O kłamstwie, manipulacji i wyzysku.

O kłamstwie, manipulacji i wyzysku.

Retro wizja międzyplanetarna, klasa sama w sobie. Must read dla fanów klimatu.

Retro wizja międzyplanetarna, klasa sama w sobie. Must read dla fanów klimatu.

Mechanizmy socjalistycznego totalitaryzmu w lekkiej powiesci (noweli?) fantastycznej.
Zgadzam sie z przedmowcami o zmarnowanym potencjale. To mogl byc 1984 i Folwark zwierzecy w klimacie Obcego.
Na koniec smaczek - krotkie bio napisane reka autora z 1980.

Mechanizmy socjalistycznego totalitaryzmu w lekkiej powiesci (noweli?) fantastycznej.
Zgadzam sie z przedmowcami o zmarnowanym potencjale. To mogl byc 1984 i Folwark zwierzecy w klimacie Obcego.
Na koniec smaczek - krotkie bio napisane reka autora z 1980.

Bardzo wielka szkoda, że autor zmarł w trakcie pisania drugiej części. Należą się za to duże plusy za wrzuceniu trzech napisanych już rozdziałów do audiobooka wraz z obszernym tłumaczeniem.

Sci-Fi w starym stylu z dobrze zrealizowanym socjologicznym spojrzeniem. Ciekawe przedstawienie tego jak buduje się społeczeństwo.

Bardzo wielka szkoda, że autor zmarł w trakcie pisania drugiej części. Należą się za to duże plusy za wrzuceniu trzech napisanych już rozdziałów do audiobooka wraz z obszernym tłumaczeniem.

Sci-Fi w starym stylu z dobrze zrealizowanym socjologicznym spojrzeniem. Ciekawe przedstawienie tego jak buduje się społeczeństwo.

Książka genialna i ponadczasowa. Zajdel obnaża mechanizmy totalitaryzmu w jakich żył, tj. sowieckiego, ale analogia do tego co się zaczyna dziać z naszym światem AD 2023 jest równie czytelna. Nadal grozi nam to samo tylko nie w kosmicznych i nie siermiężnych kostiumach. Przy tym historia jest dobrze opowiedziana.

Książka genialna i ponadczasowa. Zajdel obnaża mechanizmy totalitaryzmu w jakich żył, tj. sowieckiego, ale analogia do tego co się zaczyna dziać z naszym światem AD 2023 jest równie czytelna. Nadal grozi nam to samo tylko nie w kosmicznych i nie siermiężnych kostiumach. Przy tym historia jest dobrze opowiedziana.

Jest to jedna z tych książek, które mogą zmienić postrzeganie pewnych zjawisk. mamy tu dylematy moralne i konflikty na poziomie badacza i obiektu badanego.
Dodatkowym plusem, który oczywiście nie został zaplanowany, jest niedokończona druga część. Wiemy to już na samym początku i jest to jak najbardziej pozytywne

Jest to jedna z tych książek, które mogą zmienić postrzeganie pewnych zjawisk. mamy tu dylematy moralne i konflikty na poziomie badacza i obiektu badanego.
Dodatkowym plusem, który oczywiście nie został zaplanowany, jest niedokończona druga część. Wiemy to już na samym początku i jest to jak najbardziej pozytywne

Łopatologiczna rozkminka nad mechanizmem działania totalizmu w modelu sowieckim ze zmarnowanym potencjałem. No i jednak Lenin Chrystusem narodów :D

Łopatologiczna rozkminka nad mechanizmem działania totalizmu w modelu sowieckim ze zmarnowanym potencjałem. No i jednak Lenin Chrystusem narodów :D

Książka zwarta i szybka. Przedstawia bardzo ciekawy problem społeczny, co jest po części znakiem rozpoznawczym Zajdla. Przeszkadza mi w zasadzie chyba tylko to, że zawsze mam wrażenie, że Zajdel kończy książkę w połowie. Pokazuje ciekawy problem, przedstawia interesujący świat i rozwój wypadków, a co potem? Domyśl się sam czytelniku. Mojemu mężowi bardzo to odpowiada. Osobiście uważam to za pewne pójście na łatwiznę ze strony autora -- brak wskazania możliwego rozwiązania akcji. Niemniej tę książkę czyta się dobrze i pozostawia z wieloma przemyśleniami i polem do dyskusji.

Książka zwarta i szybka. Przedstawia bardzo ciekawy problem społeczny, co jest po części znakiem rozpoznawczym Zajdla. Przeszkadza mi w zasadzie chyba tylko to, że zawsze mam wrażenie, że Zajdel kończy książkę w połowie. Pokazuje ciekawy problem, przedstawia interesujący świat i rozwój wypadków, a co potem? Domyśl się sam czytelniku. Mojemu mężowi bardzo to odpowiada....

Sympatyczna opowieść, ładnie klei się z Limes Inferior. Znaczeniowo zbliżona z kolei do Paradyzji.

Sympatyczna opowieść, ładnie klei się z Limes Inferior. Znaczeniowo zbliżona z kolei do Paradyzji.

Ostatnia z poznanych przez mnie pozycji spośród „Pięcioksięgu Zajdla”. Zawiera typowe dla najwybitniejszego polskiego twórcy fantastyki socjologicznej przemyślenia na temat dystopii i spostrzeżenia psychologiczne. Całość można odczytywać oczywiście jako aluzję polityczną do komunizmu, ale można tez od tego abstrahować, co jest siłą powieści.
Ale po kolei. Akcja zaczyna się w przyszłości, by później nieco się cofnąć, za pośrednictwem pewnego dziennika. A dalej już chronologicznie. Bohaterowie z przyszłości wywodzą się z różnych kręgów kulturowych – inaczej niż u amerykańskich twórców sci-fi, gdzie są to zawsze Anglosasi.
Przewidywania rozwoju techniki są przez fizyka opisane tak, że po czterdziestu latach nie rażą nikogo, kto nie ma wykształcenia technicznego. Wyobraźnia autora jest niemal, ale też tylko „prawie” lemowska (aczkolwiek świetna).
Co do meritum, to tradycyjnie powstanie nowego społeczeństwa jest opisane znakomicie. I chodzi przede o mechanizmy kreowania elit i podległych im wykonawców. A także pozyskiwania zwolenników zarówno wśród biernych, jak i przekupywanie opozycji. W dalszej kolejności widać siłę tego, co dziś nazywamy przekazem medialnym, ale tak naprawdę chodzi o oficjalną i jedyną dopuszczona wersję historii (co niestety zdaje się wracać). Wreszcie schemat oficjalnej akceptacji i prywatnej kontestacji zastanego stanu rzeczy (tak jak twierdzą fani pewnej opcji – złodziej jest uczciwszy od socjalisty, bo kradnąc akceptuje istniejący porządek).
Pewnym novum jest aspekt psychologiczny. Zajdel pokazuje swój stosunek do jednostek, które przechodzą z opozycji do obozu władzy i usiłują się z tego usprawiedliwić na wszystkie sposoby. Dziś to też wraca, ale w latach osiemdziesiątych musiało budzić jednoznaczne skojarzenia polityczne.
Wreszcie zakończenie, które … no właśnie warto przeczytać. Po prostu stary dobry Zajdel.

Ostatnia z poznanych przez mnie pozycji spośród „Pięcioksięgu Zajdla”. Zawiera typowe dla najwybitniejszego polskiego twórcy fantastyki socjologicznej przemyślenia na temat dystopii i spostrzeżenia psychologiczne. Całość można odczytywać oczywiście jako aluzję polityczną do komunizmu, ale można tez od tego abstrahować, co jest siłą powieści.
Ale po kolei. Akcja zaczyna się...