Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Podróże kształcą podróżników, ale i czytelników: "Pytam jednego nowicjusza, czy kambodżańscy mnisi, tak jak wietnamscy czy tajwańscy, są wegetarianami. - Ścisłymi wegetarianami nie jesteśmy. Ale nie jadamy 10 rodzajów mięsa. Między innymi mięsa tygrysa, słonia oraz psa" I tym samym właśnie się dowiedziałam, że jestem wegetarianinem po kambodżańsku! Albo to: Nad Gangesem "tłoczy się tłum hinduskich pielgrzymów, przygotowujących się do oczyszczającej kąpieli. To oczyszczenie muszą chyba rozumieć czysto symbolicznie, bo całe wybrzeże jest jednocześnie wielką, publiczną, cuchnącą toaletą, a w świętej wodzie nie tylko mieszają się ścieki i prochy skremowanych, lecz także kilka rodzajów wrzucanych tu w całości ciał, których się nie pali, między innymi ciała dzieci, ciężarnych, świętych mężów czy trędowatych". Podróże Polaków uczą też o Polsce: "Nie ma takiego kraju - oświadcza definitywnie urzędniczka, nie mogąc znaleźć Polski w swym spisie. Przekonujemy ją, że z pewnością jest". Zdecydowanie polecam. Książka ciekawa, pasjonująca, nie przegadana, zabawna. Autorka budzi sympatię, przynajmniej moją. Podobały mi się nawiązania do problemów w związku, jakie pojawiały się między parą podróżników przez te kilka lat wspólnej, nieprzerwanej podróży. One podkreśliły wiarygodność całego przekazu. Jeżeli miałabym podle zabawić się w porównania, to przyznam, że zdecydowanie większe wrażenie zrobiła na mnie książka "Okrążmy świat raz jeszcze" z powodu większej wnikliwości, lepszego poczucia humoru oraz niesamowitego uroku czasów kolonialnych, które tam można było odczuć. Nie znaczy to jednak wcale, że w "Prowadził nas los" mi coś przeszkadzało, ponieważ całość jest na prawdę wyśmienita. Świetnie się bawiłam czytając i bardzo żałuję, że już skończyłam. Na pewno przeczytam wszystko Kingi Choszcz.