Autor nie szczędzi słów. Mieszkańcy metra to w dużej mierze gawędziarze, których główną rozrywką jest opowiadanie sobie niesamowitych opowieści z najdalszych stacji w długich monologach. Liczne opisy wytwarzają odpowiednią atmosferę i pozwalają dogłębnie poznać nowe, ogarnięte marazmem społeczeństwo. Zaznajamianie się z tym światem to prawdziwa frajda dla każdego wymagającego entuzjasty science fiction. Metro jest różnorodne. Jedne stacje do cna przeniknął strach, podczas gdy inne tętnią życiem.

Niestety i Metro 2033 nie ustrzegło się wad. W pewnym momencie pojawiają się dość tandetne zagrania ze strony autora, które absolutnie nie pasują do historii. Zakończenie zakrawa o absurd. Autor raczy sobie żartować! Wyjaśnienie przedstawione na końcu jest niespójne z tym, o czym można było czytać przez całą książkę. Jedynym ratunkiem dla tej wersji jest uznanie Artema za niezrównoważonego psychicznie. A skoro mowa o głównym bohaterze: nie był on postacią charyzmatyczną, ale cóż, nie każdy bohater musi mieć silną osobowość.

Nie potrafię ocenić książki na podstawie brzydkiego cienia, rzucanego na całą powieść przez fatalne w mojej opinii zakończenie; choć druga połowa także nieco kulała, pierwsza pozostawiła rewelacyjne wrażenie. Całościowo więc ocena dobra!

Więcej: http://krotkie-recenzje.blogspot.com/2013/09/metro-2033.html

Autor nie szczędzi słów. Mieszkańcy metra to w dużej mierze gawędziarze, których główną rozrywką jest opowiadanie sobie niesamowitych opowieści z najdalszych stacji w długich monologach. Liczne opisy wytwarzają odpowiednią atmosferę i pozwalają dogłębnie poznać nowe, ogarnięte marazmem społeczeństwo. Zaznajamianie się z tym światem to prawdziwa frajda dla każdego...