O ile pierwszy album z serii "Bazyliszki" był dość chaotyczny, tak tutaj mamy wszystko doskonale poukładane. Fabuła znacząco się rozwinęła, wreszcie pojawiły się odpowiedzi, a rozsypane w pierwszym albumie puzzle ułożyły się w intrygujący obrazek. Aż szkoda, że seria "Bazyliszki" zamyka się w tylko dwóch albumach. Kiedy już wciągnąłem się w klimat drugi album nagle się skończył. Szkoda, ale mam nadzieję, że kiedyś dostaniemy ciąg dalszy tej opowieści. Dla fanów klimatów gangsterskich/kryminalnych w stylu noir i realiów międzywojennej Polski pozycja obowiązkowa.

O ile pierwszy album z serii "Bazyliszki" był dość chaotyczny, tak tutaj mamy wszystko doskonale poukładane. Fabuła znacząco się rozwinęła, wreszcie pojawiły się odpowiedzi, a rozsypane w pierwszym albumie puzzle ułożyły się w intrygujący obrazek. Aż szkoda, że seria "Bazyliszki" zamyka się w tylko dwóch albumach. Kiedy już wciągnąłem się w klimat drugi album nagle się...

Lepszy od 1 tomu. Fabuła nabrała tempa, a zarazem stała się mniej chaotyczna. Podoba mi się sposób prezentacji głównych bohaterów, z 1 strony poznajemy ich bliżej, zaczynają rodzić się sympatie, zamiast obojętności - zdecydowanie na plus (Zygmunt i Sam). Z 2 strony brakuje mi jednak trochę rozwoju postaci pobocznych i złych charakterów - oby 3 tom się nad tym pochylił.

Podsumowując komiks ten potrafi zaciekawić czytelnika, czekam na dalszy rozwój serii.

Lepszy od 1 tomu. Fabuła nabrała tempa, a zarazem stała się mniej chaotyczna. Podoba mi się sposób prezentacji głównych bohaterów, z 1 strony poznajemy ich bliżej, zaczynają rodzić się sympatie, zamiast obojętności - zdecydowanie na plus (Zygmunt i Sam). Z 2 strony brakuje mi jednak trochę rozwoju postaci pobocznych i złych charakterów - oby 3 tom się nad tym pochylił....

Druga część "Bazyliszków" wrzuca nas znowu do warszawskiego tygla lat trzydziestych - z jednej strony dynamicznie rozwijającego się miasta z aspiracjami, które nie przeczuwa swojej zagłady, z drugiej zaś miejsca, w którym na tle zróżnicowanej mozaiki społecznej rodzą się rozmaite patologie. Tytułowe "Bazyliszki" to zbrodnicza organizacja o niejasnych zamiarach i powiązaniach. Doświadczony scenarzysta Tobiasz Piątkowski z rozmachem kreśli swoją opowieść, choć czasem trzeba przyznać, sposób narracji utrudnia orientację w niuansach tej opowieści. Nie mogło zabraknąć wątków historycznych - komiks staje się hołdem dla postaci prezydenta Warszawy Stefana Starzyńskiego - mamy tu nawet jego (skróconą oczywiście) biografię we wstępie i galerię zdjęć mu poświęconą na końcu. Rysunki Wiesława Skupniewicza i zastosowana tutaj ograniczona kolorystyka nadają całości odpowiedniego klimatu retro.

Druga część "Bazyliszków" wrzuca nas znowu do warszawskiego tygla lat trzydziestych - z jednej strony dynamicznie rozwijającego się miasta z aspiracjami, które nie przeczuwa swojej zagłady, z drugiej zaś miejsca, w którym na tle zróżnicowanej mozaiki społecznej rodzą się rozmaite patologie. Tytułowe "Bazyliszki" to zbrodnicza organizacja o niejasnych zamiarach i...