Sięgnęłam po tę książkę dlatego, bo stała na półce „Dla młodzieży” i dlatego, że jest względnie cienka. Potraktowałam ją jako lekką lekturę „na raz”, ale z każdą przeczytaną stroną otwierałam oczy coraz szerzej. I to bynajmniej przez to, że na okładce widnieje znak „nasze ważne sprawy”, choć tak naprawdę nie zauważyłam go od razu.
Poznałam młodą dziewczynę o imieniu Karen oraz osoby z jej najbliższego otoczenia: rodziców, szkolne przyjaciółki. No i Zoe, jedna z tych dziewczyn, które w szkole uchodzą za najbardziej „niegrzeczne”, gdy w wieku piętnastu lat piją, palą papierosy i uprawiają seks. Jej najlepsza przyjaciółka Tracy wyjeżdża i Zoe zostaje całkiem sama. Nie na długo... Kiedy „sprzedaje” Karen najnowszą rewelację z jej życia, z pozoru nudna egzystencja tej drugiej zaczyna obracać się o sto osiemdziesiąt stopni. Wracają bolesne wspomnienia i żal do osoby, o której słyszała niemal codziennie w radio i telewizji, lub o której czytała w gazetach.
Pani Glover wciągnęła mnie w pouczającą powieść o tym, co spotyka młode dziewczyny coraz częściej: o ciąży. I nie pisze o tym tak, jakby była to jakaś choroba, ale ze świadomością, że przecież na wszystko w życiu przychodzi czas. A kiedy młoda dziewczyna dowiaduje się, że musi dorosnąć szybciej niż jej rówieśniczki, musi nauczyć się żyć z odpowiedzialnością nie tylko za siebie, ale i za małą istotkę, którą wydała na świat.
Karen starała się zrozumieć, choć w pewnym sensie znała prawdę. Bolesną prawdę, od której nie mogła uciec. I wszystko to wydawało się jej jakimś chorym deja vu. Zaufała, pomagała jak tylko potrafiła, a dostała za to bolesnego kopniaka i naukę od życia. Bo jak mogła naiwnie uwierzyć, że Zoe jednak się zmieni? Że gdy coś obieca, dotrzyma słowa?
„Nie mów nikomu” to książka osadzona we współczesnych realiach, opowiadająca o tym, co możemy spotkać na każdym kroku, jak napisałam powyżej. A jakie jest jej przesłanie? Nie wiem, czy dokładnie takie, jakie znalazłam ja, ale według mnie najważniejsze jest podejmowanie odpowiednich decyzji w trudnych sytuacjach; kiedy prawie wszystko zależy od nas i od tego, czy podołamy ciężkiemu wyzwaniu, które postawił przed nami los.

Sięgnęłam po tę książkę dlatego, bo stała na półce „Dla młodzieży” i dlatego, że jest względnie cienka. Potraktowałam ją jako lekką lekturę „na raz”, ale z każdą przeczytaną stroną otwierałam oczy coraz szerzej. I to bynajmniej przez to, że na okładce widnieje znak „nasze ważne sprawy”, choć tak naprawdę nie zauważyłam go od razu.
Poznałam młodą dziewczynę o imieniu Karen...