"Papierowa miłość" zalegała na mojej półce już od kilkunastu dobrych miesięcy, aż postanowiłam po nią sięgnąć i przeczytać. Gdybym miała podsumować ją jednym słowem użyłabym słowa "patologiczna". Książka nie jest romansem, raczej jest książką obyczajową. Głównymi bohaterami jest Anka i Piotr, którzy poznają się na przełomie podstawówki i szkoły średniej. Ona pochodzi z rodziny, gdzie ojciec jest nieszczęśliwym alkoholikiem, a matka zapatrzoną w siebie i syna kobietą z migreną. Piotr pochodzi z pozoru ułożonej rodziny z tradycjami, niestety nic bardziej mylnego. Ojciec jest człowiekiem wyznającym wysokie standardy i tradycje rodzinne, niestety sam jest hipokrytą zdradzającym żonę i traktującym rodzinę jak zło konieczne. Matka Piotra to kobieta zahukana, która całe swoje życie podporządkowała mężowi i usługiwanie mu. Chociaż obie rodziny są tak różne, obie reprezentują patologiczne środowisko, co przekłada się na dzieci z tych rodzin. Anka jest buntowniczką, która nie wierzy w miłość i dobre zakończenie, jej jedynym celem jest przetrwać do momentu jak będzie mogła sama decydować o sobie, Piotr natomiast to usłuchany uczeń i syn, który podporządkowuje się ojcu i działa zgodnie z jego planem. Między Anką i Piotrem rodzi się więź dość dziwnego rodzaju. Ona traktuje go jak zło konieczne, on jest nią zafascynowany i przy niej po raz pierwszy stara się przełamywać swoje lęki.
Książka ma być romansem obyczajowym o nieszczęśliwej miłości dwójki nastolatków, którzy spotykają się po latach i próbują znowu połączyć swoje losy. Niestety po pierwsze od samego początku nie czułam chemii między bohaterami, ona spędza czas z chłopakiem z konieczności, a on wykorzystuje dziewczynę jedynie do zaspokajania swoich potrzeb, uważam, że chłopak reprezentuje sobą patologiczne konsekwencje ciężkich relacji z rodziną, jakby nie było chłopak gwałci swoją dziewczynę pod pretekstem miłości, czy to można uważać za normalne i potem próbować kierować książkę w stronę super miłości? Do tego dorosła wersja naszych bohaterów również ma wiele zastrzeżeń. O ile Ankę autorka trochę uspokoiła i postanowiła wyprowadzić na ludzi w dorosłym życiu, przynajmniej na początku, to Piotr nadal pozostaje zahukanym w sobie chłopcem za którego inni podejmują decyzję. Dialogi w tej książce nie reprezentują sobą niczego, przykład stanowi ostatnia rozmowa Ani z matką, gdzie autorka ponownie sprawia, że Anka zamiast dorosłej kobiety reprezentuje sobą rozkapryszoną nastolatkę. Dla mnie ta książka okazała się jedną wielką stratą czasu i pomyłką. Jeśli ktoś szuka patologicznych relacji to zdecydowanie zastanie je w tej książce.

"Papierowa miłość" zalegała na mojej półce już od kilkunastu dobrych miesięcy, aż postanowiłam po nią sięgnąć i przeczytać. Gdybym miała podsumować ją jednym słowem użyłabym słowa "patologiczna". Książka nie jest romansem, raczej jest książką obyczajową. Głównymi bohaterami jest Anka i Piotr, którzy poznają się na przełomie podstawówki i szkoły średniej. Ona pochodzi z...

Realistyczne postaci, wciągająca nieoczywista akcja, świetny język. Doskonały debiut Niny, czekam na więcej.

Realistyczne postaci, wciągająca nieoczywista akcja, świetny język. Doskonały debiut Niny, czekam na więcej.

Fabuła bardzo mnie wciągnęła, byłam bardzo ciekawa jak skończą się relacje głównych bohaterów. Autorka zastosowała dwa plany czasowe, dawniej to lata szkolne Piotra i Anki. Teraz to główni bohaterowie po 15 latach. Narracja prowadzona jest przemiennie przez Annę i Piotra. Piotr i Anna wydają się przeciwieństwami. On wzorowy uczeń, ona wszystko olewa. On wydaje się początkowo, że ma wzorową rodzinę, ona ma ojca pijaka i matkę, która się nią nie interesuje. . Jednak obie rodziny są dysfunkcyjne. Powieść bardzo realistyczna, takie rodziny można spotkać.

Fabuła bardzo mnie wciągnęła, byłam bardzo ciekawa jak skończą się relacje głównych bohaterów. Autorka zastosowała dwa plany czasowe, dawniej to lata szkolne Piotra i Anki. Teraz to główni bohaterowie po 15 latach. Narracja prowadzona jest przemiennie przez Annę i Piotra. Piotr i Anna wydają się przeciwieństwami. On wzorowy uczeń, ona wszystko olewa. On wydaje się...

W tej książce jest tak dużo wszelkiego rodzaju błędów, że aż trudno się skupić na przedstawionej w niej historii. Nagminny brak końcówek "ć", powtórzenia, składnia, stylistyka, niekonsekwencja przy zapisywaniu tytułów, to nieszczęsne archaiczne "iż", pojawiające się nawet w dialogach, w nieformalnych wypowiedziach. W takim stanie powieść nie powinna zostać dopuszczona do druku. Gdzie się podziała korekta?
Męczarnia dla czytelnika. Jeśli w ten sam sposób potraktowano tekst kontynuacji, nie chcę po nią sięgnąć.

Autorce nie można odmówić starannej kreacji postaci. Z pewnością zafundowała odbiorcom dosadną lekcję o tym, jaki wpływ na nasze życie mają traumy dzieciństwa. Widać tu rękę pedagożki :) Jana Zamojskiego nie da się polubić, jakkolwiek by na niego nie patrzeć.
Ta opowieść to jednak nie moja para kaloszy :)

W tej książce jest tak dużo wszelkiego rodzaju błędów, że aż trudno się skupić na przedstawionej w niej historii. Nagminny brak końcówek "ć", powtórzenia, składnia, stylistyka, niekonsekwencja przy zapisywaniu tytułów, to nieszczęsne archaiczne "iż", pojawiające się nawet w dialogach, w nieformalnych wypowiedziach. W takim stanie powieść nie powinna zostać dopuszczona do...

Świetna powieść, realistyczny opis przedstawiający trudną aczkolwiek życiową relację miedzy dwojgiem osób. Polecam przeczytać dla refleksji. Każdy odnajdzie tu coś dla siebie.

Świetna powieść, realistyczny opis przedstawiający trudną aczkolwiek życiową relację miedzy dwojgiem osób. Polecam przeczytać dla refleksji. Każdy odnajdzie tu coś dla siebie.

Książka o skomplikowanej miłości, które została wystawiona na próbę, o trudnych relacjach rodzinnych, realistyczna , nie cukierkowy romans.
Polecam!!!

Książka o skomplikowanej miłości, które została wystawiona na próbę, o trudnych relacjach rodzinnych, realistyczna , nie cukierkowy romans.
Polecam!!!

Autorkę znam osobiście. Wygląda jak mała, niewinna dziewczyna, a w środku twardy charakter z Warszawskiej Pragi. Taka też jest główna bohaterka. Ksiąąka ma dwa plany czasowe i narracje z dwóch punktów widzenia co dodaje tej konstrukcji atrakcyjności i jest bardzo czytelne. Miłość jej, chłopak z dobrego domu, jej przeciwieństwo z pozorów tak naprawdę z domu patologicznego. Do tego zimnego jak lód. Intrygujące postaci drugoplanowe żony Piotra, jeszcze zimniejszej niż otoczenie, a także jego ojca, bydlęcia w owczej skórze. Autorka nie ucieka od scen seksu, plastyczne i mocna, jednak pokazane taktownie i realistycznie. Naprawdę kawał świetnej powieści!

Autorkę znam osobiście. Wygląda jak mała, niewinna dziewczyna, a w środku twardy charakter z Warszawskiej Pragi. Taka też jest główna bohaterka. Ksiąąka ma dwa plany czasowe i narracje z dwóch punktów widzenia co dodaje tej konstrukcji atrakcyjności i jest bardzo czytelne. Miłość jej, chłopak z dobrego domu, jej przeciwieństwo z pozorów tak naprawdę z domu patologicznego....

Kiedyś…
Anka i Piotr przez wszystkie szkolne lata byli parą. Oboje pochodzili z toksycznych rodzin. On – wzorowy uczeń, ona – dziewczyna z problemami, łamiąca wszelkie zasady. Mimo różnic doskonale się uzupełniali i uczyli od siebie nawzajem. Anka pokazywała Piotrowi jak wychodzić poza wyuczone schematy, a on zabierał ją w świat seksualnych doznań. Ich drogi nieoczekiwanie się rozeszły, a jedno z nich zabrało ze sobą tajemnicę…
Teraz…
Pewnego razu Piotr odprowadza swoją córkę do przedszkola. Okazuje się, że dyrektorką placówki jest Anka, jego dawna miłość, której nie widział piętnaście lat. Wraz z przypadkowym spotkaniem dawnych kochanków wracają do nich traumatyczne wspomnienia. Czy Anka i Piotr będą potrafili zawalczyć o wspólne szczęście, mierząc się z błędami wychowawczymi własnych rodziców?
(Opis pochodzi od wydawcy)

Z początku nie mogłam znaleźć wspólnego rytmu z bohaterami. Ja w prawo - oni w lewo.
Był moment, że chciałam już zrezygnować z dalszego czytania. Całe szczęście, że tego nie zrobiłam. Akcja rozkręciła się na dobre i ciężko było się oderwać. Ciekawość weszła na najwyższy poziom.
Książka po burzliwym początku wciągnęła mnie w całości.

Po tej lekturze jeszcze mocniej utwierdziłam się w przekonaniu, że przeszłość ma ogromny wpływ na teraźniejszość. Raz podjęta decyzja ma skutki w przyszłości i nie zawsze tylko naszej. Stereotypy potrafią być mocno krzywdzące oraz ocenianie z góry nie znając kogoś. Czy na prawdę jest to tak istotne skąd pochodzimy, jakie mamy wykształcenie albo jaki zawód wykonujemy ? Życie mamy jedno i nie warto tracić go na spełnianie czyiś wymagań albo na próbowanie przeżyć czegoś za kogoś. Przeciez człowiek uczy się na własnych błędach, prawda?

Książka mocna, poruszająca i ciepła. Jak dla mnie perfekcyjnie poprowadzona fabuła a także wątki poboczne. Wiele zaskakujących zwrotów akcji.

Zakończenie? Wow!

Polecam !
---
Zlosnica_czyta

Kiedyś…
Anka i Piotr przez wszystkie szkolne lata byli parą. Oboje pochodzili z toksycznych rodzin. On – wzorowy uczeń, ona – dziewczyna z problemami, łamiąca wszelkie zasady. Mimo różnic doskonale się uzupełniali i uczyli od siebie nawzajem. Anka pokazywała Piotrowi jak wychodzić poza wyuczone schematy, a on zabierał ją w świat seksualnych doznań. Ich drogi nieoczekiwanie...

Chłopak z dobrego domu z zasadami i dziewczyna, która ma większy bagaż doświadczeń jak niejeden dorosły. Anka i Piotr to dwa różne światy, pełne utartych schematów i zachowań. To właśnie te różnice sprawiają, że młodzi nie potrafią bez siebie żyć spędzając razem możliwie każdą wolną chwilę. Nagle Ania znika bez wyjaśnienia a Piotrek od nikogo nie jest w stanie uzyskać żadnej konkretnej informacji.

Mija piętnaście długich lat...
Dawni kochankowie znów stają przed sobą twarzą w twarz, mając do siebie wzajemnie miliony pytań o przeszłość. Tylko co mogą zrobić teraz gdy każde z nich ma swoje życie i rodzinę?

Nie spodziewałam się, że będzie to historia pełna zawiłych tajemnic, bólu i braku zrozumienia. Nie potrafię przejść obojętnie obok roli Jana Zamojskiego, który w żadnym wypadku nie zasługuje na ani odrobinę mojej sympatii. Zastanawiam się jak można być tak zaślepionym potworem, który dobro swojego własnego dziecka stawia na samym końcu. Jak wiele podłości może pomieścić w sobie jeden człowiek, że tak wielką satysfakcję sprawia mu niszczenie innych. Obok Jana pojawiają się również inne czarne charaktery jak mama Ani, jednak nawet ona nie dorównuje mu w wyrachowaniu i braku sumienia.

Chłopak z dobrego domu z zasadami i dziewczyna, która ma większy bagaż doświadczeń jak niejeden dorosły. Anka i Piotr to dwa różne światy, pełne utartych schematów i zachowań. To właśnie te różnice sprawiają, że młodzi nie potrafią bez siebie żyć spędzając razem możliwie każdą wolną chwilę. Nagle Ania znika bez wyjaśnienia a Piotrek od nikogo nie jest w stanie uzyskać...

Książkę do recenzji otrzymałam od @wydawnictworeplika

W książce poznajemy Ankę i Piotra, którzy w dzieciństwie się przyjaźnili i spędzali ze sobą każdą wolną chwilę. Anka jednak była postrzegana jako ta gorsza osoba, która sprowadza innych na złą drogę, a to wszystko dlatego że wychowała się w rodzinie dysfunkcyjnej, gdzie dużą rolę odgrywał alkohol. Piotr natomiast to ten ułożony, wzorowy uczeń teoretycznie z dobrej rodziny. Ich drogi się rozeszły ale spotykają się ponownie w dorosłym życiu.

Historia taka jak wiele innych, nie mieli udanego dzieciństwa jednak walczą o siebie i osiągają sukcesy. Próbują odbudować również to co utracili.

Kreacja bohaterów w tej książce mi się nie podobała. W dorosłym życiu wyrażają się wulgarniej i gorzej niż gdy byli nastolatkami. Piotra w ogóle nie polubiłam. Podpadł mi już w latach młodości gdy zmusił Ankę do czynu, który powinien odbyć się za przyzwoleniem obu osób. W dorosłym życiu wcale nie jest lepsza osobą. Anka natomiast wydaje mi się że była tak spragniona miłości, że chwytała się wszystkiego zapominając, że szacunek do samej siebie jest ważny.

Męczyłam się przy tej książce również dzięki korekcie, a raczej dlatego że jej brakowało. Zmieniony szyk zdań, brak znaków interpunkcyjnych i literówki zerkały na mnie z każdej strony. Przytoczę Wam jedno zdanie: "[...] znajdował się fotel, który po rozłożeniu pełnił również rolę łóżka. Niestety zajmował wówczas, zajmował całą wolną przestrzeń." - dla mnie chaos.

Pozytywne aspekty: historia miała potencjał, była przemyślana, wpleciono tu ważne tematy, jednak wykonanie trochę było niedopracowane. Ta historia mogła mi złamać serce, a wprowadziła mnie w zastój. Z tego co się orientuję to debiut autorki więc oby kolejne książki były lepsze czego z całego serca życzę.

Nie będę polecać ani odradzać, sprawdźcie sami czy Wam się spodoba

Książkę do recenzji otrzymałam od @wydawnictworeplika

W książce poznajemy Ankę i Piotra, którzy w dzieciństwie się przyjaźnili i spędzali ze sobą każdą wolną chwilę. Anka jednak była postrzegana jako ta gorsza osoba, która sprowadza innych na złą drogę, a to wszystko dlatego że wychowała się w rodzinie dysfunkcyjnej, gdzie dużą rolę odgrywał alkohol. Piotr natomiast to ten...