Strata czasu, okropnie przegadana mowa motywacyjna na 300 stron. Miałam nadzieję, że znajdę tu odniesienia do badań dotyczących tego, jak cukier działa na mózg itp., a takich informacji jest zaledwie garstka. Jeśli ktoś jest zainteresowany dietą bezcukrową, polecam przejść od razu do przepisów albo po prostu przejrzeć książkę, bo każdy rozdział mógłby zająć dwie strony, w kółko to samo.

Strata czasu, okropnie przegadana mowa motywacyjna na 300 stron. Miałam nadzieję, że znajdę tu odniesienia do badań dotyczących tego, jak cukier działa na mózg itp., a takich informacji jest zaledwie garstka. Jeśli ktoś jest zainteresowany dietą bezcukrową, polecam przejść od razu do przepisów albo po prostu przejrzeć książkę, bo każdy rozdział mógłby zająć dwie strony, w...

Teraz to już przestaje się dziwić, że poradniki mają złą opinie… tyle badziewiastych książek ostatnio z tego rodzaju przeczytałam, że aż szok…

Ta pozycja DRAMAT. Kolejny DRAMAT, po niefortunnej serii czytania książek o niczym.

Teraz to już przestaje się dziwić, że poradniki mają złą opinie… tyle badziewiastych książek ostatnio z tego rodzaju przeczytałam, że aż szok…

Ta pozycja DRAMAT. Kolejny DRAMAT, po niefortunnej serii czytania książek o niczym.

Jest to coachingowy bełkot. Poznałam życiorys autorki z wielokrotnymi powtórkami i rzucanym co chwila "wiem co czujesz, też przez to przechodziłam. Ten przeklęty cukier i mąka!!!!". Szczerze liczyłam na jakieś ciekawe propozycje posiłków albo jak je układać czy po prostu dowiedzieć się co jeszcze ciekawego można jeść. Propozycji posiłków jest kilka stron na końcu ale nieciekawych. Strata czasu.

Jest to coachingowy bełkot. Poznałam życiorys autorki z wielokrotnymi powtórkami i rzucanym co chwila "wiem co czujesz, też przez to przechodziłam. Ten przeklęty cukier i mąka!!!!". Szczerze liczyłam na jakieś ciekawe propozycje posiłków albo jak je układać czy po prostu dowiedzieć się co jeszcze ciekawego można jeść. Propozycji posiłków jest kilka stron na końcu ale...

Oj, książka zawiodła mnie bardzo. Być może dlatego, że nie objadam się kompulsywnie, a po prostu lubię słodycze. Już mocno ograniczyłam spożywanie cukru a książka miała mi pomóc wyeliminować go z mojej diety całkowicie, definitywnie i nieodwołalnie.
Tymczasem zmęczyły mnie rozwlekłe, powtarzające się wywody autorki na temat jej doświadczeń z cukrem. Dużo obiecuje ale odniosłam wrażenie, że podpiera się swoim doświadczeniem potraktowanym zbyt pobłażliwie aby stało się wiarygodne.
Nie znalazłam w tej książce nic na czym mogłabym oprzeć moją wolę zerwania z nałogiem.

Oj, książka zawiodła mnie bardzo. Być może dlatego, że nie objadam się kompulsywnie, a po prostu lubię słodycze. Już mocno ograniczyłam spożywanie cukru a książka miała mi pomóc wyeliminować go z mojej diety całkowicie, definitywnie i nieodwołalnie.
Tymczasem zmęczyły mnie rozwlekłe, powtarzające się wywody autorki na temat jej doświadczeń z cukrem. Dużo obiecuje ale...

Otóż samodzielnie paradoks dostałam, bo wybrałam książkę przez okładkę mówiącą do mnie 😅

Czytając ją i zajadając ciastka, zaczęłam inaczej myśleć o cukrze. I ona też dorzuciła swoje argumenty czemu warto przejść na keto dietę 😋

Książka jest bardzo lekka, w przystępny sposób opowiada o doświadczeniach autorki o jej trudnościach opanowania ciała. Nie czułam, że na mnie krzyczy ale wyjaśnia dużo na temat spożywaniu cukru w USA. Warta przeczytania 👍

Otóż samodzielnie paradoks dostałam, bo wybrałam książkę przez okładkę mówiącą do mnie 😅

Czytając ją i zajadając ciastka, zaczęłam inaczej myśleć o cukrze. I ona też dorzuciła swoje argumenty czemu warto przejść na keto dietę 😋

Książka jest bardzo lekka, w przystępny sposób opowiada o doświadczeniach autorki o jej trudnościach opanowania ciała. Nie czułam, że na mnie...

Książka, w której pokładałam duże nadzieje. Czekała cierpliwie na moim stosie hańby i miałam nadzieję, że uda się nauczyć czegoś nowego.

I nie chodzi o to, żeby zerwać z cukrem, bo deficyt w sklepach 😅 tylko dlatego, że on nic dobrego do zdrowia nie wnosi.

Zmęczyła mnie ta książka i nawet nie przeczytałam jej w całości, za dużo tekstu. Rozciągnięte to na opisy, które można by streścić i na pewno byłoby lepszym odbiorem dla czytelnika. Są tutaj również historie osób, które borykały się z problemem cukrowym.
Przeczytałam może z 2 i żadna nie przemówiła do mnie.

No nic. Trudno. Ja nie dowiedziałam się z niej nic odkrywczego. Miłości nie będzie. A z cukrem zobaczymy.

Książka, w której pokładałam duże nadzieje. Czekała cierpliwie na moim stosie hańby i miałam nadzieję, że uda się nauczyć czegoś nowego.

I nie chodzi o to, żeby zerwać z cukrem, bo deficyt w sklepach 😅 tylko dlatego, że on nic dobrego do zdrowia nie wnosi.

Zmęczyła mnie ta książka i nawet nie przeczytałam jej w całości, za dużo tekstu. Rozciągnięte to na opisy, które...

Napiszę tak - książka zawierała kilka naprawdę fajnych pomysłów na szybkie śniadania i przekąski, które pewnie wykorzystam w codziennym życiu. Reszta - hmm... - mnie osobiscie nie przekonała i nie przepadla do gustu. Spodziewałam się więcej naukowych tez o szkodliwości cukru, jego uzalezniajcych właściwościach, dzialania na organizm, w zamian otrzymałam pseudopsychologiczne wywody o toksycznym związku z cukrem.

Napiszę tak - książka zawierała kilka naprawdę fajnych pomysłów na szybkie śniadania i przekąski, które pewnie wykorzystam w codziennym życiu. Reszta - hmm... - mnie osobiscie nie przekonała i nie przepadla do gustu. Spodziewałam się więcej naukowych tez o szkodliwości cukru, jego uzalezniajcych właściwościach, dzialania na organizm, w zamian otrzymałam pseudopsychologiczne...

7.5⭐️

7.5⭐️

“Pożywienie jest czymś więcej niż tylko tym co wkładamy do ust: jest czymś o s o b i s t y m”
“Jak zerwać z cukrem” to książka, która udowadnia, że problemów z wagą i odżywianiem nie rozwiąże silna wola, czy kolejna dieta. Musi to być zmiana sposobu myślenia i podejścia do odżywiania. Na początku autorka przedstawia nam swoją historię związaną z cukrem. Pokazuje kiedy i w jaki sposób zdała sobie sprawę, że jest od niego uzależniona. Zwraca też uwagę na nasz emocjonalny związek z jedzeniem Następnie Molly przedstawia pokazuje, że nie tylko ona jest uzależniona od cukru, ale także każdy czytelnik. Molly krok po kroku prowadzi nas i pokazuje jak zerwać nie tylko z cukrem, ale również z białą mąką.
Autorka nasze podejście do cukru i białej mąki przedstawia nam jako metaforę toksycznego związku, w którym jesteśmy uwięzieni. Dzięki temu “Jak zerwać z cukrem” czyta się szybko i przyjemnie, a wiedza trafia tam gdzie powinna ;)
Kolejnym tematem, jaki podejmuje autorka jest temat diet. Udowadnia nam, że zmiana żywienia nie powinna być dietą “na chwilę”. Ma to być zmiana stylu życia, na całe życie. Autorka przedstawia nam plan, jak w 66 dni odzyskać kontrolę nad swoim życiem i nauczyć się żyć i odżywiać od nowa. W książce są zawarte rady jak przejść na dietę bezcukrową oraz przykłady jadłospisów.
“Jak zerwać z cukrem” to poradnik jakiego jeszcze nie czytałam, ale uważam, że brakuje takich uświadamiających, że dieta na chwile nie rozwiąże problemów z wagą czy odżywianiem. Jedyne do czego mogę się przyczepić to, to, że autorka podkreśla, że mąka pełnoziarnista jest jak najbardziej wskazana, a zabroniona jest mąka biała. Natomiast w książce zostało przetłumaczone, że zabroniona jest po prostu mąka. Jednak po za tym malutkim błędem nie mogę się do niczego przyczepić. Uważam, że każdy powinien przeczytać tę “Jak zerwać z cukrem”, a powinna to być lektura obowiązkowa dla tych, którzy chcą zmienić swoje odżywianie.

“Pożywienie jest czymś więcej niż tylko tym co wkładamy do ust: jest czymś o s o b i s t y m”
“Jak zerwać z cukrem” to książka, która udowadnia, że problemów z wagą i odżywianiem nie rozwiąże silna wola, czy kolejna dieta. Musi to być zmiana sposobu myślenia i podejścia do odżywiania. Na początku autorka przedstawia nam swoją historię związaną z cukrem. Pokazuje kiedy i w...

Jestem totalnie zawiedziona :(

Jestem totalnie zawiedziona :(