Po książkę Pana Kamila sięgnąłem trochę z przekory. Nie zawsze przekonywało mnie Jego poczucie humoru prezentowane za pośrednictwem audycji radiowych. Żarty słowne wydawały mi się nieco wymuszone, brakowało im lekkości, subtelności… A sama książka ? Hm, wydaje mi się, że w miarę kolejnych rozdziałów rozkręca się, nabiera właściwego rytmu. Początki lektury jednak wcale nie były łatwe i szczerze mówiąc trochę mnie wynudziły.
Inna rzecz, że perypetie z „Małą Gałganicą” momentami są przerysowane, czy też wydają się nieprawdopodobne. Z drugiej strony najlepsze scenariusze układa los, więc kto wie… Pewnie więc każdemu, komu było dane być rodzicem, lektura tej książki przywiedzie na myśl własne, być może podobne doświadczenia. Dopiero teraz, z perspektywy lat można na tamte sytuacje spojrzeć z uśmiechem i nostalgią. W tamtym czasie zapewne nie było to śmieszne.
Generalnie: nie jest to preferowany przeze mnie typ humoru oraz styl pisania, toteż wypadło trochę poniżej oczekiwań. 5/10

Po książkę Pana Kamila sięgnąłem trochę z przekory. Nie zawsze przekonywało mnie Jego poczucie humoru prezentowane za pośrednictwem audycji radiowych. Żarty słowne wydawały mi się nieco wymuszone, brakowało im lekkości, subtelności… A sama książka ? Hm, wydaje mi się, że w miarę kolejnych rozdziałów rozkręca się, nabiera właściwego rytmu. Początki lektury jednak wcale nie...

Z przymrużeniem oka o urokach pierwszych chwil z dzieckiem.
Autor w sposób humorystyczny, często przerysowany, przedstawia swoje pierwsze wrażenia jako taty. Zaczyna od etapu planowania i starania się o dziecko. Kiedy wreszcie się udaje, nastaje szał zakupów, oczekiwania i humorków ciężarnej.
Kiedy upragniona istota jest już na świecie, bohaterowie przeżywają to wszystko, co każdy świeżo upieczony rodzic- momenty niepewności, strachu, przemęczenie- wszystko okraszone anegdotkami i zabawnymi dialogami.

Czytało mi się bardzo dobrze, lektura jest lekka i zabawna. Polecam świeżo upieczonym rodzicom- przekonają się, że w zasadzie wszyscy na początku mają przejściowe problemy ze swoimi pociechami.

Z przymrużeniem oka o urokach pierwszych chwil z dzieckiem.
Autor w sposób humorystyczny, często przerysowany, przedstawia swoje pierwsze wrażenia jako taty. Zaczyna od etapu planowania i starania się o dziecko. Kiedy wreszcie się udaje, nastaje szał zakupów, oczekiwania i humorków ciężarnej.
Kiedy upragniona istota jest już na świecie, bohaterowie przeżywają to wszystko,...

Szybko się czyta, lekka, przyjemna ale ani razu się nie zaśmiałam. Żarty trochę przerysowane i wymuszone.

Szybko się czyta, lekka, przyjemna ale ani razu się nie zaśmiałam. Żarty trochę przerysowane i wymuszone.

Długo już się tak nie ubawiłem przy czytaniu książki. Musiałem wyglądać komicznie siedzący z książką w fotelu, słuchający muzyki i śmiejący się z co drugiego akapitu.
Rewelacyjna pozycja dla każdego taty, każdej mamy czy tych którzy dopiero spodziewają się swoich pociech.

Długo już się tak nie ubawiłem przy czytaniu książki. Musiałem wyglądać komicznie siedzący z książką w fotelu, słuchający muzyki i śmiejący się z co drugiego akapitu.
Rewelacyjna pozycja dla każdego taty, każdej mamy czy tych którzy dopiero spodziewają się swoich pociech.

Zaśmiałam się kilka razy. Mam wrażenie, że żart wymuszony, upchnięte jak najwięcej śmiesznych rzeczy, żeby było niby wesoło, ale tak nie jest. Pod koniec zaczęło się to dopiero wydawać ciut lżejsze i subtelniejsze. Musiałam mieć bardzo dużo zaparcia w sobie, żeby to do końca wysłuchać.

Zaśmiałam się kilka razy. Mam wrażenie, że żart wymuszony, upchnięte jak najwięcej śmiesznych rzeczy, żeby było niby wesoło, ale tak nie jest. Pod koniec zaczęło się to dopiero wydawać ciut lżejsze i subtelniejsze. Musiałam mieć bardzo dużo zaparcia w sobie, żeby to do końca wysłuchać.

Tak bardzo na siłę...

Tak bardzo na siłę...

Nie przebrnąłem. Spodziewałem się inspirującej książki dla przyszłych ojców, a dostałem garść gagów. Trochę moja wina bo powinienem zapoznać się z charakterem książki przed czytaniem.

Nie przebrnąłem. Spodziewałem się inspirującej książki dla przyszłych ojców, a dostałem garść gagów. Trochę moja wina bo powinienem zapoznać się z charakterem książki przed czytaniem.

Podzielam opinię większości czytelników. Spodziewałam się większej dawki humoru i śmiesznych historyjek opowiedzianych z perspektywy rodzica. Tymczasem dostajemy historię od momentu zajścia w ciążę, w dodatku pełną nieprawdopodobnych i wręcz absurdalnych wydarzeń. Pan Kamil na siłę próbował być zabawny i nie do końca mu się to udało. Szkoda, bo uwielbiam go słuchać i oglądać w jego programach.

Podzielam opinię większości czytelników. Spodziewałam się większej dawki humoru i śmiesznych historyjek opowiedzianych z perspektywy rodzica. Tymczasem dostajemy historię od momentu zajścia w ciążę, w dodatku pełną nieprawdopodobnych i wręcz absurdalnych wydarzeń. Pan Kamil na siłę próbował być zabawny i nie do końca mu się to udało. Szkoda, bo uwielbiam go słuchać i...

Czytając tę książkę uśmiałam się do łez. Może jest trochę przerysowana, może niektóre akcje są ciut absurdalne, jednak dobrze się to czyta w kategorii na dobry humor.

Czytając tę książkę uśmiałam się do łez. Może jest trochę przerysowana, może niektóre akcje są ciut absurdalne, jednak dobrze się to czyta w kategorii na dobry humor.

Spodziewałam się, że w tej książce autor opisze swoje własne doświadczenia związane z tacierzyństwem, a tymczasem wydarzenia tu opisane są tak absurdalne, że raczej mało prawdopodobne, by wydarzyły się naprawdę. Mam wrażenie, że autor na siłę chciał być zabawny, ale jest to specyficzny humor, taki trochę przaśny, coś w stylu polskich stand-uperów. Dla mnie za dużo tego było, spodziewałam się zabawnej, ale szczerej książki, a tu jakieś takie przesadzone było to wszystko.

Spodziewałam się, że w tej książce autor opisze swoje własne doświadczenia związane z tacierzyństwem, a tymczasem wydarzenia tu opisane są tak absurdalne, że raczej mało prawdopodobne, by wydarzyły się naprawdę. Mam wrażenie, że autor na siłę chciał być zabawny, ale jest to specyficzny humor, taki trochę przaśny, coś w stylu polskich stand-uperów. Dla mnie za dużo tego...