Chyba każdy po przeczytaniu tej książki zapragnie zwiedzić świat w sposób mniej lub bardziej podobny do tego w jaki zrobili to jej bohaterowie. W książce znalazłam motywacje nie tylko do podróżowania, ale również do spełniania swoich najbardziej nie prawdopodobnych marzeń. Myślę, że każda podróż buduje człowieka na nowo a ja mając okazję czytać 'Prowadził nas los' w pewnym stopniu czułam się trzecim członkiem wyprawy. Niesamowite fotografie i prosty, zrozumiały język umożliwiają przeczytanie jej w bardzo szybkim czasie, tylko kto by się chciał tak szybko z nią rozstawać? Dlatego też musiałam sobie racjonalnie dawkować treść, by chociaż przez parę dni uczestniczyć w tej przygodzie. Oprócz świetnych opisów krajobrazów, zwyczajów historii napotkanych osób, udowadniania, że w podróży czeka na nas więcej dobra niż zła zapamiętam coś jeszcze. Bardzo ujął mnie sposób w jaki bohaterowie się rozstawali; pełni zrozumienia dla własnych odmiennych pragnień czasem potrafili iść osobno, by przy ponownym spotkaniu poczuć że są jeszcze bliżej siebie niż byli. Co prawda można czuć pewien niedosyt ze względu na wiele pobieżnych opisów, ale myślę że tam jest właśnie miejsce na nasze emocje i wyobraźnię. Według mnie jest to książka nie tylko o niezapomnianej przygodzie, ale również o pokorze, wierze w drugiego człowieka i samego siebie. Idealnie podsyca w człowieku zew wolności.
Polecam.

Chyba każdy po przeczytaniu tej książki zapragnie zwiedzić świat w sposób mniej lub bardziej podobny do tego w jaki zrobili to jej bohaterowie. W książce znalazłam motywacje nie tylko do podróżowania, ale również do spełniania swoich najbardziej nie prawdopodobnych marzeń. Myślę, że każda podróż buduje człowieka na nowo a ja mając okazję czytać 'Prowadził nas los' w pewnym...