kuryduszą, kurybiją - lisiczka, lisiczka, li ..........a może jednak nie ;)

kuryduszą, kurybiją - lisiczka, lisiczka, li ..........a może jednak nie ;)

Mam bardzo mieszane odczucia względem tej książki. Z jednej strony zagadka kryminalna bardzo ciekawa i nieoczywista. Co więcej uważny czytelnik jest w stanie rozszyfrować ją równie szybko jak Borsuk Starszy, przedstawiciel Policji Dalekiego Lasu. Za to świat przedstawiony budzi moje wątpliwości. Zwierzęta wegetarianie. Zmuszone do takiego menu z obawy przed wielką obławą, którą mogłyby zorganizować psy myśliwskie, mieszkające w niedalekiej wsi. Do niejedzenia innych zwierząt zmusza drapieżców również Prawo Dalekiego Lasu, którego przestrzegania pilnuje Borsuk Starszy. Przerysowane postaci kur, których inteligencja pozostawia wiele do życzenia, śmieszą raczej dorosłych niż młodego czytelnika. Generalnie mam wrażenie, że żarty w tej powiastce są napisane niekoniecznie dla docelowego odbiorcy. Zatem biorąc powyższe argumenty pod uwagę naprawdę nie wiem, czy polecać wam tę książkę. Chyba będziecie zmuszeni samodzielnie wyrobić sobie opinię na jej temat.

Mam bardzo mieszane odczucia względem tej książki. Z jednej strony zagadka kryminalna bardzo ciekawa i nieoczywista. Co więcej uważny czytelnik jest w stanie rozszyfrować ją równie szybko jak Borsuk Starszy, przedstawiciel Policji Dalekiego Lasu. Za to świat przedstawiony budzi moje wątpliwości. Zwierzęta wegetarianie. Zmuszone do takiego menu z obawy przed wielką obławą,...

Swietna

Swietna

Nareszcie są! Kolejne "Zwierzęce zbrodnie"! Tak przez nas chwalona "Wilcza nora" Anny Starobiniec od Wydawnictwo Dwie Siostry doczekała się kontynuacji.

Czy drugi tom cyklu spodobał nam się równie co pierwszy?
"Prawo drapieżcy" to godna kontynuacja części pierwszej z równie tajemniczą i wciągającą zbrodnią. Tym razem, choć wydaje się, że początkowo sprawa dotyczy jedynie zbrodni udaremnionej, Borsuk i Borsukot muszą zapobiec polowaniu, odkrywając, kto jest faktycznym zabójcą pewnej kury. A że sprawa do łatwych nie należy, trzeba będzie przeprowadzić poważne śledztwo.


Czytelnicy, którzy mają już za sobą pierwszą część, z pewnością domyślają się, że to nie będzie prosta opowiastka detektywistyczna, w której śledztwo powiedzie nas prosto po nitce do kłębka. Otóż nie. Borsuk Starszy oraz Borsukot prowadzić będą trudne śledztwo, niczym rasowi policjanci badając ślady i prowadząc akcje operacyjne. A wynik ich poszukiwań wcale nie tak łatwo przewidzieć. Autorka myli tropy, zmusza czytelnika do myślenia, do przyglądania się faktom i typowania winnego. To świetna czytelnicza rozrywka, do której Starobiniec zaprasza młodych czytelników i ich rodziców (frajda ze wspólnego czytania jest nie do przecenienia).

"Prawo drapieżcy" to świetna zabawa, wartka akcja i doskonałe zaproszenie do zabawy w detektywa. Nie brak tu emocji i napięcia, choć czasem nie sposób się nie uśmiechnąć (jako element komiczny doskonale sprawdzają się kury!). To lektura, z którą swobodnie poradzi sobie wczesnoszkolniak, a jeśli jesteście fanami gatunku - zachęcam was do wspólnej z dziećmi lektury. A że zakończenie nie jest tak oczywiste to znak, że autorka bardzo poważnie traktuje swoich czytelników i niczego im nie ułatwia.

My już ostrzymy sobie zęby na kolejne części.

Nareszcie są! Kolejne "Zwierzęce zbrodnie"! Tak przez nas chwalona "Wilcza nora" Anny Starobiniec od Wydawnictwo Dwie Siostry doczekała się kontynuacji.

Czy drugi tom cyklu spodobał nam się równie co pierwszy?
"Prawo drapieżcy" to godna kontynuacja części pierwszej z równie tajemniczą i wciągającą zbrodnią. Tym razem, choć wydaje się, że początkowo sprawa dotyczy jedynie...

Drugi tom z serii "Zwierzęce zbrodnie", który wcale nie jest gorszy od pierwszego. Gdy przeczytałam pierwszą część od razu zabrałam się do tej. Teraz planuję sobie sprawić trzeci tom "Pazury gniewu".

Drugi tom z serii "Zwierzęce zbrodnie", który wcale nie jest gorszy od pierwszego. Gdy przeczytałam pierwszą część od razu zabrałam się do tej. Teraz planuję sobie sprawić trzeci tom "Pazury gniewu".

“Prawo drapieżcy” to już drugi tom serii “Zwierzęce Zbrodnie” Anny Starobiniec. Książkę możemy czytać i podziwiać dzięki wydawnictwu Dwie Siostry. W tym tomie Borsuk Starszy wraz z Borsukotem muszą zmierzyć się psami z pobliskiej wsi, którzy upominają się o uprowadzoną przez lisicę kurę. Psy pojawiają się po to, by rozszarpać winowajczynię, jednak obrońcy lasu nie zgadzają się na to. Brak kompromisu sprawia, że psy zapowiadają zwierzętom leśnym Wielkie Polowanie.Co ciekawe, fakt, że kura przeżyła i ma się dobrze jest całkowicie bez znaczenia.

Powiem Wam już na samym początku, że ta część przygód Detektywa Borsuka Starszego oraz Borsukota podobała mi się dużo bardziej niż poprzednia. Nowi bohaterowie, ciekawe zatargi ze zwięrzętami ze wsi oraz ten opis świata kreowany na podobieństwo ludzkiego - sztos. Moje serce w tej części skradł Szpak, który miał inwigilować kury oraz dowiedzieć się jak najwięcej o psach ze wsi w przebraniu kurczaka. Bardzo zabawne sceny z jego udziałem świetnie dopełniły całości.

Lubię Annę Starobiniec za jej nietuzinkowy humor, który dla młodego czytelnika może być nieco niezrozumiały, za to dla nas, dorosłych jest lekiem na całe zło i doskonałym zwieńczeniem dnia. Akcja prowadzona jest z niebywałą lekkością, całość czyta się wręcz ekspresowo, a zakończenie? Dla mnie rewelacyjne, w stylu dobrego, rasowego thrillera czy kryminału. Autorka z łatwością wywiodła mnie w pole, ale to dzięki temu tak dobrze wspominam tę książkę. I szczerze polecam!

“Prawo drapieżcy” to już drugi tom serii “Zwierzęce Zbrodnie” Anny Starobiniec. Książkę możemy czytać i podziwiać dzięki wydawnictwu Dwie Siostry. W tym tomie Borsuk Starszy wraz z Borsukotem muszą zmierzyć się psami z pobliskiej wsi, którzy upominają się o uprowadzoną przez lisicę kurę. Psy pojawiają się po to, by rozszarpać winowajczynię, jednak obrońcy lasu nie zgadzają...

Jeśli jeszcze nie czytaliście „Wilczej nory” od Dwóch Sióstr to nadrabiać proszę, bo drugi tom rewelacyjnej serii Zwierzęce Zbrodnie już jest.

I jak zwykle zachwyca, cóż to był za kryminał! Noo, klasyk i to perfekcyjne pióro. Ale jak mogłoby być inaczej, kiedy autorka Anna Starobiniec określana jest rosyjską królową horroru.

Główni bohaterowie to oczywiście zwierzęta, ale to postacie wyjątkowe, charakterne, krzepkie z instynktami na dłoni, a raczej łapie :). W poprzedniej części poznaliśmy doświadczonego Borsuka Starszego i narwanego młodzieńca, Borsukokota. W drugim tomie „Prawo drapieżcy” główna bohaterka i ofiara to kura (numer do ustalenia),są też psy myśliwskie i miniaturowa świnka, Ryjek. Jest też Lisiczka, no wiadomo morderczyni, ale czy na pewno? I jak zwykle świetne śledztwo.

Znajdziemy tam sporo odniesień do współczesnego świata, dlatego to nie jest lektura dla przedszkolaka, no i w sumie dochodzi tam do morderstwa. Dlatego młodsi czytelnicy cierpliwie czekają, aż podrosną, bo warto, to lektura wyśmienita. To rasowy kryminał, wszystko ma swoją kolejność, a więc jest zbrodnia, zbieramy dowody, mamy alibi, podejrzanych. Są i świetni detektywi, no i jest przesłuchanie.

Kwintesencja świetnego kryminału. Dedukcja, intryga, stereotypy, dodatkowo humor, ale taki na wysokim poziomie. Zachwyciłam się i Wy, dorośli również to zrobicie. Z zapartym tchem śledziłam akcję. Bo oprócz morderstwa, otrzymujemy wiele wartościowej treści, pokojowe apele, społeczną odpowiedzialność i praworządność, a to dobra podstawa do dyskusji ze swoimi latoroślami.

Jeśli jeszcze nie czytaliście „Wilczej nory” od Dwóch Sióstr to nadrabiać proszę, bo drugi tom rewelacyjnej serii Zwierzęce Zbrodnie już jest.

I jak zwykle zachwyca, cóż to był za kryminał! Noo, klasyk i to perfekcyjne pióro. Ale jak mogłoby być inaczej, kiedy autorka Anna Starobiniec określana jest rosyjską królową horroru.

Główni bohaterowie to oczywiście zwierzęta,...

Od czasu przeczytania pierwszego tomu cyklu Zwierzęcych Zbrodni minęło już co prawda kilka miesięcy, jednak nadal pamiętam, że wywarł on na mnie ogromne wrażenie. Nareszcie w moje łapki dostał się tom drugi, którego naprawdę nie mogłam się doczekać. Wystarczyły jakieś dwie godzinki bym poznała kolejną historię, która wyszła spod pióra Anny Starobiniec. Czy ta książka dorównała swojej poprzedniczce? O tym w tej recenzji.

Tym razem sprawa dotyczy morderstwa. W dodatku nie byle jakiego, bo przez zaduszenie! Ofiarą stała się kura numer... To się jeszcze ustali. W krąg podejrzanych trafia Lisiczka, która miała wyjątkową chrapkę na kurczaka, ale czy na pewno stereotypy są idealnym uzasadnieniem wskazania właśnie jej na winną tego bestialskiego czynu? Sprawie przyglądają się Borsuk starszy oraz Borsukot, którzy nie spoczną, póki nie odnajdą prawdziwego mordercy.

Tak, jak w przypadku recenzji poprzedniej części, muszę - bo się uduszę! - pochwalić styl pisania autorki. Jest to już druga jej powieść, którą czytało mi się tak lekko i przyjemnie. Mimo tego, że jest to książka kierowana raczej do młodszej młodzieży, tak w wieku 12+, to widać gołym okiem, iż autorka opisuje daną sprawę tak, jakby kierowała swoje słowa do starszego czytelnika. To jest w tym najlepsze – Anna Starobiniec nie szczędzi słów i zdecydowanie nie robi ze swoich młodszych odbiorców takich głuptasków, które mało rozumieją.

Opisywana tu sprawa zaciekawiła mnie od samego początku i po raz kolejny moje początkowe podejrzenia się nie sprawdziły. Faktem jest jednak, że od połowy książki byłam już przekonana o tożsamości prawdziwego winnego, więc moja przyjemność z lektury gdzieś w tym momencie zaczęła ciut kuleć. Jednak nie zmienia to mojego ogólnego spojrzenia na tę powieść - nadal trzymam się tego, że jest to naprawdę ciekawy kryminał dla młodych czytelników, którzy być może zaowocuje w przyszłości miłością do kryminałów “bardziej poważnych” właśnie.

Ilustracje Marie Muravski dodają tej książce smaczku i sprawiają, że czytelnik oprócz ciekawego i wciągającego tekstu, może nacieszyć oko ślicznymi ilustracjami, które są naprawdę świetnym dopełnieniem treści. Czy powinnam tak bardzo się tym zachwycać? Hm, być może i nie, aczkolwiek nikt mi tego nie zabroni. W końcu okładka i elementy graficzne też mają wpływ na odbiór danej historii.

Gdybym miała porównać Prawo drapieżcy z Wilczą norą, to poprzedni tom zdecydowanie stałby wyżej. Po prostu zaskoczył mnie bardziej i mocniej wciągnął mnie do swojego zwierzęcego świata. Tutaj natomiast czegoś mi zabrakło, lecz i tak jestem oczarowana twórczością pani Anny Starobiniec (i świetną robotą tłumaczki Agnieszki Sowińskiej!),więc gorąco polecam Wam tę książkę. Jeśli lubicie kryminały i niestraszna Wam literatura dziecięco-młodzieżowa, to śmiało!

Od czasu przeczytania pierwszego tomu cyklu Zwierzęcych Zbrodni minęło już co prawda kilka miesięcy, jednak nadal pamiętam, że wywarł on na mnie ogromne wrażenie. Nareszcie w moje łapki dostał się tom drugi, którego naprawdę nie mogłam się doczekać. Wystarczyły jakieś dwie godzinki bym poznała kolejną historię, która wyszła spod pióra Anny Starobiniec. Czy ta książka...

To drugi tom zwierzęcego kryminału Rosyjskiej Królowej Horroru, która chyba niebawem zyska kolejny przydomek. Zanim sięgniecie po „Prawo drapieżcy”, koniecznie podsuńcie dzieciom pierwszy tom, sami też przeczytajcie, nie żałujcie sobie!
http://wilczelektury.blogspot.com/2021/04/prawo-drapiezcy.html

To drugi tom zwierzęcego kryminału Rosyjskiej Królowej Horroru, która chyba niebawem zyska kolejny przydomek. Zanim sięgniecie po „Prawo drapieżcy”, koniecznie podsuńcie dzieciom pierwszy tom, sami też przeczytajcie, nie żałujcie sobie!
http://wilczelektury.blogspot.com/2021/04/prawo-drapiezcy.html

Po "Wilczej norze" przyszedł czas na "Prawo drapieżcy". Anna Starobiniec znów zabiera nas do świata zwierząt i zwierzęcych zbrodni. Tym razem mamy sprawę mrożącą krew w żyłach - kura została zamordowana! Kura w kurniku, bez głowy, morderstwo! A kto mordował? Wszystko wskazuje na Lisiczkę... ale czy faktycznie?
Bardzo lubię tę serię. Podoba mi się w niej nie tylko sam pomysł, ale dwuznaczność, wielowymiarowość. Wydarzenie, zwłaszcza te z "Prawa drapieżcy" wyraźnie nawiązują do polityki, do spraw bardzo ludzkich, tylko autorka założyła bohaterom skórę zwierząt.
Dzieci zobaczą w tej historii kryminalną zagadkę, ale dorośli dostają coś więcej. To błyskotliwa opowieść, z świetne nakreślonymi bohaterami, każdy jest inny, każdy ma swój niepowtarzalny charakter, to spore osiągnięcie jak na krótką książkę dla dzieci. Był to miły powrót do postaci z "Wilczej nory" i już wyglądam kolejnych części.
Marie Muravski ponownie pokazała swoją kreskę, która idealne pasuje do klimatu historii. Seria "Zwierzęce Zbrodnie" nie byłaby taka dobra, bez tych obrazów, które zapadają w pamięć. Książki ponadto są pięknie wydanie i świetnie nadadzą się na prezent. Cieszę się, że Wydawnictwo Dwie Siostry postawiło na tę serię, która bije rekordy popularności w Rosji.

zwierzę, też człowiek
7/10
tom II
seria Zwierzęce Zbrodnie
Wydawnictwo Dwie Siostry

Po "Wilczej norze" przyszedł czas na "Prawo drapieżcy". Anna Starobiniec znów zabiera nas do świata zwierząt i zwierzęcych zbrodni. Tym razem mamy sprawę mrożącą krew w żyłach - kura została zamordowana! Kura w kurniku, bez głowy, morderstwo! A kto mordował? Wszystko wskazuje na Lisiczkę... ale czy faktycznie?
Bardzo lubię tę serię. Podoba mi się w niej nie tylko sam...