Ruchomy Zamek Hauru

Choć w życiu przeczytam wiele książek i wiele jeszcze przeczytam (mam nadzieję) to nie sądzę że pojawi się inna książka, którą dążyć będę równie ciepłymi uczuciami.
Kocham ten świat czarodziei, demonów i upartych Kapeluszników. Autorka wykreowała naprawdę niesamowity i magiczny klimat, wplątując w to ciepłą i zabawną historię. Bohaterów traktuję jak starych przyjaciół do których często zaglądam. Przeczytałam Ruchomy Zamek żeby nie skłamać z 13 razy i zamierzam sięgnąć po nią ponownie już niedługo.

To chyba jedna z nielicznych historii, którą w moim przekonaniu nie konkuruje z ekranizacją. Oba twory idealnie się dopełniają, postacie zyskują twarze i dodatkową głębie. Czasem zapominam którą scena pochodziła z filmu która z książki.

Choć w życiu przeczytam wiele książek i wiele jeszcze przeczytam (mam nadzieję) to nie sądzę że pojawi się inna książka, którą dążyć będę równie ciepłymi uczuciami.
Kocham ten świat czarodziei, demonów i upartych Kapeluszników. Autorka wykreowała naprawdę niesamowity i magiczny klimat, wplątując w to ciepłą i zabawną historię. Bohaterów traktuję jak starych przyjaciół do...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Bardzo ładnie napisana książka. Naprawdę. To urocza opowieść, ale, niestety, nie w moim klimacie. Dlatego też nie wystawię oceny, ponieważ nie chcę tu zaniżyć ogólnej noty "Ruchomego Zamku Hauru". Dla wielu to piękna i magiczna opowieść, i niech tak zostanie. To po prostu nie mój klimat, i nie moje gusta.

Bardzo ładnie napisana książka. Naprawdę. To urocza opowieść, ale, niestety, nie w moim klimacie. Dlatego też nie wystawię oceny, ponieważ nie chcę tu zaniżyć ogólnej noty "Ruchomego Zamku Hauru". Dla wielu to piękna i magiczna opowieść, i niech tak zostanie. To po prostu nie mój klimat, i nie moje gusta.

Pokaż mimo to

Kiedyś zdobędę ją w formie książkowej. Czytanie nielegalnego PDF znalezionego na chomikuj, do tego w starym telefonie nie jest dla mnie wystarczające. Naprawdę świetna historia, świetni bohaterowie, relacje między nimi.

Kompletnie inna historia w porównaniu do filmu. Warto przeczytać.

Kiedyś zdobędę ją w formie książkowej. Czytanie nielegalnego PDF znalezionego na chomikuj, do tego w starym telefonie nie jest dla mnie wystarczające. Naprawdę świetna historia, świetni bohaterowie, relacje między nimi.

Kompletnie inna historia w porównaniu do filmu. Warto przeczytać.

Pokaż mimo to

Fantastyczny popis fantazji i literackiego kunsztu w formie przepięknej baśni wypełnionej po brzegi magią oraz przygodą. Zdecydowanie ta książeczka skradła mi swojego czasu serce i duszę. Tak już prawdopodobnie zostanie. Lubię do niej wracać.

Fantastyczny popis fantazji i literackiego kunsztu w formie przepięknej baśni wypełnionej po brzegi magią oraz przygodą. Zdecydowanie ta książeczka skradła mi swojego czasu serce i duszę. Tak już prawdopodobnie zostanie. Lubię do niej wracać.

Pokaż mimo to

Zaczęło się od animacji studia Ghibli, niezwykłej, ale nie do końca zrozumianej. Potem dowiedziałem się, że ekranizacja była na podstawie powieści. Nie tylko wiele wyjaśnia i pokazuje tę historię inaczej, ale przede wszystkim zachwyca. Jeszcze mocniej niż film, jeszcze inaczej.

Zaczęło się od animacji studia Ghibli, niezwykłej, ale nie do końca zrozumianej. Potem dowiedziałem się, że ekranizacja była na podstawie powieści. Nie tylko wiele wyjaśnia i pokazuje tę historię inaczej, ale przede wszystkim zachwyca. Jeszcze mocniej niż film, jeszcze inaczej.

Pokaż mimo to

Trzeba przyznać, że książka różniła się (zwłaszcza przy końcu) od japońskiej wersji Miyazakiego. Choć spotkałam się z wieloma niezadowolonymi głosami, dla mnie ta odmiana zadziałała na duży plus. Nie czułam się jakbym czytała transkrypcję anime. Każdy z autorów wniósł w swoją opowieść ważne dla niego elementy, a także poprzestawiał charaktery bohaterów. Animacja była bardzo baśniowa, pozostawiała wiele wątków niewytłumaczonych, miała mocny wydźwięk antywojenny, a jej bohaterowie, zwłaszcza Hauru, przejawiał efemeryczną naturę. Tak naprawdę o jego przywarach dowiadujemy się z dalszego planu, a sam uwidacznia je głównie w scenie rozmowy w jego pokoju.

Książka przedstawia nam natomiast całe spektrum bohaterów, na których film nie miał czasu. Są to barwne postaci, o ciekawych osobowościach. Hauru to leń, podrywacz i samolub, choć nie brak mu uroku, któremu ciężko się oprzeć. Sophie, która początkowo przyjmuje swój los dość pasywnie, rozwija się, odkrywa swój charakter, potrzeby i uczucia. Uwielbiam książkowego Kalcyfera i konflikt z Wiedźmą z Pustkowia. Magia natomiast została przedstawiona bardzo zgrabnie, choć bez wgłębiania się w zasady jej działania itp. Sama historia skradła moje serce, w obu wydaniach.

Co mi nie pasowało? Fabuła jest dość prosta, magiczna ale raczej oczywista. Choć niektóre rozwiązania fabularne nawet mnie zaskoczyły, to sam opis był raczej ubogi. Suchy. Nie wiem czy to wina tłumaczenia czy taki jest styl autorki (z chęcią skuszę się na angielską wersję) ale zdania są krótkie i zdawkowe. Może przez to mniej było chemii z czytelnikiem? Nie narzekam natomiast na relację Sophie i Hauru. Gdy czyta się między wierszami, można zauważyć, że ich uczucie nie pojawiło się tak nagle, na potrzeby historii.

Podsumowując, książka wypadła lepiej w ciągu przyczynowo-skutkowym. Niestety dynamika była nierówno rozłożona. Ładnie poprowadzony i wciagajacy początek przechodzi w rozbudowaną intrygę, łączącą ze sobą wielu bohaterów i ich wątki w praktycznie dziewiętnastu rozdziałach. Wszystko to zamykają dwa ostatnie rozdziały, w których lawinowo wyjaśniono każdy z nich. Wszystko się domyka ale szybko, bardzo szybko. Tak jakby autorce ktoś nagle nałożył limit stron. Wydaje mi się, że był to zbyt mocny zryw w porównaniu do dotychczasowej narracji. Finałowi brakło przez to mocy.

Zarówno książka jak i animacja mają swoje mankamenty. Pod względem artystycznym nadal skłaniam się w kierunku anime. Tam ciężar opowieści jest większy. Jednak historia ma sporo luk. Książka ładnie je uzupełnia. Osobiście wezmę to co najlepsze z obu i pozostanę przy stwierdzeniu, że Hauru pożarł moje serce ;)

Trzeba przyznać, że książka różniła się (zwłaszcza przy końcu) od japońskiej wersji Miyazakiego. Choć spotkałam się z wieloma niezadowolonymi głosami, dla mnie ta odmiana zadziałała na duży plus. Nie czułam się jakbym czytała transkrypcję anime. Każdy z autorów wniósł w swoją opowieść ważne dla niego elementy, a także poprzestawiał charaktery bohaterów. Animacja była bardzo...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Magiczna, wciągająca i jedyna w swoim rodzaju historia.

Dawno temu obejrzałam anime na podstawie tej książki. Mimo iż mi się podobało, to jednak muszę stwierdzić, że książka jest 100 razy lepsza.

Świetnie skonstruowana fabuła, piękny magiczny świat, genialnie wykreowani bohaterowie (zwłaszcza Sophie, Kalcyfer i Hauru), no i to zaskakujące zakończenie.

Anime było znacznie mroczniejsze, niż ta zabawna zawiła historia.

Magiczna, wciągająca i jedyna w swoim rodzaju historia.

Dawno temu obejrzałam anime na podstawie tej książki. Mimo iż mi się podobało, to jednak muszę stwierdzić, że książka jest 100 razy lepsza.

Świetnie skonstruowana fabuła, piękny magiczny świat, genialnie wykreowani bohaterowie (zwłaszcza Sophie, Kalcyfer i Hauru), no i to zaskakujące zakończenie.

Anime było...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Dla czytelnika w każdym wieku, no może tylko nie każdy wszystko tak samo zrozumie ;) Niby nic odkrywczego, motywy jak z popularnych bajek...ale w końcu Shrek też zrobił karierę! Za to wyjątkowo niesztampowo dobrane, przeplatające się w najbardziej zaskakujący sposób. A postacie, choć z pozoru znane, wykazują jak najbardziej współczesne charakterki.

Dla czytelnika w każdym wieku, no może tylko nie każdy wszystko tak samo zrozumie ;) Niby nic odkrywczego, motywy jak z popularnych bajek...ale w końcu Shrek też zrobił karierę! Za to wyjątkowo niesztampowo dobrane, przeplatające się w najbardziej zaskakujący sposób. A postacie, choć z pozoru znane, wykazują jak najbardziej współczesne charakterki.

Pokaż mimo to

*NOTATKA PRYWATNA*
Najpierw widziałam film animowany od Studia Ghibli i jest jednym z moich ulubionych. Może nie wszystko w nim rozumialam, ale uznałam,ze taki jego urok, i niezrozumienie nie przeszkadzalo mi w rozkoszowaniu sie filmem.
Książka wyjaśnia niektóre wątki niezrozumiale dla mnie w filmie.
Ogromnie podoba mi się w niej (tak, jak w filmie) zamek, który się przemieszcza, jedne drzwi prowadzące w różne oddalone od siebie miejsca, postać Kalcifera. Wolałam filmowego Hauru i Marcusa (bardziej baśniowi) w książce Hauru, Marcus i Sophie są zbyt rzeczywiści.
W książce nie do końca rozumiem istnienie rodziny Hauru. Jego życie w zamku jest jakby zupełnie odseparowane od życia rodziny, wątek rodziny pojawia sie nagle, oderwany od głównego trzonu opowieści. Nie jestem pewna,czy czas, w ktorym akcja toczy sie w zamku jest jednoczesny z tym, trwającym w rzeczywistości jego rodziny. Wszystko razem sprawia wrażenie snu, w którym miejsca i czas pojawiają się nagle, wyrwane z kontekstu, i ich nie rozumiemy.
Przez wieczniepojawiającą sie czaszkę i tworzenie człowiekaze szczątków innych ludzi śnił mi sie w końcu okropny koszmar:p (wiem,że dzieci inaczej postrzegają takie rzeczy, ale chyba wolalabym będąc dzieckiem nie czytać o czaszkach i sklejkach z ludzi, przynajmniej nie w książce, po której spodziewałam się delikatnego klimatu).
Podsumowując, książka nieco specyficzna, podobała mi się, ale wole film. Być może do niej wrócę, za długi czas.

*NOTATKA PRYWATNA*
Najpierw widziałam film animowany od Studia Ghibli i jest jednym z moich ulubionych. Może nie wszystko w nim rozumialam, ale uznałam,ze taki jego urok, i niezrozumienie nie przeszkadzalo mi w rozkoszowaniu sie filmem.
Książka wyjaśnia niektóre wątki niezrozumiale dla mnie w filmie.
Ogromnie podoba mi się w niej (tak, jak w filmie) zamek, który się...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Po książkę sięgnęłam po obejrzeniu anime. Jakiż był mój szok podczas lektury gdy zaczęłam wychwycać te wszystkie subtelne różnice. Gdy Sophie okazała się wcale nie taka milutka, a Hauru pijakiem i kłamcą to wręcz zachłysnęłam się ich światem. Połknęłam całą historię w jeden wieczór, a następnego nie mogąc się pogodzić, że nie powrocie do tego cudnego świata, przeczytałam ją ponownie. Od tego czasu przeczytałam ją pewnie z jakieś sześć razy, nie zważając zupełnie na fakt że wiele fragmentów znam niemal na pamięć. Na miłość nic nie poradzę ;) Z całego serca polecam każdemu, nie ważne czy oglądał anime czy nie.

Po książkę sięgnęłam po obejrzeniu anime. Jakiż był mój szok podczas lektury gdy zaczęłam wychwycać te wszystkie subtelne różnice. Gdy Sophie okazała się wcale nie taka milutka, a Hauru pijakiem i kłamcą to wręcz zachłysnęłam się ich światem. Połknęłam całą historię w jeden wieczór, a następnego nie mogąc się pogodzić, że nie powrocie do tego cudnego świata, przeczytałam ją...

więcej

mniej

Pokaż mimo to