Jestem bardzo mocno rozczarowana. Zakochałam się w "Ex libris" Fadiman i do tej pory uważam ten zbiór esejów za jeden z lepszych, jakie Znak wydał, ale "W ogóle i w szczególe", co przyznaję z żalem, nie dostaje do poziomu swojego poprzednika.
Teoretycznie tak, tematy są niebanalne i intrygujące - lepidopterologia, podział na nocne marki i ranne ptaszki, lody, stosunek do flagi amerykańskiej, fascynacje literackie, bezsenność etc. Tym bardziej boli mnie zatem, że chociaż treść mogła być naprawdę ciekawa, wykonanie okazało się tak przeciętne. Gdzieś znikł iskrzący się humor, a olśniewająca erudycja z "Ex libris" ustąpiła miejsca raczej nudnej przemądrzałości (ja rozumiem literackie zamiłowania autorki nawet jeśli sama ich nie podzielam, ale ile można czytać na temat Charlesa Lamba, Wordswortha czy Coleridge'a?). Przyjęłabym zresztą i to, gdyby gorycz rozczarowania osłodziły mi cenne spostrzeżenia, głębsza refleksja, którą mogłabym podzielić z autorką (przeprowadzki i domy, upływ czasu, wartość ludzkiego życia, patriotyzm w wydaniu mocno amerykańskim), ale i tu nie napotkałam na nic, co przykuwałoby myśl na dłużej. Raczej za wszelką cenę starałam się nie dopuścić do siebie myśli, że większość z tych uwag trąci nieco banałem, sztampą i przeciętnością. A przecież to Anne Fadiman, autorka "Ex libris"!

Spodziewałam się, że pochłonę książeczkę Fadiman w najwyżej trzy wieczory, a brnęłam przez nią blisko tydzień, niecierpliwie sprawdzając, ile zostało do końca. Takie rozczarowanie!

Jestem bardzo mocno rozczarowana. Zakochałam się w "Ex libris" Fadiman i do tej pory uważam ten zbiór esejów za jeden z lepszych, jakie Znak wydał, ale "W ogóle i w szczególe", co przyznaję z żalem, nie dostaje do poziomu swojego poprzednika.
Teoretycznie tak, tematy są niebanalne i intrygujące - lepidopterologia, podział na nocne marki i ranne ptaszki, lody, stosunek do...