„Dobry, zły i nieumarły” to drugi tom przygód Rachel Morgan, czarownicy żyjącej w Zapadlisku, mroczniejszej części Cincinnati. Jakby tego było mało, mieszka w kościele. Z wampirzycą. Tym razem w mieście szaleje niezidentyfikowany seryjny morderca czarownic. Rachel oczywiście od razu zakłada, że to Trent, a znalezione na jego posesji zwłoki zdają się to potwierdzać. W między czasie Ivy usiłuje uczynić z niej swoją potomkinię, a my mamy okazję znienawidzić najstarszego wampira w mieście.

Nie wiem jak innym, ale mi ta część wydaje się być lepiej napisana niż pierwsza. Co prawda „Przynieście mi głowę wiedźmy” czytałam dość dawno temu, bo miną już ze dwa lata, ale i tak. Tutaj jakoś wszystko wydawało się być bardziej zwarte, konkretne, a śledztwo ciekawsze (ubarwiane przez częste odwiedziny demona). W dodatku autorka przybliżyła nam nieco dzieciństwo Rachel. Okazuje się, że ona i Trent mają ze sobą więcej wspólnego, niż oboje chcieliby przyznawać.

Lubię pisarstwo Kim Harisson. Jeślibym położyła przed sobą wszystkie książki traktujące o wampirach i należące do kategorii „paranormal”, to jej seria jest zdecydowanie jedną z lepszych. Konkretna, twarda, z postaciami dobrze opisanymi, posiadającymi więcej niż tylko ładną buzię. A dodatku dobrze stopniuje ich rozwój, pogłębiając ich obraz w naszych oczach. Taki Trent na przykład. Bardzo mnie ciekawi i zdecydowanie jest skomplikowaną, interesującą osobą. Aczkolwiek idealny wygląd bohaterów nieco przeszkadza. Za dużo blond włosów, umięśnionych klat, szczupłych sylwetek i tak dalej. Ale da się na to przymknąć oko. Rachel ma piegi ;). Jak zwykle w tego typu książkach, jest tu też sporo erotyki, choć w tej konkretnej akurat więcej zmysłowości. Ci, którzy lubią magię powinni być usatysfakcjonowani. Sporo tutaj mrocznych zaklęć, widzenia drugim wzrokiem, sięgania do magicznych linii i zamykania kręgów. Amulety i gotowanie w kociołku też się znajdzie.

I tak naprawdę nie za bardzo wiem, co mam pisać, aby za dużo nie zdradzić. Książka bardzo mi się podobała, wciągnęła na całego i najchętniej czytałabym już część trzecią, gdzie na pewno zostaną pociągnięte wątki, wcale nie zamknięte. Liczę na odkrycie tajemnicy Trenta, a także jestem ciekawa co dalej stanie się z Ivy, która bardzo w tej części została pokrzywdzona. Szkoda, bo ogromnie ją lubię. O, znalazłam jeden mankament tej książki. Wydaje się jakby Rachel pociągała dosłownie każdego. Jest chemia między nią i Ivy, między nią a Kistem, między nią a Trentem, między nią a Nickiem, a nawet mam wrażenie, że między nią a Glennem (a przynajmniej on sprawia wrażenie, jakby lubił o niej myśleć). Bez przesady, podobno aż tak piękna nie jest. Także jestem ciekawa na kim skupi się wątek romantyczny w części trzeciej. Na ślubnym kobiercu obstawiałabym ją i Trenta ;).

Jednym słowem, polecam.

„Dobry, zły i nieumarły” to drugi tom przygód Rachel Morgan, czarownicy żyjącej w Zapadlisku, mroczniejszej części Cincinnati. Jakby tego było mało, mieszka w kościele. Z wampirzycą. Tym razem w mieście szaleje niezidentyfikowany seryjny morderca czarownic. Rachel oczywiście od razu zakłada, że to Trent, a znalezione na jego posesji zwłoki zdają się to potwierdzać. W między...