Na starość chyba zostanę fanką Stine'a. Jako dziecko lubiłam odcinki "Gęsiej Skórki", jako młodsza nastolatka uwielbiałam "Ulicę strachu", a w tym roku wróciłam do obu jako 25-latka i nadal czerpie z tego frajdę. Szczególnie "Ulica Strachu" ostatnio mnie uzależniła, mimo że miałam w planach przeczytać tylko jedną część czy dwie, tak w ramach odskoczni od "dorosłych książek".

Jeśli o "Idealną dziewczynę" chodzi - już po przeczytaniu samego opisu książki prawdopodobnie zaczyna nam coś w głowie świtać. Głównemu bohaterowi niestety nie zaświtało.
Jego dziewczyna, Sharon, ginie w dość makabryczny sposób podczas wypadku na sankach. Po roku na Ulicy Strachu pojawia się Rosha - dziewczyna idealna, w której Brady ślepo się zakochuje. Od tego czasu sytuacje zagrażające jego życiu zaczynaja się namnażać, czego on zdaje się nie zauważać, do tego chłopak ciągle jest obserwowany przez dziewczynę ze zmasakrowaną twarzą. I jeszcze w międzyczasie próbuje zwodzić przyjaciółkę, która jest w nim zakochana, bo niby jest miła, ładna i pomocna, ale jednak Brady dochodzi do wniosku, że woli blondynki.
Po przeczytaniu tego wszystkiego miałam bardzo mocne podejrzenia co do zakończenia całej historii i nie pomyliłam się. Ale nawet mimo tego pan Stine minimalnie mnie zaskoczył, więc za epilog dałam jedną gwiazdkę więcej niż planowałam.
Nie jest to do tej pory najgorsza z "Ulicy Stachu", nie jest też najlepsza. Nie żałuję, ze poświęciłam jej chwilkę, ale też bez żalu przechodzę do kolejnej części z serii, z małą nadzieją, że będzie trochę lepiej.

Na starość chyba zostanę fanką Stine'a. Jako dziecko lubiłam odcinki "Gęsiej Skórki", jako młodsza nastolatka uwielbiałam "Ulicę strachu", a w tym roku wróciłam do obu jako 25-latka i nadal czerpie z tego frajdę. Szczególnie "Ulica Strachu" ostatnio mnie uzależniła, mimo że miałam w planach przeczytać tylko jedną część czy dwie, tak w ramach odskoczni od "dorosłych...