Nie powaliła mnie ta książka i nie wciągnęła za bardzo, lecz dobrze i szybko się ją czytało. Przepłynęłam przez nią jak przez każdą książkę Tijan, ale bez emocji.

Nie powaliła mnie ta książka i nie wciągnęła za bardzo, lecz dobrze i szybko się ją czytało. Przepłynęłam przez nią jak przez każdą książkę Tijan, ale bez emocji.

Z całej książki najbardziej polubiłam Erica, jedyny normalny. Podobało mi się jak wygarnął Alex prawdę. Było mi go szkoda, jedna dziewczyna zdradza go na jego oczach, druga go wykorzystuje, robiąc mu nadzieję....
Alex... ta dziewczyna naprawdę lubiła być traktowana jak szmata (tak samo z resztą jak jej pseudo przyjaciółka). Jej postać jest mdła, bez wyrazu, ta dziewczyna jest bez charakteru.
Jessie po seksie w "pamiętne" dni po prostu wyrzucał ją z domu, a w międzyczasie zaliczał inne panienki. No ale ona przecież nie mogła mieć o to pretensji, bo nie byli parą. Ale za to była na każde jego zawołanie, żebrząc o jakikolwiek dotyk.... Gotowa była oddać mu się w klubie na środku parkietu... No ludzie!!!
Dziwna sytuacja z jej rodzicami, może w drugiej części coś się wyjaśni.
Ciężko to wszystko komentować, przy niektórych sytuacjach brak słów.
Na plus - szybko się czyta, dużo dialogów, po książce po prostu się płynie.

Z całej książki najbardziej polubiłam Erica, jedyny normalny. Podobało mi się jak wygarnął Alex prawdę. Było mi go szkoda, jedna dziewczyna zdradza go na jego oczach, druga go wykorzystuje, robiąc mu nadzieję....
Alex... ta dziewczyna naprawdę lubiła być traktowana jak szmata (tak samo z resztą jak jej pseudo przyjaciółka). Jej postać jest mdła, bez wyrazu, ta dziewczyna...

Zaczynając ta książkę nie wiedziałam, że ta autorka pisze dla młodzieży,ale co ta młodzież ma za życie skoro ich spotkania kończą się tylko w łóżku i pomimo , że się nienawidzą, pojęcia miłość, szacunek wrażliwość to raczej dla nich pojęcia abstrakcyjne

Zaczynając ta książkę nie wiedziałam, że ta autorka pisze dla młodzieży,ale co ta młodzież ma za życie skoro ich spotkania kończą się tylko w łóżku i pomimo , że się nienawidzą, pojęcia miłość, szacunek wrażliwość to raczej dla nich pojęcia abstrakcyjne

Recenzja booktoura


[…] Tylko w jego ramionach czuła, że żyje.

Tylko w jej oczach widział swoją przyszłość[…]


Dzisiaj przychodzę do Was z recenzją pierwszego tomu od Tijan.


Alex Connors traci swego brata w wypadku. Od roku wciąż nie może się pogodzić z jego śmiercią. Ból, trauma, rozpacz są potęgowane w dniu każdych urodzin jej brata. Niestety nikogo nie ma wokół niej, kto próbowałby ją podnieść na duchu. Jedyną osobą, która odczuwa ten sam ból jest Jesse. Najlepszy przyjaciel brata Alex. Oni są dla siebie powietrzem, tlenem, siłą. Ale czy na pewno?


Przyznam się szczerze, że dopadł mnie olbrzymi dół czytelniczy. Nic totalnie mi się nie chciało czytać. W końcu stwierdziłam, że czas powalczyć z tym impasem i zaczęłam czytać tą część. Z początku strasznie ciężko było mi się wkręcić. Totalnie nie rozumiałam tego pokręconego „układu” jaki mieli Jesse i Alex. Próbowałam dojść i zrozumieć o co chodzi, ale nie potrafiłam. Oj ile razy fuczałam na rodziców tej biednej dziewczyny. Ile razy chciało mi się płakać i pogłaskać oraz przytulić Alex. Ile razy próbowałam zrozumieć to, co się tam dzieje, to tylko ja wiem. Autorka rozdarła moje serce na kawałki. Zbieram je, ale nie wiem po co skoro i tak drugi tom zrobi podobnie.


Moim zdaniem to bardzo piękna lecz trudna i pokręcona hisotria. Im bardziej próbujesz zrozumieć, tym bardziej wpadasz w co raz większe sidła i plątaniny zdarzeń. Czasami współczujesz, ale czasami aż masz ochotę rzucić książką, tak wściekła jesteś. Nie wiem czy polecam, bo wciąż się zbieram w sobie, ale myślę, że jest warta przeczytania.

Recenzja booktoura


[…] Tylko w jego ramionach czuła, że żyje.

Tylko w jej oczach widział swoją przyszłość[…]


Dzisiaj przychodzę do Was z recenzją pierwszego tomu od Tijan.


Alex Connors traci swego brata w wypadku. Od roku wciąż nie może się pogodzić z jego śmiercią. Ból, trauma, rozpacz są potęgowane w dniu każdych urodzin jej brata. Niestety nikogo nie ma wokół...

Była to zupełnie inna historia niż się spodziewałam. Jak wiecie lubię piękne okładki a ta skradła moje serce od pierwszego spojrzenia. Miała skrywać ( tak mi się wydawało) lekki romans, wakacyjna przygodę i ciepło na sercu. A okazała się przepełnioną smutkiem, żalem, tęsknotą historia dziewczyny która straciła brata zbyt wcześnie.

Alex , to główna bohaterka, jest silną kobietą, jej charakter i cięty język to ciekawe połączenie z młodym wiekiem i niedojrzałością. Jednak po tragicznej śmierci jej brata Ethana z imprezowiczki i duszy towarzystwa staje się odludkiem i pogrąża się w swoim smutku. Tylko Jesse, najlepszy przyjaciel jej brata, potrafi zrozumieć jaki ból i tęsknota rozrywa jej serce. Potrzebują się nawzajem bo tylko wtedy nie czują tych negatywnych uczuć.
Ale po wspólnie spędzonych nocach nie potrafią nawet że sobą rozmawiać, i życie toczy się dalej. Alex wie że ta relacja nie jest dobra ale oboje nie potrafią tego zakończyć.
A rodzina? Właśnie.. Rodzice Alex zupełnie ją odtrącili,i wymazali ją ze swojego życia.To dla mnie zupełnie nie zrozumiałe jak można być takim egoistą. I nie dbać o jedyne dziecko które im zostało.
Czy "zwiazek" Alex i Jessego się rozwinie? Czy wyjaśni się sytuacja z jej rodzicami? Jak Alex poradzi sobie z żałoba? Przekonać się musicie sami.

To moje pierwsze spotkanie z motywem New Adult
I na początku nie mogłam się wczuć w całą tą historie, czegoś mi brakowało i sama nie wiedziałam czego... Ale historia mnie wciągnęła byłam ciekawa jak potoczą się losy Alex i Jessego. Choć jego osoby było bardzo mało..to jednak zapadł mi w pamięć ☺. Alex tez polubiłam, choć czasami jej niezdecydowanie mnie wkurzało ale nastolatki tak już mają.
Autorka ma lekkie pióro i książkę czytało się naprawdę szybko. Jednak zostawiła mnie z takim niedosytem i wielkim znakiem zapytania że chciałam od razu przeczytać kontynuację.
Jest to emocjonująca przygoda która pozostawia ślad w naszej pamięci. Polecam przecztać ☺

Była to zupełnie inna historia niż się spodziewałam. Jak wiecie lubię piękne okładki a ta skradła moje serce od pierwszego spojrzenia. Miała skrywać ( tak mi się wydawało) lekki romans, wakacyjna przygodę i ciepło na sercu. A okazała się przepełnioną smutkiem, żalem, tęsknotą historia dziewczyny która straciła brata zbyt wcześnie.

Alex , to główna bohaterka, jest silną...

Jest to historia Alex, która rok wcześniej straciła brata i od tamtej pory jest zagubiona, załamana a jedyne co myśli, że jej pomaga to intymne stosunki z najlepszym przyjacielem zmarłego brata. Ta książka porusza ważne kwestie, traumę, stratę żałobę, odrzucenie, toksyczne związki. Jako czytelnik jestem w stanie dostrzec jak toksyczny jest związek pomiędzy Jessem a Alex, a jednak widzę też to że są to jedyne chwile w których to Alex zachowuje się jak żywy człowiek, czuje dobre jak i złe emocje ale jednak czuje. Odrzucenie przez rodziców mam wrażenie że czasami wywiera większy wpływ na Alex niż sama śmierć Ethana, w dniu jego śmierci straciła także rodziców, którzy nie pogodzili się ze startą jedynego syna.
Podczas czytania przeżywałam dużo emocji, wzruszenie, smutek, złość, żal. Razem z Alex godziłam się ze śmiercią Ethana i z trudną decyzją jaką było zakończenie stosunków z Jessem. Przeczytałam na raz i teraz zabieram się za drugą część.

Jest to historia Alex, która rok wcześniej straciła brata i od tamtej pory jest zagubiona, załamana a jedyne co myśli, że jej pomaga to intymne stosunki z najlepszym przyjacielem zmarłego brata. Ta książka porusza ważne kwestie, traumę, stratę żałobę, odrzucenie, toksyczne związki. Jako czytelnik jestem w stanie dostrzec jak toksyczny jest związek pomiędzy Jessem a Alex, a...

Alex i Jessiego, łączy wyjątkowa i specyficzna relacja.
Oboje cierpią, są pokaleczeni i nie mogą się pozbierać po stracie bliskiej, dla nich obojga osoby. To, co pozwala im przetrwać,, jednocześnie jest, dla nich zgubą.
Alex jest bohaterka bardzo samotną, to, ile złych rzeczy ją spotyka jest ponad miarę. Jest bardzo zamknięta w sobie i nikomu nie zdradza, co czuje. Co do głównego bohatera jest on bardzo tajemniczy, przystojny i silny, ale jaka jest jego historia i jakie są jego uczucia, tego w tej części nie ma.
Książka przepełniona cierpieniem i negatywnymi uczuciami. Niewiele jest tu rzeczy pozytywnych. Żałoba, smutek, łzy i seks, tego jest tutaj także sporo.
Czyta się ją szybko i wzrusza,polecam.

Alex i Jessiego, łączy wyjątkowa i specyficzna relacja.
Oboje cierpią, są pokaleczeni i nie mogą się pozbierać po stracie bliskiej, dla nich obojga osoby. To, co pozwala im przetrwać,, jednocześnie jest, dla nich zgubą.
Alex jest bohaterka bardzo samotną, to, ile złych rzeczy ją spotyka jest ponad miarę. Jest bardzo zamknięta w sobie i nikomu nie zdradza, co czuje. Co do...

"Nie do naprawienia" jest to pierwszy tom serii "Rozdzieleni". Nie mogłam przejść obojętnie obok tej przepięknej okładki, do tego jest to książka od Tijan, więc dla mnie to pozycja obowiązkowa.

Fabuła książki skupia się głównie na tym, jak Alex i Jesse radzą sobie ze stratą Ethana. Autorka przelała w bohaterów i w tą historię ogrom emocji, które czuć przede wszystkim wtedy, gdy pojawiają się wątki o zmarłym chłopaku. I to były naprawdę wzruszające momenty, czułam ból Alex, choć nie potrafiłam sobie do końca wyobrazić jego rozmiaru. Bardzo współczułam Alex tego, że nie miała w nikim oparcia, tylko musiała się mierzyć ze swoją stratą praktycznie sama, jej rodzice, po śmierci syna jakby całkowicie o niej zapomnieli, pogrążając się w smutku i rozpaczy. Ulgę przynosiły jej jedynie spotkania z Jesse, najlepszym przyjacielem jej brata. To co ich łączyło, było skomplikowane i chyba nie pomagało Alexandrze tak jak miała nadzieję, że będzie. Relacja tej dwójki była skomplikowana, spotykali się tylko od czasu do czasu, by dać ponieść się namiętności, która odetnie ich choć na chwilę od otaczającego ich świata i cierpienia. Teraz przyszedł jeszcze czas na to, by Jesse wyjechał na studia i Alex będzie musiała poradzić sobie jeszcze z tym.

Wątek romantyczny jaki w tej książce się pojawia nie jest zbyt typowy, choć w bohaterach skrywają się jakieś uczucia, to jednak wszystko przyćmione jest żałobą, z którą się mierzą. Nie zapominamy jednak, że jest to pierwszy tom serii i ten wątek na pewno będzie jeszcze rozwinięty.

Oczywiście książka kończy się w takim momencie, że od razu chciałoby się zabrać za kontynuację, niestety trzeba będzie na nią chwilę poczekać. "Nie do naprawienia" to pozycja dla czytelników lubiących wzruszające i poruszające historię, mi parę razy łza zakręciła się w oku. Jeśli będziecie mieli ochotę na krótką, ale emocjonującą książkę, to ja polecam ten tytuł. 🥰

"Nie do naprawienia" jest to pierwszy tom serii "Rozdzieleni". Nie mogłam przejść obojętnie obok tej przepięknej okładki, do tego jest to książka od Tijan, więc dla mnie to pozycja obowiązkowa.

Fabuła książki skupia się głównie na tym, jak Alex i Jesse radzą sobie ze stratą Ethana. Autorka przelała w bohaterów i w tą historię ogrom emocji, które czuć przede wszystkim...

Strasznie żal mi głównej bohaterki, tylko smutku przeszła. Bardzo polecam lekturę.

Strasznie żal mi głównej bohaterki, tylko smutku przeszła. Bardzo polecam lekturę.

Poprzednie książki Tijan trafiły w mój gust. Możliwe, ze nie było wielkiego wow podczas czytania, ale miło spędziłam z nimi czas.
Lektura „Nie do naprawienia” zmęczyła mnie i nie czułam niczego poza irytacją.
Historia jest zagmatwana i bardzo chaotyczna, zachowanie bohaterów dziwne i płytkie, nawet nie chce mi się wspominać przyjaciółek Alex.

Ogólny zarys fabuły wygląda tak, że Alex i Jess sypiają ze sobą, ale Jesse nie chce związku i jednocześnie lubi być psem ogrodnika 🤷🏼‍♀️ Alex spotyka się z kimś, wraca do Jesse’a, zaczyna myśleć, ze może jednak jest idiotką i skoro facet chce jej tylko do seksu to powinna dać sobie spokój ( żartuję, ona jest tak naiwna, że nie jest w stanie tego dojrzeć 🙈). I kręcimy się w takim schemacie przez całą książkę.

Książka nudna, a zachowanie bohaterów irytujące do granic możliwości. Kiepskie połączenie niegrzecznego erotyka, w ktorym brak jakichkolwiek gorących scen ze skrzętnie ukrywaną tajemnicą śmierci brata Alex.

Drugiego tomu nawet nie będę zaczynać 🤷🏼‍♀️

Poprzednie książki Tijan trafiły w mój gust. Możliwe, ze nie było wielkiego wow podczas czytania, ale miło spędziłam z nimi czas.
Lektura „Nie do naprawienia” zmęczyła mnie i nie czułam niczego poza irytacją.
Historia jest zagmatwana i bardzo chaotyczna, zachowanie bohaterów dziwne i płytkie, nawet nie chce mi się wspominać przyjaciółek Alex.

Ogólny zarys fabuły wygląda...