Klub Winx to kreskówka, którą lubiłam oglądać. Kiedy usłyszałam, że Netflix robi aktorską wersję serialu to miałam wątpliwości czy to się uda, bo kreskówka była świetna. Do tej pory, nie obejrzałam tego serialu. Dlatego zabrałam się do czytania książki.

O fabule kreskówki nie będę pisać, bo wszyscy ją znają. W książce klimat jest mroczny, mowa jest o Spalonych i o eksdyrektorce. Nie mamy tu Tecny i Flory, a szkoda, bo akurat Florę lubiłam. Szkoda, że to z Aishą przyjaźni się Bloom a nie ze Stellą. W ogóle zepsuli tu postać Stelli. I jeszcze o ile mogłabym wybaczyć tę Tecnę czy Florę to tej reszty nie za bardzo.

Bloom Peters jest wróżką ognia. Przybywa do Alfei, żeby nauczyć się kontrolować swoją moc i dowiedzieć prawdy o sobie. Poznaje tu Aishę, Musę, Terę i Stellę. Mamy też tu Skya i Rivena, ale reszty specjalistów nie ma. Mamy za to Beatrix, która ma być skrzyżowaniem Trix. Podobnie jak kreskówka, książka opowiada o przygodach dziewczyn, pierwszych miłościach, szkolnych perypetiach.... tylko, że w mrocznej odsłonie.

Poza wadami, które wymieniłam są też zalety. Książkę szybko się czyta, zainteresował mnie wątek odmieńca, Spalonych i Rosalind. Musa jako wróżka umysłu to też ciekawy pomysł, ale w sumie nie musieli tego zmieniać. Chętnie przeczytam drugą część, mając nadzieję, że dowiem się więcej o Spalonych i kim są rodzice Bloom. I sądzę, że obejrzę serial, aczkolwiek zawsze będę mieć sentyment do kreskówki.

Klub Winx to kreskówka, którą lubiłam oglądać. Kiedy usłyszałam, że Netflix robi aktorską wersję serialu to miałam wątpliwości czy to się uda, bo kreskówka była świetna. Do tej pory, nie obejrzałam tego serialu. Dlatego zabrałam się do czytania książki.

O fabule kreskówki nie będę pisać, bo wszyscy ją znają. W książce klimat jest mroczny, mowa jest o Spalonych i o...

Najpierw obejrzałam serial na Netflixie. To jak powrót do dzieciństwa, gdzie się ciągle oglądało tę bajkę 😜. Byłam bardzo ciekawa jak przedstawią to w ludzkiej wersji, a jak wyszła książka byłam ciekawa, czy to będzie jakaś poboczna historia, czy jak.
Okazuje się, że książka to po prostu serial 🙈. Czyli w sumie mogłam nie oglądać 🤣. Bo w wersji książki bardziej mi się to podoba 😁.
Oczywiście jest mnóstwo różnic pomiędzy bajka, a serialem. Ale powiem szczerze, że bardzo mi się podoba ta "dorosła" wersja Winx i mam nadzieję, że książki i tak będą wychodzić pomimo tego, że Netflix wycofał się z serialu 🤦‍♀️.

Najpierw obejrzałam serial na Netflixie. To jak powrót do dzieciństwa, gdzie się ciągle oglądało tę bajkę 😜. Byłam bardzo ciekawa jak przedstawią to w ludzkiej wersji, a jak wyszła książka byłam ciekawa, czy to będzie jakaś poboczna historia, czy jak.
Okazuje się, że książka to po prostu serial 🙈. Czyli w sumie mogłam nie oglądać 🤣. Bo w wersji książki bardziej mi się to...

,,Ścieżka wróżek. Przeznaczenie'' mnie nie powaliła. Jeżeli ktoś oglądał serial, to dialogi są w słowo w słowo, jak w serialu. Sam serial uwielbiam, dlatego chciałam przeczytać tą książkę i możliwe, że moja ocena jest taka, a nie inna właśnie dlatego, że już znałam całą fabułę, bohaterów i zakończenie.

,,Ścieżka wróżek. Przeznaczenie'' mnie nie powaliła. Jeżeli ktoś oglądał serial, to dialogi są w słowo w słowo, jak w serialu. Sam serial uwielbiam, dlatego chciałam przeczytać tą książkę i możliwe, że moja ocena jest taka, a nie inna właśnie dlatego, że już znałam całą fabułę, bohaterów i zakończenie.

No niestety - nie dzieje się tu nic (lub bardzo niewiele) ponad to, co już znamy z serialu, więc jeśli ktoś nie oglądał, a chciałby przeczytać - proszę bardzo, być może będzie się bawił o wiele lepiej, niż ja. Mnie ta książka znudziła. Spodziewałam się, że może pojawi się w niej głębsze tło dla postaci, może dopowiedzenie jakichś wątków, które w serialu były tylko zasugerowane - nic z tych rzeczy, wszystko dzieje się tak samo szybko, tak samo pobieżnie, logika tak samo się sypie, a szkoda, bo medium książkowe było idealną okazją do poprawienia wszystkiego, co w serialu niedomagało. Ten potencjał nie został niestety wykorzystany. Język też raczej jest dla nastoletniego odbiorcy, ja zdecydowanie z Netflixowych YA wyrosłam i raczej na pewno nie sięgnę po kolejne.

No niestety - nie dzieje się tu nic (lub bardzo niewiele) ponad to, co już znamy z serialu, więc jeśli ktoś nie oglądał, a chciałby przeczytać - proszę bardzo, być może będzie się bawił o wiele lepiej, niż ja. Mnie ta książka znudziła. Spodziewałam się, że może pojawi się w niej głębsze tło dla postaci, może dopowiedzenie jakichś wątków, które w serialu były tylko...

„Ścieżka wróżek. Przeznaczenie Saga Winx ” autorstwa Avy Corrigan to swoiste zaproszenie nas do świata wróżek, Alfei, który możemy poznać dzięki platformie Netflix, na której obecnie możemy przeglądać dwa sezony tego serialu. Serial bardzo mi się spodobał, zapewnił mi relaks, którego potrzebowałam, dlatego też poczułam chęć przeczytania książek. Dzięki wydawnictwu udało mi się wyruszyć na przeciwko dzielnym wróżkom, które nie bały się stawić czoła niebezpieczeństwu, umacniając tym samym swoją więź. Jestem przekonana, że zwolennicy serii Winx, czy to animowanej, czy serialowej czują lekką obawę. Nie chcą z pewnością się zniechęcić, jednak ja zdecydowałam się przełamać i poznać pióro Avy Corrigan.
Główną bohaterką "Ścieżki wróżek. Przeznaczenie Saga Winx" jest Bloom, dziewczyna wychowana w Kalifornii, w zupełnie przeciętnej rodzinie, która z pewnością nie posiadała magicznych mocy. Nastolatka nie wiedziała, kim jest, ani jakie moce w niej drzemią, dopóki nie doprowadziła do pożaru. Bała się o swoich rodziców, nie rozumiała, co się z nią dzieje. Całe szczęście dziewczyna trafiła do Alfei, magicznej szkoły dla wróżek, gdzie będzie próbowała nauczyć się jak panować nad posiadaną mocą. Najbliższymi koleżankami dziewczyny zostają: kochająca naturę i rośliny Terra, odczuwająca zbyt wiele emocji innych Musą, Aishą panująca nad żywiołem wody i potrafiąca panować nad światłem księżniczka Stella, która ma niezły charakterek. wiele rzeczy się komplikuje, kiedy w Alfei pojawiają się Spaleni, czy wróżkom uda się rozwikłać tajemnice ich pochodzenia? Czego chcą Spaleni? Dlaczego pojawiają się blisko Bloom? Czy dziewczynie uda się rozwikłać tajemnicę swojej przeszłości?
„Ścieżka wróżek. Przeznaczenie Saga Winx ” można zaliczyć do adaptacji serialu, która wyszła Avie Corrigan niezwykle szczegółowo. Bardzo spodobało mi się to, że świat Alfei i magii nie został potraktowany pobieżnie, autorka postarała się o piękne opisy, które w Aden sposób nie przytłaczały i nie były męczace. Ci czytelnicy, którzy nie mieli okazji zobaczyć serialu wcześniej, bądź nie planują tego robić otrzymają bardzo obrazowe przedstawienie świata wróżek i specjalistów, czyli wojowników. „Ścieżka wróżek. Przeznaczenie Saga Winx ” to historia nie tylko przedstawiająca losy wróżki ognia władającej smoczym płomieniem, pozostali bohaterowie mieli w powieści swoje momenty, nie zostali pokrzywdzeni. Ava Corrigan zabrała mnie w fascynującą podróż, którą z chęcią przebyłam wspólnie z wróżkami i specjalistami. Powieść czytało mi się niezwykle przyjemnie, szybko, pochłaniałam wszystkie fragmenty tekstów, żadnych nie przeskakiwałam. Myślę, że książka spodoba się nie tylko fanom Klubu Winx.

„Ścieżka wróżek. Przeznaczenie Saga Winx ” autorstwa Avy Corrigan to swoiste zaproszenie nas do świata wróżek, Alfei, który możemy poznać dzięki platformie Netflix, na której obecnie możemy przeglądać dwa sezony tego serialu. Serial bardzo mi się spodobał, zapewnił mi relaks, którego potrzebowałam, dlatego też poczułam chęć przeczytania książek. Dzięki wydawnictwu udało mi...

“Wróżki są po to, żeby świat był lepszy”

Kiedy byłam dzieckiem były dwie wróżkowe bajki - Winx i Witch. Ja byłam zdecydowanie team (a raczej Klub) Winx i do tej pory mam do tej bajki ogromny sentyment. Dwa lata temu na Netflixie pojawił się serial bazujący właśnie na Klubie Winx. Nie jest on wysokich lotów, ale bardzo mi się podoba.
Kiedy zobaczyłam, że wydawnictwo Feeria wydaje książki o Winx, wiedziałam, że muszę je przeczytać i w taki właśnie sposób w moje czytelnicze łapki trafiła “Ścieżka wróżek” i “Rozpalając ogień” - czyli pierwsza część i prequel.

Zaczniemy od “Rozpalając ogień” czyli prequela. Ta część wprowadza nas do magicznego świata. Dowiadujemy się tu o losach Stelli, Terry, Skya i Rivena, oraz poznajemy kandydatki na uczennicę - Musę, Bloom oraz Aishę.
Ta część była spokojna, mało się tu działo ale to mi zupełnie nie przeszkadzało, bo właśnie takiego wprowadzenia do historii brakowało mi. Dzięki tej części możemy dowiedzieć się co działo w Alfei zanim pojawiła tam się Bloom. Poznajemy tu też historię bohaterów, dzięki czemu nie są oni płaskimi postaciami.

Przy “Ścieżce wróżek” nie bawiłam się już aż tak dobrze. Czytałam ją jako pierwszą (znalazłam, że taka jest kolejność) i nie wywarła na mnie dobrego wrażenia. Postaci były płaskie, a główną, irytującą bohaterką była Bloom. Styl autorki również mi tu bardzo przeszkadzał. Jednak po przeczytaniu “Rozpalając ogień” czyli prequela wszystko złożyło mi się w ładną całość, która nie wypada już tak źle.

Różnice pomiędzy “Rozpalając ogień” i “Ścieżką wróżek” moim zdaniem wynikają z tego, że zostały one napisane przez dwie różne autorki i przetłumaczone również przez różne osoby. Żałuję też, że nie zaczęłam od prequelu, bo na pewno odrobinę inaczej odebrałabym pierwszą część.
Z niecierpliwością czekam na kolejne książki z tej serii i kolejny sezon serialu.

“Wróżki są po to, żeby świat był lepszy”

Kiedy byłam dzieckiem były dwie wróżkowe bajki - Winx i Witch. Ja byłam zdecydowanie team (a raczej Klub) Winx i do tej pory mam do tej bajki ogromny sentyment. Dwa lata temu na Netflixie pojawił się serial bazujący właśnie na Klubie Winx. Nie jest on wysokich lotów, ale bardzo mi się podoba.
Kiedy zobaczyłam, że wydawnictwo Feeria...

7,75/10
Po "Rozpalając ogień" przyszedł czas na "właściwy" tom opowiadający pierwszy sezon serialu. O ile sam serial jest dla mnie takie 9/10, to książka już nieco mniej.

Mamy tu po prawdzie więcej akcji niż w poprzednim tomie, ale dziwnym zabiegiem jest pisanie z perspektywy Bloom w pierwszej osobie, a wszyscy pozostali są opisywani z trzeciej. Taki zabieg był już użyty w "Złamana" Drake i nie przypadł mi do gustu. Tu podobnie, dlatego niepełne 8 gwiazdek.

Faktem jest, iż do pełnego pojęcia tego uniwersum potrzebne są oba elementy: i serial, i książki. Są rzeczy, których serial nie rozwija, bo zwyczajnie nie ma jak i wielu spraw trzeba się domyślać. Ale są też rzeczy, które książka ukazuje jako bardzo spłycone, a w serialu było to bardziej emocjonujące. Mowa tu choćby o relacji Musy z Samem czy ostatecznej bitwy, która rozegrała się w dwóch akapitach i totalnie bez emocji. W serialu było to zrobione po prostu lepiej.

Nie chcę za bardzo spojlerować ani serialu, ani powieści, ale... albo TA sprawa z Danem mi umknęła w pierwszym sezonie serialu i dlatego byłam tak zdziwiona, albo nie było to wspomniane. Tak samo w przypadku Kat. Nie ma jeszcze tylko żadnych "tropów" dotyczących Terry.

Nie rozumiem również sytuacji ze Stellą. W "Rozpalając ogień" Ricki - czy jakoś tak się to pisze - była do końca powieści i choć były przesłanki, że następna powieść będzie bez niej - co nie jest tajemnicą, bo w serialu też jest to powiedziane - to ani jedna, ani druga książka nie ukazują tej konkretnej sceny, która wpłynęła na nieobecność tej postaci.

Ogólnie rzecz ujmując: jest dobrze. Mimo innego autorstwa obu powieści bohaterowie nie różnią się znacząco charakterami i nie czuć, że są pisane przez dwie różne autorki. Polecam dla fanów serialu i czekam na kolejną powieść bądź sezon serialu :)

7,75/10
Po "Rozpalając ogień" przyszedł czas na "właściwy" tom opowiadający pierwszy sezon serialu. O ile sam serial jest dla mnie takie 9/10, to książka już nieco mniej.

Mamy tu po prawdzie więcej akcji niż w poprzednim tomie, ale dziwnym zabiegiem jest pisanie z perspektywy Bloom w pierwszej osobie, a wszyscy pozostali są opisywani z trzeciej. Taki zabieg był już użyty w...