SPRAWIEDLIWY WŚRÓD GRZESZNIKÓW

„Sługa” Leona Durki to druga część kryminalnej serii, której bohaterem jest komisarz Wiktor Trak. Nie miałam jeszcze okazji czytać pierwszej części, czyli „Daltonisty", jednak w żaden sposób nie przeszkadzało mi to cieszyć się lekturą „Sługi”.

Komisarz Trak przeżywa trudne chwile w swoim życiu. Rozstanie z kobietą, którą kochał nie pozwala mu normalnie funkcjonować i nieustannie rozprasza myśli. Gdy dochodzi do zabójstwa proboszcza jednej z warszawskich parafii, to właśnie Wiktor zostaje wyznaczony do prowadzenia sprawy. Ku jego zdumieniu pod swoje skrzydła dostaje dwoje stażystów : wygadaną i pewną siebie Natalię i nieśmiałego, niezdarnego Janusza. Tymczasem dochodzi do kolejnych morderstw. Czyżby seryjny morderca ogarnięty religijną manią usiłował prowadzić z policją swoją przedziwną grę? A może rozwiązanie zagadki znajduje się o wiele bliżej niż ktokolwiek mógłby przypuszczać?

Trzeba uczciwie przyznać, że „Sługa” to kawał solidnego kryminału. Znajdziemy tu zagmatwaną i pasjonującą zagadkę, szereg intrygujących postaci i ten dreszczyk, który tak bardzo lubimy. Wiktor Trak, to jeden z tych literackich śledczych, których da się polubić. Słynący z niekonwencjonalnych działań komisarz to postać, która zapada w pamięć. Nie jest wolny od zwykłych ludzkich słabości, a to dodaje mu realizmu. Facet z krwi i kości, który stara się kierować zasadami i nie boi się podążać pod prąd. To bardzo dobrze skonstruowana postać i niewątpliwie jest motorem napędowym tej książki. To taki typ śledczego, który ja osobiście bardzo cenię: naturalny, niepozbawiony wad, ale nie przekoloryzowany. Na pewno można poczuć do niego sympatię, a dzięki temu nasz odbiór powieści jest głębszy.

Leon Durka nie boi się kreować nietuzinkowych postaci. Oprócz wspomnianego Traka, na uwagę zasługują Janusz, Natalia i redaktor gazety. Mocne portrety i dogłębna analiza psychologiczna. Jest także i on – tajemniczy ktoś. Ktoś, kto usłyszał głos i otrzymał misję. W świecie zdeprawowanym kłamstwem i żądzą pieniądza pojawia się mściciel. Ktoś, kto chce ukarać tych, któży nie podążają właściwą drogą. Ludzi, którzy w swoim spojrzeniu na życie dawno już utracili właściwą perspektywę. To czas, by na arenę zdarzeń wkroczył on... Bardzo udana wyprawa w głąb umysłu psychopaty. Przejmująca i straszna. Durka ma taki naturalny dar opowiadania, swoisty talent, który sprawia, że w jego powieści po prostu się płynie. Nic tu nie razi, nie zgrzyta. Wszystko jest spójne, a akcja idealnie wyważona. Plus bohaterowie, o których wspomniałam wyżej. To wszystko składa się na rasowy kryminał, który bezapelacyjnie przypadnie do gustu miłośnikom gatunku. Ja osobiście bawiłam się wyśmienicie w trakcie tej lektury.

To co cenię w literaturze, bez względu na gatunek, to płynność narracji i umięjętność tworzenia na kartach ksiąg niepodrabialnego świata. I Leon Durka tak właśnie pisze. Od pierwszych stron „Sługa” przypadł mi do gustu. Imponujące jest to jak wiele wątków pisarz umiejętnie zespaja ! I nie ma w tym niepotrzebnych przejaskrawień : nadmiaru makabry, wydumanych wątków czy odrealnionych osobowości. Dlatego ta książka tak bardzo mnie ujęła. Rewelacyjnie się ją czyta, jest mroczna i intrygująca.

W zalewie nowości wydawniczych z gatunku kryminał/thriller warto sięgnąć głębiej i dać szansę pisarzom tworzącym pod szyldem małych wydawnictw lub publikujących własnym nakładem. Można pośród nich znaleźć prawdziwe talenty. Leon Durka to jeden z nich. Na rynku jest już dostepna kolejna odsłona przygód komisarza Traka zatytułowana „Farmer”. Postaram się przeczytać ją tak szybko jak będzie to możliwe. Wierzę w potencjał autora. W to, że po raz kolejny mnie zaskoczy, a każda kolejna jego książka będzie na coraz wyższym poziomie skoro już teraz jest tak bardzo dobrze. Zachęcam Was do lektury „Sługi” i gwarantuję, że będzie to dobrze spędzony czas. Jeżeli cenicie nietuzinkowe, napisane z pasją i pełne zagadek kryminały, to będziecie ukontentowani. Ja jestem i mimo tych wszystkich dobrych słów, nie przyznam autorowi najwyższej oceny. Jestem przekonana, że stać go na jeszcze więcej, a ja jego literackim działaniom będę się z najwyższą uwagą przyglądać. „Sługa” dostaje ode mnie piatkę i gwarancję, że dalsza działalność literacka Leona Durki będzie pod czujnym diabelskim okiem. Serdecznie polecam Wam tę powieść.

SPRAWIEDLIWY WŚRÓD GRZESZNIKÓW

„Sługa” Leona Durki to druga część kryminalnej serii, której bohaterem jest komisarz Wiktor Trak. Nie miałam jeszcze okazji czytać pierwszej części, czyli „Daltonisty", jednak w żaden sposób nie przeszkadzało mi to cieszyć się lekturą „Sługi”.

Komisarz Trak przeżywa trudne chwile w swoim życiu. Rozstanie z kobietą, którą kochał nie pozwala...

Akcja wciągająca, zagadka kryminalna niby do rozwiązania przez czytelnika, ale jednak nie ma nic pewnego. Symboliczne nawiązania do motywów biblijnych, do szachów oraz poczwarek i kokonów. Trochę za dużo jak na jedną powieść, niemniej ma to swój klimat. Pewne fragmenty jak dla mnie, są przegadane. Przemyślenia, być może ciekawe i słuszne, jednak niepotrzebnie spowalniają akcję kryminalną, która toczy się w niezłym tempie. W niektórych momentach autor przesadził z realizmem sytuacji. Zabiegi były celowe, przez co książka stała się atrakcyjniejsza, jednak mało realistyczna.
Skupiłem się na minusach, niemniej Sługa to porządna powieść kryminalna. Na pewno warta polecenia!

Akcja wciągająca, zagadka kryminalna niby do rozwiązania przez czytelnika, ale jednak nie ma nic pewnego. Symboliczne nawiązania do motywów biblijnych, do szachów oraz poczwarek i kokonów. Trochę za dużo jak na jedną powieść, niemniej ma to swój klimat. Pewne fragmenty jak dla mnie, są przegadane. Przemyślenia, być może ciekawe i słuszne, jednak niepotrzebnie spowalniają...

Wydana ostatnio powieść kryminalna Leona Durki SŁUGA zasługuje na uwagę czytelników lubiących kryminalne zagadki. Komisarz Wiktor Trak i pomagająca mu aspirantka Natalia, to silne osobowości. Ich przeciwnikiem jest inteligentny, sprytny morderca, który pozbawianie życia ludzi traktuje jako kolejne zadania. Pożywką dla mordercy są biblijne błogosławieństwa. Akcje przestępcy są spektakularne, każda inna w swoim rodzaju, niektóre dość skomplikowane. Wartka akcja, niekonwencjonalne metody stosowane w dochodzeniu (niektóre przekraczają granicę prawa) i opis psychiki psychopatycznego mordercy, wszystko to sprawia, że powieść jest ciekawa. Kilka wulgaryzmów, to jak przysłowiowe rodzynki w cieście - nie sprowadzają fabuły do rangi opisów typowych dla brukowca. Jednym słowem, warto przeczytać.

Wydana ostatnio powieść kryminalna Leona Durki SŁUGA zasługuje na uwagę czytelników lubiących kryminalne zagadki. Komisarz Wiktor Trak i pomagająca mu aspirantka Natalia, to silne osobowości. Ich przeciwnikiem jest inteligentny, sprytny morderca, który pozbawianie życia ludzi traktuje jako kolejne zadania. Pożywką dla mordercy są biblijne błogosławieństwa. Akcje przestępcy...

Recenzja:Bardzo Dobry Kryminał czekam na kolejne części,bardzo wciągający na długie godziny jak macie dużo czasu to może nawet przeczytacie w jeden dzień książkę bo jest taka ciekawa nie można się przy niej nudzić

Recenzja:Bardzo Dobry Kryminał czekam na kolejne części,bardzo wciągający na długie godziny jak macie dużo czasu to może nawet przeczytacie w jeden dzień książkę bo jest taka ciekawa nie można się przy niej nudzić

W swojej najnowszej książce Leon Durka (właściwie Zbigniew Łagodziński) zaprasza nas na nowe przygody komisarza Wiktora Traka, którego mieliśmy okazję poznać w powieści "Daltonista".
Tym razem autor zaprasza nas do umysłu psycho/socjopaty, jednego z głównych bohaterów o którego prawdziwej tożsamości niewiele wiemy, dopiero po koniec poznajemy jego prawdziwą (?) twarz.
Mamy tu dosyć wyraźnie zarysowane portrety psychologiczne postaci dramatu. Z jednej strony policjanta z jego problemami i bolączkami zwykłego człowieka a z drugiej psycho i socjopatę nie przestrzegającego  żadnych norm poza tymi które powstały w jego chorym umyśle (żeby pozbyć się poczucia winy interpretuje je jako głos przemawiającego do niego anioła).
Autor robi dosyć mocną wiwisekcję głównym bohaterom, komisarzowi, psychopacie i ofiarom.
Tak że dostajemy do ręki dobrze napisany kryminał z wątkami psychologicznymi.
Ostatnimi zdaniami w książce autor zostawia nam szeroką furtkę do następnej części przygód komisarza.
Pozostaje nam tylko czekać na 3 tom kryminału i wyjaśnienie niedokończonych (celowo) wątków.

W swojej najnowszej książce Leon Durka (właściwie Zbigniew Łagodziński) zaprasza nas na nowe przygody komisarza Wiktora Traka, którego mieliśmy okazję poznać w powieści "Daltonista".
Tym razem autor zaprasza nas do umysłu psycho/socjopaty, jednego z głównych bohaterów o którego prawdziwej tożsamości niewiele wiemy, dopiero po koniec poznajemy jego prawdziwą (?) twarz.
Mamy...

Książka "Sługa" Pana Leona Durki wciągnęła mnie od początku (dowodem niech bedzie wygotowana woda w czajniku).Akcja trzyma w napięciu, cały czas coś się dzieje. Bardzo lubię "prowadzić"własne śledztwo, ale tutaj gubiłam się co krok. Kiedy już byłam pewna, że poznałam sprawcę, okazywało się, że znowu błądzę. Oprócz tego, że książka dostarcza wiele
emocji, to skłania też do refleksji nad odwiecznym zagadnieniem zbrodni i kary. Nie zawsze wszystko jest takie czarno-białe. Autor z szacunkiem traktuje język, nie szafuje wulgaryzmami, nie tłamsi akcji erotyką.Kryminał u Pana Durki pozostał na szczęście kryminałem. Gdybym miała powieedzieć coś autorowi, to poprosiłabym: Panie Leonie, proszę odłożyć wszystko, co Pan teraz robi i jak najszybciej zabrać się za pisanie kolejnej książki.

Książka "Sługa" Pana Leona Durki wciągnęła mnie od początku (dowodem niech bedzie wygotowana woda w czajniku).Akcja trzyma w napięciu, cały czas coś się dzieje. Bardzo lubię "prowadzić"własne śledztwo, ale tutaj gubiłam się co krok. Kiedy już byłam pewna, że poznałam sprawcę, okazywało się, że znowu błądzę. Oprócz tego, że książka dostarcza wiele
emocji, to skłania też...

,,Sługa" Leona Durki to drugi kryminał autora z komisarzem Trakiem ( pierwszy to ,,Daltonista").
Tym razem Wiktor Trak ma przydzielonych do pomocy stażystów: młodą i ambitną Natalię oraz nieco nieśmiałego Janusza. Wraz z komisarzem Trakiem muszą się zmierzyć z wyrafinowanym psychopatycznym mordercą, który planuje każdą zbrodnię na różne wydumane sposoby. Śledztwo coraz bardziej się komplikuje, a ofiar przybywa. Wszyscy są podejrzani. Metody stosowane przez śledczego są niekonwencjonalne, odbiegają od powszechnie przyjętych w policji, co spotyka się z krytyką zwierzchników. Komisarz musi rozwiązać zagadkę serii morderstw oraz walczyć ze skorumpowanymi przełożonymi.
Co ciekawe akcję w książce śledzimy z perspektywy śledczych prowadzących sprawę oraz z punktu widzenia samego mordercy, dzięki temu możemy poznać jego stan umysłu i dowiedzieć się co nim kieruje.
Książkę można spokojnie czytać bez znajomości poprzedniej, każda dotyczy zupełnie innego śledztwa. Duży plus za to, że autor wziął pod uwagę komentarze czytelników i wprowadził podział na rozdziały, oraz za ciekawą i bardziej zachęcającą do czytania okładkę.
Mamy tu świetny kryminał z zaskakującym zakończeniem w nieco klasycznym stylu, z wartką akcją i z lekką domieszką erotyki, bez zbędnych dłużyzn i brutalnych opisów. Bardzo Wam polecam, świetna lektura na zimowe wieczory. 

,,Sługa" Leona Durki to drugi kryminał autora z komisarzem Trakiem ( pierwszy to ,,Daltonista").
Tym razem Wiktor Trak ma przydzielonych do pomocy stażystów: młodą i ambitną Natalię oraz nieco nieśmiałego Janusza. Wraz z komisarzem Trakiem muszą się zmierzyć z wyrafinowanym psychopatycznym mordercą, który planuje każdą zbrodnię na różne wydumane sposoby. Śledztwo...

"Sługa" Leona Durki to trzecia książka w dorobku autora. Jest to zarazem drugi tom z serii o komisarzu Wiktorze Traku. Chociaż nie znam pierwszej części to podejrzewam ,że można je czytać oddzielnie bez znajomości poprzedniej. Zarówno okładka jak i opis bardzo mnie zaintrygowały. Autor zaproponował mi egzemplarz recenzencki.

"Dobrze jest służyć komuś, kto wie na pewno, jak postępować".

Warszawa. Wiktor Trak od ponad dwudziestu lat jest śledczym Wydziału Kryminalnego Stołecznej Policji. Słynie z niekonwencjonalnych metod działania które nie zawsze znajdują poparcie u jego przełożonych. Tym razem tropi sprytnego zabójcę. Do pomocy ma przydzielonych stażystów Natalię i Janusza. Natalia ma ikrę i zacięcie a Janusz to taka pierdoła.

"Konfrontacja z rzeczywistością często zmienia nasze nastawienie".

Morderca z jednej strony jest obłąkany a z drugiej inteligentny i ostrożny. Zabójstwa są zaplanowane w szczegółach. Morderca kieruje się dziwnym schematem , na swoje ofiary wybiera osoby z pierwszych stron gazet i morduje w imię kolejnych biblijnych błogosławieństw. Wiktor powoli czuje się wypalony i zastanawia się nad przejściem na emeryturę. Doskwiera mu samotność. Śledztwo zatrzymuje się w martwym punkcie. Trupów przybywa a morderca bawi się z policją w kotka i myszkę. Na dobra sprawę każdy wydaje się być podejrzanym. Czy Wiktor i jego ekipa trafią na trop mordercy?

Pan Leon Durka napisał ciekawy kryminał, wykreował interesujące postaci. Pozwolił czytelnikowi zagłębić się w psychikę mordercy i dowiedzieć się dlaczego morduje w taki a nie w inny sposób. Co nim kieruje.

"Z potulnego sługi stał się żądnym krwi drapieżnikiem".

Niektóre aspekty ludzkiej psychiki nadal pozostają dla nas tajemnicą i nic w tym dziwnego, umysł człowieka to naprawdę skomplikowana maszyneria. Człowiek, to istota złożona. Na jego działania i wybory wpływa szereg czynników. Nie ma pewnie na świecie istoty ludzkiej, która przez całe swoje życie pozostawałaby w niewzruszonej równowadze psychicznej której nie imałyby się lęki i niepokoje. Ludzie słabi psychicznie stają się narzędziem w rękach innych. Łatwo dają sobą sterować i manipulować. Są gotowi do wielkich poświęceń nie licząc się z konsekwencjami podjętych decyzji.

Fabuła jest tak sprytnie poprowadzona ,że nie sposób się domyślić kto jest mordercą. Możemy gdybać,zgadywać ale ciężko wytypować kto zabija. Jest zagadkowo i tajemniczo. Jedyny mankament jak dla mnie to trochę za dużo niepotrzebnych opisów przez co książkę czyta się powoli.

Polecam!

Za możliwość przeczytania tej książki dziękuję Autorowi.

"Sługa" Leona Durki to trzecia książka w dorobku autora. Jest to zarazem drugi tom z serii o komisarzu Wiktorze Traku. Chociaż nie znam pierwszej części to podejrzewam ,że można je czytać oddzielnie bez znajomości poprzedniej. Zarówno okładka jak i opis bardzo mnie zaintrygowały. Autor zaproponował mi egzemplarz recenzencki.

"Dobrze jest służyć komuś, kto wie na pewno,...

Są ludzie, którym zabijanie sprawia przyjemność, są też mordercy, którzy w swoim schizofrenicznym świecie słyszą nakaz aby zabić, wykonać polecenie według zaplanowanego klucza… Wiktor Trak ściga wyrafinowanego zabójcę. Metody stosowane przez śledczego są niekonwencjonalne, odbiegają od powszechnie przyjętych w policji, co spotyka się z krytyką zwierzchników. Komisarz musi walczyć z psychopatycznym mordercą, jak i ze skorumpowanymi przełożonymi. Być może nikt nie jest bez winy?
Tym razem nie zaiskrzyło Panie Leonie, strasznie przykro mi to powiedzieć, ale nie będę czarować na siłę. Postaram się delikatnie wyjaśnić, dlaczego i nie urazić przy tym nikogo 😅 Na pierwszy ogień: język, jakim napisana jest powieść. Za grzeczny, za okrągły, za uładzony. Gdybym spotkała Autora na pogawędkę w prawdziwym życiu, byłabym zachwycona stylem jego wypowiedzi i elokwencją; szarmancki dżentelmen. Jednak gatunek literacki jakim jest kryminał, rządzi się swoimi prawami. Żaden gliniarz nie powie: "morderca nie zasypuje gruszek w popiele"; powie raczej: skur*iel, bawi się na całego. Nie powie też: "gdzie nauczyłaś się tak miotać nożami"; użyje raczej dosadniejszego słownictwa. Nie powie: "drodzy państwo i ty szanowny komisarzu, chyba mamy tutaj trupa"; powie raczej: ku*rwa, trup. Rozumiecie o co mi chodzi? Za kulturalne to wszystko, za eleganckie. Nierealne. Podobnie rzecz się ma z samymi bohaterami. Komisarz i para stażystów - Janusz i Natalia. Komisarz kochliwy bardzo, puka każdego świadka płci żeńskiej; jego prowadzenie śledztwa ogranicza się do rozmów z ludźmi. Brakło mi prawdziwego dochodzenia, pracy kryminalistyków, laboratorium, patologa, badania śladów itp. Aspirant Janusz - smerf Ciamajda po prostu, choć odegrał też inną rolę. Natalia - niby próbuje pokazać pazur, ale powiedzieć jej coś przykrego i zaraz ucieka z płaczem. Niby twarda, a beksa. Brakło mi tutaj konsekwentnego budowania postaci. Ich zachowania były przejaskrawione i popadały ze skrajności w skrajność. Dużo było niepotrzebnych i rozwlekłych rozważań czy to komisarza czy samego zabójcy. Sam pomysł na książkę dość ciekawy: morderca, który słyszy głos z zaświatów i czuje misję. Później się okazało, że jest też drugie dno w tej historii. Uważam jednak, że potencjał nie został w pełni wykorzystany. Plus za okładkę. I tym optymistycznym akcentem zakończę.
To moje osobiste odczucia po lekturze, więc nie zrażajcie się 😉 Na lubimyczytac.pl książka ma wysoką notę, bo aż 8,3. Dla mnie tylko: 3/10

Są ludzie, którym zabijanie sprawia przyjemność, są też mordercy, którzy w swoim schizofrenicznym świecie słyszą nakaz aby zabić, wykonać polecenie według zaplanowanego klucza… Wiktor Trak ściga wyrafinowanego zabójcę. Metody stosowane przez śledczego są niekonwencjonalne, odbiegają od powszechnie przyjętych w policji, co spotyka się z krytyką zwierzchników. Komisarz musi...

"Sługa" to drugi tom z serii o komisarzu Wiktorze Traku. Jest to jednocześnie druga kryminalna książka autora. I muszę przyznać, że jest dużo lepsza od pierwszej części.
📖
"Daltonista" był dobry, ale "Sługa" jest bardzo dobry. Czytając te dwie książki nie mogę wręcz uwierzyć, że pochodzą od tego samego autora. Różnicę widać gołym okiem. "Daltonista" był stuprocentowym, rasowym kryminałem natomiast jeśli chodzi o "Sługę" sprawa ma się nieco inaczej. Lepiej. Dalej jest to kryminał, ale oprócz niego znajdziemy tu elementy sensacji, psychologii a nawet lekką nutkę erotyzmu. A wszystko to jest idealnie połączone, wszelkie elementy ze sobą współgrają i tworzą kawał świetnej lektury. Ja nie mogłam się oderwać :)
📖📖
Tym razem do pomocy komisarzowi zostają przydzieleni stażyści: młoda, ambitna i świetnie wyszkolona Natalia oraz jej zupełnie przeciwieństwo, czyli nieśmiały, trochę gapowaty Janusz. Wraz z Wiktorem Trakiem muszą rozwiązać zagadkę serii kilku morderstw. Z pozoru sprawa wydaję się prosta, ale wkrótce policjanci przekonują się jak groźny jest ich przeciwnik - nie spocznie, dopóki nie osiągnie wyznaczonego sobie celu. Śledztwo przybiera coraz bardziej dramatyczny obrót... Wszyscy są podejrzani, łącznie z samym Wiktorem. Czy śledczym uda się rozwikłać zagadkę tajemniczego zbrodniarza?
Zagadka goni zagadkę a trup ściele się gęsto. Warto dodatkowo podkreślić, że mimo natłoku coraz to nowszych ofiar, nie ma tu zbędnej brutalności. Nie ma morza krwi ani latających flaków. "Sługa" to taki "biały" kryminał, bez hektolitrów przelanej krwi. Idealny dla czytelników, którzy lubią dobrą zagadkę, akcję i napięcie ale bez zbędnej przemocy.
📖📖📖
Jak już wspomniałam, "Sługa" podobał mi się bardziej niż "Daltonista". Na przykładzie tych dwóch książek widać, jak autor rozwinął swój warsztat - jest dużo, dużo lepiej. Postacie stworzone przez pana Leona są intrygujące, śledczy fascynujący, niektórzy denerwujący a sam morderca przemyślanie wykreowany - z jednej strony można zaryzykować stwierdzenie, że jest szaleńcem ale z drugiej strony z każdym nowym morderstwem widzimy, że jest inteligentny, sprytny i przebiegły. Taki umysł to nie lada wyzwanie dla naszych śledczych. Z pewnością to godny przeciwnik dla niejednego mądrego umysłu. Swoją drogą ciekawe jak poradziłby sobie z nim przykładowo Eryk Deryło czy Igor Brudny... Mogłoby być ciekawie.
📖📖📖📖
"Sługa" jest drugim tomem serii, ale książkę można czytać bez znajomości "Daltonisty", ponieważ autor nie wprowadził praktycznie żadnych nawiązań do pierwszej części. To jakby osobna historia, tylko z dobrze znanymi bohaterami.

Podsumowując: jeśli czytaliście "Daltonistę" to koniecznie musicie sięgnąć po "Sługę". Z pewnością się nie rozczarujecie! Zagadka kryminalna intryguje, wątki sensacyjne wciągają a psychologiczne zagłębienie się w umysł przestępcy fascynuje. Zagadka kryminalna jest naprawdę dobra - tajemnicze morderstwa, ciągłe napięcie w zespole, mylne tropy, tajemnicza tożsamość mordercy... to wszystko sprawia, że książkę dosłownie się pochłania. Od strony do strony. Od rozdziału do rozdziału (autor wprowadził do książki rozdziały. W "Daltoniście" ich nie ma). Od lektury nie sposób się oderwać. Narracja w trzeciej osobie, akcję śledzimy z perspektywy śledczych prowadzących sprawę oraz z punktu widzenia samego mordercy - mamy okazję wejść w jego umysł i jakby poznać go bliżej. I jest to fascynująca przygoda. Książkę polecam wszystkim lubiącym kryminały i dobrą "zabawę". Czytajcie!

Za książkę i zaufanie dziękuję Leonowi Durce.

"Sługa" to drugi tom z serii o komisarzu Wiktorze Traku. Jest to jednocześnie druga kryminalna książka autora. I muszę przyznać, że jest dużo lepsza od pierwszej części.
📖
"Daltonista" był dobry, ale "Sługa" jest bardzo dobry. Czytając te dwie książki nie mogę wręcz uwierzyć, że pochodzą od tego samego autora. Różnicę widać gołym okiem. "Daltonista" był stuprocentowym,...