Ciekawa książka, ale trochę bez całościowego sensu. Brakowało mi trochę więcej faktów, albo jakiegoś mięska. Urocza książka ale bez szaleństw. Nie wiem na co liczyłam, ale lekko przykro że temat nie był lepiej rozwinięty.

Ciekawa książka, ale trochę bez całościowego sensu. Brakowało mi trochę więcej faktów, albo jakiegoś mięska. Urocza książka ale bez szaleństw. Nie wiem na co liczyłam, ale lekko przykro że temat nie był lepiej rozwinięty.

Dawno nie stało się tak że książka odrzuciła mnie po paru stronach z powodu nagromadzonej pogardy do innych ludzi,
- turyści którzy przylecieli z autorką to "rój gawiedzi" - czyżby polskie wielkopaństwo przyleciało cywilizować tubylców, nie wspomnę już że masło maślane ?
- współpasażerka to "podstarzała, złośliwa Gruzinka z wielkim biustem" - czyżby jakieś kompleksy ?
- ludzi na lotnisku to "napastliwy tłum"
-taksówkarze to "nachalni mężczyźni krzyczący coś w nieznanym nam języku", a przecież powinni krzyczeć po polsku
-"taksówkarze są zionący dymem tytoniowym ubrani w przepocone podkoszulki"
- "trzeba uważać na narzucających się miejscowych"
- "bezpańskie kundle podgryzające sobie nawzajem pęciny" - błąd rzeczowy pęciny to ma koń nie pies
- Gruzini to "nachalni miejscowi"
a to tylko pierwsza strona tej pożal się boże książki

Dawno nie stało się tak że książka odrzuciła mnie po paru stronach z powodu nagromadzonej pogardy do innych ludzi,
- turyści którzy przylecieli z autorką to "rój gawiedzi" - czyżby polskie wielkopaństwo przyleciało cywilizować tubylców, nie wspomnę już że masło maślane ?
- współpasażerka to "podstarzała, złośliwa Gruzinka z wielkim biustem" - czyżby jakieś kompleksy ?
-...

Z tej książki najbardziej zapamiętam morze alkoholu. Dziwię się, że zajmuje on tak dużo miejsca w tej książce. Ze swojego pobytu w Gruzji mam inne doświadczenia, choć zwiedzałam nie rowerem, a pieszo i marszrutkami. To piękny kraj, ludzie różni, i życzliwi i obojętni, do złych się nie pchałam i omijałam, ale ze swojej podróży mam dobre wspomnienia urody gruzińskiego krajobrazu, pięknych zabytków, smacznego jedzenia. Mam też w pamięci ośrodki dla uchodźców z terenów zajętych przez Rosję oraz rozwalającą się starą drewnianą zabudowę Tbilisi. I zapadła mi w pamięć niezaprzeczalna godność Gruzinów. Z jednym się zgodzę z autorką: czurczele są stanowczo przereklamowane:)
Dla mnie jest w tej książce za mało prawdziwej Gruzji, takiej jaką poznałam. Nie twierdzę, że ta Gruzja, której doświadczyła autorka nie jest prawdziwa, ale pijani kierowcy i notable nie stanowią wizytówki tego kraju, nie widzę sensu uwieczniania ich w książce, jest wiele ciekawszych tematów, których autorka nie podjęła.

Z tej książki najbardziej zapamiętam morze alkoholu. Dziwię się, że zajmuje on tak dużo miejsca w tej książce. Ze swojego pobytu w Gruzji mam inne doświadczenia, choć zwiedzałam nie rowerem, a pieszo i marszrutkami. To piękny kraj, ludzie różni, i życzliwi i obojętni, do złych się nie pchałam i omijałam, ale ze swojej podróży mam dobre wspomnienia urody gruzińskiego...

Nie wybrałabym się do Gruzji na rowerze, bo wydaje mi się to mocno wymagającą turystyką w tak górzystym kraju. Nie wiem zatem, jak oceniłabym tę książkę z pozycji rowerzysty... Ale mimo wszystko wydaje mi się, że za mało jest w tej pozycji rowerowych przygód i związanych z tym wskazówek. W ogóle jest dość "sucho" napisana. Brak w niej ludzkiego krwiobiegu czy to autorki, czy to spotkanych Gruzinów. A zatem jeszcze jedna relacja z podróży.

Nie wybrałabym się do Gruzji na rowerze, bo wydaje mi się to mocno wymagającą turystyką w tak górzystym kraju. Nie wiem zatem, jak oceniłabym tę książkę z pozycji rowerzysty... Ale mimo wszystko wydaje mi się, że za mało jest w tej pozycji rowerowych przygód i związanych z tym wskazówek. W ogóle jest dość "sucho" napisana. Brak w niej ludzkiego krwiobiegu czy to autorki,...

Autorka opisuje swoje spotkanie z tym krajem. Ja miałam trochę inne, choć nie zakładam, że jej wrażenia są zmyślone, czy nawet przekolorowane. Czytając tę książkę nie poczułam klimatu Gruzji. Dowiedziałam się natomiast tego, jaki jest pogląd autorki na Gruzję. Jak ona ją widzi. To dla mnie trochę za mało.

Autorka opisuje swoje spotkanie z tym krajem. Ja miałam trochę inne, choć nie zakładam, że jej wrażenia są zmyślone, czy nawet przekolorowane. Czytając tę książkę nie poczułam klimatu Gruzji. Dowiedziałam się natomiast tego, jaki jest pogląd autorki na Gruzję. Jak ona ją widzi. To dla mnie trochę za mało.

Przesympatyczna książka, bez nadęcia i zagięcia. Prosto, pięknie, bez lukru o tym pięknym kraju.

Przesympatyczna książka, bez nadęcia i zagięcia. Prosto, pięknie, bez lukru o tym pięknym kraju.