uwielbiam tą autorkę za poczucie humoru. jedyny minus tegonaudiobooka to lektorka która byla po prpstu TRAGICZNA! Za to lektor był super!!! Ze zniecierpliwieniem czekam na kolejny tom ;)

uwielbiam tą autorkę za poczucie humoru. jedyny minus tegonaudiobooka to lektorka która byla po prpstu TRAGICZNA! Za to lektor był super!!! Ze zniecierpliwieniem czekam na kolejny tom ;)

.
"- Z cierpienia zawsze rodzą się najsilniejsze dusze - mamrocze.
- A największe charaktery naznaczone są bliznami."
.
"Bezwzględne pragnienia" to drugi tom serii Królowe I potwory.
.
Zacznę od tego, że ta seria ma przepiękne okładki. Przykuwają uwagę i z chęcią się po nią sięga.
.
Bardzo lubię twórczość JT i za każdym razem z zaciekawieniem sięgam po jej książki. Jednak i tak zawsze moją ulubioną serią będzie Slow Burn.
.
"Bezwzględne pragnienia" opowiada historię innych bohaterów. Jest to romans mafijny, przy którym się tak bardzo uśmiałam. Tak, tak, śmiałam się dużo przy romansie mafijnym. Też jestem zdziwiona, ale autorka dostarczyła nam dużą dawkę świetnego humoru. Chociaż tej mafii jest naprawdę mało, bardziej bym powiedziała, że jest tłem w całej tej historii. Jest też mrocznie, trochę brutalnie, a namiętność wylewa się z tej książki z każdej strony. I najlepsze! Te potyczki słowne między Sloane a Declanem. Mistrzostwo!
.
Ta część naprawdę mi się spodobała, nawet bardziej niż pierwsza. To co stworzyła autorka wciągnęło mnie na tyle, że nim się obejrzałam, a już kończyłam czytać. Jednak czegoś mi brakowało. Jakieś iskry, która by mi dała powód do ocenienia tej książki nieco wyżej.
Co dostajemy w Bezwzględnych pragnieniach? Świetną fabułę i bardzo mocnego, silnego i wyrazistego, męskiego bohatera, który dodawał tej historii trochę mroku, a Sloane to bohaterka, którą uwielbiam!
.
Już nie mogę się doczekać, aż podzielę się z wami wrażeniami z przeczytania czwartego tomu.
.

.
"- Z cierpienia zawsze rodzą się najsilniejsze dusze - mamrocze.
- A największe charaktery naznaczone są bliznami."
.
"Bezwzględne pragnienia" to drugi tom serii Królowe I potwory.
.
Zacznę od tego, że ta seria ma przepiękne okładki. Przykuwają uwagę i z chęcią się po nią sięga.
.
Bardzo lubię twórczość JT i za każdym razem z zaciekawieniem sięgam po jej książki. Jednak...

„W hi­sto­rii tak po­krę­co­nej jak nasza na końcu za­wsze ktoś musi umrzeć”.

J.T Geissinger to autorka, której twórczość bardzo polubiłam za sprawą serii „Slow burn” i choć mój entuzjazm nieco opadł po pierwszym tomie serii „Królowe i potwory”, które nie okazała się tak dobra, jak miałam na to nadzieję, to i tak z ciekawością podchodziłam do kolejnej historii - zwłaszcza, że Sloane- główna bohaterka, którą mieliśmy już okazję poznać w pierwszym tomie, pokazała się jako silna, intrygująca kobieta.

I bardzo się cieszę, że miałam do przeczytania i ten tom, bo był on już dużo lepszy od pierwszego. Na pewno duży wpływ na to mają bohaterowie, bo tak samo jak Sloane tak i Declan, wzbudził od samego początku we mnie same pozytywne emocje.

Właściwie nawet teraz, kiedy piszę tę opinię, a książkę czytałam już jakiś czas temu, to na samo wspomnienie wielu scen, mam wielki uśmiech na twarzy - bo choć ta książka to romans mafijny, to jednak mamy tu dość sporo humoru dzięki głównej bohaterce. To, co na długo zapadnie mi w pamięć to z pewnością jej łatwość zjednania sobie sojuszników, zwłaszcza wśród mężczyzn, którzy wcale nie mieli nimi być.


Jednak nie ma co ukrywać, że taką wisienką na torcie była cała relacja Sloane z Declanem. Podobały mi się ich utarczki słowne, ten magnetyzm, który ich do siebie przyciągał i oczywiście cała gorąca namiętność, która, gdy już wybuchła to nie chciała przestać się palić.

Dla mnie „Bezwzględne pragnienia” to świetne połączenie adrenaliny z erotyzmem. To historia, której finał przyprawił mnie o mały zawał serca, ale też byłam niezwykle dumna z główniej bohaterki, z jej zachowania i determinacji.

Epilog zapowiada, że to jeszcze nie koniec i z pewnością spotkamy jeszcze tych bohaterów w kolejnych częściach, za które będę się zabierać niebawem.

Tymczasem z przyjemnością stwierdzam, że książka „Bezwzględne pragnienia” podobała mi się i bardzo ją polecam!

„W hi­sto­rii tak po­krę­co­nej jak nasza na końcu za­wsze ktoś musi umrzeć”.

J.T Geissinger to autorka, której twórczość bardzo polubiłam za sprawą serii „Slow burn” i choć mój entuzjazm nieco opadł po pierwszym tomie serii „Królowe i potwory”, które nie okazała się tak dobra, jak miałam na to nadzieję, to i tak z ciekawością podchodziłam do kolejnej historii - zwłaszcza,...

Kocham Sloane. Już w pierwszej części pokochałam jej cięta ripostę i niezłomność. Jak Nat powiedziała w pierwszej części „jak dorosnę chce być tobą”. Zdecydowanie. Ja też chcę być Sloane. Pewna siebie, nieugięta.
Jednak nie zawsze taka była. To życie nauczyło ją otoczyć się murem i nie ufać nikomu. Natalie, którą poznaliśmy w pierwszym tomie jest wyjątkiem. Sloane nie dopuszcza do siebie wielu ludzi. W ogóle nie angażuje się emocjonalnie, co zrozumiałe, bo wszystkich których kochała ją zawiedli.
Declan, prawa ręka szefa Irlandzkiej mafii porywa Sloane spod domu Kage’a i Nat. Czego się nie spodziewał, to tego, że kobieta jest równie piękna co niebezpieczna. Co gorsze, jego ludzie zaczynają jej jeść z ręki... Sloane da mu popalić, to pewne. Uwielbiam ich sarkastyczne dyskusje. Uwielbiam ich przekomarzanki. Bardzo dobrze się przy tej książce bawiłam. Kilka razy nawet obudziłam męża swoim śmiechem. 😂
Ta część podobała mi zdecydowanie bardziej, chociażby ze względu na główną bohaterkę, która miała pazur i jaja większe niż nie jeden facet.
Na pewno sięgnę po kolejne części, bo jestem mega ciekawa tego co się dalej wydarzy

Kocham Sloane. Już w pierwszej części pokochałam jej cięta ripostę i niezłomność. Jak Nat powiedziała w pierwszej części „jak dorosnę chce być tobą”. Zdecydowanie. Ja też chcę być Sloane. Pewna siebie, nieugięta.
Jednak nie zawsze taka była. To życie nauczyło ją otoczyć się murem i nie ufać nikomu. Natalie, którą poznaliśmy w pierwszym tomie jest wyjątkiem. Sloane nie...

Odurzona narkotykami, a następnie uprowadzona, Sloan budzi się w nieznanym miejscu, mając przed sobą człowieka należącego do irlandzkiej mafii. Declan O'Donnell to mężczyzna, którego należy się bać, Sloan tymczasem ani myśli uchylać przed nim głowy. Nie błaga o litość, za to bardzo chętnie się z nim przekomarza, pokazując tym samym swój absolutny brak instynktu samozachowawczego. Nie wie jednak, że Declan obwinia ją o rozpoczęcie wojny, za którą to właśnie ona musi odpowiedzieć.

Uwielbiam tę kobietę! Jej inteligencja, zachowanie i sposób bycia sprawiły, że płynęłam przez całą książkę, która stanowi drugi tom serii Królowe i potwory. Sloan zdecydowanie umie zachować zimną krew w najbardziej kryzysowych sytuacjach, w dodatku potrafi zagadać najtwardszego zawodnika. Jej wymiany zdań z Declanem to prawdziwe złoto, nieraz śmiałam się z ich przekomarzanek 😂

Bohaterów dzieli różnica wieku, ale nie widać tego w ich zachowaniu, autorka kilka razy podkreśla to w dialogach, zawsze w żartobliwy sposób. Wybierając tę książkę nie spodziewałam się tak ciekawych wątków, w dodatku osnutych tajemnicami. Tego typu romanse bywają przewidywalne, ten jednak z pewnością do takich nie należy.

Podobało mi się, że Sloan nie jest głupiutką bohaterką, która dla faceta gotowa jest zrobić absolutnie wszystko. Jej oddanie wobec przyjaciółki, a także chęć posiadania własnego zdania sprawiły, że stała się jedną z moich ulubionych damskich postaci w mafijnych romansach.

Sięgając po Bezwzględne pragnienia możecie spodziewać się silnej bohaterki z trudną przeszłością, mężczyzny z tajemnicami i zwartej fabuły, w której dużo się dzieje. Ostatnie sto stron to jedne wielkie zwroty akcji, dlatego ostrzegam, że trudno będzie Wam odłożyć tę książkę.

Odurzona narkotykami, a następnie uprowadzona, Sloan budzi się w nieznanym miejscu, mając przed sobą człowieka należącego do irlandzkiej mafii. Declan O'Donnell to mężczyzna, którego należy się bać, Sloan tymczasem ani myśli uchylać przed nim głowy. Nie błaga o litość, za to bardzo chętnie się z nim przekomarza, pokazując tym samym swój absolutny brak instynktu...

I na tym tomie zakończę swoją przygodę z tą serią. I żeby była jasność, książka nie była zła, ale to nie jest to, czego aktualnie poszukuje.
.
Pióro J. T Geissinger polubiłam razem z serią „Slown Burn”. Do tej pory uwielbiam i dobrze wspominam Jacksona, Camerona czy Matteo. Pierwszy tom cyklu „Królowe i potwory” był średni, drugi wypadł ciut lepiej, ale nadal oczekiwałam od autorki czegoś więcej.
Książka „Bezwzględne pragnienia” na pewno kupiła mnie kreacją głównej bohaterki- Sloane. Dawno nie czytałam książki w temacie mafijnym, gdzie kobieta była taką nieugiętą i twardą sztuką. I to nie tylko słowami, ale również czynami, zachowaniem i sposobem bycia. Uroczo pewna siebie, delikatna i stanowcza, a przy tym przyjemna. Tak naprawdę to jej osoba, kreacja powodowała, że tę książkę miałam ochotę czytać.
.
Fabuła, mnie nie porwała. Jak na samym początku sądziłam, że dostałam ciekawy motyw, tak z każdym przeczytanym rozdziałem, milam wrażenie, że fabuła wraca do znanych mi schematów. A nawet wydaje mi się, że autorka zagubiła główny wątek, na poczet erotycznych scen, które na marginesie mówiąc są momentami niesmaczne. Lubię erotyki, lubię pikantne sceny, ale tutaj wszystko razem, słabo współgrało.
.
Postać Sloane wygrała w tej historii wszystko. Moją sympatię, mój śmiech, moją chęć czytania i poznania. Gdyby nie ona, czułabym, że zmarnowałam z tą książką czas.

I na tym tomie zakończę swoją przygodę z tą serią. I żeby była jasność, książka nie była zła, ale to nie jest to, czego aktualnie poszukuje.
.
Pióro J. T Geissinger polubiłam razem z serią „Slown Burn”. Do tej pory uwielbiam i dobrze wspominam Jacksona, Camerona czy Matteo. Pierwszy tom cyklu „Królowe i potwory” był średni, drugi wypadł ciut lepiej, ale nadal oczekiwałam...

Ok.

Ok.

Wstęp do „Bezwzględne pragnienia” był na samym końcu pierwszej części serii „Królowe i potwory”, czyli „Bezwzględne kreatury”. Nie ma co ukrywać, że relacja tych dwoje dobrze się nie zaczyna, w końcu Declan porywa Sloane. Jednakże relacja tych dwojga… ach! Mimo nieciekawej sytuacji kobiety, zachowała zimną krew i nie dała zrobić z siebie ofiary. Była harda i twarda. J.T. Geissinger wykreowała bardzo ciekawe postaci, dość charyzmatyczne i główni bohaterowie byli dla siebie po prostu idealni. Oboje nieco świrnięci, a ich ciągłe dogryzanie sprawiało, że uśmiech sam pojawiał mi się na twarzy.
Akcja dzieje się tutaj od samego początku i nie zwalnia aż do końca. Są zwroty akcji, co po prostu uwielbiam. Mamy też mafię, co również lubię. No i autorka nie zapomina o dawce humoru. Nawet, gdy dzieje się coś niebezpiecznego, stara się wpleść tam nieco komizmu, więc przy tej powieści idzie się dobrze bawić, ale przede wszystkim wzbudza zainteresowanie historią i ciekawość tego, co będzie dalej – przynajmniej w moim przypadku tak było.
Uważam, że ta książka została napisana dobrze i widać, że wszystko zostało tu przemyślane oraz każda sprawa dopięta na ostatni guzik, co mnie usatysfakcjonowało. Nie jest to jakaś ambitna lektura, raczej coś na odprężenie, przy czym idzie spędzić fajnie czas. Nastawcie się jednak na pikantne scenki.

Czy polecam?
O tak! Historia Declana i Sloane podobała mi się chyba nawet bardziej niż Kage’a i Natalie. Nie ma tutaj czasu na nudę, uśmiech sam pojawia się na twarzy. Nie wszystko jest przewidywalne, no i to zakończenie! Kurczaki pieczone. J.T. Geissinger w moim odczuciu wykonała tu naprawdę niezłą robotę i jestem więcej niż ciekawa tego, co może być dalej!

Wstęp do „Bezwzględne pragnienia” był na samym końcu pierwszej części serii „Królowe i potwory”, czyli „Bezwzględne kreatury”. Nie ma co ukrywać, że relacja tych dwoje dobrze się nie zaczyna, w końcu Declan porywa Sloane. Jednakże relacja tych dwojga… ach! Mimo nieciekawej sytuacji kobiety, zachowała zimną krew i nie dała zrobić z siebie ofiary. Była harda i twarda. J.T....

Mam z tą autorką wzloty i upadki. W tym przypadku jesteśmy na szczycie naszej sinusoidy. Miejscami śmiałam się w głos czytając dialogi. Sama historia ma swoje wady ale ujęła mnie postać Sloane. Jestem pod jej urokiem, jak wszyscy inni 😉 szczerze polecam ❤️

Mam z tą autorką wzloty i upadki. W tym przypadku jesteśmy na szczycie naszej sinusoidy. Miejscami śmiałam się w głos czytając dialogi. Sama historia ma swoje wady ale ujęła mnie postać Sloane. Jestem pod jej urokiem, jak wszyscy inni 😉 szczerze polecam ❤️

„Cią­gle ci po­wta­rzam, gang­ste­rze, że jestem uro­cza. Do mo­men­tu, aż to wszyst­ko się skoń­czy, za­ko­chasz się we mnie po uszy”

Lubię sięgać po książki autorki i choć ostatnio niezbyt podobała mi się jej twórczość – postanowiłam poznać drugi tom serii.

W tej części poznajemy bliżej Sloane Keller – kobietę, która swoim temperamentem nie ma sobie równych. Ta dziewczyna to istny wulkan energii i bardzo rzadko spotyka się takie bohaterki książkowe. Sloane zaciekawiła mnie od samego początku. Mogliśmy ją nieco poznać w pierwszym tomie serii i już wtedy widziałam w niej ten ogień. Cieszę się, że powstała o niej osobna część, gdyż Sloane na to zasługiwała.

Declan O’Donnell jest odpowiedzialny za porwanie Sloane i od pierwszych stron książki go polubiłam. Niby mężczyzna należy do mafii ale w tej historii poznajemy jego łagodniejszą stronę. Declan coś w sobie ma i jest bardzo interesującym mężczyzną.

Sloane i Declan to duet, o którym trudno zapomnieć. Ta dwójka wręcz idealnie do siebie pasowała. Ona – kochająca życie, jarmuż i zdrowe jedzenie ponad wszystko. On – niby zdystansowany i stanowczy a jednak pokonał go jej urok.

Nie będę ukrywała, że drugi tom serii podobał mi się bardziej niż pierwszy. Miałam wrażenie, że autorka naprawdę go przemyślała i skupiła się na tym, aby tę książkę szybko się czytało. Pojawiła się masa śmiesznych dialogów, przy których wybuchałam śmiechem i to dosłownie!

„Ro­zu­miem. On nie myśli, że mam uszkodzo­ny mózg… Wy­da­je mu się, że po pro­stu je­stem głu­pia” 😂

W tej książce nie mamy nacisku na mafię. Niby pojawia się jej wątek i jest gdzieś w tle ale nie rzuca się na pierwszy plan. Dla mnie temat mafii był poboczny. Fajnie, że się pojawiła ale też szanuję to, że autorka skupiła się na innych wartościach i napisała książkę z humorem a nie zalaną krwią.

Według mnie ten tom był lepszy. Jeśli ktoś z Was czytał poprzednią część – sięgnijcie również po tą. Liczę na to, że się Wam spodoba.

„Od mo­men­tu, kiedy pierw­szy raz na cie­bie spojrzałem, wie­dzia­łem, że kosz­ty two­je­go utrzy­ma­nia będą wy­so­kie” 🤣

„Cią­gle ci po­wta­rzam, gang­ste­rze, że jestem uro­cza. Do mo­men­tu, aż to wszyst­ko się skoń­czy, za­ko­chasz się we mnie po uszy”

Lubię sięgać po książki autorki i choć ostatnio niezbyt podobała mi się jej twórczość – postanowiłam poznać drugi tom serii.

W tej części poznajemy bliżej Sloane Keller – kobietę, która swoim temperamentem nie ma sobie równych. Ta...