Tak naprawdę nie wiem, czego się spodziewałam, ale dostałam to tylko częściowo, więc nie jestem usatysfakcjonowana 😅
Dziennik jest miejscami dość nudny, a dodatkowo jest w nim więcej opisów jedzenia niż tego, co na tej Antarktydzie robili.
Podobało mi się wplatanie faktów naukowych, ale nie było ich wiele - gdzieś pod koniec rzeczywiście pojawiały się dłuższe wpisy poświęcone np. zmianom temperatury Ziemi w poszczególnych epokach. To było ciekawe, tego chciałabym więcej - choć przyznam, że geografia nigdy nie była moją mocną stroną, a geofizykę uważałam za coś mocno odjechanego... Pomimo tego, mi - zupełnemu laikowi w temacie, najbardziej do gustu przypadły akapity poświęcone właśnie nauce i faktom. Natomiast sama podróż czworga naukowców jakoś mnie nie wciągnęła.
Doceniam humor Autora oraz to, że traktował czytelnika jak osobę myślącą i posiadającą pewną wiedzę. Czasami zadawał jakieś pytania skłaniające do przemyśleń, albo zachęcał do pogłębienia danego zagadnienia.
Ogromny plus za przepiękne fotografie i za całą szatę graficzną - tekst się ładnie komponował z tłem i efekt końcowy jest naprawdę przyjemny w odbiorze.
Książka rozbudziła moją ciekawość w tematyce wypraw badawczych (na bieguny i nie tylko),więc na pewno jeszcze po coś tego typu sięgnę 😉😊

Tak naprawdę nie wiem, czego się spodziewałam, ale dostałam to tylko częściowo, więc nie jestem usatysfakcjonowana 😅
Dziennik jest miejscami dość nudny, a dodatkowo jest w nim więcej opisów jedzenia niż tego, co na tej Antarktydzie robili.
Podobało mi się wplatanie faktów naukowych, ale nie było ich wiele - gdzieś pod koniec rzeczywiście pojawiały się dłuższe wpisy...

Dziennik, który został napisany fajnym, prostym językiem chociaż czasami autor nakazuje użyć myślenia. Jednak czy dzienniki to poezja? Ważne by przekazać czytelnikowi garść suchych faktów, a jak się uda to odrobinę czegoś więcej. Panu Lewandowskiemu się udało. Polecam.

Dziennik, który został napisany fajnym, prostym językiem chociaż czasami autor nakazuje użyć myślenia. Jednak czy dzienniki to poezja? Ważne by przekazać czytelnikowi garść suchych faktów, a jak się uda to odrobinę czegoś więcej. Panu Lewandowskiemu się udało. Polecam.

Bardzo dobra książka, przeczytana jednym tchem. Forma pamiętnika ułatwia czytanie. Mimo, że nie było w niej spektakularnych zwrotów akcji, sytuacji trzymających w napięciu, nie mogłam się od tej książki oderwać. Po za tym zawiera sporą dawkę wiedzy podaną w przystępny sposób. Zdjęcia w książce sprwiają, że czytelnik jest jakby obok uczestników wyprawy. Polecam dla osób choćby trochę zainteresowanych tematyką.

Bardzo dobra książka, przeczytana jednym tchem. Forma pamiętnika ułatwia czytanie. Mimo, że nie było w niej spektakularnych zwrotów akcji, sytuacji trzymających w napięciu, nie mogłam się od tej książki oderwać. Po za tym zawiera sporą dawkę wiedzy podaną w przystępny sposób. Zdjęcia w książce sprwiają, że czytelnik jest jakby obok uczestników wyprawy. Polecam dla osób...