Stany Zjednoczone. Seria brutalnych morderstw, na przestrzeni kilku lat, wstrząsa krajem. Giną całe rodziny, łącznie z dziećmi. Co łączy te zbrodnie? Pozostawiony w mieszkaniach bilet autobusowy i krwawy rysunek ludzika na drzwiach. Ekipa Toma Vesuvio prowadzi śledztwo, by wreszcie ująć potwora, który nie ma żadnych skrupułów. Nie wiadomo jednak, gdzie uderzy kolejnym razem, gdyż ofiary nie łączy z pozoru żaden wspólny mianownik.
Gdy, w ostatnich dniach, w różnych stanach, wpływają zgłoszenia w sprawie zaginięć młodych kobiet, śledczy nie przypuszczają nawet, gdzie i do kogo ich te tropy zaprowadzą…
**
„Tożsamość” zaskoczyła mnie początkowo swoją niewielką objętością. Zastanawiałam się, jak to możliwe, by solidne i rozbudowane śledztwo (bo tak sobie to wyobrażałam po przeczytaniu „Przesyłki” - czyli części pierwszej serii z Tomem Vesuvio),zmieścić na 230 stronach. Otóż można i to naprawdę sprawnie, ograniczając oczywiście zbędne opisy, czy mało wnoszące „okoliczności przyrody”. Autor skupia się na porwanych kobietach i to od tej strony poznajemy całą sytuację. Jak to było i poprzednio, śledczy potraktowani zostali nieco jako tło, choć przypuszczam, że to zabieg celowy, mający skupić naszą uwagę na mordercy i jego ofiarach. Rozdziały są krótkie i dzięki temu, książkę czyta się błyskawicznie. Zamerykanizowany nieco styl pisania (dla mnie na plus),tym razem skojarzył mi się z Thomasem Harrisem.
Podsumowując, „Tożsamość” to mroczny kryminał w takiej nieco pigułce. Bardzo łatwej do przełknięcia, choć coś by jeszcze można zjeść ☺️ Czekam na kolejne książki 🤩

Stany Zjednoczone. Seria brutalnych morderstw, na przestrzeni kilku lat, wstrząsa krajem. Giną całe rodziny, łącznie z dziećmi. Co łączy te zbrodnie? Pozostawiony w mieszkaniach bilet autobusowy i krwawy rysunek ludzika na drzwiach. Ekipa Toma Vesuvio prowadzi śledztwo, by wreszcie ująć potwora, który nie ma żadnych skrupułów. Nie wiadomo jednak, gdzie uderzy kolejnym...

Na początku szła mi opornie, bo trudno było mi się wczuć w życiorysy różnych, niezwiązanych ze sobą osób. Za trzecią próbą zaczęło mi iść już naprawdę dobrze, bo zaczęła dziać się akcja. Czyta się przyjemnie, bo rozdziały są krótkie. To co mnie najbardziej zachęciło do sięgnięcia po „Tożsamość”, zaraz po ciekawej fabule, to jeszcze bardziej zagadkowe zdanie na okładce „Największe zło wysługuje się naiwnością”. Czym bliżej końca byłam, tym bardziej podekscytowana tym, jakie będzie zakończenie, spodziewając się, że będzie ono WOW. Jednak się zawiodłam… Nie było złe, ale liczyłam chyba na coś nieco innego. Sięgając po tą książkę w bibliotece, nie wiedziałam o tym, że to drugi tom. Na pewno sięgnę po pierwszy i po trzeci, jeśli taki powstanie, a po ostatnim akapicie, tego się spodziewam i na to liczę 😁

Na początku szła mi opornie, bo trudno było mi się wczuć w życiorysy różnych, niezwiązanych ze sobą osób. Za trzecią próbą zaczęło mi iść już naprawdę dobrze, bo zaczęła dziać się akcja. Czyta się przyjemnie, bo rozdziały są krótkie. To co mnie najbardziej zachęciło do sięgnięcia po „Tożsamość”, zaraz po ciekawej fabule, to jeszcze bardziej zagadkowe zdanie na okładce...

Co łączy pięć młodych kobiet: menadżerkę hotelu, sekretarkę, psycholożkę i blogerkę, właścicielkę księgarni oraz miłośniczkę paintballa? Na pewno to,że wszystkie zostały porwane , a ustalenie dlaczego i czy porwania mają związek z zabójstwami pięciu rodzin to już zadanie dla detektywa Toma Vesuvio . Prawie do ostatnich stron miałam wątpliwości, czy ofiary musiały postąpić tak a nie inaczej, ale końcówka wszystko wyjaśniła. Punkt dla autora, który potrafił wywieść czytelnika w pole .
Całkiem fajny kryminał do pochłonięcia w jedno popołudnie, polecam.

Co łączy pięć młodych kobiet: menadżerkę hotelu, sekretarkę, psycholożkę i blogerkę, właścicielkę księgarni oraz miłośniczkę paintballa? Na pewno to,że wszystkie zostały porwane , a ustalenie dlaczego i czy porwania mają związek z zabójstwami pięciu rodzin to już zadanie dla detektywa Toma Vesuvio . Prawie do ostatnich stron miałam wątpliwości, czy ofiary musiały postąpić...

"Tożsamość" Roberta Wysokińskiego to książka, która bardzo mnie zainteresowała swoją okładką, a nie znając jeszcze twórczości tego autora, chciałam po prostu przeczytać jego historię i go poznać, przyznam, że lektura ta była dla mnie niespodzianką. Dość miłą niespodzianką, bo nie spodziewałam się, że tak cienka książka może zawierać tak dużo treści...
A gdy zabrałam się za lekturę, to nawet nie zauważyłam momentu, gdy odwróciłam ostatnią kartkę, pewnie dlatego, że krótkie rozdziały czyta się dobrze i szybko.

To druga część z udziałem agenta FBI, i chociaż nie miałam możliwości przeczytania pierwszej części, lecz nie odczułam tego, iż zaczynam przygodę z Tomem Vesuvio od tej książki.
Fabuła dzieje się w Stanach Zjednoczonych, gdzie zaczęły się dziać dość dziwne rzeczy. Zostało zamordowanych kilka rodzin, zabójca lub zabójcy nie mieli litości nawet dla małych dzieci. Żadnych powiązań między tymi rodzinami, wszystkie ślady nie doprowadzają śledczych ku rozwiązaniu tych zagadkowych morderstw. Znakiem łączącym te zabójstwa jest tylko bilet autobusowy i jako podpis - namalowany krwią jednej z ofiar prosty ludzik, jakby malowany przez dzieci w przedszkolu...

"Wyjęła pięćdziesięciodolarowy nominał i zauważyła narysowanego prostego ludzika, jakiego malują dzieci w przedszkolu. Pod nim widniał napis: Twój Demon nie śpi."
Jakby tego było mało, jakiś czas później, zaczynają ginąć młode kobiety, jedyne co je łączy to to, że wszystkie są samotne. Jednak poza tym nie mają ze sobą nic wspólnego, nie znają się, nie mają wspólnych znajomych i pochodzą z różnych środowisk i części kraju. Kto i dlaczego je porywa? Czy te porwania maja coś wspólnego z zabójstwami rodzin?
Przed agentami FBI dość trudne zadanie, lecz nie poddają się i szukają jakiegokolwiek śladu, choćby maleńkiego punktu zaczepienia, żeby jakoś namierzyć sprawcę.

"Poszli dalej. Krok po kroku, a ostrożność była na pierwszym miejscu. Nie mieli pewności, czy ktoś nie czai się za zakrętem.
Już samo wchodzenie po krętych schodach było niebezpieczne i od razu zdradzało ich położenie."
Czy uda się śledczym rozwiązać zagadkę tych tajemniczych zaginięć i brutalnych zabójstw całych rodzin? Czy zrobiła to jedna osoba, czy też kilka?
Nic tu nie jest zbyt oczywiste a na dodatek nie zawsze oprawcy są źli, mogą okazać się również ofiarami...
Autor wyraźnie pokazuje w swojej książce to, jak często jesteśmy zbyt lekkomyślni w udzielaniu się w mediach, w sieci różnych portali, nie dbając należycie o swoje bezpieczeństwo. Jak potrafimy sami wystawić się na różnego rodzaju zagrożenia.
Wygląda na to, że nie zawsze musi być wielka cegiełkowa książka, ogromne tomiszcze, żeby zadowolić czytelnika, czasem wystarczy tylko 230 stron...
Polecam.

"Tożsamość" Roberta Wysokińskiego to książka, która bardzo mnie zainteresowała swoją okładką, a nie znając jeszcze twórczości tego autora, chciałam po prostu przeczytać jego historię i go poznać, przyznam, że lektura ta była dla mnie niespodzianką. Dość miłą niespodzianką, bo nie spodziewałam się, że tak cienka książka może zawierać tak dużo treści...
A gdy zabrałam się za...

Choć uwielbiam kryminały, ten nie przypadł mi do gustu. Ponad połowa książki to opis bohaterów.

Choć uwielbiam kryminały, ten nie przypadł mi do gustu. Ponad połowa książki to opis bohaterów.

Brutalne morderstwa i tajemnicze zniknięcia

Stanami Zjednoczonymi wstrząsa seria brutalnych morderstw. Ofiarami padają całe rodziny, morderca nie oszczędzając nawet dzieci. Na drzwiach mieszkań swoich ofiar zostawiał znak ludzika namalowany ich krwią, a w skrzynce na listy bilet autobusowy.
Kilka miesięcy później, gdy agent FBI Tom Vesuvio wraz ze swoimi kolegami nadal pracuje nad sprawą makabrycznych morderstw, zaczyna dochodzić do tajemniczych zniknięć młodych kobiet. Początkowo wydaje się, że kompletnie nic ich nie łączy, pochodzą z różnych regionów kraju, znikają w różnych okolicznościach, nie znają się, różnią się wyglądem, są młode, ale w różnym wieku, a jedyne podobieństwo to to, że wszystkie są samotne.
Agenci pracujący nad sprawą są bezradni, obie sprawy są zupełnie różne. Młode kobiety zniknęły, ale nie ma ciał, więc nie wiadomo, czy zostały zamordowane, czy wciąż żyją. Jednak w pewnym momencie agent Vesuvio trafia na coś co łączy obie sprawy.
Co łączy te sprawy? Czy uda się znaleźć kobiety żywe? Kto jest oprawca, a kto ofiarą? Koniecznie przeczytajcie sami, żeby się tego dowiedzieć.
Muszę powiedzieć, że nie spodziewałam się tak dobrej książki. Nie jest ona zbyt obszerna, więc cały czas miałam wrażenie, że akcja dzieje się niesamowicie szybko. Po zapoznaniu się z pierwszą kobietą zaraz poznajemy następną i kolejną, nie mamy czasu się z nimi zżyć, bo akcja już pędzi dalej. Nie poznajemy dobrze ofiar, ani mordercy, właściwie to nawet trudno powiedzieć jaki jest dokładnie motyw tych zbrodni.
Książka trzyma w napięciu, jest nieprzewidywalna, a czytając ją nie można narzekać na nudę. Pozycja zdecydowanie godna polecenia.
„Tożsamość” to druga książka, w której możemy spotkać agenta Toma Vesuvio. Ja nie czytałam tej pierwszej, czyli „Przesyłki”, ale muszę powiedzieć, że można spokojnie czytać „Tożsamość” bez znajomości tamtej, ponieważ z tego co wiem sprawy nie są ze sobą powiązane. Książka jest niesamowicie wciągająca i myślę, że sięgnę również po inne książki autora.
Dziękuję za książkę, którą otrzymałam z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl

Brutalne morderstwa i tajemnicze zniknięcia

Stanami Zjednoczonymi wstrząsa seria brutalnych morderstw. Ofiarami padają całe rodziny, morderca nie oszczędzając nawet dzieci. Na drzwiach mieszkań swoich ofiar zostawiał znak ludzika namalowany ich krwią, a w skrzynce na listy bilet autobusowy.
Kilka miesięcy później, gdy agent FBI Tom Vesuvio wraz ze swoimi kolegami nadal...

„Tożsamość" Roberta Wysokińskiego, to książka, która przypadnie do gustu nie tylko fanom kryminałów ale też lubującym się w dobrej sensacji. Autor stopniowo budował napięcie. Pokazał jak łatwo można zmanipulować, zastraszyć i zniszczyć drugiego człowieka. Jak łatwo psychika człowieka jest gotowa przyjąć ciosy od atakującego i do czego jesteśmy zdolni, gdy ktoś daje nam chociaż iskierkę nadziei na ocalenie.

Stany Zjednoczone. Kilka lat wcześniej doszło do brutalnego mordu wykonanego na kilku rodzinach. Wspólny mianownik tych zdarzeń to bilet autobusowy i narysowany ludzik z krwi na drzwiach. Agenci FBI wraz z Tomem Vesuvio na czele starają się rozwiązać sprawę z przed lat. Jednak morderca jest ciągle kilka kroków przed nimi. W międzyczasie zostają porwane młode kobiety, które łączy jeden aspekt - są rozwódkami z bolesnym bagażem doświadczeń. W jaki sposób te sprawy łączą się ze sobą? Czy śledczym uda się w porę namierzyć sprawcę porwań?

Autor wprowadza nas w mroczny klimat. Przyznam się, że czytając miewałam gęsią skórkę. Strach nie odpuszczał mnie do ostatniej strony. Wątki prowadzone są dwutorowo - przeszłość nachodziła się z teraźniejszością. Autor genialnie buduje napięcie. Początkowo pozwala nam nawiązać nić sympatii z ofiarami złoczyńcy aby potem czuć współczucie dla nich. O samym mordercy wiemy niewiele. Dopiero pod koniec książki dowiadujemy się o nim kilka faktów. Jednak motywy działania czy symbole, które pozostawia na miejscu zbrodni są dla czytelnika nieznane. Brakowało mi też obnażenia psychiki złoczyńcy. Trochę mnie to zawiodło.

Pomysł na fabułę i intrygę był dobry i przemyślany. Mamy do czynienia z wieloma zwrotami akcji. Pomysł na wcześniejsze przedstawienie czytelnikowi ofiar sprawił, że przeżywałam kłopoty bohaterek i trzymałam za nie kciuki.
Rozdziały krótkie przez co czyta się szybko i dobrze. Język przystępny. Książka do polecenia. Ze względu na ilość stron i na wciągającą fabułę jest to książka na jedno popołudnie. Polecam.

„Tożsamość" Roberta Wysokińskiego, to książka, która przypadnie do gustu nie tylko fanom kryminałów ale też lubującym się w dobrej sensacji. Autor stopniowo budował napięcie. Pokazał jak łatwo można zmanipulować, zastraszyć i zniszczyć drugiego człowieka. Jak łatwo psychika człowieka jest gotowa przyjąć ciosy od atakującego i do czego jesteśmy zdolni, gdy ktoś daje nam...

To już druga książka Roberta Wysokińskiego z bohaterem Tomem Vesuvio, agentem FBI, że specjalnego ośrodka w Salt Lake City. Rzecz się dzieje w USA.

Opowiedziana historia trzyma w napięciu, krótkie rozdziały czyta się w miarę dobrze.

Postać Vesuvio – hmm – niby główna- nie jest bardzo wyeksponowana, przez pierwsze 100 stron jest głównie mowa o ofiarach przestępstw, których dokonuje główny bohater. Narasta napięcie, bo wiadomo, że chyba poznajemy przyszłe ofiary, które jednocześnie są narzędziem zbrodni w rękach przestępcy, z którym walczy Vesuvio. Intryga polega na tym, że przestępca wyszukuje samotne rozwódki, które porywa, więzi i nakłania do zamordowania swojego byłego męża oraz całej jego rodziny. I one to robią na skutek zastraszenia i manipulacji. My wchodzimy w historię w momencie, gdy nastąpiły już bestialskie morderstwa kilku rodzin i autor pokazuje nam, jak ten seryjny przestępca dobiera kobiety/ofiary. To jest gra psychologiczna, bo przeważnie te rozstania nie były miłe. Śledząc losy tych kobiet, na podstawie sobie znanej analizy, przestępca odgaduje, że będzie ona wystarczająco skłonna do dokonania zemsty.

Dowiadujemy się, kim on jest- to strażnik więzienny, w którym przebywa Rodriguez- jedna z kobiet, która zamordowała, ale dziwnym trafem sama przeżyła i teraz odbywa karę dożywocia w więzieniu, w którym on pracuje. Pozostałe kobiety zostały zabite przez niego, jedynie ta ocalała. Przez 100 stron autor pokazuje losy kilku kobiet. Wiąże je to, że jedna z nich jest autorką bloga, a reszta tego bloga czyta. Perwersyjny przestępca więzi je w kościele, po czym wykonują zadanie. Vesuvio niby wie, jak wygląda przestępca i znane są jego odciski palców. Razem z zespołem szukają jednak mechanizmu działania. Rodriguez przechodzi załamanie psychiczne, Vesuvio przełamuje ten stan i ona podaje mu nazwiska pozostałych więzionych. Vesuvio trafia na ich ślad. Wytypowano miejsce, do którego jadą i udaje się je powstrzymać. Po serii okropieństw opisanych w tej książce to jednak jest naciągany happy end.

Tak, jak napisałam to jest druga powieść sensacyjna z Tomem Vesuvio. Szczerze powiem, nie zostałam zachęcona do przeczytania pierwszej.

Książkę otrzymałam z Klubu Recenzenta nakanapie.pl

To już druga książka Roberta Wysokińskiego z bohaterem Tomem Vesuvio, agentem FBI, że specjalnego ośrodka w Salt Lake City. Rzecz się dzieje w USA.

Opowiedziana historia trzyma w napięciu, krótkie rozdziały czyta się w miarę dobrze.

Postać Vesuvio – hmm – niby główna- nie jest bardzo wyeksponowana, przez pierwsze 100 stron jest głównie mowa o ofiarach przestępstw, których...

Robert Wysokiński nie ogranicza się do jednego gatunku literackiego. Jest autorem książki obyczajowej, poezji oraz powieści sensacyjno-kryminalnych. "Tożsamość" to jego druga książka z tego gatunku i również druga, w której główną postacią jest Tom Vesuvio. Fabuły obu powieści nie łączą się ze sobą, są to dwie oddzielne historie, dlatego śmiało możemy przeczytać "Tożsamość" nie znając "Przesyłki".
Stanami Zjednoczonymi wstrząsa seria bestialskich zbrodni dokonywanych na całych rodzinach. Morderca pozostawia na miejscach przestępstwa bilet autobusowy z narysowanym krwią ofiar ludzikiem. Policja ma odciski palców i portret pamięciowy, jednak nie może schwytać samego sprawcy. Po trzech latach sytuacja się powtarza. Morderca znów powrócił. W tym samym czasie znikają młode kobiety. Agencji FBI z Tomem Vesuvio na czele próbują znaleźć sprawcę brutalnych morderstw. Czy łączy go coś z zaginionymi kobietami?
Głównym bohaterem "Tożsamości" jest agent FBI Tom Vesuvio. Chociaż jest to jedna z ważniejszych postaci nie za wiele się o nim dowiadujemy. Przez to nie zżywamy się z bohaterami, nie mamy możliwości wczuć się w ich emocje. To pobieżne przedstawienie bohaterów najbardziej mi w tej książce przeszkadzało. Nie dowiadujemy się prawie nic o przeszłości porwanych kobiet, nic nie wiemy o zamordowanych rodzinach. Autor niewiele nam też zdradza o samym mordercy. Nie poznajemy nawet motywów jego postępowania czy znaczenia ludzika na bilecie autobusowym zostawianym na miejscu zbrodni.
"Tożsamość" jest książką sensacyjną. Autor miał ciekawy pomysł na fabułę, jednak dla mnie temat jest potraktowany zbyt pobieżnie. Książka pozostawia wiele niedopowiedzeń i z znaków zapytania. Podobało mi się natomiast to jak wydarzenia i fakty, które z pozoru nie były ze sobą związane ciekawie się łączyły i układały w spójną całość. Autor zapewnił nam kilka ciekawych i zaskakujących zwrotów akcji, a zakończenie również było tak przemyślane by nas zaskoczyć. Akcja powieści dzieje się w czasie teraźniejszym. Jest bardzo mało odniesień do przeszłości, wspomnień. Książka jest napisana w dość specyficzny sposób, który nie każdemu może odpowiadać. Książkę czyta się szybko. Nieduża ilość stron, bo jest ich niecałe 230 i krótkie rozdziały sprawiają, że jest to lektura na jeden wieczór.
"Największe zło wysługuje się naiwnością" jest to jedyne zdanie, które znajduje się na okładce i autor udowadnia nam na kartach książki, że jest ono prawdziwe. Pokazuje jak można zastraszyć i zmanipulować człowieka, że wierzy w rzecz niemalże niemożliwą. Dając iskierkę nadziei można zmusić druga osobę do najgorszych zbrodni. Bardzo podobało mi się pokazanie pokazanie tego tematu przez autora oraz sposób w jaki to zrobił.
"Tożsamość" Roberta Wysokińskiego jest książką trudną do oceny. Z jednej strony mamy ciekawą fabułę, pełna zwrotów akcji. Z drugiej stromy brakuje w niej głębszego pochylenia się nad bohaterami, brakuje ich emocji i uczuć. Niemniej książkę czyta się szybko i z przyjemnością, dlatego polecamy wszystkim, którzy szukają lektury na jeden wieczór - ta powieść będzie idealna.
Książka z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl

Robert Wysokiński nie ogranicza się do jednego gatunku literackiego. Jest autorem książki obyczajowej, poezji oraz powieści sensacyjno-kryminalnych. "Tożsamość" to jego druga książka z tego gatunku i również druga, w której główną postacią jest Tom Vesuvio. Fabuły obu powieści nie łączą się ze sobą, są to dwie oddzielne historie, dlatego śmiało możemy przeczytać...

Książka bardzo mi się podobała. Strona za stroną dosłownie uciekały. Bardzo spodobała mi się budowa książki, gdzie kolejno poznajemy porwane kobiety, aż wszystko zaczyna się łączyć w jedną wspólną całość. Jestem bardzo zaskoczona jej finałem oraz tym jak człowiek potrafi być bezwzględny.
Bardzo, bardzo polecam szczególnie dla wszystkich fanów kryminałów, ale nie tylko. Ta książka jest dosłownie książką na jeden wieczór. Czytasz, czytasz i nie możesz przestać.
Tak na marginesie to najszybsza książka jaką udało mi się przeczytać.

Książka bardzo mi się podobała. Strona za stroną dosłownie uciekały. Bardzo spodobała mi się budowa książki, gdzie kolejno poznajemy porwane kobiety, aż wszystko zaczyna się łączyć w jedną wspólną całość. Jestem bardzo zaskoczona jej finałem oraz tym jak człowiek potrafi być bezwzględny.
Bardzo, bardzo polecam szczególnie dla wszystkich fanów kryminałów, ale nie tylko. Ta...