Książka z serii wybitnych, taka która z tobą zostaje po przeczytaniu ostatniej strony.
Niesamowite życie Edith. Najlepsza książka polecona mi przez żonę.

Książka z serii wybitnych, taka która z tobą zostaje po przeczytaniu ostatniej strony.
Niesamowite życie Edith. Najlepsza książka polecona mi przez żonę.

Przepełniona mądrością, niewyobrażalnie szczera, bardzo osobista relacja kobiety cudem ocalałej z Holokaustu. Dziś jako 97-letnia psycholog i obywatelka USA wciąż prowadzi praktykę, udziela się medialnie i oferuje kursy online. Przemieniła życiową tragedię w źródło swojej siły, która promieniuje z niewyczerpalną mocą.

Pomimo całego zła, które spadało na nią ze świstem bomb, pozostała człowiekiem o pięknej duszy. Przeżyła, bo ostatkiem sił i z potężną desperacją chwytała się gasnącej nadziei na wolność. Trzeba mieć w sobie nadludzką moc, by pochwycić iskierkę i rozpalić z niej taki ogień, gdy wokół panuje wyłącznie zło i czarna otchłań.

Przypuszczam, że tylko osoba, która przepracowała swoje traumy, jest w stanie mówić o nich tak głośno. Śmiało mogę zaryzykować porównanie tej książki do Biblii: otwierasz ją na dowolnej stronie, by w wybranym wersie znaleźć uniwersalny lek na swój ból.

Niezaprzeczalnie piękna, pełna mądrości, inspirująca. Wyzwala odwagę. Uczy. Bardzo dużo uczy. Czyni cię innym, lepszym człowiekiem. Zapewnia trwałą wewnętrzną przemianę, jest jak skuteczna terapia.

"Jeśli ktoś musi coś udowadniać, nie jest wolny".

Przepełniona mądrością, niewyobrażalnie szczera, bardzo osobista relacja kobiety cudem ocalałej z Holokaustu. Dziś jako 97-letnia psycholog i obywatelka USA wciąż prowadzi praktykę, udziela się medialnie i oferuje kursy online. Przemieniła życiową tragedię w źródło swojej siły, która promieniuje z niewyczerpalną mocą.

Pomimo całego zła, które spadało na nią ze świstem...

Skłaniająca do refleksji, inspirująca. Miejscami wzruszająca.

Spodziewałam się bardziej poradnikowej formy. Czytałam dalej i czekałam na zmianę z formy opowieści na bardziej poradnikową. Być może wyszczególnianie w punktach itd, do którego poradniki nas przyzwyczaiły. Nie doczekałam się. To była opowieść autorki o swoim życiu, świetnie napisana (przetłumaczona),dlatego bardzo szybko się ją czyta.

Pomimo, że wstępny opis książki przygotowuje nas do tego co przeczytamy. Wiemy, czego się spodziewać. To i tak można z niej dużo wyciągnąć. A przede wszystkim, zastanowić się nad naszym podejściem do pewnych spraw, bądź bolączkami życia.

Fajne uzupełnienie do kanonu psychologicznych książek.

Skłaniająca do refleksji, inspirująca. Miejscami wzruszająca.

Spodziewałam się bardziej poradnikowej formy. Czytałam dalej i czekałam na zmianę z formy opowieści na bardziej poradnikową. Być może wyszczególnianie w punktach itd, do którego poradniki nas przyzwyczaiły. Nie doczekałam się. To była opowieść autorki o swoim życiu, świetnie napisana (przetłumaczona),dlatego...

Edith Eger miała 16 lat, gdy trafiła do obozu koncentracyjnego. Udało jej się przeżyć, bo anioł śmierci, Josef Mengele, lubił patrzeć na to, jak tańczy. Po wyzwoleniu obozu została wyciągnięta ze stosu ciał. Była na skraju sił, ale przeżyła, podzieliła się swoją historią i postanowiła zbadać tajemnice ludzkiego umysłu. Stała się uznaną na świecie psycholożką. Pomagała między innymi żołnierzom z zespołem stresu pourazowego.

Czytałam wiele książek, które zawierają wspomnienia byłych więźniów obozów koncentracyjnych, jednak moje serce krwawi za każdym razem, gdy poznaję ich historie. Tak było i teraz. Edith była w obozie ze swoją siostrą. Nawzajem wspierały się w najtrudniejszych chwilach.

Przeczytanie tej książki stanowi wyzwanie. Wspomnienia autorki dotyczące jej pobytu w obozie koncentracyjnym są bardzo pourywane, niespójne. Moim zdaniem trudno się temu dziwić. Po latach nie wszystko pamiętamy, a część naszych wspomnień jest i tak zmodyfikowana. Rozumiem, że komuś może być trudno przejść przez wspomnienia Edith z tego okresu, ale ja jestem jej wdzięczna, że postanowiła się nimi podzielić. Ta publikacja pokazuje, że można podnieść się po traumie i normalnie żyć.

Ludzki umysł to fascynujący twór. Potrafi zniewolić osoby, które przeżyły traumę, ale potrafi też wytworzyć dla nich bezpieczny azyl. Tylko od takiej osoby zależy to, czy chce przerobić wydarzenia z przeszłości, przyjąć je i ruszyć dalej. O tym jest mowa w tej książce. Nie jest ważne to, co nam zrobiono, ale ważne jest to, co sami z tym zrobimy - to przesłanie, które pozostawia po sobie Edith Eger. Nie jest to łatwa lektura, ale moim zdaniem zasługuje na uwagę.

Edith Eger miała 16 lat, gdy trafiła do obozu koncentracyjnego. Udało jej się przeżyć, bo anioł śmierci, Josef Mengele, lubił patrzeć na to, jak tańczy. Po wyzwoleniu obozu została wyciągnięta ze stosu ciał. Była na skraju sił, ale przeżyła, podzieliła się swoją historią i postanowiła zbadać tajemnice ludzkiego umysłu. Stała się uznaną na świecie psycholożką. Pomagała...

CHOICE
C compassion
H Humor
O Optimism
I Intuition
C curiosity
E self-Expression
Cierpienie jest nieuniknione i powszechne. Ale w różny sposób na nie reagujemy. Prawda jest taka, że w życiu będziemy doświadczać rzeczy nieprzyjemnych, będziemy popełniać błędy, nie zawsze dostaniemy to co chcemy. To część natury ludzkiej. Problemem - fundamentem naszego utrzymującego się cierpienia - jest przekonanie, że dyskomfort, błędy i rozczarowania świadczą o naszej wartości, że zasługujemy w życiu tylko na rzeczy nieprzyjemne.
Ale zawsze mamy wybór. Mam wolność wyboru własnej reakcji na wszelkie sytuacje.
Nie możemy sprawić, żeby ciemność zniknęła, ale możemy podjąć decyzję, żeby zapalić światło.

CHOICE
C compassion
H Humor
O Optimism
I Intuition
C curiosity
E self-Expression
Cierpienie jest nieuniknione i powszechne. Ale w różny sposób na nie reagujemy. Prawda jest taka, że w życiu będziemy doświadczać rzeczy nieprzyjemnych, będziemy popełniać błędy, nie zawsze dostaniemy to co chcemy. To część natury ludzkiej. Problemem - fundamentem naszego utrzymującego się...

Nie rozumiem jak przy takiej książce może pojawić się ocena niższa niż 10/10.
Autorka przeżyła koszmar. Ale przeżyła. Tylko że z tym faktem można zrobić wiele lub nic. Można potem całe życie, rozpamiętując przeszłość, egzystować i udawać, że się żyje: bo się je, oddycha, pracuje. Autorka zrobiła coś więcej i pokazuje innym, że też można po traumie - a dla każdego może nią być coś innego - żyć dalej. Pełnią życia. Zaakceptować to, czego nie można zmienić, przeżywać uczucia, podejmować ryzyko.
Czy książka jest super spójna? Nie. I jeśli ktoś niczego traumatycznego w życiu nie przeszedł i nie może wykazać się odrobiną empatii, to rzeczywiście książkę oceni słabo, bo to co przydarzyło się autorce kiedy była w obozie, czy podczas wojny, może być pourywane. Polecam w takim wypadku poczytanie o tym, jak mózg reaguje na ciągły stresor (spoiler alert: nie pamiętamy wszystkiego bądź pamiętamy wyrywkowo). I dla mnie to tylko pokazuje, że autorka szczerze przedstawiła temat.
Ale jest więcej: autorka została świetną psycholog. Nie sądzę, abyśmy mieli w Polsce kogoś tak fenomenalnego. Psycholodzy w naszym kraju działają zgodnie z założeniami nurtu w którym pracują. Co tak naprawdę nie pozwala im pomagać. Autorka jest na tyle odważna i empatyczna że wychodzi w swojej pracy poza schemat i poza podręcznik, rzeczywiście odpowiadając na potrzeby pacjenta.
Książka dla osób, które borykają się z trudnościami (PTSD, śmierć w rodzinie, lęk, depresja itp). Może zdziałać więcej niż psychoterapia.

Nie rozumiem jak przy takiej książce może pojawić się ocena niższa niż 10/10.
Autorka przeżyła koszmar. Ale przeżyła. Tylko że z tym faktem można zrobić wiele lub nic. Można potem całe życie, rozpamiętując przeszłość, egzystować i udawać, że się żyje: bo się je, oddycha, pracuje. Autorka zrobiła coś więcej i pokazuje innym, że też można po traumie - a dla każdego może nią...

Opowieść o życiu.

Opowieść o życiu.

Żeńska wersja "Człowiek w poszukiwaniu sensu", nawet w samej książce autorka wspomina, że Viktor Frankl był dla niej mentorem, ale to bez znaczenia bo mentalność ofiary nie zna podziału na płeć. Moim zdaniem ta historia jest nawet ciekawsza, lepiej napisana, całość jest zawarta w powieści, głębsze emocje, mamy też wgląd z leczenia traumy poobozowej praktycznie przez całe jej życie. Pokrzepiająca historia nietuzinkowej kobiety z zaciętą siłą ducha i wolą walki. Kupiłem mamie na urodziny i pokochała Edith.

Żeńska wersja "Człowiek w poszukiwaniu sensu", nawet w samej książce autorka wspomina, że Viktor Frankl był dla niej mentorem, ale to bez znaczenia bo mentalność ofiary nie zna podziału na płeć. Moim zdaniem ta historia jest nawet ciekawsza, lepiej napisana, całość jest zawarta w powieści, głębsze emocje, mamy też wgląd z leczenia traumy poobozowej praktycznie przez całe...

Książka, która leczy. Niesamowita kobieta, niesamowita historia i niesamowita książka. Myślę, że każdy znajdzie w niej coś dla siebie, dlatego też polecam ją każdemu do przeczytania. Wywołuje wiele skrajnych emocji, ale ostatecznie skłania do autorefleksji oraz pracy nad sobą. Cudowna.

Książka, która leczy. Niesamowita kobieta, niesamowita historia i niesamowita książka. Myślę, że każdy znajdzie w niej coś dla siebie, dlatego też polecam ją każdemu do przeczytania. Wywołuje wiele skrajnych emocji, ale ostatecznie skłania do autorefleksji oraz pracy nad sobą. Cudowna.

Jedna z najbardziej wartościowych książek, jaką kiedykolwiek przeczytałam.
W poszukiwaniu sensu życia i jego zrozumienia najczęściej kompaktowy przewodnik, a jednocześnie niesamowita dawka pogodniej akceptacji.

Jedna z najbardziej wartościowych książek, jaką kiedykolwiek przeczytałam.
W poszukiwaniu sensu życia i jego zrozumienia najczęściej kompaktowy przewodnik, a jednocześnie niesamowita dawka pogodniej akceptacji.