Krótka historia Japonii. Od samurajów do Sony

Książka taka sobie, bardzo przeciętna. Pierwsza część książki dot. historii do początków 20 wieku, choć bardzo skrótowa jest całkiem znośna, później w części dot. XIX i XX wieku autor skupia się na masie nie istotnych spraw, a często pomija ważne aspekty. Ale biorąc pod uwagę, że książka ma niecałe 200 stron, można taką wybiórczość wybaczyć. Cześć druga bardziej współczesna kończy się na drugiej połowie lat 90-tych XX wieku i to jest spory minus, bo tezy autora często okazywały się nie trafione i nie aktualne.
Jest kilka ciekawostek dot. współczesności, np. dotycząca częstych zmian rządu w pierwszej połowie lat 90-tych XX wieku (6 gabinetów w 4 lata), to pokazuje, że każda społeczność ma te same problemy w demokracji kiedy chce szybkich recept na rozwiązane strukturalnych problemów i szuka na siłę wybawcy na białym koniu ;), a tak naprawdę wprowadza większy chaos… Doszło do takiej frustracji "statecznych" Japończyków, że na merów Tokio i Osaki wybrano zawodowych komików....
W książce autor dość pobieżnie zwraca uwagę na problemy jakie determinują (i determinowały) rozwój Japonii, a mianowicie: zasoby naturalne (a w zasadzie ich brak) i nowy obecny problem ze starzejącym się społeczeństwem (najstarszym na Świecie). Jak dla mnie za mało miejsca było poświęcone o tym dwóm aspektom.
Mimo wszystko książka warta przeczytania, chociaż przez swoją szczupłość (185 stron tekstu), trzeba ja traktować jako wstęp do poznania kultury i historii Japonii.

Książka taka sobie, bardzo przeciętna. Pierwsza część książki dot. historii do początków 20 wieku, choć bardzo skrótowa jest całkiem znośna, później w części dot. XIX i XX wieku autor skupia się na masie nie istotnych spraw, a często pomija ważne aspekty. Ale biorąc pod uwagę, że książka ma niecałe 200 stron, można taką wybiórczość wybaczyć. Cześć druga bardziej współczesna...

Część historyczna naprawdę fajna.
W momencie, gdy autor dochodzi do XX wieku za bardzo szczegółowo zaczyna opisywać sytuację ekonomiczną w poszczególnych latach. Pod pojęciem szczegółowo mam na myśli masę przeliczników cen i danych statystycznych. Na szczęście można je pominąć i skupić się na "fabule":).

Część historyczna naprawdę fajna.
W momencie, gdy autor dochodzi do XX wieku za bardzo szczegółowo zaczyna opisywać sytuację ekonomiczną w poszczególnych latach. Pod pojęciem szczegółowo mam na myśli masę przeliczników cen i danych statystycznych. Na szczęście można je pominąć i skupić się na "fabule":).

Krótka historia Japonii, bo na długą nie mam czasu. Szukałam czegoś jeszcze przed studiami, żeby mieć jakieś szersze pojęcie o tym kraju. Książka Andressena spełniła swoje zadanie - jak dla mnie - idealnie. Streszcza historię, nakreśla kontekst kulturowy i wyjaśnia pewne zjawiska, które Europejczykom wydadzą się mocno niezrozumiałe.
Polecam, jeśli ktoś interesuje się Japonią bardziej lub mniej, ewentualnie chce poszerzyć horyzonty.

Krótka historia Japonii, bo na długą nie mam czasu. Szukałam czegoś jeszcze przed studiami, żeby mieć jakieś szersze pojęcie o tym kraju. Książka Andressena spełniła swoje zadanie - jak dla mnie - idealnie. Streszcza historię, nakreśla kontekst kulturowy i wyjaśnia pewne zjawiska, które Europejczykom wydadzą się mocno niezrozumiałe.
Polecam, jeśli ktoś interesuje się...

Książka pewnie wartościowa dla osób chcących dokładnie, ale i w skrócie zagłębić się w historię Japonii. Ja spodziewałam się większej ilości ogólnych opisów, jakiś komentarzy autora. Coś takiego można było znaleźć praktycznie dopiero w ostatnim rozdziale. Cała reszta była jakaś taka niezachęcająca. Garść suchych faktów, dat i liczb.
Niektórym ma szansę się spodobać, ja szukałam czegoś innego.

Książka pewnie wartościowa dla osób chcących dokładnie, ale i w skrócie zagłębić się w historię Japonii. Ja spodziewałam się większej ilości ogólnych opisów, jakiś komentarzy autora. Coś takiego można było znaleźć praktycznie dopiero w ostatnim rozdziale. Cała reszta była jakaś taka niezachęcająca. Garść suchych faktów, dat i liczb.
Niektórym ma szansę się spodobać, ja...

Autor pisał ta książę na przełomie wieków, kiedy Japonia od paru lat przechodziła kryzys gospodarczy. We wstępie zaznaczona jest obecna sytuacja Japonii oraz tak specyficzne cechy Japończyków, które dla Europejczyków mogą być czasem niezrozumiałe. W kolejnych rozdziałach mowa o położeniu geograficznym., wierzeniach oraz historii od pierwszych archeologicznych zabytków do końca lat 90-tych XX wieku.

Autor bardziej skupił się na historii współczesnej, dlatego też pierwsze wieki są bardziej zaznaczone niż opisane w sposób pełny. Jest podjętych wiele ciekawych tematów, które zostawiły u mnie niedosyt. Natomiast im bliżej współczesności tym poszczególnym okresom poświęconych jest więcej stron. Widać to wyraźnie w objętości - od prehistorii do czasów II wojny historia zajmuje niecałe pół książki. Natomiast okres powojenny jest bardzo szczegółowo opisany. I Andressen poświęca bardzo dużo miejsca historii gospodarczej, co w pewnym momencie zaczęło mnie nużyć.

Mam taki dziwny charakter że czym odleglejsza przeszłość tym jestem nią bardziej zainteresowana. Dlatego też trochę żałuję, że wcześniejsze wieki zostały potraktowane po macoszemu. Jednak nigdy wcześniej nie interesowałam się historią Japonii. Na pierwsze zetknięcie jest to dobra pozycja, gdyż zarysowuje wiele tematów, które można rozwinąć na własny rachunek.

Tytuł jest trochę mylący. Lepszym wyjściem byłoby - spojrzenie na mentalność Japończyków przez pryzmat historii. Wtedy człowiek wiedziałby czego ma się spodziewać.

Na duży plus trzeba zaliczyć język książki. Jest przejrzysty i bardzo zrozumiały, co jednak rzadko się zdarza w tego typu literaturze. Dzięki temu przeczytałam tą pozycję bardzo szybko.
Dodatkowo autor stara się być neutralny i nie osądzać Japończyków. Nie zawsze mu się to udaje, w większości wypadków jest to jednak widoczne. Pokazuje zarówno pozytywne jak i negatywne wydarzenia w historii. Również we współczesnym kraju przedstawia wiele przeciwstawnych zachowań i idei.

Rozumiem teraz, dlaczego Japończycy są takimi pracoholikami, takie pojęcia jak śmierć z przepracowania, praca dla społeczeństwa nie są mi obce. Jednocześnie naród ten jest ksenofobiczny, zamknięty na inne wpływy i uważający siebie za lepszy. Wszystko to wynika z różnych historycznych naleciałości, które trzeba poznać żeby choć trochę zrozumieć takie rozumowanie.

W podsumowaniu autor próbuje przewidzieć ścieżki rozwoju Japonii na kolejnych 10-20 lat. Wydaje się to trochę nieaktualne. Jednak przez kolejnych 12 lat, jakie minęły od napisania książki wiele się w Japonii zmieniło.

Książkę oceniam pozytywnie, choć brakuje mi paru rzeczy, a paru jest za dużo. Jeśli jednak ktoś chce się przekonać, czy chce poznać głębiej historię Japonii jest to pozycja dobra na pierwszy raz.

Autor pisał ta książę na przełomie wieków, kiedy Japonia od paru lat przechodziła kryzys gospodarczy. We wstępie zaznaczona jest obecna sytuacja Japonii oraz tak specyficzne cechy Japończyków, które dla Europejczyków mogą być czasem niezrozumiałe. W kolejnych rozdziałach mowa o położeniu geograficznym., wierzeniach oraz historii od pierwszych archeologicznych zabytków do...

Jeśliś ambitny i wprost każda informacja o Japonii potrafi Cię zaciekawić to ta książka jest właśnie dla Ciebie. Albowiem zawiera ona nie tylko historię, ale i pozostałe walory jakże wpływające na to jak Japonia zmieniła się na przestrzeni lat. Jednakże jeśli poszukujesz w tej książce ciekawostek dotyczących Japonii, powinieneś sięgnąć po książki typu 'Bezsenność w Tokio' czy 'Japoński wachlarz', gdyż lektura może być ciężka, bowiem tenże książka zajmuje się generalnie faktami historycznymi i ekonomicznymi. Wystawiłam 8, gdyż w większości momentach książki język jest pisany w stylu podręczników do gimnazjum, dając na przykład książkę do historii, która ma zaciekawić ucznia, a zdarzały się momenty jakbym czytała książkę do ekonomii i gdybym nie studiowała powiązanego z tym kierunku pogubiłabym się w tych wszelkich opisach o tej tematyce. Niektóre ciekawe fakty historyczne zostały opisane bardzo krótko ( jak np. okres meiji ) albo też nawet w ogóle ominięte. Sama okładka może zmylić nabywcę co do treści, gdyż o samych samurajach jest mało, a sony potraktowany jako szczegół przemian ekonomicznych w latach XX. Generalnie książkę tę miło mi się czytało, jednak głównie ze względu na oddanie do Japonii, więc zapewne jedynie obsesyjnych fanów czy amatorów ekonomii może w pewnych momentach nie znużyć lektura 'Krótkiej Historii Japonii'.

Jeśliś ambitny i wprost każda informacja o Japonii potrafi Cię zaciekawić to ta książka jest właśnie dla Ciebie. Albowiem zawiera ona nie tylko historię, ale i pozostałe walory jakże wpływające na to jak Japonia zmieniła się na przestrzeni lat. Jednakże jeśli poszukujesz w tej książce ciekawostek dotyczących Japonii, powinieneś sięgnąć po książki typu 'Bezsenność w Tokio'...

Książka jest bardzo dobra dla miłośników Karju Kwitnącej Wiśni. Super w niej jest to, ze wszystkie istotne informacje o wydarzeniach, wychowaniu, kulturze, mitach i religii są podane w krótkej i zwięzłej formie.
Jest to książka w sam raz dla osób które dopiero zaczęły swoją przygodę z Japonią...
Nie powinna ich zrazić ;)
I nie ma się co bać, że będzie nudna i sztywna jak niektóre podręczniki do historii ;)
Chociaż muszę przyznać, że dla osób "głębiej siedzacych" w tej tematyce może być "rozczarowaniem"

Książka jest bardzo dobra dla miłośników Karju Kwitnącej Wiśni. Super w niej jest to, ze wszystkie istotne informacje o wydarzeniach, wychowaniu, kulturze, mitach i religii są podane w krótkej i zwięzłej formie.
Jest to książka w sam raz dla osób które dopiero zaczęły swoją przygodę z Japonią...
Nie powinna ich zrazić ;)
I nie ma się co bać, że będzie nudna i sztywna jak...

„Krótka historia Japonii. Od samurajów do Sony” Curtisa Anderssena, która zostawiła mi jednak pewien niedosyt: epoki przed erą Meji potraktowane został po macoszemu- nie da się inaczej nazwać upchnięcia tysiąca lat historii na 70 stronach- zaś okres nowożytny poddany został drobiazgowej analizie. Przebrnięcie przez te wszystkie wykresy, analizy przyrostu PKB, wydatków rządowych, prognoz gospodarczych nie było zajęciem tak karkołomnym, jak mogłoby się wydawać, tylko i wyłącznie dlatego, że autor dysponuje całkiem niezłym warsztatem literackim, tak to sobie nazwijmy. Co prawda znacznie lepiej opracowała ten temat Ewa Pałasz-Rutkowska w swojej historii Japonii, ale książka Anderssena jest niezłym kompendium wiedzy, jednocześnie stawiając czytelnikowi znacznie niższe wymagania- nie mnie sądzić, czy to źle, czy dobrze.

„Krótka historia Japonii. Od samurajów do Sony” Curtisa Anderssena, która zostawiła mi jednak pewien niedosyt: epoki przed erą Meji potraktowane został po macoszemu- nie da się inaczej nazwać upchnięcia tysiąca lat historii na 70 stronach- zaś okres nowożytny poddany został drobiazgowej analizie. Przebrnięcie przez te wszystkie wykresy, analizy przyrostu PKB, wydatków...

Niestety nie tego oczekiwałem. Zdecydowanie bardziej polecam "Życie po japońsku" J. Rubach-Kuczewskiej.

Niestety nie tego oczekiwałem. Zdecydowanie bardziej polecam "Życie po japońsku" J. Rubach-Kuczewskiej.

Krótko, zwięźle i na temat! Świetna. Czyta się szybko i z przyjemnością. :)

Krótko, zwięźle i na temat! Świetna. Czyta się szybko i z przyjemnością. :)