Szczerze, nie wiem co o tej książce mogę powiedzieć.
W pierwszym tomie się zakochałam, w drugim dostałam załamanie nerwowe... Za to w tym tomie mam mały dylemat.
Ten tom jest dużo lepszy od drugiego, ponieważ coś się dzieje.
Fabuła jest prosta i przewidywalna jak sznurówka w bucie. Bardzo interesował mnie wątek magicznego domu dziadka Williama - pełen tajemnic, zakamarków etc.
Też ciekawym wątkiem były wzmianki o krwiożerczych potworach i dziwnych czarach, które były miłym dodatkiem do klimatu.
Jeśli chodzi o bohaterów to niestety, ale bywało różnie i z niektórymi się nie polubiłam.
Na pewno nie polubiłam się z główną bohaterką, czyli Charmain. Charmain jest osobą kochającą książki na zabój - prawdziwy książkoholik.
Niestety to jest jej chyba jedyna zaleta, ponieważ oprócz czytania Charmain niepotrafi NIC, a na dodatek jest bardzo irytująca.
Przez całe życie trzymana jest pod kloszem, rozpieszczana przez rodziców do tego stopnia, że nie potrafi umyć naczyń, posprzątać koło siebie - zupełnie NIC. Ale ma marzenie - jej marzeniem jest praca w Królewskiej Bibliotece.
Również poznajemy w tym tomie Petera, który chce pobierać nauki magii u dziadka Williama, ale niestety nie udaje mu się z pewnych względów. Peter jest chłopakiem bardzo roztrzepanym, ciekawy wszystkiego wkoło. Zdecydowanie jest pozytywnie lepszym bohaterem od Charmain.
Też w tym tomie, jak i poprzednim spotykamy nasze szalone trio, czyli Sophie, Hauru i Kalcyfera. I szczerze nie mogłam się na nich doczekać. Świetnie uzupełniali braki w fabule.
Ogólnie ten tom uważam za przeciętny, ale lepszy od 2 tomu.
Ocena 5️⃣/🔟🌟.

Szczerze, nie wiem co o tej książce mogę powiedzieć.
W pierwszym tomie się zakochałam, w drugim dostałam załamanie nerwowe... Za to w tym tomie mam mały dylemat.
Ten tom jest dużo lepszy od drugiego, ponieważ coś się dzieje.
Fabuła jest prosta i przewidywalna jak sznurówka w bucie. Bardzo interesował mnie wątek magicznego domu dziadka Williama - pełen tajemnic, zakamarków...

Świetna pozycja. Jest lekka, bardzo przyjemna a przez strony historii płynie się niezwykle gładko. Autorka świetnie pociągnęła historię wplątując bohaterów z poprzednich dwóch części, dzięki czemu historia wydawała się jeszcze bardziej wyrazista. Relacja Sofie i Hauru była wybitna i z każdą kolejną sytuacją, aż się buzia cieszyła. Momentami zachowanie Charmain było lekko irytujące, ale nie w takim stopniu, że byłoby to ciężkie do wytrzymania.
Z chęcią zobaczyłabym animowaną wersję tej książki bo wyobrażam sobie, że byłoby to równie dobrą rozrywką jak samo czytanie.

Świetna pozycja. Jest lekka, bardzo przyjemna a przez strony historii płynie się niezwykle gładko. Autorka świetnie pociągnęła historię wplątując bohaterów z poprzednich dwóch części, dzięki czemu historia wydawała się jeszcze bardziej wyrazista. Relacja Sofie i Hauru była wybitna i z każdą kolejną sytuacją, aż się buzia cieszyła. Momentami zachowanie Charmain było lekko...

Nakładem wydawnictwa Nowa Baśń ukazała się trzecia i ostatnia książka serii o ruchomym zamku autorstwa Diany Wynne Jones, którą tak jak dwie poprzednie, można śmiało czytać samodzielnie. „Dom wielu dróg” to czarująca i lekka opowieść, skupiająca się na losach Charmain Baker. Miłośniczki literatury, marzącej o karierze w królewskiej bibliotece, którą z rutyny życia codziennego wyrywa niespodziewane wydarzenie. Jej stryjeczny dziadek William podupada na zdrowiu i wymaga pilnego leczenia, rodzina decyduje, że to właśnie nasza bohaterka powinna zaopiekować się domem pod jego nieobecność. Jedyny problem w tym, że to dom, a w zasadzie posiadłość, nadwornego czarodzieja! Nieporadna, nieco pesymistyczna i nienawykła do pracy nastolatka musi poradzić sobie z olbrzymim magicznym domostwem, pełnym dziwów i nieoczekiwanych gości, zwiastujących rychłe - mniejsze i większe - kłopoty. Ostatecznie bieg wydarzeń wciąga ją w problemy samego królewskiego dworu, na szczęście, z tym wyzwaniem pomagają jej bohaterowie znani z poprzednich części serii. Z całej historii bohaterka wyciąga cenną lekcje o dorosłości. To krótka, pozytywna, zabawna i podnosząca na duchu lektura.

Nakładem wydawnictwa Nowa Baśń ukazała się trzecia i ostatnia książka serii o ruchomym zamku autorstwa Diany Wynne Jones, którą tak jak dwie poprzednie, można śmiało czytać samodzielnie. „Dom wielu dróg” to czarująca i lekka opowieść, skupiająca się na losach Charmain Baker. Miłośniczki literatury, marzącej o karierze w królewskiej bibliotece, którą z rutyny życia...

Ostatni tom z serii tak samo zapiera dech w piersiach, jak pozostałe dwa oraz pożera całą uwagę. Jedyne "ale" jakie posiadam do niego, to swoim motywem, rzeczami, które spotykają główną bohaterkę Charmain miejscami przypominają losy bohaterki pierwszego tomu Sophie oraz we wszystkich tomach pojawia się ten sam koncept nagłej zmiany, zawieruchy w życiu bohaterów na lepsze. Nie mniej ten schemacik ma swój urok tym bardziej, jak w tle przewijają się losy Hauru oraz Sophie, których dalsze losy z chęcią bym przeczytała i żałuję, że tak szybko seria się zakończyła.

Ostatni tom z serii tak samo zapiera dech w piersiach, jak pozostałe dwa oraz pożera całą uwagę. Jedyne "ale" jakie posiadam do niego, to swoim motywem, rzeczami, które spotykają główną bohaterkę Charmain miejscami przypominają losy bohaterki pierwszego tomu Sophie oraz we wszystkich tomach pojawia się ten sam koncept nagłej zmiany, zawieruchy w życiu bohaterów na lepsze....

Zdecydowanie wciąż uwielbiam parę, jaką są Sophie i Hauru. W ogóle to, co Sophie odwala, jakoś mnie niszczy niezależnie od części, w sensie pozytywnym, mam na myśli. Tak poza tym relacja Petera i Charming, czy jak jej tam było, wcale nie wypada gorzej. Ogólnie cała trylogia to strasznie klimatyczne i urocze opowiastki, kocham je całym sercem.

Zdecydowanie wciąż uwielbiam parę, jaką są Sophie i Hauru. W ogóle to, co Sophie odwala, jakoś mnie niszczy niezależnie od części, w sensie pozytywnym, mam na myśli. Tak poza tym relacja Petera i Charming, czy jak jej tam było, wcale nie wypada gorzej. Ogólnie cała trylogia to strasznie klimatyczne i urocze opowiastki, kocham je całym sercem.

Zupełnie nie wiedziałam czego się spodziewać po trzecim tomie opowieści ze świata Hauru, nawet sam opis na tylnej okładce niewiele sugerował. Już po pierwszych stronach dało się poczuć ten charakterystyczny styl prowadzenia opowieści Diany Jones, który z początku spokojnie wprowadza czytelnika w świat, żeby następnie rozpędzić się z akcją bez zwalniania. Uwielbiam humor jej powieści, sprawia że śmieję się co pół strony, dodaje to pewnego absurdu do opisywanych wydarzeń, ale to tylko dodaje wszystkiemu uroku. Ogromny plus za nawiązywanie postaciami do poprzednich części. Serię zamyka "Dom wielu dróg" który w żaden sposób nie ustępuje poprzednim tomom.

Zupełnie nie wiedziałam czego się spodziewać po trzecim tomie opowieści ze świata Hauru, nawet sam opis na tylnej okładce niewiele sugerował. Już po pierwszych stronach dało się poczuć ten charakterystyczny styl prowadzenia opowieści Diany Jones, który z początku spokojnie wprowadza czytelnika w świat, żeby następnie rozpędzić się z akcją bez zwalniania. Uwielbiam humor jej...

Bardzo podobna w swej fabule i klimacie do Ruchomego Zamku. Gwiazdka ekstra za obecność Sophie, Hauru i Kalcyfera.

Bardzo podobna w swej fabule i klimacie do Ruchomego Zamku. Gwiazdka ekstra za obecność Sophie, Hauru i Kalcyfera.

Kolejna niesamowita historia, w którą są wciągnięci Sophie i Hauru. Spotykamy też bohaterów tomu 2, między innymi kucharza i jego psa. Książka przeczytana bardzo szybko i z przyjemnością. Polecam :)

Kolejna niesamowita historia, w którą są wciągnięci Sophie i Hauru. Spotykamy też bohaterów tomu 2, między innymi kucharza i jego psa. Książka przeczytana bardzo szybko i z przyjemnością. Polecam :)

Życie Charmain kręci się wokół książek. Młoda dziewczyna z dobrego domu jest przez rodziców trzymana pod kloszem i raczej nie ma ani okazji, ani szczególnej ochoty, by poznawać świat na zewnętrz. Pewnego dnia okazuje się, że jej krewny czarodziej jest chory i musi udać się na leczenie, a ona została wyznaczona, aby przypilnować jego zaczarowanego domu.

„Dom wielu dróg” to ostatni tom z trylogii „Zamek” i przy tym najbardziej typowo młodzieżowa powieść z cyklu. W poprzednich dwóch częściach główni bohaterowie byli młodzi, lecz już dorośli. W tym przypadku Charmain oraz główny męski protagonista to nastolatkowie. I choć „Ruchomy zamek Hauru”, pierwsyz tom, chyba na zawsze pozostanie moim ulubionym, tak trzecia część jest w moim odczuciu zdecydowanie lepsza od drugiej, czyli „Zamku w chmurach”.
Być może właśnie dlatego, że ta historia jest nieprzekombinowana. Druga część była dla mnie częściej drażniąca i czegoś po prostu w niej brakowało. Tutaj jest dość klasycznie, bezpiecznie i właściwie stwierdziłabym, że na warstwie fabularnej dość przeciętnie, jednak przy tym autorka ma na tyle wprany i ciepły styl, że po prostu dobrze się tę historię czyta.
Charmain może być bohaterką odbieraną jako nieco irytującą, aczkolwiek z drugiej strony dziewczynka trzymana przez całe życie pod kloszem, na dodatek rozpieszczana, ma moim zdaniem prawo do takiego zachowania od czasu do czasu i to po prostu do niej, jako postaci, pasuje. I chociaż oczywiście wolałabym dla samej siebie bardziej dojrzałego, ciekawszego bohatera, to nie należy zapominać, że to literatura dla młodszej młodzieży, co w przypadku tej cżęsci widać zdecydowanie bardziej, niż w przypadku tomu pierwszego.
W tej części oczywiście również pojawiają się bohaterowie z „Ruchomego zamku Hauru”. I muszę przyznać, że nasz główny czarodziej w całym tym cyklu, w tej części wypada dość… cóż, dziecinnie. O ile jeszcze po pierwszym tomie można było się spodziewać, że Hauru dorośnie i stanie się postacią z wersji animowanej, o tyle ta część sprawia, że czytelnik (a przynajmniej ja) po prostu przestaje mieć jakiekolwiek złudzenia. Właściciel ruchomego zamku może być całkiem uroczą postacią, ale to wieczny chłopiec, który chyba nigdy nie dorośnie. Przyznaję, wolałabym, by jednak jego wątek poszedł z nieco innym kierunku, ale ponownie: to książka dla młodszego targetu. I jestem przekonana, że takowy zachowanie Hauru w tym tomie będzie po prostu bawić.
„Dom wielu dróg” to naprawdę sympatyczna powieść dla młodzieży, pełna przygody, napisana ładnym stylem. I choć nie mam jej nic do zarzucenia to jednak chciałabym od niej troszeczkę więcej. Jednocześnie w pełni zdaje sobie sprawę z tego, że to naprawdę „wystarczająco”, jeśli ktoś szuka lekkiej dziecięco-młodzieżowej literatury.

Życie Charmain kręci się wokół książek. Młoda dziewczyna z dobrego domu jest przez rodziców trzymana pod kloszem i raczej nie ma ani okazji, ani szczególnej ochoty, by poznawać świat na zewnętrz. Pewnego dnia okazuje się, że jej krewny czarodziej jest chory i musi udać się na leczenie, a ona została wyznaczona, aby przypilnować jego zaczarowanego domu.

„Dom wielu dróg” to...

Muszę przyznać, że ten tom bardzo mnie zaskoczył i jest moim ulubionym. Spodziewałam się raczej historii w stylu poprzednich, ale... tu jest logika, wytłumaczone jest działanie magii, a do tego nie ma irytującego głównego bohatera. Naprawdę nie wiem co tu się wydarzyło 😳.
.
Od połowy książki pojawiają się postacie z poprzednich tomów, ale wszystkie części można czytać oddzielnie, co jest na plus. Ta historia również jest prowadzona trochę w formie snu, bajki (albo baśni, nie pamiętam różnicy 😂),z tym że jest tego znacznie mniej. Czytało mi się ją bardzo przyjemnie i co najważniejsze: szybko!
.
Moim zdaniem ta część przeznaczona jest dla trochę starszych dzieci (10+). Pojawiają się tam opisy, które może nie były dla mnie przerażające, ale będąc nastawiona na książkę dla dzieci, nie spodziewałam się ich. Takie jak proces składania jaj przez lubbokiny czy zabijanie zająców przez psa.

Muszę przyznać, że ten tom bardzo mnie zaskoczył i jest moim ulubionym. Spodziewałam się raczej historii w stylu poprzednich, ale... tu jest logika, wytłumaczone jest działanie magii, a do tego nie ma irytującego głównego bohatera. Naprawdę nie wiem co tu się wydarzyło 😳.
.
Od połowy książki pojawiają się postacie z poprzednich tomów, ale wszystkie części można czytać...