Trochę ciężko jest się wgryźć w historię, jeśli nie do końca pamięta się poprzednią część, jednak nawet mi się to udało. “Skubaniec” Anny Starobiniec to już czwarta część z serii “Zwierzęce Zbrodnie”, Cóż to była za kryminalna uczta!

W Dalekim Lesie krąży zbrodniarz. Oskubuje ptaki z piór, a następnie je pali (pióra, nie ptaki). W policji zaś pojawia się nowa agentka, która całej reszcie działa na nerwy. Nie mają jednak wyjścia, muszą jej słuchać, inaczej wylecą z pracy. Borsku Starszy jest z kolei podłamany swoim życiem. Nie ma żadnych sukcesów w pracy, codziennie musi tkwić z Supermyszą w jednym budynku, a ponadto, ciągle z tyłu głowy tkwi wspomnienie o jego przybranym synu - Borsukocie.

Sprawa oskubanych ptaków jest bardzo trudna i należy do tych najstraszniejszych, z jaką spotkał się Borsuk Starszy. Supermysz od samego początku ma winnego - Borsukota. Borsuk Starszy nie chce jednak dopuścić do jego przyskrzynienia, a więc prowadzi śledztwo wbrew Supermyszy. Niestety, do tej pory oskubane ptaki nie są w stanie mówić, ponieważ tkwią w szoku lub w śpiączce.

Powiem Wam, że to był naprawdę rollercoaster. Tylu podejrzanych, tyle stron (prawie 300),świetna fabuła, a dodatkowo smaczki z życia Borsuka Starszego, nowi bohaterowie i wiele więcej. Bawiłam się przy tej książce wyśmienicie. Z czystym sercem jestem w stanie Wam ją polecić, ponieważ ta część Zwierzęcych Zbrodni jest prawdziwym majstersztykiem. Kurczę, jest nawet lepsza niż niejeden kryminał dla dorosłych! Czytajcie i zachwycajcie się! Nie pożałujecie!

Trochę ciężko jest się wgryźć w historię, jeśli nie do końca pamięta się poprzednią część, jednak nawet mi się to udało. “Skubaniec” Anny Starobiniec to już czwarta część z serii “Zwierzęce Zbrodnie”, Cóż to była za kryminalna uczta!

W Dalekim Lesie krąży zbrodniarz. Oskubuje ptaki z piór, a następnie je pali (pióra, nie ptaki). W policji zaś pojawia się nowa agentka,...

To już czwarty tom serii ZWIERZĘCE ZBRODNIE Anny Starobiniec i przyznaję, że dość długo zastanawiałam się, czy sięgać. Moim głównym powodem wahania był fakt, że to ruska książka, a ja - dla zasady - omijam szerokim łukiem ruską literaturę. Cenię oczywiście talent klasyków, ale i tak już przeczytałam co ważniejsze dzieła z tamtej strony świata i jakoś nie czuję pociągu do następnych. Mimo to, sięgnęłam. Cóż... mam pierwsze trzy tomy, znam je i byłam ciekawa. Jak wyszło? I dobrze i średnio.
Dobrze, bo to są dobrze napisane opowieści kryminalne. Autorka ładnie buduje napięcie, jest konsekwentna w tworzeniu bohaterów i potrafi zaskoczyć zwrotami akcji. Jest w tym także sporo podtekstów, a takie zabiegi właściwie zawsze mi się podobają - tak zwane "drugie dno". Mimo to, nadal uważam, że jedynak była najlepsza. Może na moją ocenę wpływa fakt, że seria zawsze na początku przyciąga nowym pomysłem, a potem to już tylko kontynuacja. Napisane dobrej, do końca mocnej serii, to wieka sztuka.
SKUBANIEC - jednak się wyróżnia. Czym? Jest dość brutalny i zdecydowanie najbrutalniejszy z dostępnych na polskim rynku czterech tomów. To trochę taka zasada Pottera, który także zmieniał grupę docelową wraz z kolejnymi odsłonami... tylko, że tu właściwie nie wiem, czy tak naprawdę zmienia, czy tylko dodaje zbrodni... zwierzęcych.
Niezmiennie jestem zauroczona ilustracjami Marie Muravski. Kreska jest zarazem ostra, jak i czuła - wszystko jednak jest spójne i klimat wymiata. Oryginalny styl i rozpoznawalni bohaterowie. Jest też kwestia wydania i projektu okładek - przyjemna konsekwencja.
Uważam, że ci, którzy tak jak ja czytali poprzednie tomy, zapewne sięgną i po ten. Mamy tu trochę więcej życia prywatnego głównego bohatera - Borsuka Starszego i jest sporo napięcia między postaciami. Książka ma i plusy i minusy - sami zdecydujcie, czy to dla was.

Skubaniec skubie!
6.5/10
tom 4
ZWIERZĘCE ZBRODNIE
Wydawnictwo Dwie Siostry

To już czwarty tom serii ZWIERZĘCE ZBRODNIE Anny Starobiniec i przyznaję, że dość długo zastanawiałam się, czy sięgać. Moim głównym powodem wahania był fakt, że to ruska książka, a ja - dla zasady - omijam szerokim łukiem ruską literaturę. Cenię oczywiście talent klasyków, ale i tak już przeczytałam co ważniejsze dzieła z tamtej strony świata i jakoś nie czuję pociągu do...