Książka nie jest edukacyjna, bo napisana nie przez specjalistę, a brytyjskiego dziennikarza, jednak miłośnikom psów powinna się podobać.
Książka skupia się na tym jak silna więź łączy nas z psami, jak ważną częścią naszego życia się stały. Jednocześnie opowiada o tym jak ta więź narodziła się już tysiące lat temu. Od czasów kamienia łupanego do obecnych. Od malowideł na ścianach jaskiń po zdjęcia na instagramie.
Momentami mnie trochę nużyła, ale były też fragmenty bardzo ciekawe jak opowieść o losch psów w czasie II wojny światowej, o pierwszych cmenatrzach dla psów, które pojawiły się już w XIX wieku, niezwykle historie psiej lojalności i wierności i różne ciekawostki jak klonowanie psów czy o tym jak to się stało, że ludzie zaczęli tworzyć psie hybrydy.

Książka nie jest edukacyjna, bo napisana nie przez specjalistę, a brytyjskiego dziennikarza, jednak miłośnikom psów powinna się podobać.
Książka skupia się na tym jak silna więź łączy nas z psami, jak ważną częścią naszego życia się stały. Jednocześnie opowiada o tym jak ta więź narodziła się już tysiące lat temu. Od czasów kamienia łupanego do obecnych. Od malowideł na...

Przekartkowane, miałam wrażenie, że czytam to urywki z Horowitz to z Tor Åge Bringsværd'a (Hau psy pieski i bestie),to z prac S. Corena. Misz, masz. Najbardziej podobał mi się rozdział o psach w malarstwie. Ale w sumie mimo tematyki źle się czytało, wobec czego fragmenty o faktach wiele razy już czytanych w innych publikacjach były tylko skanowane wzrokiem i zanim się obejrzałam był koniec. Kiepska kompilacja, mocno odtwórcza.

Przekartkowane, miałam wrażenie, że czytam to urywki z Horowitz to z Tor Åge Bringsværd'a (Hau psy pieski i bestie),to z prac S. Corena. Misz, masz. Najbardziej podobał mi się rozdział o psach w malarstwie. Ale w sumie mimo tematyki źle się czytało, wobec czego fragmenty o faktach wiele razy już czytanych w innych publikacjach były tylko skanowane wzrokiem i zanim się...

Luźno napisana, rozpoczęła się bardzo fajnie, ale potem była trochę nierówna. To znaczy, spodziewałam się więcej opowiadania o historii więzi z psami i więcej o samych psach, a książka jest głównie o funkcjonowaniu psów w naszej kulturze? Tzn filmach, książkach, sportach. Spodziewałam się innej tematyki, dlatego nie wszystkie rozdziały były dla mnie interesujące, ale fajny luźny język i dużo ciekawostek w miarę to rekompensuje.

Luźno napisana, rozpoczęła się bardzo fajnie, ale potem była trochę nierówna. To znaczy, spodziewałam się więcej opowiadania o historii więzi z psami i więcej o samych psach, a książka jest głównie o funkcjonowaniu psów w naszej kulturze? Tzn filmach, książkach, sportach. Spodziewałam się innej tematyki, dlatego nie wszystkie rozdziały były dla mnie interesujące, ale fajny...

Czas zakończyć nierówną walkę z tą książką i przyznać się do porażki. Nie dam rady. Mam na liście „do przeczytania” tyle książek (w tym wiele o psach),że szkoda mi tracić czas na tą, a wiedzcie, że rzadko mi się zdarza nie przeczytać do końca.

Zupełnie nie wiem o co chodziło autorowi tej książki kiedy zaczął ją pisać, jaka była jej myśl przewodnia. Odbieram ją jako twór o wszystkim i o niczym, w dodatku podany w nudny sposób. Przerywałam i wracałam do niej wiele razy, wiele razy cofałam się przez przypadek by po kilku, albo nawet kilkunastu stronach zorientować się, że już to czytałam… Miała to być książka o psach, a wyszła w głównej mierze o ludziach i to też pewnie mnie od niej odstręczało.

Czas zakończyć nierówną walkę z tą książką i przyznać się do porażki. Nie dam rady. Mam na liście „do przeczytania” tyle książek (w tym wiele o psach),że szkoda mi tracić czas na tą, a wiedzcie, że rzadko mi się zdarza nie przeczytać do końca.

Zupełnie nie wiem o co chodziło autorowi tej książki kiedy zaczął ją pisać, jaka była jej myśl przewodnia. Odbieram ją jako twór...

Spodziewałem się więcej konkretów i ciekawostek naukowych, a dostałem coś w rodzaju reportażu i pamiętnika.
W rozdziale o tym jak ludzie przeżywają śmierć psa aż mi się łza w oku zakręciła. Może to dlatego, że mam 11-letnią labradorkę, która już zbliża się do końca :( Aż nie chcę myśleć co będzie jak umrze.

Spodziewałem się więcej konkretów i ciekawostek naukowych, a dostałem coś w rodzaju reportażu i pamiętnika.
W rozdziale o tym jak ludzie przeżywają śmierć psa aż mi się łza w oku zakręciła. Może to dlatego, że mam 11-letnią labradorkę, która już zbliża się do końca :( Aż nie chcę myśleć co będzie jak umrze.

Takie pitu pitu. Czytałam i czytałam i nie mogłam przeczytać -takie to było nudne.
Autor pisze niby o psach, ale tak naprawdę o wszystkim co ma jakiś związek z psami - pisze tak anegdotycznie, trochę o tym trochę o tamtym, o niczym porządnie. Wszystko takie przemieszane i nużące.

Autor napisał o komiksach z psami, może gdybym znała te komiksy byłoby to ciekawe. Prawie zasnęłam czytając o psich imionach. Autor napisał o swoim zachwycie nad obrazami, na których są psy -i np grają w karty, o fotografach którzy robią zdjęcia psom poprzebieranym za ludzi, o psich nagrobkach.
Może i coś tam było ciekawego, ale jak już przebrnęłam przez całą ksiązkę -to nic szczególnie ciekawego nie pamiętam.

Autora zachwycają zdjęcia psów poprzebieranych za ludzi , czy obrazy z psami udającymi ludzi- jest tym autentycznie zafascynowany. Mam wrażenie, ze cała jego książka jest właśnie o psach udających ludzi - o rozmowach ludzi z psami, jakby były ludźmi, o psach przebranych w garnitury i grających w karty, palących cygara, o gadających i przemądrzałych psach w komiksach, które dają złote rady czytelnikom.

Serio nie widzę w tym nic ciekawego ani ładnego. Psy to nie ludzie. Wyżeł przebrany w ludzki płaszcz przeciwdeszczowy, czy w garnitur i krawat jest przygnębiający, a nie zabawny. Psy są takie super , właśnie dlatego ze są psami -po co udawać, że są ludźmi?

Takie pitu pitu. Czytałam i czytałam i nie mogłam przeczytać -takie to było nudne.
Autor pisze niby o psach, ale tak naprawdę o wszystkim co ma jakiś związek z psami - pisze tak anegdotycznie, trochę o tym trochę o tamtym, o niczym porządnie. Wszystko takie przemieszane i nużące.

Autor napisał o komiksach z psami, może gdybym znała te komiksy byłoby to ciekawe. Prawie...

''Najlepszy przyjaciel psa. Historia nierozerwalnej więzi" autorstwa Simon Garfield. Sięgając po książkę, byłem zafascynowany słowami opisu lektury czyt. "ujawnia sekrety najlepszych trenerów, odkrywa psychologię związku pies-człowiek". Jako uczeń tech. weterynarii bez chwili zastanowienia zakupiłem książkę, lecz niestety już w połowie lektury wiedziałem, że mocno się rozczaruję.

Autor podzielił książkę na czternaście rozdziałów, z czego pięć przykuło moje zainteresowanie. W mojej opinii utwór można było zakończyć już w połowie. Miałem wrażenie, że czytam zlepek publikacji i historyjek na temat piesków a większość z nich jest wrzucana na siłę. Oczywiście nie jest to minus, tak tworzy się książki popularnonaukowe, lecz autor chciał ich wrzucić jak najwięcej, a każda następna powtarzała morały z poprzedniej. Przez ten zabieg odpuszczałem końcowe strony rozdziałów, bo czułem, że czytam to samo, lecz z innym bohaterem (psem). Dobił mnie rozdział, gdzie przez szesnaście stron autor wymienia i tłumaczy imiona psów. Oczywiście tobie może spodobać się tego typu rozdział, jednak ja zasypiałem. Jeśli miałbym opisać książkę w paru słowach, powiedziałbym, nudząca, powtarzająca się, lecz z paroma naprawdę interesującymi rozdziałami. Gdy wyrzucimy powtórzenia i na siłę wprowadzane publikacje i rozdziały, możemy się z książki dużo dowiedzieć. Ba! Mnie książka podsunęła ciekawe wnioski na temat hodowli psów rasowych i ich właścicieli.

Książkę polecam dla naprawdę zapalonych psiarzy, osobiście lektura mnie wymęczyła, lecz widzę jej pozytywne strony. Każdy może znaleźć coś dla siebie, jeśli interesuję was tematyka psiaków.

''Najlepszy przyjaciel psa. Historia nierozerwalnej więzi" autorstwa Simon Garfield. Sięgając po książkę, byłem zafascynowany słowami opisu lektury czyt. "ujawnia sekrety najlepszych trenerów, odkrywa psychologię związku pies-człowiek". Jako uczeń tech. weterynarii bez chwili zastanowienia zakupiłem książkę, lecz niestety już w połowie lektury wiedziałem, że mocno się...

Książka idealna dla wszystkich kochających psy. Porusza przeróżne tematy: od historii udomowienia psów, przez najbardziej znanych psich bohaterów (tych prawdziwych, jak i komiksowych),aż do śmierci i żałoby po ukochanych pupilach. Ciekawa, czasem zabawna, momentami wzruszająca opowieść o naszych psich bratnich duszach.

Książka idealna dla wszystkich kochających psy. Porusza przeróżne tematy: od historii udomowienia psów, przez najbardziej znanych psich bohaterów (tych prawdziwych, jak i komiksowych),aż do śmierci i żałoby po ukochanych pupilach. Ciekawa, czasem zabawna, momentami wzruszająca opowieść o naszych psich bratnich duszach.

Zacznijmy od tego, że imię i nazwisko autora, tak dla kontrastu, kojarzy się z kotami 😂

Książka w całości dotyczy psiaków. Autor opowiada historię psów - zaczyna od tego jak to się stało, że zostały udomowione. Dodatkowo, pozostając w aspekcie genetycznym, tłumaczy, w jaki sposób powstają psie hybrydy.
Dla mnie jest to naprawdę interesujące zagadnienie, które powinno być unormowane prawnie.

Podobał mi się również rozdział, w którym przytaczane są poszczególne tytuły utworów literackich, w których to właśnie psy pełnią ważną rolę.

Opisany jest też przykład wierności psów, a na tego potwierdzenie przytoczona historia Hachiko. Ale jak się okazuje, to nie jedyne takie wydarzenie na świecie.

Interesujący jest też fragment , w którym opisywane są najpopularniejsze imiona dla czworonogów. Jednak istny szczyt fantazji osiągnęli w tym temacie Francuzi, którzy nadając imiona psom rasowym muszą na dany rok trzymać się danej litery alfabetu. Czyli w praktyce, nie trzeba pytać właściciela psa ile lat ma jego pupil, wystarczy zapytać jak się wabi.

Reasumując jest to książka zdecydowanie odpowiednia dla fanów swoich czworonogów 👍

Zacznijmy od tego, że imię i nazwisko autora, tak dla kontrastu, kojarzy się z kotami 😂

Książka w całości dotyczy psiaków. Autor opowiada historię psów - zaczyna od tego jak to się stało, że zostały udomowione. Dodatkowo, pozostając w aspekcie genetycznym, tłumaczy, w jaki sposób powstają psie hybrydy.
Dla mnie jest to naprawdę interesujące zagadnienie, które powinno być...

Chwilami ciekawa, chwilami nudna. Mimo wszystko polecam dla każdego miłośnika psów.

Chwilami ciekawa, chwilami nudna. Mimo wszystko polecam dla każdego miłośnika psów.