Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Rybie. Centrum Roślinnych Zasobów Genowych. Jakub Krantz - znany i świetnie rokujący inżynier-genetyk zostaje znaleziony martwy w swoim gabinecie. Rusza śledztwo, które początkowo wiąże tą śmierć z porachunkami między grupą naukowców. Im jednak głębiej sięgają w kuluary Centrum, tym więcej niepewności i prowadzących do nikąd poszlak, odnajdują. Klarujące się motywy i osobę podejrzanego, zaburza kolejne morderstwo naukowca. Fałszywe tropy, kolejne tajemnice i powiązanie obu ofiar, nie ułatwiają śledczym zadania. Komu zależało na wyeliminowaniu dwóch naukowców i jaki miał powód?
**
„Nasiona zbrodni” to krótki i nieskomplikowany kryminał. Zabójstwo w dość ciekawym miejscu, (choć niestety po okładce oczekiwałam nieco więcej mroku), w miarę poukładane i klarowne śledztwo i wreszcie kolejna ofiara, która burzy dotychczasowe ustalenia policji. Bohaterowie zróżnicowani, dialogi naturalne- tu nie mam zastrzeżeń. Mocnych wrażeń poprzez działania i ich opisy - brak. Zakończenia się nie spodziewałam, choć liczyłam na coś spektakularnego. Książkę przeczytałam w jeden wieczór, ale niestety nie wywołała u mnie emocji, na jakie liczyłam. Prawdę mówiąc, nie wywołała żadnych… Może więcej wątków i rozbudowanej fabuły pomoże na przyszłość 🤔

Rybie. Centrum Roślinnych Zasobów Genowych. Jakub Krantz - znany i świetnie rokujący inżynier-genetyk zostaje znaleziony martwy w swoim gabinecie. Rusza śledztwo, które początkowo wiąże tą śmierć z porachunkami między grupą naukowców. Im jednak głębiej sięgają w kuluary Centrum, tym więcej...

Rozwiń Zwiń

Ted Bundy. Morderca, potwór i postrach młodych kobiet, który grasował na terenie sześciu stanów USA, w latach 1974-1978. Jaki był, o czym myślał, jakimi wartościami kierował się w życiu? Na te pytania, starał się opowiedzieć Max Czornyj, który niejako wcielił się w postać Teda Bundiego w swojej książce. To swoisty pamiętnik, który relacjonuje najważniejsze z punktu widzenia autora, momenty życia i okrutnych zbrodni, jednego z największych seryjnych morderców w historii Stanów Zjednoczonych, aż po jego śmierć na „Old Sparky” w 1989 roku.
**
Postać Teda Bundiego poznałam dość dobrze z przynajmniej kilku programów dokumentalnych, nagrań z opublikowanych taśm, czy choćby książki Ann Rule, która opisała osobistą relację z Tedem. Max Czornyj przedstawia ten czarny charakter jeszcze z innej strony. To opowieść, którą snuje sam morderca. Pierwszoosobowa narracja, przybliża czytelnika do tej historii, pokazując ogrom okrucieństwa, jakiego dopuszczał się człowiek, podejrzewany o zabójstwo około 100 kobiet. To historia niezwykle brutalna, krwawa i bezlitosna. Choć wiarygodności myśli i pobudek działania Teda Bundiego, możemy się tu w dużej mierze jedynie domyślać, jest to przedstawione naprawdę realistycznie. Mimo, iż książka Maxa Czornyja nie zaskoczy osób, które znają ścieżki, którymi kroczył Bundy, tak forma podania tej historii jest naprawdę dobra 👍🏻 Polecam!

Ted Bundy. Morderca, potwór i postrach młodych kobiet, który grasował na terenie sześciu stanów USA, w latach 1974-1978. Jaki był, o czym myślał, jakimi wartościami kierował się w życiu? Na te pytania, starał się opowiedzieć Max Czornyj, który niejako wcielił się w postać Teda Bundiego w s...

Rozwiń Zwiń

Częstochowa. Stella Skalska pracuje jako pro3tytutka. Nie lubi tego zajęcia, jednak będąc na usługach mężczyzn już od dwunastego roku życia, można się przyzwyczaić. Włącza obojętność i robi swoje. Raz jest lepiej, raz gorzej. Na pieniądze nie narzeka. Ma mieszkanie, ciuchy, samochód i … jest totalnie samotna. Nie wybrała swojego losu. Ktoś miał ją chronić i opiekować się. Tak się jednak nie stało, więc Stella żyje z dnia na dzień, próbując okiełznać przeklęty kołowrotek, który sprowadza ją na jeszcze gorszą drogę, niż ta, na której znajduje się obecnie. Czy ona sama, lub ktoś inny, będzie w stanie temu zapobiec?
**
„Stella” to opowieść pełna smutku, cierpienia, żalu, ale to również opowieść, która intryguje i zaciekawia. Główna bohaterka, podobnie jak Kuba Sobański z innej serii autora, wywołuje skrajnie mieszane uczucia. Z jednej strony, to młoda i piękna dziewczyna, tak brutalnie skrzywdzona w dzieciństwie, z drugiej jednak, nic nie usprawiedliwia zachowań, do których się dopuszcza. Historia wciąga i naprawdę ciężko się od niej oderwać. Styl pisania Adriana Bednarka jest lekki, mimo mrocznej i chwilami naprawdę krwawej tematyki. Dialogi naturalne i ciekawe, a akcja książki mknie niezauważalnie. Zakończenie bardzo mi się podobało i cieszę się, że to nie koniec perypetii Stelli Skalskiej. Polecam ☺️

Częstochowa. Stella Skalska pracuje jako pro3tytutka. Nie lubi tego zajęcia, jednak będąc na usługach mężczyzn już od dwunastego roku życia, można się przyzwyczaić. Włącza obojętność i robi swoje. Raz jest lepiej, raz gorzej. Na pieniądze nie narzeka. Ma mieszkanie, ciuchy, samochód i … je...

Rozwiń Zwiń

Wrocław. Międzynarodowa korporacja Hello. To właśnie tutaj, pracę rozpoczyna czwórka, początkowo sobie obcych, trzydziestolatków: Kasia, Julka, Michał i Jarek. Powoli poznają realia i zasady, które obowiązują w firmie. Niestety, te nie są tak piękne i wzniosłe, jak przedstawiał im to pierwszego dnia, manager działu HR. Problemy, na które napotykają, nie są niestety jedynymi, z którymi przychodzi się im zmierzyć. Kiełkująca między tą czwórką przyjaźń, odsłania prywatne życie codzienne i pokazuje, jak wiele patologii i niewłaściwych relacji doświadczają. W połączeniu z mobbingiem i korporacyjnym wyścigiem szczurów, tworzy to mieszankę wybuchową.
Nadchodzi dzień wielkiej, firmowej imprezy. Czy dzień, który ma nieść radość i euforię dla pracowników, będzie taki również dla grupy przyjaciół?
**
Przyznam szczerze, że do powieści Adama Kopackiego, podchodziłam z rezerwą. Temat problemów w dużych korporacjach przewijał się wielokrotnie, problemy domowe tym bardziej. Jakież było jednak moje zdziwienie, jak świetnie jest to wszystko w tej książce skomponowane. Czyta się ją doskonale, daje do myślenia i pokazuje, jak bardzo obraz niektórych ludzi, może się w naszych oczach zmienić, gdy poznamy ich sytuacje osobiste. Potężne problemy, z którymi borykają się na codzień, potrafią mieć ogromne przełożenie na zachowanie w pracy, w stosunku do drugiego człowieka. Autor genialnie pokazał zaburzone relacje rodzinne, problemy nieodciętej pępowiny, zajadanie kłopotów, toksycznych rodziców, czy partnerów. Jestem pod wrażeniem. Polecam, bo książka otwiera oczy, jeśli jeszcze ktoś ma je przymknięte. Brawo!

Wrocław. Międzynarodowa korporacja Hello. To właśnie tutaj, pracę rozpoczyna czwórka, początkowo sobie obcych, trzydziestolatków: Kasia, Julka, Michał i Jarek. Powoli poznają realia i zasady, które obowiązują w firmie. Niestety, te nie są tak piękne i wzniosłe, jak przedstawiał im to pierw...

Rozwiń Zwiń

Pojezierze Gnieźnieńskie. Jezioro Powidzkie. To właśnie nad nim, w lesie, znajduje się niewielki, stary i podniszczony dom, który ku swemu zaskoczeniu, dziedziczy Ania. Młoda, 30-letnia kobieta, uwikłana w skomplikowaną relację uczuciową, decyduje się porzucić dotychczasowe życie w Krakowie i przenieść sie na drugi koniec kraju. Zrujnowany domek po gruntownym remoncie, wydaje się idealnym miejscem, aby na nowo rozejrzeć się za zagubionym szczęściem. Aklimatyzację zakłócają jednak porwania dzieci, do których dochodzi we wsi, a uwaga mieszkańców skupia się na „złym domu” Ani, z którym, jak twierdzą okoliczni mieszkańcy, związane są mroczne legendy. Senne koszmary, dziwne dźwięki i nietypowe utraty świadomości zaczynają przerażać kobietę. Czy aby na pewno, nie ma nic wspólnego z porwaniami? Czy jej dom jest rzeczywiście zły?
**
„Strefa ciszy” to mroczna opowieść o lęku, tajemnicach z przeszłości, porwaniach malutkich dzieci i śledztwie, które porusza lokalnych mieszkańców. To połączenia thrillera obyczajowego z wątkami kryminalnymi. Muszę przyznać, że czyta się tą książkę bardzo dobrze. Styl jest lekki, język żywy i naturalny, a historia wnosi sporą dawkę niepokoju, jednocześnie nie serwując czytelnikowi kałuż krwi. Bardzo lubię motywy małych, tajemniczych domków na wsi, lokalnych legend i uprzedzeń. Historia wciągnęła mnie, zaskakiwała i zrobiła naprawdę świetne wrażenie. Polecam z czystym sumieniem 🤩 czekając na kolejne tytuły autorki.

Pojezierze Gnieźnieńskie. Jezioro Powidzkie. To właśnie nad nim, w lesie, znajduje się niewielki, stary i podniszczony dom, który ku swemu zaskoczeniu, dziedziczy Ania. Młoda, 30-letnia kobieta, uwikłana w skomplikowaną relację uczuciową, decyduje się porzucić dotychczasowe życie w Krakowi...

Rozwiń Zwiń

☠️ Kolekcja cynkowych trumien to opowieść o kobiecie, która posunie się do wszystkiego, byle nie zostać odrzuconą. Kocha i pragnie miłości. Cena za tą miłość jest ogromnie wysoka…
☠️ Krzyżyk na drogę to historia Bartka - chłopca z ośrodka wychowawczego. W tle - zaginięcia czterech chłopców. Przygnębiające doświadczenia, trudne życie, tęsknota i strach.
☠️ Piękna Zośka - młoda, pełna życia i radości kobieta - modelka, która zostaje wydana za mąż za tyrana i despotę. Jej życie usłane cierpieniem, strachem i lękiem o dzieci.
☠️ Sztuka jest wieczna to z kolei opowiadanie, którego inspiracją było zabójstwo studentki w Krakowie. Złe miejsce, zły czas i zły człowiek na którego drodze stanęła tego dnia młoda i piękna dziewczyna…
**
Cztery opowiadania. Cztery niezależne historie, które łączy jedno. Strach, smutek i szeroko pojęta groza. Każde z nich, inspirowane jest prawdziwymi zdarzeniami, jakie miały miejsce w Polsce i na świecie. Każde również, kończy się krótkim tekstem od autorki, wyjaśniającym owe inspiracje. Opowiadania napisane są w wybornym stylu, czyta się je naprawdę dobrze, choć chwilami serce krwawi. Historie owe pokazują, jak okrutny potrafi być człowiek i jakie zło może wyrządzić innym ludziom. To lektura dla osób o wyjątkowo silnych nerwach. Mnie, chyba najbardziej sponiewierała emocjonalnie Piękna Zośka… Polecam, kto odporny.

☠️ Kolekcja cynkowych trumien to opowieść o kobiecie, która posunie się do wszystkiego, byle nie zostać odrzuconą. Kocha i pragnie miłości. Cena za tą miłość jest ogromnie wysoka…
☠️ Krzyżyk na drogę to historia Bartka - chłopca z ośrodka wychowawczego. W tle - zaginięcia czterech chłopców...

Rozwiń Zwiń

Kraków. Jacek Tylek aspiruje, by zostać znanym pisarzem kryminałów, podobnie, jak jego zamordowany dwa lata temu, brat Mariusz. Aktywnie uczestniczy w spotkaniach grupy literackiej, założonej przez brata, dzieląc niejako życie ze stworzoną przez siebie drugą, niezależną osobowością- starym PRLowskim detektywem- Robertem Kortzem. Sytuacja się komplikuje, gdy członkowie grupy pisarzy zaczynają ginąć w dziwnych okolicznościach, do złudzenia przypominających te, stworzone i opisane w ich własnych książkach. Czy Jacek, który miewa czasami utraty świadomości, może być zamieszany w te okrutne zbrodnie? Rusza śledztwo…
**
„Ktoś tak blisko” to opowieść niezwykła. To wyjątkowa, bogata i absolutnie profesjonalnie wykreowana historia kryminalna, wzbogacona o zadziwiający twór ludzkiego umysłu, jakim jest tulpa, czy też inaczej - równoległa, niezależna osobowość, zakorzeniona w ciele swego stwórcy. Choć popełniane zbrodnie są brutalne i niekiedy makabryczne, w książce tej stanowią niejako tło całej historii i nie zrażą nawet bardziej wrażliwych czytelników. Akcja biegnie powoli, a całość opiera się w dużej mierze na rozbudowanych dialogach, więc momentami wymaga pełnego skupienia, by odnotować co i kto właśnie mówi. Zakończenie śledztwa nie zaskoczyło mnie zbytnio, bo podejrzewałam właściwe osoby i chyba tego zaskoczenia najbardziej mi brakowało w książce. Niemniej jednak, pojawienie się kolejnego „bohatera” tej historii pod sam koniec, zdumiało i zaintrygowało. Czekam z niecierpliwością na kolejną część serii, bo jest to swoista uczta literacka.

Kraków. Jacek Tylek aspiruje, by zostać znanym pisarzem kryminałów, podobnie, jak jego zamordowany dwa lata temu, brat Mariusz. Aktywnie uczestniczy w spotkaniach grupy literackiej, założonej przez brata, dzieląc niejako życie ze stworzoną przez siebie drugą, niezależną osobowością- starym...

Rozwiń Zwiń

Gdy długoletni pracoholizm, spotyka się z nałogami, nie trudno o sprzeciw własnego organizmu. Iga niedawno przeszła zawał. Jej czterdziestoletnie życie przez chwilę zawisło na włosku, a teraz, tylko od niej zależy, jak się to dalej potoczy. Kilkumiesięczny urlop postanawia spędzić w niewielkim gospodarstwie pod lasem o nietypowej nazwie - „Pomiędzy”. Szybko zaprzyjaźnia się z Nadzieją - nieco tajemniczą właścicielką tego wyjątkowego miejsca. Czas, jakby się tutaj zatrzymał. Seria dziwnych zdarzeń, a także niespodziewane zniknięcie Nadziei, zmienia wszystko w życiu Igi. To dopiero początek…
**
„Tęsknica” to książka, która zostaje w głowie. To książka pełna emocji, tajemnicy i magii. To jakby baśń, która łączy realizm, słowiańskie tajemnice, melancholię i przecudne opisy przyrody. Przez Tęsknicę się płynie. Powoli, esencjonalnie, pochłaniając kolejne słowa, zdania i przemyślenia, które wybrzmiewają na stronicach. Mała wioska, przesądni ludzie, rytuały i las. Taki ciemny, wilgotny, pełen dźwięków i szelestów. Jestem zauroczona, jak mało kiedy. Jest tu mrocznie, tajemniczo i niepokojąco, ale jednocześnie pięknie i fascynująco. Gdzieś przeczytałam, że tą książką się nasiąka. I naprawdę, coś w tym jest. Polecam

Gdy długoletni pracoholizm, spotyka się z nałogami, nie trudno o sprzeciw własnego organizmu. Iga niedawno przeszła zawał. Jej czterdziestoletnie życie przez chwilę zawisło na włosku, a teraz, tylko od niej zależy, jak się to dalej potoczy. Kilkumiesięczny urlop postanawia spędzić w niewie...

Rozwiń Zwiń

Wrocław. 1963 rok. Epidemia czarnej ospy. Z uwagi na stan zagrożenia epidemiologicznego, na terenie całego miasta utworzono tymczasowe izolatoria, gdzie przetrzymywano ludzi, z obawy przed rozprzestrzenianiem się choroby. Nikt jednak nie mógł przypuszczać, że w tych zamkniętych pomieszczeniach pojawi się nowe zagrożenie. Jeszcze bardziej śmiertelne i niebezpieczne. Władza do walki z odmieńcami, którzy zaczynają wypełniać ulice miasta, wysyła nie tylko ZOMO, ale również wojsko. Wkrótce każdy przekona się, że wobec takiego wroga, na nic zdają się konwencjonalne działania…
**
Sięgnęłam po „Szczury…” mając z tyłu głowy ulubiony serial „The Walking Dead”. Spodziewałam się solidnego mroku, ciekawej i intrygującej fabuły, która wciągnie mnie bez reszty na kilka wieczorów. Początek zaciekawia. Rozwijająca się powoli apokalipsa polskich zombiaków, namacalnie nakreślone realia władz PRL, czy służb, wypadają zaskakująco dobrze. Niestety, im dalej brniemy „w las”, tym mniej zaskakuje, a rozlew krwi, wnętrzności i inne różne ohydztwa po prostu powszechnieją i przestają robić wrażenie. Podtytuł Chaos pasuje idealnie. Akcja skacze z miejsca na miejsce, kolejny osoby giną, a czytelnika ogarnia właśnie totalny chaos. Miałam wrażenie, że czytam jakiś raport ataków. Nazwiska się mieszają, jak już kogoś zapamiętałam, to za parę stron wstaje on z martwych, by pogryźć, podrapać, czy zdeptać własną wątrobę. Masakra goni masakrę i … to jest kwintesencja tej książki. Zobaczymy kolejne tomy, bo łatwo nie odpuszczę 😏

Wrocław. 1963 rok. Epidemia czarnej ospy. Z uwagi na stan zagrożenia epidemiologicznego, na terenie całego miasta utworzono tymczasowe izolatoria, gdzie przetrzymywano ludzi, z obawy przed rozprzestrzenianiem się choroby. Nikt jednak nie mógł przypuszczać, że w tych zamkniętych pomieszczen...

Rozwiń Zwiń