Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Często sięgacie po komiksy? Jeśli już mielibyście przeczytać, to o czym musiałby być?

Mira jest nastolatką. Młoda dziewczyna ma mamę, nie zna swojego taty, za to ma ojczyma. Ma też dwoje najlepszych przyjaciół. Jednak życie Miry zmienia się gwałtownie. Przeprowadzają się z mamą i Joakimem na barkę. Tam poznaje dziewczynkę, która praktycznie od razu staje się jej przyjaciółką. Poza tym Mira dowiaduje się, że jej ojciec żyje, ma nową rodzinę, syna i fakt, że go nie zna, wynikał głównie z zaborczości jej mamy oraz niefortunnego losu.

MIRA #2 #TATA #MIŁOŚĆ #DOMNABARCE to pięknie wydany komiks, który nie tylko jest fajnym sposobem na spędzenie wieczoru, ale traktuje o wielu nastoletnich sprawach, uczuciach, sytuacjach. Mira jest nastolatką, a na zaledwie 80 stronach przeżywa naprawdę sporo. Jest przestraszona, a jednocześnie szczęśliwa, że poznaje swojego ojca. Stara się spędzać czas z jego synem, a swoim bratem. Stara się, jak każda nastolatka, mieć dobre relacje z mamą, choć nie zawsze jest to łatwe, zwłaszcza jeśli do końca nie rozumie decyzji dorosłych. W tym jednym tomie bardzo dużo się dzieje. Widać, że Mira ma naprawdę barwne życie, które lubi, a z drugiej strony można się zastanowić, czy faktycznie tak dużo nowości na raz jej nie przytłacza. Bardzo polubiłam się z bohaterką. Jest tam kilka naprawdę kojących scen, np. Kiedy sieje słonecznik.

Cały komiks podzielony jest na podrozdziały, krótsze, dłuższe. Nie ukrywam, że śledziłam losy Miry z zapartym tchem. Chciałam wiedzieć, jak potoczy się jej pierwsze spotkanie z tatą, jak poradzi sobie w nowym miejscu zamieszkania, a także, czy jej stare przyjaźnie przetrwają, zwłaszcza w obliczu tej nowej. Mira jest mądrą nastolatką, którą warto poznać, dlatego serdecznie polecam Wam ten komiks. Zaznaczam, że jest to tom drugi, pierwszego nie czytałam, jednak nie czułam potrzeby, by go znać. Co ciekawe, na samym początku poznajemy postaci i autorka nieco przybliża je. Można odnieść mylne wrażenie, że niektóre wydarzenia są już za Mirą, jednak w trakcie czytania okazuje się, że nie.

Często sięgacie po komiksy? Jeśli już mielibyście przeczytać, to o czym musiałby być?

Mira jest nastolatką. Młoda dziewczyna ma mamę, nie zna swojego taty, za to ma ojczyma. Ma też dwoje najlepszych przyjaciół. Jednak życie Miry zmienia się gwałtownie. Przeprowadzają się z mamą i Joakime...

Rozwiń

Zwiń

Lubicie książki z dreszczykiem?

Ada to młoda kobieta, dziennikarka, zakochana w Kamilu, mężczyźnie swojego życia. Wydaje się, że wszystko idzie ku dobremu. Przedstawiła swojego wybranka serca rodzicom, a on z kolei zabrał ją do swojej rodzinnej miejscowości. Poznała dziadków Kamila oraz jego siostrę, a także paczkę jego przyjaciół z dzieciństwa.

Młodzi ludzie nie do końca zaakceptowali Adę, jednak cała paczka umówiła się na imprezowanie w domku letniskowym, a przy okazji wymyślili dość nietypową zabawę. Jaką tajemnicę skrywa domek o nazwie Pustać? I co tak naprawdę się w nim wydarzyło?

PUSTAĆ Agaty Zamarskiej to debiut. Warto to podkreślić na samym początku. Jest to debiut, choć podczas czytania wcale tego debiutu nie czuć. Książka napisana jest naprawdę dobrze, czyta się ją wyśmienicie, przerwała nawet mój książkowy przestój, który teoretycznie wywołany był natłokiem innych obowiązków, a jednak udało się wykraść nieco czasu na czytanie. Książka wciąga od pierwszych stron, choć nie ukrywam, że na samym początku miałam nieco mieszane uczucia co do bohaterki i jej równowagi psychicznej. Wiecie, bycie zazdrosną o przeszłość partnera, lata, kiedy się go nawet nie znało. No dość ciekawe. Podobnie później wyglądała kwestia zazdrości o jego siostrę, Dorotę. Ale na to mogę przymknąć oko.

Akcja powieści toczy się średnim tempem. Całość podzielona jest na rozdziały ukazujące teraźniejszość, jak i okres 1.5 wstecz. Według mnie poznawanie historii w ten sposób jest bardzo intrygujące, bo, tak czy siak, do najistotniejszej części historii dochodzi się na końcu.

PUSTAĆ to lektura warta zachodu. Tajemnicą okazała się dla mnie osoba, która zdecydowała się popełnić zbrodnię. Niestety, gdzieś w połowie książki zaczęłam rozumieć, o co tu chodzi. Mam za sobą kilka powieści z motywem zaburzeń psychicznych, dlatego nie okazało się to dla mnie zbytnią niespodzianką. Nie oznacza to, że ostatecznie książka mi się nie podobała, czy zadowolenie z czytania było mniejsze. Oceniam tę powieść bardzo dobrze, a pod kątem tego, że jest to debiut — wyśmienicie.

Lubicie książki z dreszczykiem?

Ada to młoda kobieta, dziennikarka, zakochana w Kamilu, mężczyźnie swojego życia. Wydaje się, że wszystko idzie ku dobremu. Przedstawiła swojego wybranka serca rodzicom, a on z kolei zabrał ją do swojej rodzinnej miejscowości. Poznała dziadków Kamila oraz ...

Rozwiń

Zwiń

Po wygranym derby Wojtek (Wojownik) przyniósł Folly Farm sławę, sobie również. Wygrał też niemałe pieniądze, które pozwoliły rodzinie Bassów na odremontowanie farmy i wiele więcej. Niestety, sława nie zawsze jest dobra. Dlaczego? Bo zwykle przyciąga złych ludzi!

KOŃ, KTÓRY ZAGINĄŁ to druga część serii stworzonej przez Clare Balding oraz Tony’ego Rossa. W tej części spotykamy rodzinę Bassów, która cieszy się z wygranej, a za namową braci bliźniaków Charlie — Harry’ego i Larry’ego, urządzają dzień otwarty na farmie. Niestety, przyciągnął on sporo dobrych ludzi, ale również tych złych. Kiedy więc Charlie wraz z mamą, tatą oraz babcią Pam i Joe wybierają się do telewizji, by opowiedzieć nieco o Wojowniku i wygranym wyścigu, z farmy uprowadzony zostaje Wojownik.

Druga część przygód nieustraszonej Charlie, jej konia oraz całej jej rodziny i znajomych jest połączeniem chwil dobrych, ale również i tych złych. Śledzimy losy głównej bohaterki, kilkunastoletniej Charlie, dla której dobro zwierząt jest ważniejsze, niż sława, wygrana, duże pieniądze czy światła jupiterów. Charlie zmaga się z kradzieżą Wojownika niczym osoba dorosła, działa rozważnie, choć jej rodzeni bracia działają na nią niczym płachta na byka. Dodatkowo zmaga się z trudnościami dotyczącymi jej przyjaciółki, która została potrącona przez furgonetkę i może mieć kłopoty z pełną sprawnością.

Książkę czyta się świetnie, jest barwna, bogata w przygodę i akcję, a bohaterowie są barwni, dojrzali, choć nie wszyscy, a w tej części wyraźnie wyróżnia się babcia Pam

Po wygranym derby Wojtek (Wojownik) przyniósł Folly Farm sławę, sobie również. Wygrał też niemałe pieniądze, które pozwoliły rodzinie Bassów na odremontowanie farmy i wiele więcej. Niestety, sława nie zawsze jest dobra. Dlaczego? Bo zwykle przyciąga złych ludzi!

KOŃ, KTÓRY ZAGINĄŁ to drug...

Rozwiń

Zwiń

Książki dla dzieci są niezwykle cenne pod każdym względem. Mogą nawet nauczyć przepraszać. JAK PRZEPRASZAĆ Davida LaRochelle z ilustracjami Mike’a Wohnoutka to wspaniała propozycja od Wydawnictwa Wilga.

Książka ta uczy nas, że każdy, niezależnie od wieku, wielkości, statusu społecznego, płci, zawodu - popełnia błędy. Musimy się nauczyć, że błędy nie są niczym strasznym, jednak bardzo istotne jest, by za te popełnione błędy - czyny, słowa, bardziej lub mniej świadome - przeprosić. Ale nie chodzi tutaj o byle jakie przepraszanie, o zmuszenie dziecka przez mamę, bo inaczej nie dostanie bajki lub słodyczy, o przeprosiny, które są podyktowane wyłącznie korzyściami. Chodzi o przeprosiny szczere. A szczere przeprosiny są oszczędne w słowach. Wystarczy PRZEPRASZAM.

JAK PRZEPRASZAC to świetny przewodnik w temacie przeprosin. Pokazane mamy różne sytuacje, w których zostały popełnione błędy, ale też i różne warianty przeprosin. W książce wskazane zostały przeprosiny dobre i złe, szczere i nieszczere. Jest też wskazówka, która mówi, że jeśli tylko mamy możliwość, powinniśmy swoje błędy naprawiać.

Już na pierwszy rzut oka widać, że książka ta została maksymalnie dopracowana. Przypadnie do gustu zarówno tym mniejszym dzieciom, ponieważ tekstu jest niewiele, ale i starszym, ponieważ przekaz jest świetny. Ja sama, choć jestem już stara kopa, znalazłam w tej książce coś dla siebie i wiem już, jak przepraszać za popełnione krzywdy, choć człowiek stara się ich popełnić jak najmniej.

Książki dla dzieci są niezwykle cenne pod każdym względem. Mogą nawet nauczyć przepraszać. JAK PRZEPRASZAĆ Davida LaRochelle z ilustracjami Mike’a Wohnoutka to wspaniała propozycja od Wydawnictwa Wilga.

Książka ta uczy nas, że każdy, niezależnie od wieku, wielkości, statusu społecznego, p...

Rozwiń

Zwiń

Seria HELA SAMA nie była nam dotąd znana. Broniłyśmy się przed nią, myślałam, że Niki jest już na nią za duża. Ostatnio jednak stwierdziłam, że czas biegnie tak szybko i książeczki tego typu przydadzą nam się przy Wojtku.

HELA SAMA SIĘ ZŁOŚCI to kolejna książeczka z serii od Wydawnictwa Wilga. Kamila Gurynowicz, która jest psychologiem oraz Patrycja Fabicka — ilustratorka stworzyły ciekawą, chętnie czytaną serię, która wzbogacona jest cennymi poradami dla rodziców. W tej części Hela często się złości. Chce sama zapiąć sandały, a kiedy jej się to nie udaje — odczuwa złość. Chce jechać na rowerze bez kasku, nie chce też wracać do domu z placu zabaw (który rodzic tego nie zna?). Jednak sytuacje te są pokazane tak, by rodzice mogli czerpać z nich rewelacyjne rozwiązania. Każdy konflikt zostaje w końcu pozytywnie rozpracowany, co motywuje nas, rodziców, by nieco popracować ze swoimi dziećmi i skorzystać z gotowych porad. Poza tym na końcu książki znajduje się aż 11 podpunktów, które warto przeczytać, ponieważ są one słowem wprost od psychologa, który rodzinne sprawy ma w jednym palcu i doskonale zna się na emocjach dziecka. Myślę, że warto mieć tę książeczkę w domu, zwłaszcza jeśli macie lub planujecie dzieci. Z pewnością niejedno rozwiązanie z tej pozycji się przyda!

Seria HELA SAMA nie była nam dotąd znana. Broniłyśmy się przed nią, myślałam, że Niki jest już na nią za duża. Ostatnio jednak stwierdziłam, że czas biegnie tak szybko i książeczki tego typu przydadzą nam się przy Wojtku.

HELA SAMA SIĘ ZŁOŚCI to kolejna książeczka z serii od Wydawnictwa W...

Rozwiń

Zwiń