Autorka w ciekawe wątki zbyt często wplata własną historię, co na początku jest wartościowe, ale od któregoś razu nie wnosi już nic nowego. Wielokrotne powtórzenia, często ma się wrażenie, że czyta się dany fragment któryś raz.

Autorka w ciekawe wątki zbyt często wplata własną historię, co na początku jest wartościowe, ale od któregoś razu nie wnosi już nic nowego. Wielokrotne powtórzenia, często ma się wrażenie, że czyta się dany fragment któryś raz.

Opisywane problemy i historie są dość znane, ale ciekawe. Natomiast zupełnie nie przekonuje mnie próba Autorki ujęcia tych wszystkich zjawisk w spójne ramy "machiny wstydu". Obwinianie biednych nie ma - moim przynajmniej zdaniem - na celu "zawstydzanie", ale raczej upewnianie samego siebie, że "nam to nie grozi"... Obywatelskie protesty tez chyba nie maja na celu "zawstydzanie" rządzących, a raczej wywieranie presji, raczej groźbę... Szczególnie kuriozalne jest dla mnie przypuszczenie, że sięganie po tabletki przeciw demencji jest powodowane wstydem związanym z potencjalna demencją - może raczej strachem przed utratą samego siebie? Ta teoretyczna konstrukcja Autorki jest bardzo mocno naciągana. Nie ma ona wykształcenia socjologicznego, więc raczej nie powinna tworzyć takich ogólnych teorii... Poszczególne rozdziały można przeczytać, choć to znane kwestie. Natomiast sama koncepcja całkowicie chybiona (moim zdaniem - też nie mam wykształcenia socjologicznego ;) ).

Opisywane problemy i historie są dość znane, ale ciekawe. Natomiast zupełnie nie przekonuje mnie próba Autorki ujęcia tych wszystkich zjawisk w spójne ramy "machiny wstydu". Obwinianie biednych nie ma - moim przynajmniej zdaniem - na celu "zawstydzanie", ale raczej upewnianie samego siebie, że "nam to nie grozi"... Obywatelskie protesty tez chyba nie maja na celu...