loterię. Główną nagrodą jest podróż na Ziemię, by zasiąść w radzie decydującej o planecie Tercji, na której Tercjanie żyją wraz z kolonistami z Ziemi.
Planeta, na którą ma polecieć Borg, została rekultywowana, wcześniejsze...