prywatne życie aniołów

w długim zdaniu moszczę papucie w kroku spokojniejszy
spostrzegam klucze do pokoju aniołów
bardziej gotowy do snu w oniryczne katastrofy bydlęce rogi
niechby strach ostateczny popatrzył na swoją dłoń
filmowe ujęcie z oczu King Konga a kruszyna sączy wystraszoną
bieliznę
niepostrzeżenie wycierając małym palcem zabrudzone szminką
kąciki ust
żeby ten dreszcz na który we dnie nie ma czasu był
opatrunkiem kleił dziarskie piekielne poparzenia
masochistyczne złudzenie że świat tonie w cierpieniu
masz nowe wiadomości odczytać odczytać i znowu
sześćdziesiąt dziewięć wskazówek na lepsze życie
albo znacznie więcej powodów międzyludzkich
najdoskonalsza pierwsza liczba przestaje być stałą parafrazą
ku uciesze społecznej informacji tam dociera
doskonały kształt jajka w konflikcie z kulą pęka
podczas pilnej obserwacji Andrzeja siedzącego na progu
trzyschodka w Głuszycy
ten ma dopiero palec mały serdeczny

i krwawiący kciuk od obgryzania paznokcia
materiały dydaktyczne krążą od ręki do ręki
wiedza z tabeli piękna i mądra jak studium wiru Leonarda
maszyny hydrauliczne pękają podobne komarom wyciśniętym z ręki
ssące rozlewiska starszych słuchaczy studiów uniwersyteckich