Życie w komunistycznym kraju z bardzo ograniczoną wolnością gospodarczą i bez wolności osobistej jest wydawałoby się niemożliwe. A jednak - komunizm w Polsce trwał niemal 50 lat, w Sowieckim Sojuzie - 70, a na Kubie nadal istnieje (od 1958 r.). Kubańczycy są niezwykle cierpliwi. Autor miał szczęście prześledzić losy kilku rodzin tej karaibskiej wyspy. Z sukcesem wydawniczym.

Życie w komunistycznym kraju z bardzo ograniczoną wolnością gospodarczą i bez wolności osobistej jest wydawałoby się niemożliwe. A jednak - komunizm w Polsce trwał niemal 50 lat, w Sowieckim Sojuzie - 70, a na Kubie nadal istnieje (od 1958 r.). Kubańczycy są niezwykle cierpliwi. Autor miał szczęście prześledzić losy kilku rodzin tej karaibskiej wyspy. Z sukcesem wydawniczym.

Książki w podobnej konwencji - historie z krajów socjalistycznych opowiedziane z perspektywy kilku - kilkunastu bohaterów czytałem już kilkukrotnie: o Albanii, Bułgarii, Korei Północnej i Wietnamie. Przyszedł czas na Kubę.
Taki pomysł na książkę jest dość bezpieczny - niby opowiadamy historię ustami zwykłych ludzi, nie oceniamy i jeteśmy obiektywni. Wszystko jednak zależy od tego jak sobie dobierzemy bohaterów. Gdyby o swoim życiu opowiadała moja sąsiadka, wyglądałoby to mniej więcej tak:
"Pamiętam radosne dzieciństwo, wychowałam się na dużym, jak na tamte czasy gospodarstwie rolnym. Mój tata z powodzeniem handlował bydłem i niczego nam nie brakowało. Co sobotę jeździliśmy samochodem na zakupy do miasta. Nosiłam dżinsy z Pewexu, chodziłam do kina i do kawiarni. Skończyłam szkołę i dostałam pracę w labolatorium medycznym. Bardzo ją lubiłam i chodziłam do pracy chętnie. Gdy upadł PRL miałam 22 lata. Wyszłam za mąż. Mieszkaliśmy z mężem w małej kawalerce, pensji laborantki przestało wystarczać na podstawowe potrzeby. Mąż też zarabiał mało. Na śniadanie jedliśmy suche bułki, mięso jedliśmy tylko gdy pojechaliśmy na obiad do rodziców. Urodziło się nam dziecko. Wzięliśmy kredyt na 40-metrowe mieszkanie. Przez rok spaliśmy na podłodze, bo nie mieliśmy pieniedzy na meble. Potem zamknięto moje labolatorium. Straciłam pracę i nie mogłam znaleźć nowej. Raty kredytu nas dobijały, pożyczaliśmy pieniądze po rodzinie. Po raz pierwszy poznałam co to głód - jadłam raz dziennie. Mąż postanowił zmienić pracę. Kupił na bazarze prawo jazdy na ciężarówki i zatrudnił się jako kierowca TIR. Jeździł na wschód - było to bardzo niebezpieczne w latach 90. Byłam w domu sama z dzieckiem, on wracał na weekendy co 2 tygodnie. Pewnego razu na parkingu w Rosji został dźgnięty nożem. Ledwo uszedł z życiem. Musiał jednak jeździć dalej, bo raty kredytu rosły. W końcu wyjechał na stałe za granicę, tam popadł w alkoholizm i zmarł na zapalenie wątroby. Sąsiadka popadła w depresję i jest wrakiem człowieka" - kto wie, może własnie takie książki czytają w Korei Północnej? Tylko czy pozwalają się one naprawdę dowiedzieć czegoś konkretnego o opisywanym kraju? Szkoda, że nie do końca...

Książki w podobnej konwencji - historie z krajów socjalistycznych opowiedziane z perspektywy kilku - kilkunastu bohaterów czytałem już kilkukrotnie: o Albanii, Bułgarii, Korei Północnej i Wietnamie. Przyszedł czas na Kubę.
Taki pomysł na książkę jest dość bezpieczny - niby opowiadamy historię ustami zwykłych ludzi, nie oceniamy i jeteśmy obiektywni. Wszystko jednak zależy...

Kuba, kraj który od dłuższego już czasu mnie fascynuje i pociąga oraz miejsce, które bardzo chciałabym zobaczyć jest tematem reportażu pana De Palmy. Autor świetnie poradził sobie z barwnym i jednocześnie obiektywnym ukazaniem nam wyrywku z dziejów tego trochę poszkodowanego przez los państwa.

Ukazując historie kilku rodzin kubańskich, przedstawia kraj głównie skupiony na osobie Fidela Castro i jego próbom udoskonalenia kraju na swój specyficzny sposób.

To co mnie ujęło, to fakt dużego profesjonalizmu autora, który opowiada a nie ocenia, mówi ustami swoich bohaterów, nie wtrącając się w ich wersje przedstawianych wydarzeń. Dostajemy ogólny zarys historyczny po to, żeby orientować się w sytuacji. Jest to wyważona i mocno realistyczna relacja, która wprowadza czytelnika w meandry życia codziennego ludzi z różnych sfer i o różnych poglądach.

Krytykować z perspektywy czasu i tego jak zakończył się komunizm Castro na Kubie jest łatwo, ale jeśli spojrzymy na to z drugiej strony, tej bardziej kubańskiej, nie wszystko było takie biało-czarne, jak nam się wydaje. Myślę, że jednym z największych problemów tej słonecznej wyspy było nałożenie na nią embarga przez Stany Zjednoczone i kompletny brak skutecznych i właściwych działań ze strony władz kubańskich.

Dla mnie było to ciekawe, podróżnicze wydarzenie, które przynajmniej w jakiejś przynajmniej minimalnej części zaspokoiło moją ciekawość. A niektóre opowieści mocno wbiły się w moją pamięć i na długo w niej pozostaną.

Polecam.

Kuba, kraj który od dłuższego już czasu mnie fascynuje i pociąga oraz miejsce, które bardzo chciałabym zobaczyć jest tematem reportażu pana De Palmy. Autor świetnie poradził sobie z barwnym i jednocześnie obiektywnym ukazaniem nam wyrywku z dziejów tego trochę poszkodowanego przez los państwa.

Ukazując historie kilku rodzin kubańskich, przedstawia kraj głównie skupiony na...

To nie jest przewodnik po Kubie, ani poradnik gdzie wypić cuba libre. Autor opisuje, co działo się na wyspie, przed i po Fidelu. Ukazuje niezłomność Kubańczyków w walce z codziennymi przeszkodami, oraz zakłamanie władz, które nie spełniały swoich obietnic. Opisuje tu życie kilku osób, które w trudnych czasach, starały się przetrwać na pięknej wyspie.
Szkoda, że nie ma zdjęć.
Polecam.

To nie jest przewodnik po Kubie, ani poradnik gdzie wypić cuba libre. Autor opisuje, co działo się na wyspie, przed i po Fidelu. Ukazuje niezłomność Kubańczyków w walce z codziennymi przeszkodami, oraz zakłamanie władz, które nie spełniały swoich obietnic. Opisuje tu życie kilku osób, które w trudnych czasach, starały się przetrwać na pięknej wyspie.
Szkoda, że nie ma...

Autor chciał przedstawić ostatnie 80 lat życia na Kubie od strony zwykłych ludzi, wybranych spośród poznanych mu osobiście Kubańczyków. Bardzo dobry efekt zebrania wielu informacji i głębokiej znajomości materiału popsuł jednak, mieszając nadmiernie wątki, robiąc długie skoki w czasie i plącząc losy dziesiątków osób. Może zabrakło spisu postaci? w końcu bohaterami książki, których losy ucieleśniają sposób życia i transformację Kuby, są członkowie 5 rodzin a towarzyszą im liczni znajomi, przyjaciele, sąsiedzi i koledzy z pracy. W każdym razie, moim zdaniem, przedstawiając tak wiele osób, Autor skomplikował nadmiernie odbiór książki.
A szkoda, bo chętnie bym poleciła tę pozycję, jako poruszające świadectwo bolesnej walki o przetrwanie wśród ograniczeń racjonowania żywności i ciągłych braków bytowych. To również bolesne bo prawdziwe historie prób ucieczki z wyspy, która mogłaby być rajem ale pośród strzaskanych ideałów rewolucji Fidela - dla większości obywateli stała się więzieniem.

Autor chciał przedstawić ostatnie 80 lat życia na Kubie od strony zwykłych ludzi, wybranych spośród poznanych mu osobiście Kubańczyków. Bardzo dobry efekt zebrania wielu informacji i głębokiej znajomości materiału popsuł jednak, mieszając nadmiernie wątki, robiąc długie skoki w czasie i plącząc losy dziesiątków osób. Może zabrakło spisu postaci? w końcu bohaterami książki,...

Jeśli ktoś nastawia się na historię o Kubie, reżimie Castro, to raczej się rozczaruje. Książka przedstawia historie wyspy widziane oczami zwykłych ludzi. Mało tam wielkiej polityki i sensacji, a jedynie obraz ciężkiego życia na tej rajskiej wyspie na Karaibach. Dla mnie czasami nudna i najzwyczajniej nużąca, ale jednak warta przeczytania.

Jeśli ktoś nastawia się na historię o Kubie, reżimie Castro, to raczej się rozczaruje. Książka przedstawia historie wyspy widziane oczami zwykłych ludzi. Mało tam wielkiej polityki i sensacji, a jedynie obraz ciężkiego życia na tej rajskiej wyspie na Karaibach. Dla mnie czasami nudna i najzwyczajniej nużąca, ale jednak warta przeczytania.

Rewelacyjny reportaż o Kubańczykach i Kubie. Idealna książka jeżeli planujecie odwiedzić ten piękny kraj pełen kontrastów. Dzięki lekturze tej pozycji, lepiej zrozumiecie na czym polegała rewolucja Castro, jaką mentalność mają Kubańczycy oraz jak wyglądała rewolucja na Kubie.
Jak dla mnie petarda !

Rewelacyjny reportaż o Kubańczykach i Kubie. Idealna książka jeżeli planujecie odwiedzić ten piękny kraj pełen kontrastów. Dzięki lekturze tej pozycji, lepiej zrozumiecie na czym polegała rewolucja Castro, jaką mentalność mają Kubańczycy oraz jak wyglądała rewolucja na Kubie.
Jak dla mnie petarda !

Będąc na Kubie zakochałam się w tym kraju-kraju zabytkowych samochodów,ulicznej muzyce i przepięknych ,białych plażach.Co prawda mieszkałam w kurorcie,ale spotkałam na prawdę dużo sympatycznych osób,jak np. nasz prywatny przewodnik/lekarz,który oprowadził nas po tym niezwykłym kraju.
Widząc książkę na bibliotecznej półce od razu wiedziałam,że jest to książka stworzona dla mnie.Czytałam ją z wypiekami na twarzy, bo o niektórych sprawach już wiedziałam,ale i też dużo się z tej książki dowiedziałam.Poznałam historię zwykłych ludzi,którzy muszą toczyć codzienną walkę o godne życie- o pracę, mieszkanie,a nawet pożywienie i artykuły pierwszej potrzeby.Piękny kraj,piękni ludzie ,a tak zniszczony.Szkoda.

Będąc na Kubie zakochałam się w tym kraju-kraju zabytkowych samochodów,ulicznej muzyce i przepięknych ,białych plażach.Co prawda mieszkałam w kurorcie,ale spotkałam na prawdę dużo sympatycznych osób,jak np. nasz prywatny przewodnik/lekarz,który oprowadził nas po tym niezwykłym kraju.
Widząc książkę na bibliotecznej półce od razu wiedziałam,że jest to książka stworzona dla...

Kubańczycy. Zwykli ludzie w niemożliwym kraju – Anthony DePalma

Mam ambiwalentne uczucia co to tej książki. Czuć tu wielką pracę włożoną przez autora, zrozumienie, bliskość z opisywanymi ludźmi, a jednak nie udało się przełożyć to na podobną empatię ze strony czytelnika. Tekst jest przeładowany detalami, mieszają się bohaterowie i czasy, i łatwo stracić grunt – kogo tak naprawdę przedstawia nam w tym rozdziale autor.
Poza tym – rewelacyjna opowieść o Castrowskiej Kubie, dzikich wysypiskach, starych samochodach i nadludzkiej sile przetrwania. Magiczna Kuba nigdy nie była rajem i nigdy nie będzie, nie tylko ze względu na komunistyczny ustrój, ale przede wszystkim przez huragany, które regularnie nawiedzają wyspę. Niszczona od wewnątrz i od zewnątrz, a jednak wciąż lśni jak jedna z najważniejszych wysp Karaibskich.
Zasługa to niewątpliwie dzielnych mieszkańców.

Kubańczycy. Zwykli ludzie w niemożliwym kraju – Anthony DePalma

Mam ambiwalentne uczucia co to tej książki. Czuć tu wielką pracę włożoną przez autora, zrozumienie, bliskość z opisywanymi ludźmi, a jednak nie udało się przełożyć to na podobną empatię ze strony czytelnika. Tekst jest przeładowany detalami, mieszają się bohaterowie i czasy, i łatwo stracić grunt – kogo tak...

Bardzo dobry reportaż o kraju, który w imię Socjalistycznej rewolucji zamienił się dla kubańczyków w więzienie. Codzienna walka o przetrwanie, kombinowanie niezbędne do zaopatrzenia się w artykuły pierwszej potrzeby i sny o Ameryce. Kraj, który z racji wspaniałego położenia mógłby stać się rajem na ziemi stał się krajem niemożliwym do normalnego życia, a książka DePalmy w sposób przystępny i interesujący wciąga czytelnika i pozwala się zapoznać z realiami kubańskiego socjalizmu.

Bardzo dobry reportaż o kraju, który w imię Socjalistycznej rewolucji zamienił się dla kubańczyków w więzienie. Codzienna walka o przetrwanie, kombinowanie niezbędne do zaopatrzenia się w artykuły pierwszej potrzeby i sny o Ameryce. Kraj, który z racji wspaniałego położenia mógłby stać się rajem na ziemi stał się krajem niemożliwym do normalnego życia, a książka DePalmy w...