O tym, że czas pędzi jak szalony, wie każdy. Ale kiedy zaczęto ten czas odmierzać i jak to wyglądało, to już nie każdy wie. Książka "O czasie" autorstwa Davida Rooneya stanowi niezwykłą podróż przez historię ludzkości widzianą z perspektywy dwunastu zegarów. Od czasu wynalezienia pierwszego sposobu na wskazanie czasu poprzez kolejne lata, by odkryć, że czas był ważny w każdym wieku.
.
Autor zachęca do refleksji nad znaczeniem przedmiotów codziennego użytku oraz ich symboliczną wartością. Poza fascynującą wędrówką przez historię, czytelnik ma okazję odświeżyć swoją wiedzę oraz zgłębić tropy do refleksji o ludzkości i powtarzalności cyklu życia cywilizacji.
.
Książka przykuwa uwagę czytelnika swoim przyjaznym stylem narracji i szczegółowymi opisami, które jednak nie zanudzają. Dostarcza wiedzy, ale nie jak podręczniki. Po raz kolejny u @bo.wiem trafiłam na książkę, która niesie za sobą dużo treści przedstawionej w taki sposób, że czyta się ją jak powieść przygodową.
.
Polecam ją wszystkim poszukującym inspiracji i ciekawych spojrzeń na historię oraz nasze miejsce w niej.

O tym, że czas pędzi jak szalony, wie każdy. Ale kiedy zaczęto ten czas odmierzać i jak to wyglądało, to już nie każdy wie. Książka "O czasie" autorstwa Davida Rooneya stanowi niezwykłą podróż przez historię ludzkości widzianą z perspektywy dwunastu zegarów. Od czasu wynalezienia pierwszego sposobu na wskazanie czasu poprzez kolejne lata, by odkryć, że czas był ważny w...

Czym on jest? Miarowym tykaniem? Pieśnią teraźniejszości? Udręką czekającego na koniec ciężkiego dnia? Oddechem odmierzającym każde "jestem", od każdego "będę"? Kobietą czekającą na mężczyznę, który choć trochę jej się podoba? Mężczyzną, czekającym na pewność bycia mężczyzną? Wskazówką, która wciąż nam ucieka? Czym jesteś Czasie? Może jesteś tylko złodziejem?
O CZASIE Davida Rooney'a, to błyskotliwy, mądry reportaż, w którym autor, w pełen pasji sposób opowiada o historii za sprawą zegara, a dokładnie za sprawą dwunastu zegarów. Przyznaję, że jakoś nigdy nie myślałam o ZEGARACH w tak otwarcie radykalny sposób - i teraz naprawę się tamu dziwię, bo przecież ZEGAR, to jest narzędzie ucisku, kontroli - to terrorysta, według którego żyjemy.
Rooney zgrabnie, w rytm tik taka prowadzi nas przez historię, ale z perspektywy wszechobecnego czasu i pragnienia człowieka, by go kontrolować. O ironio! Stworzyliśmy ZEGARY, by kontrolować czas, a CZAS zakpił z nas i dał nam ZEGARY, by kontrolować nas.
Ta opowieść jest fascynując, pełna historii, ciekawostek, z mnóstwem arcyinteresujących cytatów. Każdy rozdział przenosi nas w inne rejony CZASU i PRZESTRZENI. Możemy także podziwiać na fotografiach ZEGARY świata, które ten świat opanowały... a mówią, że szczęśliwi czasu nie liczą... i chyba Ci, co to mówią, mają rację...
Jednak sam mechanizm ZEGARA jest magiczny. Osobiście, podobnie jak autor, uwielbiam ten pełen tajemnicy mechanizm - choć mechanizm nie jest tajemnicą, ale odmierza wymiar, bez którego nie ma nas. Życia bez czasu nie ma...

życie, to zegar nakręcony przez Boga
MUNDUS
bo.wiem
Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
egzemplarz recenzencki

Czym on jest? Miarowym tykaniem? Pieśnią teraźniejszości? Udręką czekającego na koniec ciężkiego dnia? Oddechem odmierzającym każde "jestem", od każdego "będę"? Kobietą czekającą na mężczyznę, który choć trochę jej się podoba? Mężczyzną, czekającym na pewność bycia mężczyzną? Wskazówką, która wciąż nam ucieka? Czym jesteś Czasie? Może jesteś tylko złodziejem?
O CZASIE...

ILE JESZCZE CZASU NAM ZOSTAŁO?

Odnoszę wrażenie, że z wraz z upływem czasu, coraz częściej o tym czasie rozmawiamy. Nieraz, po spotkaniu z dawno niewidzianym znajomym w dyskusji pojawia się pełen zaskoczenia zwrot "Ależ ten czas leci!". Oczywiście ciężko byłoby nam mówić o czasie, gdyby nie istniały zegary. Ich wszechobecność pozostaje cicha, niekiedy ledwo zauważalna. Ja sama odczuwam brak smartwatcha dopiero w momencie, gdy on się rozładuje, a wtedy zaczynam czuć się bez niego "jak bez ręki".

Refleksja na temat upływającego czasu dopada mnie zawsze u progu jesieni. Z tym większą chęcią sięgnęłam po książkę Davida Rooney'a "O czasie. Historia cywilizacji w dwunastu zegarach". Na początek zaznaczę jednak, że tytuł może okazać się nieco mylący. Sądzę, że najlepiej oddają treść książki tytuły poszczególnych rozdziałów: ład, wiara, cnota, rynki, wiedza, imperia, wytwórczość, moralność, opór, tożsamość, wojna i pokój. Poszczególnie zegary okazują się tu punktem wyjścia do szerszych rozważań na temat społeczeństw, religii, polityki czy ekonomii.

Bardzo podobał mi się sposób uporządkowania treści. Na początku cofamy się oczywiście do wieków minionych, do chwili powstania zegarów słonecznych, wodnych i mechanicznych. Jeśli czujemy się dziś odosobnieni w swoim poczuciu zniewolenia przez wskazówki zegarów, możemy dowiedzieć się, że owo uczucie towarzyszyło ludzkości od zawsze. Zegary, konstruowane częstokroć z wielkim rozmachem, umieszczane w widocznych miejscach, na wieżach zegarowych wzywały wiernych do modlitwy, robotników do pracy, kładąc podwaliny pod ład i porządek społeczny.

Zegary były przez niektórych postrzegane jako wspólnicy opresyjnych reżimów, dlatego wiele miejsca poświęca Rooney zamachowi bombowemu zorganizowanemu przez sufrażystki w edynburskim obserwatorium astronomicznym. Oczywiście ciekawostek i anegdot znajdziemy w tej książce więcej, a autor wielokrotnie skacze z tematu na temat i snuje refleksje różnorakie. Jest to narracja jednocześnie szczegółowa oraz pełna dygresji.

Przyznać muszę, że wydawnictwo Bo.wiem wydawało już książki popularnonaukowe, które poruszały mnie mocniej, być może pozostawały głębiej w mojej pamięci. Nie zmienia to faktu, że "O czasie" to ciekawa propozycja, pozwalająca na refleksję nad przedmiotami, jakie towarzyszą nam przez całe życie. Najlepiej dawkować sobie tę lekturę powoli, rozdział po rozdziale, ponieważ każdy z nich opowiada poniekąd inną historię.

Podsumowując, "O czasie" wydaje się idealną pozycją na długie, jesienne wieczory.

ILE JESZCZE CZASU NAM ZOSTAŁO?

Odnoszę wrażenie, że z wraz z upływem czasu, coraz częściej o tym czasie rozmawiamy. Nieraz, po spotkaniu z dawno niewidzianym znajomym w dyskusji pojawia się pełen zaskoczenia zwrot "Ależ ten czas leci!". Oczywiście ciężko byłoby nam mówić o czasie, gdyby nie istniały zegary. Ich wszechobecność pozostaje cicha, niekiedy ledwo zauważalna. Ja...

„Jeśli uznać zegar za awatara czasu zachodniego, to dzwon był jego wzmacniaczem.” Giordano Nanni

Przyjemna i interesująca wędrówka szlakiem historii z perspektywy dwunastu zegarów. Wiele dowiedziałam się z książki, sporo wiedzy odświeżyłam, wciągnęłam się w zawartość. David Rooney potrafił przykuć uwagę, przyjazny styl narracji, spora szczegółowość opisów, zajmujące tropy do rozważań o ludzkości i powtarzalności cyklu życia cywilizacji. Interesujące spojrzenie na symbolikę różnorodnych zegarów, od starożytności po współczesność, a nawet wybiegnięcie myślą za pięć tysiącleci. Autor wyszedł z założenia, że historia zegarów to tak naprawdę historia cywilizacji, gdyż opowieść o mierzeniu czasu jest opowieścią o nas samych, przełomowych i burzliwych chwilach na przestrzeni dziejów. We wszystkich epokach ludzie wytwarzali zegary z myślą o realizacji jakiegoś celu, szerszego niż tylko odmierzanie czasu.

Ukazuje wykorzystanie codziennego odmierzania czasu na potrzeby polityczne, umocnienia władzy zapewniającej, że gwarantuje lepszą przyszłość, propagandy, podkreślenia obywatelskiej dumy, poświadczenia przynależności lokalnej, ukazania dominacji militarnej, blasku zwycięstwa, ekspansji morskiej, budowania imperiów, proklamacji ujarzmienia obcej kultury. Czas używany jako oręż na całym świecie i narzędzie sprawowania kontroli, w tym moralnej. Zegary w czasach pokoju i wojny. Narzędzia wprowadzenia ładu i stabilności w świecie burzliwego chaosu. Również na potrzeby kultu religijnego. Widowiskowe wizje wiary obrazują boską mądrość, panowanie i wszechmoc Boga na ziemi, wagę pośrednictwa duchownych. Postrzeganie ścierania się dobra i zła, w którym stawką jest ludzka cnota umiarkowania. Klepsydra stała się symbolem śmierci. To także przedstawienie mechanicznego obrazu wszechświata i siły poruszającej niebiosa.

Więcej na: https://bookendorfina.blogspot.com/2023/09/o-czasie.html

„Jeśli uznać zegar za awatara czasu zachodniego, to dzwon był jego wzmacniaczem.” Giordano Nanni

Przyjemna i interesująca wędrówka szlakiem historii z perspektywy dwunastu zegarów. Wiele dowiedziałam się z książki, sporo wiedzy odświeżyłam, wciągnęłam się w zawartość. David Rooney potrafił przykuć uwagę, przyjazny styl narracji, spora szczegółowość opisów, zajmujące tropy...