Jedna z niewielu pozycji literackich Kinga, nie będąca powieścią lub opowiadaniem, w której Stephen odkrywa przed przyszłymi pisarzami tajniki zgrabnego i poprawnego pisania oraz uświadamia, jak istotną pełni ono rolę w jego życiu prywatnym. To, o co chodzi w pisaniu jest zawarte najlepiej w jego słowach:

"W pisaniu nie chodzi o zarabianie pieniędzy, zdobywanie sławy, panienek, partnerów czy przyjaciół. W ostatecznym rozrachunku chodzi w nim o wzbogacanie życia tych, którzy czytają nasze książki, a także naszego własnego."*

Najważniejsza reguła, jaką King stale powtarza, aby sprawnie i dobrze pisać opiera się po prostu na systematycznym pisaniu czegokolwiek i bardzo częstym czytaniu wszelkiej maści książek (część najwartościowszych wymienia sam na końcu książki). Przedstawia oczywiście reguły poprawnej pisowni przy użyciu ortografii, tworzeniu ciekawych dialogów czy ostatecznym redagowaniu, ale najważniejszy w tym i tak jest to, aby wyrobić sobie nawyk systematycznego pisania i zainteresowania potencjalnego czytelnika.

Książka oprócz pisania o pisaniu również zawiera w sobie element autobiograficzny, gdzie King otwarcie przyznaje, jak źle mu się wiodło przed tym, nim stał się sławny, jak ważne dla niego i rodziny jest samo tworzenie na co dzień nowych tekstów i wreszcie na koniec, pisząc o fatalnym w skutkach spacerze 19 czerwca 1999-ego roku, kiedy to został potrącony i strasznie poszkodowany udowadnia, że pisanie potrafi także uczynić życie lepszym i milszym, a nawet i je uleczyć.

"Pisanie każe nam wstać, wyzdrowieć, poczuć się lepiej. Daje nam szczęście."**

Tak niemalże w całości wygląda "Jak pisać: pamiętnik rzemieślnika", pełna szczerości i typowego kingowego humoru książka, która sprawia, że pojawia się uśmiech na twarzy i mały promyk nadziei dla tych, którzy do tej pory nie mogli lub po prostu nie chcieli obnosić się ze swoim zamiłowaniem do pisania i powstałymi już tekstami, ze skromności czy braku pewności siebie, i dzięki czemu nawet tym, którzy na co dzień nie piszą, aż chce się usiąść przed własnym komputerem i zacząć pisać cokolwiek. :)


* Stephen King, Jak pisać: Pamiętnik rzemieślnika, Prószyński i s-ka, Warszawa 2008, s. 231-232.
** Tamże, s. 232.

Jedna z niewielu pozycji literackich Kinga, nie będąca powieścią lub opowiadaniem, w której Stephen odkrywa przed przyszłymi pisarzami tajniki zgrabnego i poprawnego pisania oraz uświadamia, jak istotną pełni ono rolę w jego życiu prywatnym. To, o co chodzi w pisaniu jest zawarte najlepiej w jego słowach:

"W pisaniu nie chodzi o zarabianie pieniędzy, zdobywanie sławy,...