Kościół wskazuje poprzez wypowiedzi papieży nie tylko na trudy i obowiązki bycia rodzicem, lecz również na piękno i dostojeństwo tej sytuacji. Nie chodzi tu jedynie o zarobki czy prowadzenie gospodarstwa domowego, ale przede wszystkim o współpracę pary małżeńskiej z Bogiem w duchu stworzenia i trwania. Opieka nad istotą ludzką obdarzoną nieśmiertelną duszą jest zadaniem uświęconym. Sakrament małżeństwa przynosząc ze sobą obfite łaski pozwala małżonkom zaakceptować życiowe wyzwania z odwagą i pewnością siebie.
Jako rodzice będziecie obserwować fizyczny rozwój waszego dziecka, pomagać mu w stawianiu pierwszych kroków, słuchać pierwszych słów, wyszukiwać pierwszych prześwitów bieli na krawędziach dziąseł. Świadomi swojej odpowiedzialności za najwcześniejsze wrażenia z dzieciństwa, z tym większą uwagą nadzorujcie jego rozwój duchowy. Za sprawą waszych słów i przykładu wasze dziecko dowie się o Bogu, swoim Ojcu w niebie.
Nauczanie religii bezkonfliktowo wpasowuje się w codzienne życie każdej katolickiej rodziny. Dziecko, nim pójdzie do szkoły, jest waszym stałym towarzyszem, a jego działania i myśli stanowią odzwierciedlenie domowych wzorców i zwyczajów. Kształtowanie osobowości zaczyna się od dnia przyjścia na świat, będąc mieszanką wrodzonych możliwości danej osoby i wpływu, jaki wywiera na nią otoczenie. W atmosferze żywego katolicyzmu proces formowania charakteru z pewnością przyniesie pozytywne rezultaty.