Autor pisał ta książę na przełomie wieków, kiedy Japonia od paru lat przechodziła kryzys gospodarczy. We wstępie zaznaczona jest obecna sytuacja Japonii oraz tak specyficzne cechy Japończyków, które dla Europejczyków mogą być czasem niezrozumiałe. W kolejnych rozdziałach mowa o położeniu geograficznym., wierzeniach oraz historii od pierwszych archeologicznych zabytków do końca lat 90-tych XX wieku.

Autor bardziej skupił się na historii współczesnej, dlatego też pierwsze wieki są bardziej zaznaczone niż opisane w sposób pełny. Jest podjętych wiele ciekawych tematów, które zostawiły u mnie niedosyt. Natomiast im bliżej współczesności tym poszczególnym okresom poświęconych jest więcej stron. Widać to wyraźnie w objętości - od prehistorii do czasów II wojny historia zajmuje niecałe pół książki. Natomiast okres powojenny jest bardzo szczegółowo opisany. I Andressen poświęca bardzo dużo miejsca historii gospodarczej, co w pewnym momencie zaczęło mnie nużyć.

Mam taki dziwny charakter że czym odleglejsza przeszłość tym jestem nią bardziej zainteresowana. Dlatego też trochę żałuję, że wcześniejsze wieki zostały potraktowane po macoszemu. Jednak nigdy wcześniej nie interesowałam się historią Japonii. Na pierwsze zetknięcie jest to dobra pozycja, gdyż zarysowuje wiele tematów, które można rozwinąć na własny rachunek.

Tytuł jest trochę mylący. Lepszym wyjściem byłoby - spojrzenie na mentalność Japończyków przez pryzmat historii. Wtedy człowiek wiedziałby czego ma się spodziewać.

Na duży plus trzeba zaliczyć język książki. Jest przejrzysty i bardzo zrozumiały, co jednak rzadko się zdarza w tego typu literaturze. Dzięki temu przeczytałam tą pozycję bardzo szybko.
Dodatkowo autor stara się być neutralny i nie osądzać Japończyków. Nie zawsze mu się to udaje, w większości wypadków jest to jednak widoczne. Pokazuje zarówno pozytywne jak i negatywne wydarzenia w historii. Również we współczesnym kraju przedstawia wiele przeciwstawnych zachowań i idei.

Rozumiem teraz, dlaczego Japończycy są takimi pracoholikami, takie pojęcia jak śmierć z przepracowania, praca dla społeczeństwa nie są mi obce. Jednocześnie naród ten jest ksenofobiczny, zamknięty na inne wpływy i uważający siebie za lepszy. Wszystko to wynika z różnych historycznych naleciałości, które trzeba poznać żeby choć trochę zrozumieć takie rozumowanie.

W podsumowaniu autor próbuje przewidzieć ścieżki rozwoju Japonii na kolejnych 10-20 lat. Wydaje się to trochę nieaktualne. Jednak przez kolejnych 12 lat, jakie minęły od napisania książki wiele się w Japonii zmieniło.

Książkę oceniam pozytywnie, choć brakuje mi paru rzeczy, a paru jest za dużo. Jeśli jednak ktoś chce się przekonać, czy chce poznać głębiej historię Japonii jest to pozycja dobra na pierwszy raz.

Autor pisał ta książę na przełomie wieków, kiedy Japonia od paru lat przechodziła kryzys gospodarczy. We wstępie zaznaczona jest obecna sytuacja Japonii oraz tak specyficzne cechy Japończyków, które dla Europejczyków mogą być czasem niezrozumiałe. W kolejnych rozdziałach mowa o położeniu geograficznym., wierzeniach oraz historii od pierwszych archeologicznych zabytków do...