No cóż przez conajmniej połowę prawie nic się tam nie działo a potem była szybka sklejka wydarz i wyścig do finału, który to fakt zaskoczył mnie na plus ale to było za mało. Nie miałam oczekiwań wiedziałam, że mam nie czekać na Drakulę bo on jest tu prawie niewidoczny, jednak czułam że czegoś mi brakuje w tej książkę. Jakby za mało czasu autorka poświęciła na budowę bohaterek abym w pełni uwierzyłam w ich zachowanie, ale patrząc że miała na to te dłużące się 50% to chyba znał że coś poszło nie tak. No cóż gdyby nie audiobook to nie wiem czy bym skończyła 🙈

No cóż przez conajmniej połowę prawie nic się tam nie działo a potem była szybka sklejka wydarz i wyścig do finału, który to fakt zaskoczył mnie na plus ale to było za mało. Nie miałam oczekiwań wiedziałam, że mam nie czekać na Drakulę bo on jest tu prawie niewidoczny, jednak czułam że czegoś mi brakuje w tej książkę. Jakby za mało czasu autorka poświęciła na budowę...

Zainteresował mnie wątek Drakuli, niestety ten pojawia się dosłownie na krótki moment pod koniec książki.

Zainteresował mnie wątek Drakuli, niestety ten pojawia się dosłownie na krótki moment pod koniec książki.

Jakie to było tragiczne
Tyle *kurtyna*

Jakie to było tragiczne
Tyle *kurtyna*

Książka zapowiadała się intrygująco, ale dość szybko można było się domyśleć, że zakończenie będzie nieciekawe.
Doceniam za nawet dobre oddanie niechęci i strachu przed wędrownymi ludami.

Książka zapowiadała się intrygująco, ale dość szybko można było się domyśleć, że zakończenie będzie nieciekawe.
Doceniam za nawet dobre oddanie niechęci i strachu przed wędrownymi ludami.

Z jednej strony książka ma niesamowity klimat. Sięgając po nią, nie spodziewałam się, że od pierwszych stron przygniecie mnie łamiącymi serce wydarzeniami, opisanymi w działający na wyobraźnię sposób. Chociaż znając styl Kiran mogłam domyślić się, jak realną i przygniatającą historię stworzy, dzięki swojemu wyjątkowemu władaniu piórem. Historii nie czytało mi się łatwo ze względy na poruszaną tematykę (między innymi bardzo przedmiotowe traktowanie kobiet, a także sceny znęcania się na zwierzętami, których może nie było dużo, ale dla mnie były dosadne). Relacja między siostrami przypadła mi do gustu, podobnie jak opisanie wędrowców i ich zwyczajów, życia w zgodzie z naturą.

Z drugiej jednak strony rozczarowało mnie zakończenie. Cała książka była utrzymana w dość spokojnym tempie, a potem na dwóch stronach autorka zdecydowała się streścić kilkadziesiąt lat. Było to zdecydowanie zbyt pospieszone i rozczarowujące w kontekście całej historii. Do tego relacja romantyczna kompletnie do mnie nie przemówiła. Rozgrywała się bez żadnej podstawy (bohaterki nie zamieniły z sobą dosłownie dwóch słów),była zbyt pospieszona i mam wrażenie, że też niepotrzebna, bo nie miała konkretnego celu w kontekście całej książki ani satysfakcjonującego zwieńczenia.

"Nieśmiertelne" to nie jest jednak powieść złai naprawdę zachwyca gotyckim i mrocznym klimatem, ale wymaga dopracowania i parudziesięciu stron, żeby w pełni rozwinąć swój potencjał.

Z jednej strony książka ma niesamowity klimat. Sięgając po nią, nie spodziewałam się, że od pierwszych stron przygniecie mnie łamiącymi serce wydarzeniami, opisanymi w działający na wyobraźnię sposób. Chociaż znając styl Kiran mogłam domyślić się, jak realną i przygniatającą historię stworzy, dzięki swojemu wyjątkowemu władaniu piórem. Historii nie czytało mi się łatwo ze...

Początek książki bardzo mi się spodobał. Miała świetny klimat, była ciekawie napisana, a fabuła gnała do przodu i łatwo było się w nią wczuć. Potem jednak im dalej, tym bardziej coś zaczęło iść nie tak. Główny wątek, tego porwania i zmiany przeznaczenia dwóch głównych bohaterek nagle stał się jakiś taki hm, przegadany. Postacie drugoplanowe istniały bardzo rzadko, raczej nikt się na nich nie skupiał.

Moją ulubioną postacią zdecydowanie był niedźwiedź. Lil, czyli narratorka bardzo heroizowała swoją siostrę i powtarzała ciągle, że żyje w jej cieniu. Do teraz nie wiem, czy w końcu było jej z tym dobrze, czy nie.

Jej siostra zaś, Kizzy, miała w sobie ogromną wolę walki jednak czasem ta jej upartość wydawała mi się głupia i niepotrzebna. Skoro już znalazły się w sytuacji bez wyjścia, a stawianie oporu sprawi, że będą obie tylko cierpieć to czy naprawdę zawsze warto?

I ten wątek romantyczny, jeszcze w dodatku LGBT, co zostało wrzucone tak nagle, że ciężko mi było w to uwierzyć. No, nie był oczywisty i to nie w tym dobrym znaczeniu.

Na koniec muszę powiedzieć o moim poirytowaniu, że autorka zamiast od początku nazwać rzeczy po imieniu - wampiry - to zrobiła z nich, uwaga, uwaga - strzygi. Pal licho, że opis tych "istot" do strzyg nie pasował. Chciała zrobić z nich podwładnych wampirów, a wydaje mi się, że wystarczyło wprowadzić kosmetyczne zmiany w nazewnictwie lub wprowadzić podtypy, a nie... plamić honor strzyg, które nagle zaczęły spać do góry nogami i wysysały krew wbijając ząbki w świeże szyje. Mnie to osobiście zabolało.

Końcówka też pozostawiała wiele do życzenia. No cóż, dałam się zwieść ładnej okładce... Stąd ocena 5/10. W końcu przeczytać się dało, a miś był super.

Początek książki bardzo mi się spodobał. Miała świetny klimat, była ciekawie napisana, a fabuła gnała do przodu i łatwo było się w nią wczuć. Potem jednak im dalej, tym bardziej coś zaczęło iść nie tak. Główny wątek, tego porwania i zmiany przeznaczenia dwóch głównych bohaterek nagle stał się jakiś taki hm, przegadany. Postacie drugoplanowe istniały bardzo rzadko, raczej...

Przyznaję się bez bicia – jestem okładkową sroką, a okładka "Nieśmiertelnych" od razu przykuła moją uwagę. Był to też pierwszy raz, kiedy chwyciłam za audiobook, a nie za tekst pisany.
Fabuła "Nieśmiertelnych" opiera się na legendzie o Drakuli. Bohaterkami są dwie dziewczyny, Cyganki, które są siostrami bliźniaczkami. Lil i Kisaya są nierozłączne od dziecka, a ich siostrzana więź jest silna. Jednak ich piękny świat się kończy, gdy na obóz Wędrowców, jak lubią się nazywać Cyganie, napadają zbrojni.
Siostry zostają złapane i przewiezione na dwór jednego z władców, gdzie mają zostać posługaczkami. Jednak najpierw trafiają do kuchni, gdzie poznają inną starą Cygankę. Ta po długich namowach wyjawia dziewczynom ich przyszłość. Kisaya jest "tańczącą z niedźwiedziami", natomiast Lil ma dar śpiewania. Nie na wiele się one jednak zdadzą w klatce, jakim jest dwór.
Spodobał mi się sposób, w jaki wpleciono w fabułę Drakulę, aczkolwiek mam wrażenie, że było go ciut za mało. Nie polubiłam za to wątku LGBT, który się tutaj pojawił, czyli miłości Lil i Miry, jednej ze służących w zamku. Zakończenie natomiast zbiło mnie z nóg, a pokłosie sprawiło, że miałam ciarki na plecach.
Podsumowując, "Nieśmiertelne" to lektura warta przeczytania, jeśli lubicie lekko zarysowany, nadnaturalny świat oraz temat wampirów.

Przyznaję się bez bicia – jestem okładkową sroką, a okładka "Nieśmiertelnych" od razu przykuła moją uwagę. Był to też pierwszy raz, kiedy chwyciłam za audiobook, a nie za tekst pisany.
Fabuła "Nieśmiertelnych" opiera się na legendzie o Drakuli. Bohaterkami są dwie dziewczyny, Cyganki, które są siostrami bliźniaczkami. Lil i Kisaya są nierozłączne od dziecka, a ich...

No nie wciągnęła mnie xd przeczytałam 1/3 książki, z początku ciekawa, świat średniowiecza chyba

No nie wciągnęła mnie xd przeczytałam 1/3 książki, z początku ciekawa, świat średniowiecza chyba

Hmm, nie wiem co o tym sądzić. Pomysł był fajny, ale potem coś nie wyszło na końcu. I w sumie nie wiem jaki do końca miała zamysł ta książka.

Hmm, nie wiem co o tym sądzić. Pomysł był fajny, ale potem coś nie wyszło na końcu. I w sumie nie wiem jaki do końca miała zamysł ta książka.

Świetny pomysł, ale strasznie niewykorzystany potencjał. Opis książki zapowiadał zupełnie inne wątki, bo motyw życia po śmierci nie jest tutaj zdecydowanie dominujący. Chyba fabuła poszła w złą stronę, a mogła być to jedna z lepszych książek tego roku.

Wątek romantyczny niestety nie miał w sobie wiele dobrego. Potraktowany bardzo płytko, bez odniesień do emocji, rozpoczęty w słaby sposób, a zakończony bez zachwytów. Wampiry i kwestia życia nieumarłych pojawiają się praktycznie tak późno w fabule, że nie było już miejsca na rozwinięcie tych wątków, chociaż same w sobie były przemyślane i opracowane bardzo ciekawie. Jeżeli tak wyeksploatowany temat jak motyw Draculi został wymyślony tak świetnie jak tutaj, to mogłaby być genialna historia, niestety zabrakło tutaj dobrego opracowania fabuły. Większość książki to skupienie się na próbie przetrwania sióstr, a brakuje miejsca na to, co było najciekawsze i najistotniejsze.

Główna bohaterka i jej siostra bliźniaczka opisane zostały wybitnie stereotypowo, czyli jako jedna piękna, zbuntowana i genialna siostra oraz ta druga - brzydsza, wierna i oddana, ale chcąca w swoich marzeniach odegrać istotną rolę w świecie. Pojawił się świetny motyw pochodzenia dziewczyn ze środowiska ezoterycznego i magicznego, ale też nie został wykorzystany, podobnie jak kwestia wypełniania przeznaczenia. Talenty przypisane bohaterkom, zwłaszcza jednej z sióstr, potraktowano powierzchownie, chociaż ten wątek też mógłby pójść zdecydowanie dalej. Ogólnie za dużo było opisów podawania posiłków i niewolniczej służby, a za mało tajemniczości i magii. Strasznie szkoda, bo historia mogłaby się potoczyć w zupełnie innym i to jak świetnym kierunku.

Świetny pomysł, ale strasznie niewykorzystany potencjał. Opis książki zapowiadał zupełnie inne wątki, bo motyw życia po śmierci nie jest tutaj zdecydowanie dominujący. Chyba fabuła poszła w złą stronę, a mogła być to jedna z lepszych książek tego roku.

Wątek romantyczny niestety nie miał w sobie wiele dobrego. Potraktowany bardzo płytko, bez odniesień do emocji, rozpoczęty...