Książka ,, A jednak '' pokazuje przede wszystkim zmagania człowieka niewidomego z życiem tym codziennym, tym zawodowym i tym osobistym. Trudno tak naprawdę ją ocenić prawidłowo ? Rzetelnie. Z jednej strony mamy opisany świat ludzi niewidomych całkowicie, bądź też ludzi słabo widzących , ludzi którzy trochę widzą, ale w niedługim czasie tracą wzrok w zupełności ich zmagania z rzeczywistością, z otoczeniem, są tutaj ich problemy, radości, smutki i zwykłe normalne życie. Jest tutaj także opis niezwykłej siły, determinacji aby osiągnąć cel w życiu być samodzielnym, mało zależnym od otoczenia , nie chcąc litości, nie użalać się nad sobą i nad swoim brakiem , iść, przeć do przodu tak to tutaj jest piękne, jednak jest też inna ta druga strona. Pierwsze małżeństwo tak mi się zdaje autora było z miłości, obustronnej , taka miłość czasem naiwna, niedorosła, ale piękna, bo prawdziwa. I tutaj mam żal do autora za kilka gorzkich słów.....( ale nie będę się rozpisywał ). Drugi związek wystawiona została laurka zbyt piękna moim zdaniem. Drugi związek moim zdaniem opiera się bardziej na namiętności i paradoksalnie jest to forma obopólnej ucieczki tych dwojga od ,,tamtego życia '' które zostawili za drzwiami.
Za dużo momentami tych ,,ochów '' i ,,achów '' mam na myśli scenę w pociągu zupełnie niepotrzebne to wszystko było, trąci tutaj ustawką.
Sam zarys postaci no cóż człowiek pełen sprzeczności. Z jednej strony silny aby przezwyciężyć i pokonać problemy jakie się piętrzą, z drugiej strony jakby człowiek niedojrzały emocjonalnie.....takie odnoszę wrażenie.....

Książka ,, A jednak '' pokazuje przede wszystkim zmagania człowieka niewidomego z życiem tym codziennym, tym zawodowym i tym osobistym. Trudno tak naprawdę ją ocenić prawidłowo ? Rzetelnie. Z jednej strony mamy opisany świat ludzi niewidomych całkowicie, bądź też ludzi słabo widzących , ludzi którzy trochę widzą, ale w niedługim czasie tracą wzrok w zupełności ich zmagania...

Przypadek zrządził, że to już moja trzecia tegoroczna książka powiązana z Poznaniem. :) Sięgnąłem po nią ze względu na występujące pod innymi imionami osoby z mojej rodziny. Poszukiwanie ich na kartach książki to niewyobrażalna frajda!

"A jednak" to fabularyzowana autobiografia Pana Krzysztofa. Urzekł mnie w niej sposób przedstawienia osób niewidomych/niepełnosprawnych. Nie było biadolenia, tragizowania i wymuszania współczucia. Niepełnosprawność została pokazana jako niedogodność z którą można całkiem nieźle sobie radzić i spełniać marzenia... choć nie wszyscy sobie z tym radzą. Życie Tomka przypomina momentami skazanego na wieczne cierpienie bohatera mitologii, gdy jest dobrze, coś się musi sknocić... ale finał to wielka dawka optymizmu.

Scenariusz powieści napisało życie autora i czasami wpływa to na płynność akcji. Widać, że dla piszącego ważne w życiu były kobiety i romanse, opisywane ochoczo i wydaje się, że bez pominięcia jakiejkolwiek "koleżanki" :) Sceny z pociągu wydają się niespójne z resztą, niepotrzebne.

Książka dobrze wydana, odpowiednia czcionka i ciekawa okładka. Czyta się szybko.

Polecam dla osób szukających optymizmu i niezwykłych bohaterów.

Przypadek zrządził, że to już moja trzecia tegoroczna książka powiązana z Poznaniem. :) Sięgnąłem po nią ze względu na występujące pod innymi imionami osoby z mojej rodziny. Poszukiwanie ich na kartach książki to niewyobrażalna frajda!

"A jednak" to fabularyzowana autobiografia Pana Krzysztofa. Urzekł mnie w niej sposób przedstawienia osób...

Książka którą bardzo dobrze się czyta, wciąga i zaskakuje.

Książka którą bardzo dobrze się czyta, wciąga i zaskakuje.

Skończyłam czytać #ajednak i szczerze mówiąc nie do końca wiem co o niej myśleć. Historia sama w sobie była całkiem ciekawa, czułam się tak jakbym słuchała opowieści o znajomym i dowiadywała się od kogoś co u niego, jak mu się żyje itd.

Szczerze mówiąc spodziewałam się trochę czegoś lepszego (oceniłam książkę po okładce i opisie 🙈).

Mając na uwadze, że historia napisana jest w oparciu o doświadczenia samego autora mogę powiedzieć, że los osób niewidomych jest bardzo skomplikowany i trudny. Jednak mam szacunek do tego, że ci ludzie potrafią sobie tak dobrze radzić. Wychodzą z domu, pracują, prowadzą życie towarzyskie (czasami bardzo bujne, jak w przypadku głównego bohatera 😁)

Podsumowując, ta pozycja jest bardzo spokojna w swej treści, nie ma morza emocji, którymi spodziewałam się, że będzie ociekać, ale otwiera oczy ludziom mającym zdrowy zmysł wzroku na to, że są takie osoby, które trzeba wspierać, bo ich życie jest o wiele trudniejsze niż nasze.

Skończyłam czytać #ajednak i szczerze mówiąc nie do końca wiem co o niej myśleć. Historia sama w sobie była całkiem ciekawa, czułam się tak jakbym słuchała opowieści o znajomym i dowiadywała się od kogoś co u niego, jak mu się żyje itd.

Szczerze mówiąc spodziewałam się trochę czegoś lepszego (oceniłam książkę po okładce i opisie 🙈).

Mając na uwadze, że historia napisana...

Tomek Wilczek pamiętał twarze swoich rodziców, kolory, kształty. Dotknął piękna świata. Wkrótce jednak choroba odebrała mu wzrok, ale nie odebrała mu sił.
Historia, zainspirowana jest prawdziwą drogą życiową autora.

Książka pełna emocji, prawdy, bólu, ta trudna droga bohatera uświadamia nam że warto walczyć o swoje marzenia i zawsze należy mieć wiarę w lepsze jutro
.
.
Długo zastanawiałam się, co mam napisać na temat tej książki.
I niedawno, przez zupełny przypadek natknęłam się na taką wypowiedź:

"Doceniaj zwyczajne dni, zwyczajne sprawy i chwile. Bo dopiero kiedy je stracisz, przekonasz się, że te najzwyklejsze liczą się najbardziej."

Pomyślałam, że to będzie idealna puenta do opowieści Krzysztofa Galasa

Tomek Wilczek pamiętał twarze swoich rodziców, kolory, kształty. Dotknął piękna świata. Wkrótce jednak choroba odebrała mu wzrok, ale nie odebrała mu sił.
Historia, zainspirowana jest prawdziwą drogą życiową autora.

Książka pełna emocji, prawdy, bólu, ta trudna droga bohatera uświadamia nam że warto walczyć o swoje marzenia i zawsze należy mieć wiarę w lepsze jutro
.
....

Obyczajowa, ale inna od innych. Tak mogę napisać. Porusza problem niepełnosprawności i jak osoba z daną niepełnosprawnością radzi sobie w życiu. Podsumowując .."Zdrowy czy niepełnosprawny, ludzie są różni. Jeden robi wszystko i nie może na miejscu usiedzieć, a drugi czuje się z jakiegoś powodu gorszy i życie jest dla niego zbyt ciężkie". Tak można podsumować.

Obyczajowa, ale inna od innych. Tak mogę napisać. Porusza problem niepełnosprawności i jak osoba z daną niepełnosprawnością radzi sobie w życiu. Podsumowując .."Zdrowy czy niepełnosprawny, ludzie są różni. Jeden robi wszystko i nie może na miejscu usiedzieć, a drugi czuje się z jakiegoś powodu gorszy i życie jest dla niego zbyt ciężkie". Tak można podsumować.

Tomek Wilczek pamiętał twarze swoich rodziców,kolory,kształty.Dotknął na chwilę piękna tego świata.Wkrótce jednak światło w jego oczach zgasło,bo choroba odebrała mu wzrok.Nie odebrała mu jednak sił i Tomek stał się jednym z lepszych niepełnosprawnych pływaków.
Traumatyczne przeżycia w ośrodku szkolno wychowawczym i rozłąka z rodziną zbudowały w nim wolę walki i chęć do pokonywania własnych słabości.
Czy Tomek spełni wszystkie swoje marzenia?
Czy odnajdzie prawdziwą miłość,której tak usilnie szuka?

Inspirowana prawdziwą drogą autora książka jest pełna emocji:cierpienia, gorzkich chwil, ale i radości.
Autor chce nam pokazać, że z inwalidztwem można normalnie funkcjonować, mieć marzenia i cieszyć się życiem.
Ta wzruszająca opowieść o blaskach i cieniach bardzo mi się podobała i nie ukrywam, że jest mi szczególnie bliska, ponieważ ja także miałam chłopaka, który był osobą niedowidzącą i jak nasz bohater uczył się w studium masażu w Krakowie.
Ja też tam przyjeżdżałam,więc bardzo miło czytało mi się o miejscu z którym wiążą się również moje wspomnienia.
Jeśli macie ochotę wysłuchać pasjonującej historii człowieka zmagającego się ze swoimi słabościami, wojownika o romantycznej duszy, to serdecznie zapraszam do czytania!

Tomek Wilczek pamiętał twarze swoich rodziców,kolory,kształty.Dotknął na chwilę piękna tego świata.Wkrótce jednak światło w jego oczach zgasło,bo choroba odebrała mu wzrok.Nie odebrała mu jednak sił i Tomek stał się jednym z lepszych niepełnosprawnych pływaków.
Traumatyczne przeżycia w ośrodku szkolno wychowawczym i rozłąka z rodziną zbudowały w nim wolę walki i chęć do...

Ciężko mi nieraz opowiedzieć o sobie kilka zdań, więc jestem sobie w stanie wyobrazić, jak trudno jest, stworzyć powieść opartą o własne życie. Nie wiem w jakim stopniu książka „A jednak”, odzwierciedla biografię autora, czy wszystkie wydarzenia miały miejsce, czy tylko ich część stanowiła inspirację do stworzenia tej historii. Ta książka na pewno sprawi, że będziecie bardziej doceniać to, co macie, będziecie czerpać radość z życia i przymykać oko na błahe problemy. Dla mnie główny bohater, to prawdziwy heros, który raz po raz, wygrywa walkę z uciążliwą codziennością, zachowując przy tym optymizm i pogodę ducha. Jest mi po tej lekturze wstyd za samą siebie, za to, że często na coś narzekam, gdzie tak naprawdę, mogę wieść proste życie. Historia Tomka daje do myślenia, bo oprócz tego, że bohater zmaga się ze swoją niepełnosprawnością, to życie pod względem emocjonalnym, także go nie oszczędza. Nie oznacza to jednak, że spotkało go tylko samo pasmo nieszczęść. Tak samo, jak wszyscy dookoła, Tomek się realizował, rozwijał swoje pasje, przeżywał uniesienia i rozczarowania miłosne. Ogromnie podziwiam, że nie dał się zaszufladkować, nie poddał się i nie pozwolił na to, żeby jego niepełnosprawność go definiowała. Nie mam wątpliwości, że ta opowieść jest przepiękna, ale sam sposób przekazania jej, nie jest już do końca tak dobry. Książka jest dosyć uboga w emocje, które targały bohaterami, jest surowo, nawet zachowawczo. To pewnego rodzaju relacja z życia, jakby opowiadał ją ktoś będący obok, a nie główny bohater, znający przecież swoje myśli, uczucia, które powinny znaleźć się na kartach powieści. Kolejna kwestia dotyczy poszczególnych rozdziałów, gdzie oprócz tych, z których poznajemy historię Tomka, znajdują się też fragmenty dotyczące pewnej rozmowy w pociągu i scen z gabinetu masażu, który prowadzi bohater. Niektóre z nich, w większym bądź mniejszym stopniu, uzupełniają fabułę, ale mi to przeplatanie wydaje się zbędne. Nie jest to książka, która będzie trzymać czytelnika w napięciu czy zaskakiwać na każdym kroku. My mamy się skupić na przesłaniu płynącemu z tej opowieści. Często jest tak, że ci, którzy nie mają najłatwiej, są najbardziej zadowoleni z życia, najszczęśliwsi. Po lekturze tego tytułu inaczej spojrzymy na otaczający nas świat, na innych ludzi. Docenimy bardziej.

Ciężko mi nieraz opowiedzieć o sobie kilka zdań, więc jestem sobie w stanie wyobrazić, jak trudno jest, stworzyć powieść opartą o własne życie. Nie wiem w jakim stopniu książka „A jednak”, odzwierciedla biografię autora, czy wszystkie wydarzenia miały miejsce, czy tylko ich część stanowiła inspirację do stworzenia tej historii. Ta książka na pewno sprawi, że będziecie...

Zawsze, kiedy przeglądam zapowiedzi zbliżających się premier, widzę informację że historia inspirowana jest prawdziwymi wydarzeniami, już wiem, że będzie to mój must-read. „A jednak” już samym opisem bardzo mocno mnie zaintrygowała, jednak nie miałam co do niej jakichś szczególnych oczekiwań. Byłam po prostu ciekawa tej historii, i muszę przyznać, że finalnie jestem naprawdę zadowolona z lektury. Czytając tę książkę, ciężko nie czuć poniekąd współczucia dla głównego bohatera, a jednocześnie trudno wyjść z podziwu wobec tego, jak radził sobie w życiu.

Historia Tomka zrodziła tak wiele pytań, w moim umyśle toczyła się wewnętrzna debata, i przez większość czasu zastanawiałam się nad możliwymi odpowiedziami. Czy sama znalazłabym tyle siły? Jak wiele byłabym w stanie znieść? Którą drogę wybrałabym sama? Byłam całkowicie pochłonięta lekturą i nawet przeskoki czasowe, które początkowo sprawiały, że nieco się gubiłam w tej historii, nie umniejszyły mi przyjemności z czytania. „A jednak” sprawiła, że doceniłam swoje życie. Sprawiła, że dużo myślałam o ludziach, którzy nie mają tego, co ja. To inspirująca i wywołująca wiele skrajnych emocji książka, dlatego mocno zachęcam do lektury.

Zawsze, kiedy przeglądam zapowiedzi zbliżających się premier, widzę informację że historia inspirowana jest prawdziwymi wydarzeniami, już wiem, że będzie to mój must-read. „A jednak” już samym opisem bardzo mocno mnie zaintrygowała, jednak nie miałam co do niej jakichś szczególnych oczekiwań. Byłam po prostu ciekawa tej historii, i muszę przyznać, że finalnie jestem...

Tomek Wilczek to niezwykły bohater, bowiem jego historia inspirowana jest prawdziwymi wydarzeniami z życia samego autora tej powieści. Książka ukazuje trudną drogę do dorosłości, na której staje wiele przeszkód. Czy choroba sprawi, że główny bohater podda się i nie sięgnie po szczęście? Czy może nieustannie będzie walczył i dążył do spełnienia marzeń?
_
Ta powieść już od samego początku sprawia, że zaczynamy dostrzegać jak wiele mamy i jak mocno powinniśmy doceniać swoje życie. Niestety nie wszyscy mogą obserwować otaczającą nas choćby zwykłą codzienność. Bardzo spodobała mi się fabuła książki, tutaj ciężko o inne odczucia, bo temat jest naprawdę ważny. Ukazuje trudną drogę bohatera, pełną walki i nieustannego dążenia do lepszego życia. Jednak zabrakło mi w tym wszystkim emocji, które w tym przypadku powinny aż wylewać się z kartek tej powieści. Ciężko mi ją ocenić, bo emocje powinny stanowić słowo klucz, a tutaj główny bohater był jakby tych emocji trochę pozbawiony. Był taki nijaki.. Niestety, ale to miało duży wpływ na moją ocenę. Dodatkowo zbyt dużo odpisów i niepotrzebne wątki nie pozwalały mi do końca skupić się na książce i nie mogłam wgryźć się w te historie. Pomysł naprawdę super i wielkie brawa dla autora za odwagę w życiu i na kartkach książki. Jednak niestety czegoś mi zabrakło..

Tomek Wilczek to niezwykły bohater, bowiem jego historia inspirowana jest prawdziwymi wydarzeniami z życia samego autora tej powieści. Książka ukazuje trudną drogę do dorosłości, na której staje wiele przeszkód. Czy choroba sprawi, że główny bohater podda się i nie sięgnie po szczęście? Czy może nieustannie będzie walczył i dążył do spełnienia marzeń?
_
Ta powieść już od...