Całość ma swój klimat, ale niestety nie jest on zbytnio oryginalny. Zarówno co do fabuły, bohaterów jak i świata. Zwłaszcza z tym ostatnim mam problem - otrzymujemy potencjalnie ciekawe informacje o świecie i zamieszkujących go istotach, a jednak są one w większości oderwane jedne od drugich, brak między nimi powiązań, które mogłyby uczynić ten świat bardziej żywym.

Całość ma swój klimat, ale niestety nie jest on zbytnio oryginalny. Zarówno co do fabuły, bohaterów jak i świata. Zwłaszcza z tym ostatnim mam problem - otrzymujemy potencjalnie ciekawe informacje o świecie i zamieszkujących go istotach, a jednak są one w większości oderwane jedne od drugich, brak między nimi powiązań, które mogłyby uczynić ten świat bardziej żywym.

Po słabych "Łowcach Relikwii" wydawnictwa Lost in Time, nareszcie komiks w który można się zagłębić. Bogaty fabularnie i graficznie. Mam sporo skojarzeń z tym komiksem, pomysł na olbrzymie drzewo, który jest habitatem, kompletnym ekosystemem, nie jest nowy. "Drzewa całkowe" Larrego Nivena czy "Yggdrasil" Wawrzyńca Podrzuckiego wszystkie nawiązują do mitu o Drzewie Odyna - Yggdrasilu. Drzewo tak potężne, że obejmuje świat - jest światem. W skali mikro tak faktycznie jest. W Świecie przedstawionym przez Genforta i Ristorcelliego drzewa są tak potężne, że tworzą różne biotopy, zamieszkane przez różne gatunki, w tym ludzi i humanoidy. Nie dostajemy wiele informacji o świcie, odkrywamy go razem z bohaterami... ale nigdy do końca. Pod tym względem fabuła jest otwarta. Może to budzić lekki niedosyt, mi jednak nie przeszkadzało. Dawało przyczynek do tworzenia własnej fabuły.

Kreska może nie jest wyjątkowa. Jest solidna, realistyczna, trzyma formę i jest czytelna. Bohaterowie są do siebie podobni na różnych kadrach :) Tła są prezentowane z różną głębią. Niektóre kadry dają tylko ogólne wrażenie, są zamazane, szybko nakreślone. Ale są i takie wystudiowane, wręczy cyzelowane. Podejście do układu kadrów jest klasyczne, chociaż rysownik pozwala sobie na odrobinę frywolności (np. ilustrując sen). Graficznie jest dobrze.

Fabularnie jest jeszcze lepiej. Jak już kilku opiniujących wspomniało, fabuła jest mocną stroną tego albumu. Rozbudza zainteresowanie, trzyma uwagę czytelnika. Historia jest złożona, nie daje wszystkich odpowiedzi. Rozwija się powoli, tak jak mozolnie trwa wędrówka przez konary drzewoświata. Zakończenie nie jest satysfakcjonujące.. ale cóż samo życie. Trudno być prorokiem we własnym kraju.

Generalnie dobry, zajmujący album, którego czytanie jest przyjemnością. Uwielbiam gdy graficy próbują wizualizować egzobiologiczne organizmy i złożone biotopy.

Po słabych "Łowcach Relikwii" wydawnictwa Lost in Time, nareszcie komiks w który można się zagłębić. Bogaty fabularnie i graficznie. Mam sporo skojarzeń z tym komiksem, pomysł na olbrzymie drzewo, który jest habitatem, kompletnym ekosystemem, nie jest nowy. "Drzewa całkowe" Larrego Nivena czy "Yggdrasil" Wawrzyńca Podrzuckiego wszystkie nawiązują do mitu o Drzewie Odyna -...

Komiks fabularnie bardzo dobry, graficznie - w porządku, aczkolwiek szału nie ma. Fabuła jest najsilniejsza stroną tego dzieła. Jest przedstawiona jest bardzo umiejętnie, pełna akcji i nieoczekiwanych zwrotów. Komiks stanowi zamkniętą całość, która zdaje się zapowiadać kolejny tom.

Komiks fabularnie bardzo dobry, graficznie - w porządku, aczkolwiek szału nie ma. Fabuła jest najsilniejsza stroną tego dzieła. Jest przedstawiona jest bardzo umiejętnie, pełna akcji i nieoczekiwanych zwrotów. Komiks stanowi zamkniętą całość, która zdaje się zapowiadać kolejny tom.

Fabuła cały czas niesie ze sobą coś nowego. Podobnie jak bohaterowie poznajemy ten świat. Fabularnie rewelacja. Kreska tła rewelacja. Kreska postaci niestety genetyk, a szkoda, bo byłaby 10

Fabuła cały czas niesie ze sobą coś nowego. Podobnie jak bohaterowie poznajemy ten świat. Fabularnie rewelacja. Kreska tła rewelacja. Kreska postaci niestety genetyk, a szkoda, bo byłaby 10

„Yggd została zrodzona przez Yeis. Yeis, kosmiczne drzewo, które zanurzyło swoje korzenie w innym świecie i było ojcem wszystkich. Pod postacią owoców tworzyło bogów. Kiedy Yggd osiągnęła dojrzałość, Yeis było stare i suche, a jego owoce nie były już bogami, tylko zwykłymi ludźmi. Tymczasem bogowie wyginęli”.

Jestem prawdziwie oczarowany estetyką i pięknem rysunków w tym komiksie. To naprawdę jeden z najpiękniejszych, jakie miałem przyjemność czytać. Z łatwością wciągnąłem się w świat, gdzie liczne plemiona żyją pośród konarów i gałęzi ogromnego drzewa zwanego ‘Drzewoświatem’. Potrafiłem zrozumieć motywy działań bohaterów i kibicować im.

‘Drzewoświat’ umiera. Umiera wraz z wszelkimi dobrami, którymi karmił swoich mieszkańców. Grupa odważnych, acz skłóconych ze sobą ludzi wyrusza na niebezpieczną wyprawę, by odkryć przyczynę tego nieszczęścia. Po drodze napotykają wiele przedziwnych stworzeń oraz obcych, często wrogo nastawionych plemion. Ich droga nie jest łatwa, ale są mocno zdeterminowani, gdyż wiedzą, że są ostatnią nadzieją na ocalenie własnego plemienia.

Czytałem gdzieś w sieci i zgadzam się z tym w zupełności, że nutkę ‘avatarowej’ oraz ‘mad maxowej’ mieszanki od razu można się tu dopatrzeć. I jeśli to nie jest w stanie Was przekonać do sięgnięcia po „Poszukiwaczy z Drzewoświata”, to ja nie wiem, co by mogło.

Paweł

„Yggd została zrodzona przez Yeis. Yeis, kosmiczne drzewo, które zanurzyło swoje korzenie w innym świecie i było ojcem wszystkich. Pod postacią owoców tworzyło bogów. Kiedy Yggd osiągnęła dojrzałość, Yeis było stare i suche, a jego owoce nie były już bogami, tylko zwykłymi ludźmi. Tymczasem bogowie wyginęli”.

Jestem prawdziwie oczarowany estetyką i pięknem rysunków w tym...

Drzewoświat to nietuzinkowe, fajne fantasy, łączące elementy science fiction. Trochę taki Avatar, tylko mniej baśniowy, a bardziej brutalny.

Bohaterowie podróżują po niebezpiecznym, równocześnie bujnym i bogatym świecie. Mnóstwo się dzieje i wiele elementów miło zaskakuje podczas czytania.

Ogólnie bardzo polecam.

Drzewoświat to nietuzinkowe, fajne fantasy, łączące elementy science fiction. Trochę taki Avatar, tylko mniej baśniowy, a bardziej brutalny.

Bohaterowie podróżują po niebezpiecznym, równocześnie bujnym i bogatym świecie. Mnóstwo się dzieje i wiele elementów miło zaskakuje podczas czytania.

Ogólnie bardzo polecam.