On Writing. A Memoir of the Craft
- Kategoria:
- biografia, autobiografia, pamiętnik
- Wydawnictwo:
- Hodder & Stoughton, New English Library
- Data wydania:
- 2001-09-01
- Data 1. wydania:
- 2001-09-01
- Liczba stron:
- 384
- Czas czytania
- 6 godz. 24 min.
- Język:
- angielski
- ISBN:
- 9780340820469
- Tagi:
- stephen king
At last...the Number 1 bestselling writer offers a unique insight into his life and work as well as inspiring advice and instruction on writing.
Find out what books and films influenced the young writer, his first idea for a story and the true life tale that inspired CARRIE. For the first time, here's an intimate autobiographical portrait of his home life, his family and his traumatic recent accident. Citing examples of his work and those of his contemporaries, King gives an excellent masterclass on writing - how to use the tools of the trade from building characters to pace and plotting as well as practical advice on presentation. And King tells readers how he got to be a No. 1 bestseller for a quarter of a century with fascinating descriptions of his own process, the origins and development of, e.g. CARRIE and MISERY.
Porównaj ceny
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Mogą Cię zainteresować
Książka na półkach
- 3 090
- 2 890
- 811
- 134
- 113
- 78
- 73
- 33
- 27
- 25
OPINIE i DYSKUSJE
Dziwna książka, na pewno nie nazwałabym jej poradnikiem pisarskim. Pierwsza część to autobiografia (pełna obrzydliwych fragmentów),druga to parę stron o tym, czym jest pisanie, później mamy w końcu porady - niektóre dobre, z większością jednak trudno mi się zgodzić. Niestety, nic tu nie jest uporządkowane, King po prostu rzuca tematy, które akurat przyjdą mu do głowy, oczywiście wielu istotnych kwestii nie porusza. Mamy tutaj za to wspomnienia związane z poważnym wypadkiem, który mu się przydarzył, gdy akurat pracował nad tą książką. Następna część to krótki poradnik jak poprawiać na przykładzie krótkiego opowiadania. A potem jest kilka dodatków z serii "Jakie powieści poleca do czytania King" w moim wydaniu te dodatki są aż 4. A później kolejny dodatek - wywiad z synem Kinga na temat audiobooka do tej książki. To moja pierwsza i zarazem na pewno ostatnia książka tego autra.
Dziwna książka, na pewno nie nazwałabym jej poradnikiem pisarskim. Pierwsza część to autobiografia (pełna obrzydliwych fragmentów),druga to parę stron o tym, czym jest pisanie, później mamy w końcu porady - niektóre dobre, z większością jednak trudno mi się zgodzić. Niestety, nic tu nie jest uporządkowane, King po prostu rzuca tematy, które akurat przyjdą mu do głowy,...
więcej Pokaż mimo toTo moja druga książka Stephena Kinga! Ponieważ literatura tego rodzaju raczej mnie nie interesuje, z premedytacją omijałem latami utwory króla horrorów. Kilka lat temu sięgnąłem po Lśnienie, które mnie jednak rozczarowało. Wciąż jednak mam plan, żeby podejść jeszcze raz. Na razie udało mi się to dzięki nietypowej pozycji jaką jest Jak pisać. Pamiętnik rzemieślnika. W tym wypadku miałem ogromną przyjemność.
[...]
całość:
https://www.speculatio.pl/jak-pisac-pamietnik-rzemieslnika/
To moja druga książka Stephena Kinga! Ponieważ literatura tego rodzaju raczej mnie nie interesuje, z premedytacją omijałem latami utwory króla horrorów. Kilka lat temu sięgnąłem po Lśnienie, które mnie jednak rozczarowało. Wciąż jednak mam plan, żeby podejść jeszcze raz. Na razie udało mi się to dzięki nietypowej pozycji jaką jest Jak pisać. Pamiętnik rzemieślnika. W tym...
więcej Pokaż mimo toIronią jest, że pisarz który od przeszło dwóch dekad tworzy taśmowo tanie, przegadane czytadła, zarzeka się że w książce o pisaniu nie będzie zanudzał (tak, wiem - ta książka też ma ponad 20 lat). Tu i ówdzie King przekonuje, że jego intencją nie jest sztuczne wydłużanie tekstu i że pisarz musi bezlitośnie zabijać własną twórczość, żeby nie zanudzić czytelnika. Wszystko to na nic, bo większość książki zajmują wątki autobiograficzne - skądinąd interesujące- oraz własne odczucia związane z branżą.
O dziwo rozdziały autobiograficzne są nawet ciekawe, bo King nadal jest dobrym gawędziarzem i krótka forma jest zdecydowanie jego mocną stroną. Na plus należy zaliczyć też zamieszczenie fragmentu opowiadania "1408", który jest ciekawym acz pobieżnym wglądem w proces twórczy na etapie pierwszego redagowania tekstu. Poza tym jednak lekcje dla początkujących autorów są rozczarowujące i ograniczają się do garści uproszczonych wskazówek zaczerpniętych z lepszych poradników lub podręczników. A więc unikajcie aliteracji i czasowników atrybucji dialogu, do tego dużo czytajcie i codziennie piszcie. Już, wiecie wszystko co King ma do powiedzenia. I może to dobrze, bo nie chciałbym żeby więcej pisarzy tworzyło takie koszmarki jak NOS4A2, Śpiące Królewny, czy Pod Kopułą.
Ironią jest, że pisarz który od przeszło dwóch dekad tworzy taśmowo tanie, przegadane czytadła, zarzeka się że w książce o pisaniu nie będzie zanudzał (tak, wiem - ta książka też ma ponad 20 lat). Tu i ówdzie King przekonuje, że jego intencją nie jest sztuczne wydłużanie tekstu i że pisarz musi bezlitośnie zabijać własną twórczość, żeby nie zanudzić czytelnika. Wszystko to...
więcej Pokaż mimo toNiektórzy mówią, że Jak pisać jest podręcznikiem. Dla mnie jednak to bardziej autobiografia z opisanymi niektórymi trickami autora, pomagającymi mu w rzemiośle. Ułożenie całości jest przemyślane i dość szeroko obejmuje różne aspekty pisarstwa, ale to nadal to nie czyni z tej książki podręcznika. I w sumie to dobrze.
Jak pisać jest lekkie, ze swadą i humorem, choć nie zawsze zawiera historie wesołe. King napisał tę książkę w trakcie rekonwalescencji po bardzo poważnym potrąceniu przez samochód. Ból jaki wiązał się ze skutkami tego wypadku stanowi istotną część całej książki, jakby uwiarygodniając tezę, że to życie tworzy pisarza.
Bo najważniejsza teza Kinga jest taka, że to życie kształtuje zarówno samego pisarza jak i jego pomysły. Nie tylko pisarzy zresztą. Każdego artystę, każdego człowieka, nawet jeśli nie aspiruje do tworzenia sztuki. Ciekawe, że często twierdzi podobnie jak Myśliwski, że to postać prowadzi autora, a nie odwrotnie.
✏️📖 Pisarz po godzinach
W ogóle to z tego, co King pisze, wyłania się obraz jego samego, jako autora który wyrósł z otoczenia niższej klasy średniej i wie co nieco o życiu. Musiał ciężko pracować fizycznie na utrzymanie, np. w pralni, jak Martin Eden. Jest tu też wątek uzależnienia Kinga od alkoholu. Dopiero sukces pierwszej książki, Carrie, przyniósł mu dużą zaliczkę.
Nawiasem mówiąc, za prawa do paperback dostał dwieście tysięcy dolarów (w sumie czterysta, ale połowę zabrał główny wydawca).
Sporo jest w Jak pisać o tym, jak wygląda świat wydawniczy w Stanach, co nie jest przekładalne na sytuację w Polsce. Natomiast, co jest ciekawe i fajne, autorka tłumaczenia włożyła specjalny wysiłek (o czym dodaje w przypisie),żeby dostosować rady Kinga odnośnie gramatyki i stylu do języka polskiego. Jest tam kilka interesujących akapitów i wyjaśnień.
✏️📖 Bez ściemy
Jak pisać na pewno jedno zrobiła mi w głowie. Od tej pory będę zwracać większą uwagę na niektóre zabiegi autorskie próbujące sugerować, jak mam odbierać opisany świat (przysłówki). Myślę, że te triki, których pisarze używają do podrasowywania swoich opowieści (lub wydaje im się, że do tego),pomogą mi bardziej świadomie czytać.
W każdym razie autorowi udało się stworzyć ciekawą historię przeplatając swoje życie i przydatne rady, bez grama ściemy i lania wody. Co więcej, to co pisze jest wciąż świeże. Niektóre z jego tez pasują nie tylko do pisania, ale ogólnie do tworzenia innych rodzajów sztuki, czy nawet do zwykłego życia.
Słyszałam, że Jak pisać jest polecana w środowisku młodych autorów. Zupełnie się nie dziwię. To zabawna, ciekawa i wartościowa książka.
Niektórzy mówią, że Jak pisać jest podręcznikiem. Dla mnie jednak to bardziej autobiografia z opisanymi niektórymi trickami autora, pomagającymi mu w rzemiośle. Ułożenie całości jest przemyślane i dość szeroko obejmuje różne aspekty pisarstwa, ale to nadal to nie czyni z tej książki podręcznika. I w sumie to dobrze.
więcej Pokaż mimo toJak pisać jest lekkie, ze swadą i humorem, choć nie...
Mocno autobiograficzna. Nie jest to żaden zbiór zadań, złotych rad, wprost przeciwnie - raczej coachingowa, prezentująca zbiór bardzo zdrowych informacji i perspektywy Kinga. Nie próbuje forsować "jedynie słusznego" sposobu, a raczej zaprezentować kilka różnych, w tym swoich ulubionych, a co czytelnik zrobi z tym, to już jego sprawa. Bardzo przyjemna lektura. Podobało mi się porównanie pisarstwa do telepatii.
W skrócie: "czytaj, pisz i nie przejmuj się, i tak potem wszystko pozmieniasz". :)
Mocno autobiograficzna. Nie jest to żaden zbiór zadań, złotych rad, wprost przeciwnie - raczej coachingowa, prezentująca zbiór bardzo zdrowych informacji i perspektywy Kinga. Nie próbuje forsować "jedynie słusznego" sposobu, a raczej zaprezentować kilka różnych, w tym swoich ulubionych, a co czytelnik zrobi z tym, to już jego sprawa. Bardzo przyjemna lektura. Podobało mi...
więcej Pokaż mimo toSpodziewałem się dużo więcej. Książka ma, o dziwo, bardzo patchworkową strukturę i tytułowe Jak pisać to jedynie jedna z jej części. Sporo autobiografii pisarza, relacja z wypadku samochodowego. Całość nie zachwyca. Są oczywiście fragmenty odpowiadające na tytułowe pytanie, trochę humoru, ale na rynku jest wiele znacznie bardziej metodologicznie bardziej uporządkowanych tytułów na ten temat. Zatem to książka bardziej fanowska dla wielbicieli mistrza horroru niż sensu stricto poradnik warsztatu pisarskiego. Proporcje oceniam na 60 do 40 na rzecz admiratorów osoby Twórcy w relacji do ujawnionych kuluarów i niuansów jego warsztatu.
No i lektor audiobooka ze sposobem czytania, który pewnie nie każdemu podejdzie.
Spodziewałem się dużo więcej. Książka ma, o dziwo, bardzo patchworkową strukturę i tytułowe Jak pisać to jedynie jedna z jej części. Sporo autobiografii pisarza, relacja z wypadku samochodowego. Całość nie zachwyca. Są oczywiście fragmenty odpowiadające na tytułowe pytanie, trochę humoru, ale na rynku jest wiele znacznie bardziej metodologicznie bardziej uporządkowanych...
więcej Pokaż mimo toSięgałam po lekturę z wiedzą, że nie jest to typowy poradnik pisania, co zresztą nie leży w centrum moich zainteresowań. Zdecydowałam się na nią bo uwielbiam Kinga, a mistrza zawsze warto posłuchać (czy też poczytać).
Nie zawiodłam się. Idealne wyważenie autobiografii, anegdot, historii i sztuki pisania. Jednak autor jest na tyle interesującą osobą znającą się na swoim fachu, że czytanie tej lektury to była czysta przyjemność.
Sięgałam po lekturę z wiedzą, że nie jest to typowy poradnik pisania, co zresztą nie leży w centrum moich zainteresowań. Zdecydowałam się na nią bo uwielbiam Kinga, a mistrza zawsze warto posłuchać (czy też poczytać).
więcej Pokaż mimo toNie zawiodłam się. Idealne wyważenie autobiografii, anegdot, historii i sztuki pisania. Jednak autor jest na tyle interesującą osobą znającą się na swoim...
Dobra! Warto poczytać o autorze i wdrożyć rady
Dobra! Warto poczytać o autorze i wdrożyć rady
Pokaż mimo toNiby książka o pisaniu (co mnie nie zachęcało bo lubię czytać zwykłe książki Mistrza),a jednak zwykły czytelnik znajdzie coś tutaj dla siebie. Standardowo jak na Kinga przystało opowieści tutaj zawarte są ciekawe i szybko się je przyswaja. Jest to jednak lektura która zaciekawić może głównie osoby interesujące się samym autorem tego tekstu. Przytacza on w niej opowiastki ze swojego życia więc można się dowiedzieć kilku interesujących faktów chociażby z dzieciństwa. Dla osób które nie czytały wszystkich dzieł Kinga a mają to w planach mam jednak przestrogę: autor nie przejmuje się tym że opisując jak powstawała jakaś książka zdradza praktycznie cały jej przebieg. I tak można sobie całkiem przypadkowo zaspojlerować zakończenie i cały przebieg Martwej Strefy, Bastionu czy Carrie. Nie opisuje on powstawania wszystkich swoich dział (to by była pewnie dużo grubsza książka),ale jednak część z nich została omówiona.
Niby książka o pisaniu (co mnie nie zachęcało bo lubię czytać zwykłe książki Mistrza),a jednak zwykły czytelnik znajdzie coś tutaj dla siebie. Standardowo jak na Kinga przystało opowieści tutaj zawarte są ciekawe i szybko się je przyswaja. Jest to jednak lektura która zaciekawić może głównie osoby interesujące się samym autorem tego tekstu. Przytacza on w niej opowiastki...
więcej Pokaż mimo toDo tej pory nie byłam czytelniczką Kinga - nie moje klimaty.
Po tej książce, w której ciekawie, z humorem i dużym dystansem do siebie opowiada jak doszedł do miejsca, w którym jest i jakie metody stosuje w procesie tworzenia - nabrałam ochoty na przeczytanie czegokolwiek z jego twórczości, ot tak na próbę. Książka napisana lekko, godna polecenia. Nie jest kursem pisania, za to sporo można dowiedzieć się o samym Kingu i pośmiać się z licznych anegdot.
Do tej pory nie byłam czytelniczką Kinga - nie moje klimaty.
więcej Pokaż mimo toPo tej książce, w której ciekawie, z humorem i dużym dystansem do siebie opowiada jak doszedł do miejsca, w którym jest i jakie metody stosuje w procesie tworzenia - nabrałam ochoty na przeczytanie czegokolwiek z jego twórczości, ot tak na próbę. Książka napisana lekko, godna polecenia. Nie jest kursem pisania,...